بررسی بهترین پادشاهان رینگ در تاریخ WWE | قسمت اول

تورنومنت پادشاهی رینگ WWE در طول سالیان برگزاری خود نه تنها برخی از بهترین کشتی‌گیران تاریخ را شامل شده بلکه سکوی پرتابی برای برخی کشتی‌گیران دیگر بوده است.

طرفداری | دان موراکو در سال 1985 اولین کسی بود که این تاج پادشاهی را بر سر گذاشت و بعد از او نیز جمعی دیگر از اعضای تالار مشاهیر WWE در زمانی که هنوز این تورنومنت پخش تلویزیونی نداشت به این افتخار نایل آمدند. از سال 1993 که تورنومنت پادشاهی رینگ دیگر به یک رویداد سالیانه تبدیل شد، نام‌های بزرگی این عنوان را به کارنامه افتخارات خود اضافه کردند، اما شاید تا پیش از پیروزی تاریخی استون کلد استیو آستین در این رویداد در سال 1996، کمتر کسی آن را به چشم سکویی برای رفتن به صحنه مین ایونت در نظر می‌گرفت. تریپل اچ، کورت انگل، اج، براک لزنر و بوکرتی همگی بعد از پیروزی در این تورنومنت تا کسب عنوان قهرمانی جهان پیش رفتند.

متاسفانه در سالیان اخیر و به دنبال پیروزی افرادی چون ویلیام رگال، شیمس، وید برت، برن کوربن و زیویر وود در این تورنومنت، تاج قهرمانی پادشاهی رینگ درخشش و شکوه سابق را از دست داده است. هیچ یک از این افراد پادشاه خوبی برای WWE نبودند و این افتخار بزرگ کمک چندانی به پیشرفت آنها نکرد. با این وجود، امسال به لطف دوران جدید تریپل اچ تورنومنت پادشاهی رینگ فوق العاده‌‌ای را تا به اینجا شاهد بودیم و هواداران امیدوارند که پوش بزرگی در انتظار برنده این تورنومنت باشد. اما جایگاه پادشاه 2024 WWE در تاریخ این تورنومنت کجا خواهد بود؟ در این یادداشت نگاهی به بهترین پادشاهان تاریخ WWE انداخته‌ایم.

نامزدهای افتخاری

1. رندی سَوِج (1987)
   بعد از تجربه یک سال قهرمانی با کمربند بین قاره‌ای، ماچومن به وضوح آماده رفتن به صحنه مین ایونت بود اما پیش از کسب اولین قهرمانی جهان خود در رسلمنیا 4 نیاز به کمی سپری کردن زمان وجود داشت. همین فاصله منجر به پیروزی رندی در سومین دوره تورنومنت پادشاهی رینگ شد و او در این نقش بسیار سرگرم‌کننده ظاهر شد. به عنوان یک کاراکتر هیل (منفور) این شنل کاملا بر تن او نشسته بود، هر چند که در نهایت او دل هوادران را برد و به تدریج به یک کاراکتر محبوب بدل گشت. به همین دلیل، دوران سلطنت او چندان دوام نداشت.
2. هانتر هارت هِلمزلی (1997)
   بی دلیل نیست که تریپل اچ را پادشاه پادشاهان لقب داده‌اند. گیمیکی که او کارش را با آن آغاز کرد، مناسب تاج گذاری بود، اما جالب است که تنها بعد از پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ او خشم و خشونت درونی خود را آزاد کرد و گام بعدی را به سمت صحنه مین ایونت برداشت. اگر او طبق برنامه اولیه در سال 1996 پادشاه رینگ شده بود، چه کسی می‌داند که آیا در همین مسیر درخشان قرار می‌گرفت یا خیر؟
3. کورت انگل (2000)
   این دارنده مدال طلای المپیک به قدری از بدو ورود به WWE درخشان ظاهر شد که قهرمانی او در تورنومنت پادشاهی رینگ در همان سال‌های ابتدایی کارش برای هیچکس غیرمنتظره نبود. او در اوایل سال 2000 توانست قهرمانی کمربند بین قاره‌ای و قهرمانی کمربند اروپایی کمپانی را به دست آورد و سپس  با پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ به موفقیت خود ادامه داد. این پایان کار کورت در سال 2000 نبود و او در اکتبر همان سال اولین قهرمانی جهان WWE خود را نیز جشن گرفت. توانایی‌های عملکردی فوق‌العاده کورت انگل در رینگ از او یک پادشاه حقیقی در رینگ مستطیل شکل ساخته بود.

5- بوکرتی (2006)

بوکرتی به محض انتقال از WCW به WWE در سال 2001 با استقبال هواداران مواجه شد. با این وجود، علی‌رغم این محبوبیت عظیم او هرگز نتوانست از حد مشخصی فراتر رود و در سال‌های ابتدایی حضورش تنها یک کشتی‌گیر خوب در صحنه میدکارد بود. در سال 2006 مسیر او در راه پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ به ستاره وقت اسمکدان، بابی لشلی افتاد. پیروزی در آن دیدار و در ادامه تاج‌گذاری به عنوان پادشاه رینگ به خلق کاراکتر موفق ” کینگ بوکر” منجر شد. او به سرعت جایگاه خود را در رنکینگ ارتقا داد و چند ماه بعد به عنوان قهرمانی جهان رسید.
تعهد او به این کاراکتر بیش از هر چیز سبب موفقیت آن بود. یک لهجه انگلیسی جعلی، حرکات و رفتارهای اغراق آمیز و حضور همسرش، شارمل به عنوان ملکه در کنار او، کینگ بوکر را به شاهی نمونه در تاریخ WWE تبدیل کردند که در نهایت به قهرمانی جهان نیز رسید. اغراق و جلب توجه‌، کینگ بوکر را با شایستگی به صحنه مین ایونت برد و یک دوره 4 ماهه قهرمانی با کمربند “بیگ گلد” که به اعتقاد برخی هواداران بهترین کمربند تاریخ کمپانی به شمار می‌رود را برای او به ارمغان آورد. بازی‌های او و باتیستا برای کمربند سنگین وزن، صحنه مین ایونت را در نیمه دوم آن سال به خود اختصاص داده بودند. او تا مدتها بعد از پایان قهرمانی خود همچنان کینگ بوکر باقی ماند. شکست او در دیداری موسوم به نبرد پادشاهان در سامراسلم 2007 مقابل ترپیل اچ به منزله اولین آواز قوی او در WWE بود.

4- اوون هارت (1994)

استعداد اوون هارت برکسی پوشیده نبود؛ اما در اوایل دهه 90 که WWE به سرزمین غولها تبدیل شده بود و همچنین ستارگان بزرگی نیز از جمله برادر خود او، برت در حال ظهور بودند کمتر کسی می‌دانست اوون تا چه حد ممکن است موفق شود. از سوی دیگر در شروع سال 1994، برت هارت تقریبا به تمامی افتخارات ممکن رسیده بود. چندین قهرمانی تگ‌تیم، چند قهرمانی با کمربند بین قاره‌ای و کمربند WWE، پیروزی در بازی رویال رامبل و 2 مین ایونت رسلمنیا پشت سرهم از جمله افتخارات “د هیتمن” بودند. تنها چیزی که او را برای حضور در رسلمنیا آن سال ترغیب می‌کرد، یک پیروزی برابر اوون بود.

درگیری آنها تا تابستان همان سال ادامه پیدا کرد؛ جایی که اوون توانست در تورنومنت پادشاهی رینگ تاج‌گذاری کند، یعنی دقیقا همان افتخاری که پیش از او برت نیز 2 مرتبه به آن دست یافته بود. اوون مصمم بود که به هر طریقی از زیر سایه برادر خود خارج شود و همین دلیلی برای تولد کاراکتر ” پادشاه قلبها” شد. پیروزی در این تورنومنت برای اوون منجر به یک پوش به صحنه مین ایونت شد و در نتیجه او یک بازی مجدد برابر برت را در سامراسلم برای کمربند قهرمانی جهان به دست آورد؛ دیداری که اینبار در قفس (استیل کیج) برگزار شد.

مسابقه این دو برادر به اعتقاد بسیاری بهترین بازی استیل کیج (Steel Cage) در تاریخ به شمار می‌رود. اوون هارت ثابت کرد که حتی در شکست هم می‌تواند همچنان کاراکتر موفق خود را حفظ کند و ای کاش کمپانی برای مدت خیلی بیشتری از او در صحنه مین ایونت استفاده می‌کرد.

ادامه دارد…