بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

خاطرات فوتبالی با یوهان میکو؛ جانشین چندباره زیدان، سرآشپز گل‌ساز وردربرمن و متولد کن

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 5 دی 1404 | 16:05


یوهان میکو یکی از بازیکنان آندریتد فوتبال فرانسه است که پس از جانشینی زیدان در رده باشگاهی، پشت خط این فوق ستاره الجزایری‌الاصل برای بازی در تیم ملی فرانسه ماند. میکو در رده باشگاهی برای تیم‌هایی مثل کان، بوردو، پارما و وردبرمن بازی کرد و در پیراهن باشگاه وردربرمن به یک اسطوره تبدیل شد. میکو در ورزشگاه اختصاصی باشگاه وردربرمن با اقتباسی از آهنگ «هی جود» از گروه بیتلس، به شدت تشویق می‌شد.

یوهان میکو یکی از بازیکنان آندریتد فوتبال فرانسه است که پس از جانشینی زیدان در رده باشگاهی، پشت خط این فوق ستاره الجزایری‌الاصل برای بازی در تیم ملی فرانسه ماند. میکو در رده باشگاهی برای تیم‌هایی مثل کان، بوردو، پارما و وردبرمن بازی کرد و در پیراهن باشگاه وردربرمن به یک اسطوره تبدیل شد. میکو در ورزشگاه اختصاصی باشگاه وردربرمن با اقتباسی از آهنگ «هی جود» از گروه بیتلس، به شدت تشویق می‌شد.

طرفداری | یوهان میکو (Johan Micoud) زاده ۲۴ ژوئیه ۱۹۷۳ در شهر کن فرانسه است. او در پست‌های هافبک بازیساز و هافبک میانی بازی می‌کرد. این بازیکن، فوتبال را از تیم‌های پایه شهر زادگاهش یعنی کن شروع کرد و در سال ۱۹۹۲ که با سقوط این باشگاه به سطح دوم فرانسه هم‌زمان شد، به تیم اصلی آن‌ها رسید. میکو وظیفه داشت تا پس از جدایی زین الدین زیدان که راهی بوردو شده بود، وظیفه بازیسازی تیمش را برعهده گیرد. ۳۴ بازی و سه گل از این بازیکن، راه کن را برای بازگشت به لیگ برتر فرانسه هموار کرد. میکو در نخستین فصل حضورش در لیگ برتر فرانسه یا دیویژن وان، عملکرد شایسته‌ای داشت و با گلزنی برابر لیل، آنژه، سوشو و نانت، آمار ۳۵ بازی، چهار گل و شش پاس گل را به ثبت رساند. میکو که نقش مهمی در صعود تیمش به جام یوفا داشت، ستاره کن در مرحله نخست تورنمنت برابر فنرباحچه بود و با یک گل و یک پاس گلش، صعود تیمش به دور بعدی را هموار کرد. ۳۹ بازی، هشت گل و شش پاس گل در این فصل میکو به ثبت رسید. ۳۸ بازی و شش گل، حاصل یک فصل دیگر ماجراجویی در کن، برای این بازیکن بود.

یوهان میکو در کن

در سال ۱۹۹۶، بار دیگر وظیفه سنگین جانشینی زیدان برعهده میکو قرار داده شد زیرا این بازیکن، بوردو را ترک کرده بود و این باشگاه برای پر کردن جای خالی زیدان، دست روی میکو گذاشته بود. میکو در نخستین فصل حضورش در بوردو، بسیار درخشان بود و توانست تا با دو گل پیروزی‌بخش برابر نیس و لوهاور و درخشش همراه با گلزنی در پیروزی ۳-۵ برابر پاری سن ژرمن، به خوبی تیمش را از نبود زیدان، در امان نگاه دارد. میکو که در ۴۴ بازی این فصل به ۹ گل رسیده بود، در فصل بعدی خود، آمار ۳۶ بازی و هفت گل را ثبت کرد. قهرمانی لیگ فرانسه در فصل ۹۹-۱۹۹۸ برای باشگاه بوردو با ۹ گل و چهار پاس گل از این بازیکن، همراه بود. او در این فصل، درخشش قابل توجهی، بالاخص در جام یوفا و دیدارهای تیمش برابر ویتسه، گرسهاپرز و پارما داشت تا با آمار کلی ۴۱ بازی، ۱۲ گل و پنج پاس گل، فصل موفق خود را به اتمام برساند. میکو، یک فصل دیگر در بوردو حضور داشت و توانست تا در همین فصل، برای نخستین بار در لیگ قهرمانان اروپا حضور پیدا کرده و برابر باشگاه‌های بزرگ قاره سبز همچون منچستر یونایتد قرار گیرد. او در این فصل، آمار ۵۱ بازی، ۹ گل و سه پاس گل را ثبت کرد.

یوهان میکو در بوردو

پس از شروع قرن بیست و یکم میلادی، میکو توانست تا راهی لیگ پرستاره ایتالیا یا سری‌آ شده و در سطحی متفاوت به ادامه فوتبالش بپردازد. پارما که پیش از این در جام یوفا، شاهد درخشش میکو بود، او را با مبلغی معادل ۷.۵ میلیون یورو خریداری کرد. این انتقال، نخستین انتقال دوران فوتبال میکو بود که شامل جانشینی زیدان نمی‌شد بلکه شامل رویارویی با این بازیکن در دیدار برابر یوونتوس می‌شد. نخستین بازی او برای پارما، دیدار برابر فیورنتینا در هفته نخست سری‌آ بود. میکو در این فصل دروازه مونیخ ۱۸۶۰ در جام یوفا، ونتزیا و اینتر در جام حذفی و پروجا، اودینزه و ناپولی (رفت و برگشت) را باز کرد و به آمار ۳۹ بازی، هفت گل و ۹ پاس گل دست یافت. میکو، یک فصل دیگر در پارما حضور داشت و به شش گل و یک پاس گل در ۲۶ بازی رسید. این بازیکن در سال ۲۰۰۲، پس از دو سال ماجراجویی در سرزمین چکمه، قراردادی را با باشگاه وردربرمن امضا کرد. نخستین بازی یوهان برای وردربرمن با گلزنی‌اش برابر نورنبرگ در هفته چهارم بوندسلیگا همراه بود. پس از گلزنی برابر هانزاروستوک و وولفسبورگ، میکو دو گل پیروزی‌بخش مهم را در دیدارهای تیمش برابر بایرن مونیخ و شالکه به ثمر رساند. ۳۶ بازی، هفت گل و ۱۲ پاس گل از میکو در آلمان، نشانگر بازگشت او به فرم خوب فوتبالش بود.

یوهان میکو در پارما

در وردربرمن رویایی فصل ۰۴-۲۰۰۳ که به قهرمانی بوندسلیگا و جام حذفی آلمان رسید، میکو نقشی کلیدی و مهم داشت. این بازیکن فرانسوی، گل‌های حساسی را در جام حذفی و بوندسلیگا به ثمر رساند تا با آمار ۴۲ بازی، ۱۵ گل و ۱۰ پاس گل، از بهترین‌های فوتبال آلمان باشد. او دو فصل دیگر در وردربرمن حضور داشت و با آمارهای ۴۸ بازی، ۱۱ گل و ۱۶ پاس گل در فصل ۰۵-۲۰۰۴ و ۴۴ بازی، ۱۴ گل و ۲۲ پاس گل در فصل ۰۶-۲۰۰۵، نامش را به عنوان یکی از بهترین لژیونرهای فرانسوی بوندسلیگا، به ثبت رساند. او در فصل ۰۶-۲۰۰۵، عملکرد چشم‌گیری را در لیگ قهرمانان اروپا داشت و پس از گلزنی برابر پاناتینایکوس و بریس برابر اودینزه، دروازه یوونتوس را در دو بازی رفت و برگشت مرحله یک‌هشتم نهایی این تورنمنت باز کرد. او آن‌قدر در وردبرمن محبوب بود که هواداران این باشگاه در ورزشگاه، اقتباسی از آهنگ «هی جود» از گروه بیتلس را برایش می‌خواندند. میکو در سال ۲۰۰۶ به بوردو بازگشت و در دو فصل همکاری مجدد با این باشگاه، آمارهای ۴۳ بازی، پنج گل و سه پاس گل در فصل ۰۷-۲۰۰۶ و ۳۸ بازی، هشت گل و پنج پاس گل در فصل ۰۸-۲۰۰۷ را ثبت کرد. این بازیکن در سال ۲۰۰۸، پس از پایان قراردادش با بوردو، تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال گرفت.

یوهان میکو در وردربرمن

نخستین بازی ملی میکو برای تیم ملی فرانسه، دیدار برابر ایرلند شمالی در سال ۱۹۹۹ بود. با وجود زین الدین زیدان در خط هافبک فرانسه، کار برای بازیکنانی مثل میکو خیلی سخت بود زیرا این هافبک همه‌کاره، با درخشش خود در هر مسابقه، فضای بازی قابل توجهی را در اختیار رقبایش نمی‌گذاشت. از این رو بود که میکو با وجود فرم خوب فنی خود در یورو ۲۰۰۰، تنها توانست در یک مسابقه برابر هلند در سومین دیدار مرحله گروهی بازی کرده و یک پاس گل را ثبت کند. قهرمانی فرانسه در یورو ۲۰۰۰، تنها شامل همین مسابقه از میکو می‌شد. او سپس عازم جام جهانی ۲۰۰۲ شد در دو بازی از سه بازی ممکن یکی از بدترین فرانسه‌های جام‌های جهانی بازی کرد. بعد از این تورنمنت، میکو دیگر نتوانست تا ثباتی را در اردوهای تیم ملی فرانسه داشته باشد و تنها در یک مسابقه دیگر برابر هلند که در سال ۲۰۰۴ برگزار شد، در رده ملی دیده شد. پس از این مسابقه، میکو دیگر پیراهن کشورش را نپوشید و با ۱۷ بازی، یک گل و چهار پاس گل به این ماجراجویی خاتمه داد. حضور ریموند دومنش روی نیمکت سرمربی‌گری فرانسه باعث شد تا میکو هیچ‌گاه فرصت بازی در رده ملی را نداشته باشد. میکو اعتراضات فراوانی را به دومنش داشت و اعتقاد داشت این سرمربی، درخشش او در فوتبال آلمان را نادیده گرفته است. پیش از حضور دومنش نیز ژاک سانتینی، این بازیکن را به یورو ۲۰۰۴ دعوت نکرد تا آنجلو کریستیاس، هم‌تیمی میکو در وردربرمن، پس از گل پیروزی‌بخش یونان در یک‌چهارم نهایی برابر فرانسه، تی‌شرت خودش با نام «میکو» را به دوربین‌ها نشان دهد. بازی رو به جلو، ایجاد موقعیت با کمترین پاس و ضربات دور دقیق، از ویژگی‌های فنی میکو بود. طرفداران فوتبال فرانسه به این بازیکن، لقب «شف» یا «سرآشپز» را داده بودند زیرا اعتقاد داشتند که او با سبک بازی خود، غذای لذیذی را برای مهاجمان تیمش می‌پزد.

یوهان میکو در تیم ملی فرانسه


از سری خاطرات فوتبالی

  • اندی اوبراین، صاحب میم «بوسه دماغ‌شکن با توپ»؛ از گلزنی در دربی تاین ور تا سرود اختصاصی در نیوکاسل
  • پائولو فوتره؛ مارادونای پرتغالی پورتو و اتلتیکو مادرید، از فینال اروپایی تا یک بازی برای میلان
  • نوربرت ناختوای؛ شب‌پره فرانکفورت، مدیر سرگرمی بایرن مونیخ و گریخته آلمان شرقی
  • آرشیو تمامی مطالب این دسته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *