بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

مشکل اصلی پرسپولیس مقابل پیکان فاش شد ؛ ترس در دل و جان هواداران سرخ

نداشتن مهاجم شش دانگ بلای جان پرسپولیس مقابل پیکان ؛ به قلم فرزاد بیگی

نویسنده : ParsFootball NewsAgency
تعداد نظرات کاربران : 0 نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۷ دی ۱۴۰۱ | ۱۴:۳۴

پرسپولیس با مساوی بدون گل مقابل پیکان متوقف شد تا فاصله امتیازی سرخ‌ها با استقلال به عدد صفر برسد و پرسپولیس تنها به لطف تفاضل گل بهتر بالاتر از رقیب سنتی اش در صدر جدول باقی بماند.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

توقف پرسپولیس در مصاف پیکان. مساوی بی وقت در هفته کامیابی سپاهان و استقلال. حالا یحیی و شاگردانش تداوم صدرنشینی لرزانشان را مدیون تفاضل گل بهتر و تعویق بازی گل گهر هستند. مسأله اما فقط حراج امتیاز در آزادی خالی از تماشاگر نیست. آنچه در نخستین نسخه زمستانی سرخ ها دیده شد؛ نمایشی کسالت بار و ناامید کننده بود که هیچ کس را راضی نکرد. هواداران و پیشکسوتان حق دارند نگران ادامه فصل باشند.

پرسپولیسی ها برای باز پس گرفتن جام قهرمانی به چیزی فراتر از آنچه ارائه کرده اند نیاز دارند. کاملا قابل انتظار بود که پیکان به سیاق چند فصل اخیر، با دفاعی فشرده و چند لایه به استقبال سرخها خواهد آمد.شاگردان حسینی برای تقابل با صدرنشین آماده و توجیه شده بودند. آنها سعی کردند از دادن ضربات کاشته ( اهم از خطا و کرنر) خودداری کنند و تا حدود زیادی موفق بودند. درست برخلاف سرخ ها که به نظر می رسید به هیچ وجه برای این بازی مهیا نبودند و گویی هیچ شناختی از پیکان و شیوه مسبوق به سابقه اش نداشتند. اگر جز این بود ، گل محمدی تا دقیقه شصت، با دو هافبک دفاعی و بدون مهاجم تخصصی بازی نمی کرد. عجیبتر این که حتی اگر شاگردان حسینی از دل سایه ها هم بیرون آمده و کاملا ناشناخته بودند؛ باز هم به زمانی بسیار کمتر از دو سوم کل بازی نیاز بود تا سرمربی پرسپولیس از اندیشه هایشان آگاهی یافته و برای تغییر رویکرد محافظه کارانه اش، متقاعد شود.


گویی گل محمدی و شاگردانش هنوز نتوانسته اند از شوک ناشی از بد عهدی مهاجم هلندی خارج شده و به روزگار «پیشا لوکادیا» باز گردند. پاس های پر تعداد و خالی از خلاقیت شان نه به موقعیتی خطرناک ختم می شد و نه به ساخت و تکمیل ترکیبات دو، سه و چهار نفره می انجامید. حجم پاسهای اشتباه، چنان فراوان و فراگیر بود که به زحمت می توان ناآماده ترین بازیکن سرخها را تشخیص داد. با این همه در این مجموعه بی تمرکز؛ نمایش سعید صادقی و دانیال اسماعیلی فرد فاجعه بارتر از سایرین به نظر می رسید. مردانی که با هیاهوی زیاد به پرسپولیس پیوسته اند و حالا در آستانه پایان نیم فصل اول با اطمینان می توان ادعا کرد که هرگز نتوانسته اند انتظارها را برآورده کرده؛ توان فنی تیم را افزایش دهند. تغییر پست دانیال هم تدبیر شکست خورده ای بود که تنها بر وخامت اوضاع افزوده و این بازیکن سرگردان را به عضو زائد خط هافبک تبدیل کرده بود.


اگرچه تعویض های دقیقه شصت و تغییر تاکتیک سرخ پوشان تا حدودی روند این تیم را بهبود بخشید؛ با این حال هرگز نتوانست به «باطل السحر» تدابیر دفاعی پیکان تبدیل شده و گره کور مسابقه را باز کند. در واقع نمایش بسیار ضعیف عبدی و پاکدل یکبار دیگر اثبات کرد که با تکیه بر این مهاجمان نمی توان سوداهای بزرگ در سر داشت و به فتح دروازه رقیبان سختکوش اندیشید. بازیکنانی که به سبب نیمکت نشینی های پیاپی؛ از گذشته خودشان هم به مراتب پایینتر بوده و هیچ تأثیر مثبتی بر عملکرد تیم نداشتند. از همه اینها نگران کننده تر ناآمادگی وحید امیری ست. بازیکن متعصب و دونده پرسپولیس که اگرچه هم چنان پرتلاش نشان می دهد اما بوضوح با روزهای آرمانی فاصله دارد. وحید بارها از کنترل توپ های ساده عاجز ماند و در صد زیادی از پاس های دریافتی را براحتی از دست داد. او هرگز نتوانست در کنار مهدی ترابی دفاع پیکان را دور زده و وارد محوطه جریمه حریف شود.


آنچه مسلم است سرخها قبل از هرچیز به شجاعت بیشتر کادر فنی نیاز دارند. موردی که هرچه بیشتر گفته می شود ظاهرا اثر معکوس داشته و یحیی را محتاط تر می کند. نکته دوم اما به خدمت گرفتن یک مهاجم گلزن و قابل اعتماد است. قطع به یقین نه با ترکیب بدون مهاجم و نه با تکیه بر داشته های فعلی نمی توان به رقابت با سایر مدعیان ادامه داد. نکته سوم اما بازتولید تمرکز، روحیه و آمادگی در تعداد زیادی از بازیکنان پرسپولیس است. بازیکنانی که یا از بازی در این تیم و کسب عناوین قهرمانی اشباع شده اند؛ یا هنوز درک درستی از باشگاهی که در آن بازی می کنند، ندارند.

اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال – فرزاد بیگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *