آندریاس برمه؛ مرد میدان‌های سخت و جاودانگی با یک پنالتی!
منبع : طرفداری
اختصاصی طرفداری | جایی که لوتار ماتئوس کاپیتان برجسته آلمان و بهترین بازیکن تورنمنت در فینال جام جهانی ۱۹۹۰ در دقیقه ۸۵ جرئت شلیک ضربه پنالتی را نداشت، مسئولیت آن را به مدافع چپ تیم محول کرد؛ در رسانه‌های آلمانی با عنوان «بازیکن بازی‌های بزرگ» معروف بود. بی‌دلیل و بی‌مسما هم نبود.
«آندریاس برمه» مرد دو پای آلمانی به‌خاطر زدن پنالتی (البته فراموش نکنید، نه منحصراً) با پای راست و زدن ضربات آزاد و کرنر با پای چپ معروف بود و این او را به بازیکنی کاملاً غیرقابل‌پیش‌بینی در طول مبارزات فوتبال تبدیل کرده بود. اگرچه او به طور غریزی چپ‌پا بود، اما خودش معتقد بود؛ «پای راستم در واقع دقیق‌تر از پای چپم است». اما او با پای چپ «ضعیف‌تر» خود، شوت‌های قوی‌تر و کوبنده‌تری داشت.
اما درست می‌گفت؛ با همان پای راست دقیق بود که دروازه هلند را در جام جهانی ۹۰ از جناح چپ هجده‌قدم با ضربه‌ای پیچ‌دار با زیبایی هرچه‌تمام‌تر، فرو ریخت. مدافع چپی که در مهم‌ترین بازی عمر خود، پنالتی و تک گل بازی را در آن دقایق جهنمی به ثمر رساند، یک ضربه پنالتی با پای راست.
این تنها ضربه پنالتی او برای المان در یک دیدار رسمی و در طول ۹۰ دقیقه بازی بود. پیش از آن فقط در دیدار تدارکاتی مقابل انگلیس در سال ۱۹۸۶ پشت نقطه پنالتی قرار گرفته بود و طی آن پیتر شیلتون ضربه او را مهار کرده بود.
جالب‌تر از آن، در ضربات پنالتی پیروزمندانه مقابل مکزیک در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ با پای چپ خود ضربه پنالتی را با موفقیت شلیک کرده بود و در جام جهانی ۹۰ مقابل انگلیس و سپس آرژانتین با پای راست؟!! فرانتس بکن باوئر مربی او در مانشافت که ماه پیش در گذشت، درباره او گفته بود: «بیست سال است اندی را می‌شناسم و هنوز نمی‌دانم که راست پا است یا چپ پا».
آندریاس برمه، لوتار ماتئوس و فرانتس بکن باوئر
اما توانایی‌های برمه به‌عنوان یک فوتبالیست به پنالتی خلاصه نمی‌شد. از آن مدافعین کَنه، چِغر و باهوش آلمانی بود، و شخصیتی قوی و خونسرد در زیر فشار بازی‌های مهم داشت. در هر دو جناح چپ و راست به‌خوبی به‌عنوان مدافع/مدافع هجومی انجام وظیفه می‌کرد. یک مدافع کناری مدرن که ترسی از نفوذ به جلو، ارسال پاس‌های بلند یا شوت زدن نداشت و رکورد گل‌زنی خوبی برای یک مدافع برای خود به هم زد. یک مدافع کناری هجومی با چشمانی به گل و دروازه، به‌خوبی و با اطمینان در هر نقطه از جناحین در هر دو سوی زمین بازی می‌کرد. او همچنین در ضربات ایستگاهی مهارت داشت و گل‌های زیاد و زیبایی به ثمر می‌رساند. بازیکنی سرسخت که در طول دوران حرفه‌ای خود، چه در داخل و چه خارج از زمین، به دلیل حرفه‌ای بودن خود متمایز بود.
وقتی کسی چون لوتار ماتئوس در باره برمه این‌گونه اظهارنظر کند گویای همه آن چیزی است که در توضیح آن دست‌وپا میزنم؛ «اندی بااستعدادترین فوتبالیستی است که با او بازی کرده‌ام.»
برمه در طول دوران بازی خود ۸۶ بار برای آلمان بازی کرد؛ ولی افتخارات او با کایزرسلاترن، بایرن مونیخ و اینترمیلان در سطح باشگاهی نیز قابل توجه بود. در طول یک دهه فعالیت بین‌المللی خود هشت گل به ثمر رساند، در جام‌های جهانی ۱۹۸۶، ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ و قهرمانی اروپا در سال‌های ۱۹۸۴، ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲ بازی کرد.
او در سال‌های ۸۴، ۹۰ و ۹۲ در بهترین تیم تورنمنت‌های یاد شده انتخاب شده بود. اگرچه در فینال ۸۶ و ۹۲ در جبهه شکست‌خوردگان قرار داشت. اگر هیچ افتخاری با پنالتی در فینال جام جهانی قابل‌قیاس نیست اما «برمه» در سطح باشگاهی نیز موفقیت‌های بسیاری را تجربه کرد.
داستان شنیدنی و خاص او زمانی بود که در سال ۱۹۹۳ بار دیگر به آلمان و به کایزرسلاترن بازگشت و در سال ۱۹9۶ با این باشگاه قهرمان جام حذفی آلمان شد، اما در همان فصل سقوط کردند. بااین‌وجود، برمه حتی زمانی که آنها به دسته پایین رفتند در تیم باقی ماند و نقش کلیدی در صعود فوری تیم در فصل بعد داشت. در دومین دوره حضور خود با کایزرسلاترن در سال ۱۹۹۸، از تاریخی‌ترین و باورنکردنی‌ترین قهرمانی‌های تاریخ بوندسلیگا مقام قهرمانی آلمان را به دست آورد و پس از انجام ۳۰۱ بازی به دوران فوتبال خود پایان داد.
او پیش از آن در سال ۱۹۸۷ با بایرن لیگ آلمان را برده بود، همان سالی که آنها در فینال جام ملت‌های اروپا در مقابل پورتو شکست خوردند. دوران حضور او در اینتر شاهد قهرمانی در سری آ در سال ۱۹۸۹ با لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمان و پیروزی در جام یوفا در سال ۱۹۹۱ بود. جایی که رم را ۲-۱ شکست دادند.
روزنامه بیلد المان در گزارش مرگ برمه نوشته: «برهمه که در مجلس ختم بکن باوئر حضور داشت طی هفته‌های گذشته از مرگ استاد خود همچنان به شدت متاثر بود». اینک بکن باوئر، مدافع محبوب جناح چپ و راست خود را در آن بالاها، در آسمان در اختیار دارد.
