تیم منتخب ضدهیاهو ۲۰۲۵ فوتبال جهان

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ما بارها و بارها درباره امباپه، هالند، کین و دیگر ستاره‌های پرزرق‌وبرق فوتبال نوشته‌ایم. این کاملاً قابل درک است؛ فوتبال تا حد زیادی مدیون همین چهره‌هاست که باعث می‌شوند میلیون‌ها نفر عاشق این بازی شوند اما در کنار نورافکن‌های همیشگی، دنیای فوتبال پر است از بازیکنانی که بی‌سروصدا و دور از تیترها فصل‌هایی درخشان را پشت سر می‌گذارند؛ بازیکنانی که بدون جنجال، بدون شهرت اغراق‌ شده و بدون لشکر رسانه‌ای تأثیری عمیق بر تیم‌های‌شان می‌گذارند.

در این گزارش، تیمی نمادین از بازیکنانی را معرفی می‌کنیم که در سال ۲۰۲۵ عملکردی فوق‌العاده داشتند اما کمتر مورد توجه قرار گرفتند؛ تیم منتخب «ضدهیاهو»ی سال.

 ۱. هرو کافی (آنژه)
دروازه‌بانی که مسیر پیشرفت او، نمونه‌ای کلاسیک از شکوفایی دیرهنگام است. تا ۲۸ سالگی، دوران حرفه‌ای هرو کافی چندان چشمگیر به نظر نمی‌رسید و بیشتر به‌ عنوان یک بازیکن معمولی شناخته می‌شد. او فصل را به‌ عنوان دروازه‌بان ذخیره‌ی لنس آغاز کرد اما در ماه‌های ژانویه و فوریه فرصت بازی در پنج مسابقه را به دست آورد. همین بازه‌ کوتاه کافی بود تا توجه تحلیلگران داده‌محور را جلب کند؛ جایی که او بر اساس شاخص‌های گل‌های مورد انتظار ۳.۱ گل کمتر از حد انتظار دریافت کرد.

در تابستان، انتقال قرضی به آنژه نقطه عطف واقعی کارنامه‌اش شد. کافی نه‌ تنها جایگاه شماره یک را به دست آورد، بلکه در همان هفته نخست با هفت مهار موفق مقابل پاری‌سن‌ژرمن و ثبت کلین‌شیت نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. او اکنون کمترین گل خورده را در میان پنج لیگ معتبر اروپا دارد و بر اساس شاخص‌ گل‌های مورد انتظار   ۷.۸ گل کمتر از حد انتظار دریافت کرده است؛ آماری که او را در رده بهترین دروازه‌بان‌های اروپا قرار می‌دهد، هرچند نامش هنوز در حاشیه مانده است.

۲. آندری راتیو (رایو وایکانو)
رایو وایکانو این مدافع راست را با مبلغی معادل ۵۰۰ هزار یورو جذب کرد و به زودی می‌تواند او را با ده‌ها میلیون یورو به فروش برساند. راتیو در حمل توپ و دریبل‌زنی عملکردی استثنایی دارد و در میان ۱۰ بازیکن برتر لالیگا از این نظر قرار می‌گیرد و این در حالی است که او به‌ عنوان یک مدافع توپ را در اختیار دارد و در برابر بهترین مهاجمان لیگ از جمله یامال، امباپه و وینیسیوس به رقابت می‌پردازد.

پیشرفت او در سال جاری آنقدر چشمگیر بود که با اختلاف به عنوان بهترین بازیکن رومانی انتخاب شد. همچنین، طبق گزارش ترانسفرمارکت راتیو اکنون در میان ۱۰ بازیکن ارزشمند برتر لالیگا جای دارد.

در حالی که مدافعی مانند اسکار مینگوئزا از سلتاویگو هم می‌توانست این جایگاه را تصاحب کند، سرعت و کیفیت پیشرفت راتیو به وضوح نشان می‌دهد که مسیر او فراتر از انتظارات و کاملاً غیرمنتظره بوده است.

۳. دنیل بالارد (ساندرلند)
تا همین اواخر، شاید تنها هواداران تیم ملی ایرلند شمالی او را می‌شناختند اما در سال ۲۰۲۵، بالارد همراه با ساندرلند به لیگ برتر بازگشت و نشان داد که مدافعان کلاسیک هنوز جایگاهی ویژه دارند. او تجسم کامل فوتبال سنتی انگلیس است: قدرتمند، بی‌رحم در نبردهای تن‌به‌تن و بی‌تعارف در دفاع.

بالارد نه‌ تنها در محوطه جریمه خودی، بلکه حتی در فاز هجومی نیز مؤثر ظاهر شد. نقطه اوج فصل او زمانی رقم خورد که رکورد ۸۱۲ دقیقه کلین‌شیت آرسنال را شکست. جالب‌تر اینکه گل او مقابل باشگاهی به ثمر رسید که روزگاری پرورش‌دهنده‌اش بود؛ گلی با کیفیت فنی بالا، دریافت توپ با پای چپ و ضربه‌ای سریع با پای راست. حرکتی که از یک مدافع میانی انتظار نمی‌رود.

۴. موریو (ناتینگهام فارست)
اگر بالارد نماد مدافع راست‌ پای کلاسیک باشد، موریو نسخه مدرن و چپ‌پای همان پست است. مدافعی برزیلی با بدنی قدرتمند که بیش از آنکه به هیکلش متکی باشد، به هوش دفاعی و زمان‌بندی عالی در تکل‌ها تکیه می‌کند.

در دیدار برابر لیورپول در آنفیلد، موریو تقریباً هر آنچه به سمت دروازه فارست می‌آمد را خنثی کرد و در همان مسابقه گل پیروزی تیمش را نیز به ثمر رساند. عملکرد مستمر او باعث شده گزارش‌هایی جدی درباره علاقه چلسی و آرسنال منتشر شود؛ با ارقامی در حدود ۸۰ تا ۹۰ میلیون یورو. عددی که نشان می‌دهد این «بازیکن بی‌سر و صدا» دیگر چندان ناشناخته نخواهد ماند.

۵. رینالدو (میراسول)
به‌ احتمال زیاد نام این بازیکن و حتی باشگاهش را نشنیده‌اید اما واقعیت این است که میراسول در فصل اخیر لیگ برزیل به رتبه چهارم رسید و رینالدو یکی از ستون‌های اصلی این موفقیت بود. مدافع چپی ۳۶ ساله که برخلاف سنش در پستی بازی می‌کند که نیازمند دوندگی مداوم است.

ارزش او در ترانسفرمارکت تنها ۴۰۰ هزار یورو برآورد شده؛ عددی که بیش از هر چیز به سن بالا و پایان قریب‌الوقوع قراردادش مربوط می‌شود اما آمارش خیره‌کننده است؛ ۱۳ گل و ۶ پاس گل در لیگ، خطا گرفتن بیشتر از خطا کردن و ۲ گل مستقیم از روی ضربات آزاد. رینالدو نمونه‌ای کامل از بازیکنی است که آمار و تأثیرش فراتر از ارزش‌گذاری‌های بازار است.

۶. ووتر برگر (هوفنهایم)
هوفنهایم فصل گذشته برای بقا می‌جنگید اما حالا در جمع تیم‌های مدعی سهمیه اروپایی قرار دارد و تنها دو امتیاز با منطقه لیگ قهرمانان فاصله دارد. یکی از دلایل اصلی این تحول، انتقال ووتر برگر است.

این هافبک هلندی در تابستان ۲۰۲۵ با مبلغی در حدود ۴ میلیون یورو از استوک‌سیتی سقوط‌ کرده به بوندس‌لیگا آمد. او خیلی زود به مهره‌ای غیرقابل‌ جایگزین تبدیل شد؛ هم رهبر تیم در تکل‌های موفق است و هم در شاخص پاس‌های مورد انتظار در صدر قرار دارد. ترکیب تخریب و بازی‌سازی، برگر را به موتور محرک هوفنهایم بدل کرده است.

۷. الیوت اندرسون (ناتینگهام فارست)
آمار پاس گل او شاید فریب‌ دهنده باشد (۳ گل و ۲ پاس گل) اما هرکس بازی‌های فارست را دیده باشد، می‌داند که اندرسون چه نقشی در جریان بازی دارد. توانایی او در فرار از پرس، حمل توپ و شکستن خطوط دفاعی، کم‌نظیر است؛ آن‌قدر نرم و روان که گویی روی چمن شناور است.

۶ بازی ملی برای انگلیس، قهرمانی اروپا زیر ۲۱ سال و علاقه جدی باشگاه‌هایی چون منچسترسیتی، یونایتد و لیورپول، نشان می‌دهد که قیمت بالای ۱۰۰ میلیون یورویی او بی‌دلیل نیست.

۸. نیکو پاس (کومو)
شاید نتوان او را کاملاً گمنام دانست اما برای بسیاری از دنبال‌کنندگان فوتبال ایتالیا نامش تازه است. محصول آکادمی رئال مادرید که در سال ۲۰۲۴ به کومو پیوست و در ۲۰۲۵ به اوج رسید. او هم خالق موقعیت است و هم تمام‌کننده‌ای خلاق؛ حتی با ضربات آکروباتیک.

ارزش او اکنون ۶۵ میلیون یورو است و تنها چند ستاره بزرگ سری A بالاتر از او قرار دارند. گزارش‌ها حاکی از آن است که رئال مادرید به‌ طور جدی به بازگرداندن او فکر می‌کند.

۹. جولیانو سیمئونه (اتلتیکو مادرید)
مدت‌ها نامش در سایه پدرش شنیده می‌شد اما حالا جولیانو سیمئونه خودش یک نام مستقل است. شوخی‌ها درباره رابطه خانوادگی دیگر خریدار ندارد، به‌ ویژه وقتی او در سه بازی متوالی بهترین بازیکن میدان می‌شود.

این وینگر حالا به بازیکنی ثابت در تیم ملی آرژانتین تبدیل شده و حتی نخستین گل ملی‌اش را مقابل برزیل به ثمر رسانده است؛ نشانه‌ای واضح از عبور او از حاشیه به متن.

۱۰. ریکاردو اورسولینی (بولونیا)
اورسولینی فصل گذشته یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های بولونیا بود؛ از گل دقیقه ۴+۹۰ مقابل اینتر گرفته تا نقش‌آفرینی در قهرمانی کوپا ایتالیا. اگرچه آمار گلزنی‌اش در ادامه فصل افت کرد اما نسبت گل و پاس گل او در سال ۲۰۲۵، تنها پس از پولیشیچ در سری A قرار دارد. ثبات، نه هیاهو، امضای کار اوست.

۱۱. وانگلیس پاولیدیس (بنفیکا)
اگر او را می‌شناسید، احتمالاً دنبال‌کننده جدی فوتبال هستید. مهاجم یونانی بنفیکا شاید پدیده‌ای انفجاری نباشد اما سال ۲۰۲۵ را در سطحی فوق‌العاده پشت سر گذاشت؛ ۵۴ گل در تمام رقابت‌ها. آماری که در میان ۱۰ لیگ برتر اروپا، تنها امباپه و کین بالاتر از او قرار دارند.