بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

تولدت مبارک، شاهزاده دورتموند! سمفونی وفاداری، هنر و استقامت در مستطیل سبز

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : یکشنبه 11 خرداد 1404 | 2:37

مروری بر دستاوردها، لحظات به‌یادماندنی و شخصیت الهام‌بخش بازیکنی که ثابت کرد بزرگی تنها به جام‌ها نیست.

مروری بر دستاوردها، لحظات به‌یادماندنی و شخصیت الهام‌بخش بازیکنی که ثابت کرد بزرگی تنها به جام‌ها نیست.

طرفداری | امروز، ۳۱ می ۲۰۲۵، دنیای فوتبال تولد ۳۶ سالگی مارکو رویس را جشن می‌گیرد؛ بازیکنی که مهارت، تعهد و ثباهش دل هواداران فوتبال در سراسر جهان را ربوده است. از قلب تپنده وستفالن و همراهی با دیوار زرد افسانه‌ای دورتموند، تا نمایندگی کشورش در تیم ملی آلمان و اکنون پوشیدن پیراهن ال ای گلکسی، همگی گواهی است بر استعداد ناب، پایدار و پیوند عمیق و ناگسستنی او با هواداران فوتبال. میراث او تنها در آمار خلاصه نمی‌شود، بلکه باید آن را در لحظات جادویی و وفاداری بی‌نظیرش دید.

از آکادمی دورتموند تا درخشش در بوندسلیکا

مارکو رویس که در دورتموند متولد شد، مسیر فوتبالی‌اش را از باشگاه «PTSV Dortmund Youth» و سپس آکادمی بروسیا دورتموند آغاز کرد. با وجود نگرانی‌هایی درباره جثه‌اش که منجر به انتقال به روت وایس آهلن شد، او تسلیم نشد. مارکو نه‌تنها بر تردیدهای اولیه در مورد فیزیک بدنی‌اش غلبه کرد، بلکه به مهره‌ای کلیدی و تأثیرگذار در ترکیب تیم تبدیل شد و با عملکرد درخشان خود، نقش اساسی در صعود تاریخی آن‌ها به بوندسلیگا ۲ ایفا نمود؛ دورانی که طی ۴۴ بازی رسمی، پنج بار نیز تور دروازه حریفان را به لرزه درآورد.

انتقال او در سال ۲۰۰۹ به بروسیا مونشن‌گلادباخ نقطه عطف دوران حرفه‌ایش بود. در ۱۰۹ بازی، ۴۱ گل زد، از جمله گلی حیاتی برای نجات از سقوط در سال ۲۰۱۱. فصل ۱۲-۲۰۱۱ نیز برای او درخشان بود، ۱۸ گل و ۱۲ پاس گل که باعث شد جایزه بهترین بازیکن فصل بوندسلیگا را برای نخستین‌بار به دست بیاورد و سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را برای گلادباخ به ارمغان آورد.

افسانه زیگنال ایدونا پارک

بازگشت به بروسیا دورتموند در سال ۲۰۱۲ برای مارکو رویس تحقق یک رویا بود. او گفت: «دورتموند خانه من است؛ ب‌ِفائو‌بِ (BVB) باشگاه من است». طی دوازده سال، او به اسطوره باشگاه تبدیل شد؛ با ۱۷۰ گل و ۱۳۲ پاس گل در ۴۲۹ بازی. او یکی از تنها سه بازیکن تاریخ بوندسلیگاست که بیش از ۱۰۰ گل و ۱۰۰ پاس گل دارد.

رویس دورتموند را به دو قهرمانی دی‌اف‌بی پوکال (۲۰۱۷، ۲۰۲۱) و سه سوپرکاپ آلمان (۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۹) رساند. از نظر فردی نیز دوبار عنوان فوتبالیست سال آلمان (۲۰۱۲، ۲۰۱۹) و سه بار بازیکن فصل بوندسلیگا (۱۲-۲۰۱۱، ۱۴-۲۰۱۳، ۱۹-۲۰۱۸) را کسب کرد. او همچنین از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ کاپیتان دورتموند بود.
 

دیوار زرد در بازی دورتموند و دارمشتات در بوندسلیگا؛ سال 2024
تجلیل دیوار زرد از مارکو رویس در آخرین بازی خانگی

از لحظات به‌یادماندنی می‌توان به ضربه آزاد دیدنی‌اش در آخرین بازی خانگی بوندسلیگا در می ۲۰۲۴ و گل تساوی دقیقه ۱+۹۰ برابر مالاگا در یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۳ اشاره کرد. او همچنین در فینال سوپرکاپ ۲۰۱۳ مقابل بایرن مونیخ با دو گل نقش پررنگی در پیروزی پر گل ۴-۲ زنبورها داشت. او با دورتموند دو بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید (۲۰۱۳، ۲۰۲۴)؛ اما نتوانست این جام را به ویترین افتخاراتش اضافه کند. 

وفاداری او به بروسیا دورتموند در تاریخ فوتبال مدرن کم‌نظیر است؛ او در اوج دوران آمادگی و شهرت خود، پیشنهادهای مالی بسیار وسوسه‌انگیز و قراردادهای نجومی از غول‌های متمول اروپایی نظیر پاری سن ژرمن و منچسترسیتی را قاطعانه رد کرد تا به حضور در باشگاه محبوب دوران کودکی و تیم شهر زادگاهش ادامه دهد.

تیم ملی آلمان: خدمت و ناکامی‌ها

رویس ۴۸ بازی ملی برای آلمان انجام داد و ۱۵ گل به ثمر رساند. از لحظات به یادماندنی او می‌توان به درخشش در یورو ۲۰۱۲ و گل تماشایی‌اش با والی به یونان اشاره کرد. یواخیم لوو، سرمربی وقت، لقب او را «موشک» گذاشته بود. 

بااین‌حال، مصدومیت‌ها بی‌رحمانه او را از حضور در جام‌های جهانی ۲۰۱۰، ۲۰۱۴ (که آلمان قهرمان شد) و ۲۰۲۲، همچنین یورو ۲۰۱۶ محروم کرد. او همچنین به‌طور داوطلبانه از حضور در یورو ۲۰۲۰ صرف‌نظر کرد.

پایان هالیوودی

در آگوست ۲۰۲۴، رویس به لس آنجلس گلکسی پیوست و در اتفاقی شیرین و پایانی هالیوودی بر بخشی از دوران حرفه‌ای‌اش، تنها چهار ماه پس از پیوستن به این تیم، موفق شد طعم شیرین نخستین قهرمانی لیگ دوران پرفرازونشیب فوتبالی خود را با فتح لیگ حرفه‌ای آمریکا بچشد؛ جامی که کسب آن در اروپا، با وجود تلاش‌های بسیار، از او دریغ شده بود. رویس پس از این قهرمانی گفت: «روز فوق‌العاده‌ای‌ست… هدف همیشه رسیدن به موفقیت بیش‌تر بود».
 

مارکو رویس در جشن قهرمانی لیگ آمریکا؛ سال 2024
قهرمانی مارکو رویس MLS Cup

او تا تولد ۳۶ سالگی‌اش، تأثیر قابل توجهی بر تیم گذاشته و در حدود ۲۲ بازی، چهار گل و شش پاس گل ثبت کرده است. دبل اخیر او مقابل تیم رقیب یعنی لس آنجلس اف سی که شامل یک ضربه آزاد تساوی‌بخش در دقایق پایانی بود، عنوان بازیکن هفته MLS را برایش به همراه داشت. رهبری او در این مشهود است، به‌طوری‌که هم‌تیمی‌اش ادوین سریو از تأثیر مثبت رویس بارها تمجید کرده است.

رولز رویس!

مارکو رویس به خاطر تکنیک نرم و روان، دید میدانی عالی، توانایی گل‌زنی و انعطاف‌پذیری‌اش شناخته می‌شود. لقب «رولز رویس» نیز اشاره‌ای به کیفیت و انعطاف بی‌نظیر بازی او دارد. در مونشن گلادباخ، به خاطر مدل مو و فرم بدنش، او را «وودی» یا «وودینیو» صدا می‌زدند. در دورتموند نیز لقب «شاهزاده دورتموند» را به او داده‌اند.
 

مارکو رویس در بازی مونشن گلادباخ و هانوفر در بوندسلیگا؛ سال 2011
مارکو رویس در لباس مونشن گلادباخ

یک الگو برای فوتبال مدرن

وفاداری به دورتموند، استقامت برابر مصدومیت‌های متعدد، ویژگی‌های رهبری‌، شخصیت مارکو رویس را شکل می‌دهند. او یک‌بار گفت: «حاضرم تمام پولم را بدهم تا دوباره سالم باشم… تا بتوانم کاری را انجام دهم که عاشقش هستم: فوتبال بازی کردن»

ارتباط او با «دیوار زرد» دورتموند افسانه‌ای است که با وداعی احساسی به اوج رسید. خارج از زمین نیز او و همسرش در دوران همه‌گیری کرونا کمپینی به نام «به شهر زادگاهت کمک کن» راه‌اندازی کردند و ۵۰۰ هزار یورو به کسب‌وکارهای دورتموند اهدا کردند.

در پایان، تولدت مبارک، مارکو رویس! بازیکنی با استعدادی عظیم، وفاداری تحسین‌برانگیز و روحیه‌ای مقاوم.. او خاطرات فراموش‌نشدنی برای هواداران ساخت و ثابت کرد که اسطوره واقعی بودن، بر پایه شخصیت و پیوند انسانی شکل می‌گیرد.

قدردانی دیوار زرد از اسطوره، مارکو رویس

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *