بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

رونالدو در آستانه گریه : بدترین لحظه عمرم بود! + عکس

کریستیانو رونالدو : از دست دادن فرزندم بدترین لحظه عمرم پس از مرگ پدرم بود

نویسنده : خبر گزاری پارس فوتبال دات کام
تعداد نظرات کاربران : 0 نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۱ | ۹:۴۹
کریستیانو رونالدو

کریستیانو رونالدو ستاره پرتغالی، در مصاحبه با پیرس مورگان از دشوارترین لحظه زندگی خود پرده برداشته است.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

کریستیانو رونالدو ستاره پرتغالی، در مصاحبه با پیرس مورگان از دشوارترین لحظه زندگی خود پرده برداشته است.

به گزارش پارس فوتبال، در ماه آوریل بود که کریستیانو رونالدو با انتشار متنی احساسی در صفحه خود فاش کرد فرزند در راهش را از دست داده و شرایط بسیار دشواری دارد. در آن مقطع حتی هواداران لیورپول نیز در جریان بازی با منچستریونایتد به ابراز همدردی با رونالدو پرداخته و این ستاره پرتغالی را به شدت تحت تاثیر قرار دادند. حالا او در شرایطی که رونالدو در آستانه گریه کردن بود، در مصاحبه با پیرس مورگان در مورد روزهای بسیار دشواری که در آن مقطع داشته، صحبت کرده است. بخش های ابتدایی مصاحبه رونالدو با مورگان جنجالی و پر از تیترهای جنجالی بود، اما این یکی احساسی از آب درآمده است.

کریستیانو رونالدو

رونالدو گفت:

این احتمالا بدترین لحظه ای است که از زمان مرگ پدرم در زندگی پشت سر گذاشته ام. وقتی بچه دار می شوید انتظار دارید همه چیز عادی باشد و وقتی چنین مشکلی ایجاد شد، قبولش به عنوان یک انسان برای من دشوار بود. من و جورجینا رودریگز لحظات بسیار سختی را سپری کردیم، زیرا نمی‌دانستیم دلیل این اتفاق چیست. اما دیگر این حادثه رخ داده بود و برای هر دو ما دشوار و خیلی خیلی سخت بود که متوجه شویم در آن دوره از زندگی چه می گذرد، آنهم در شرایطی که فوتبال ادامه داشت.

اوضاع دیوانه وار بود. من هرگز در یک لحظه هم حس شادی و هم ناراحتی نداشته ام. توضیح دادن این اتفاق دشوار است، اما موقعیت خیلی سختی بود. شما نمی دانید باید گریه کنید یا لبخند بزنید. صادقانه نمی دانید چه کاری باید انجام دهید. گذر از آن مقطع احتمالا سخت ترین تجربه ام در زندگی بود. این اتفاق برای من و خانواده ام و به خصوص برای جورجینا که خیلی سخت بود. سعی کردم شرایط را به به خانواده و حتی دوستان نزدیکم توضیح بدهم.

خاکستر آنجل را نزدیک خاکستر پدرم که در سال 2005 بر اثر نارسایی کبد فوت کرد، در کلیسایی در خانه ام نگه می دارم. من همیشه با خانواده صحبت می کنم و آنها کنار من هستند. شما می دانید که آنها به من کمک می کنند تا مرد، انسان و پدر بهتری باشم. و این چیزی است که من واقعا به آن افتخار می کنم. وقتی این اتفاق رخ داد، فرزندانم شروع کردند بپرسند او کجاست و این دشوار بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *