فرصت استثنایی برای رانده‌شدگان انگلیسی با پاداشی گران‌بها در فینال لیگ اروپا

طرفداری | حمله و انتقادات بسیاری از دوستداران فوتبال به رقابت لیگ اروپا و کنفرانس را درک نمی‌کنم؛

قهرمانی در لیگ کنفرانس و لیگ اروپا برای تیم‌های شرکت‌کننده اهمیت زیادی دارد، دلایل روشنی دارد؛ باعث اعتبار بین‌المللی، افزایش روحیه و انگیزۀ تیمی و از همه مهم‌تر، جوایز مالی می‌شود.

چنان‌چه ورود خودکار به مسابقات برتر اروپایی، همچون لیگ اروپا و لیگ قهرمانان، را فراهم می‌کند که به نوبۀ خود پروفایل باشگاه‌های به‌اصطلاح کوچک‌تر را ارتقاء می‌دهد و جذب استعدادها و اسپانسرهای بهتر را ممکن می‌سازد.

اگرچه در این‌جا هم عمدتاً تیم‌های شاخص‌تر و رانده‌شده از جمع بزرگان جام‌ها را از آن خود می‌کنند. حضور چلسی در فینال کنفرانس خود مؤید این نظر است و عجیب‌تر از آن، لیگ اروپا است؛ فینالی تمام‌انگلیسی که پاداش گران‌بهایی دارد.

پس از فصلی فاجعه‌بار برای هر دو تیم، یونایتد در ردۀ پانزدهم و تاتنهام یک امتیاز عقب‌تر در ردۀ شانزدهم جدول لیگ برتر قرار دارند. اما فتح جام و جایگاهی در لیگ قهرمانان فصل آینده، همچنان یک شانس زنده برای هر دو تیم است که در فینال لیگ اروپا در روز چهارشنبه، ۲۱ مه، به مصاف یکدیگر خواهند رفت.

فینال در بیلبائو، پاداش مالی بزرگی دارد و حضور در لیگ قهرمانان را در سفره‌ای مجلل چیده شده است و این می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های تجاری در بازار نقل‌وانتقالات تابستان کمک زیادی کند.

و وعده‌ها پر طعم و عطر است و لقمه‌ها بسیار جرب و چیلی و نوشیدنی‌ها گران‌بها. فرصتی استثنایی برای رانده‌شدگان است؛ برای کسانی که فصل یا فصل‌های زیادی را با شکم گرسنه پشت سر گذارده‌اند!

امیرحسین صدر

۹ می ۲۰۲۵

نیمه‌نهایی لیگ اروپا | بودوگلیمت 0-۲ تاتنهام (۱-۵)؛ قولی که می‌رود عملی شود!

بودوگلیمت به‌نوعی به شرمساری مهمانان نام‌آور خود در خانۀ ساده و جمع‌وجور با زمین مصنوعی، عادت کرده است.

آن‌ها با وجود بارش مداوم چند ساعت قبل از بازی، با فشار آب قوی زمین را قبل از شروع بازی بار دیگر خیس کردند که ردپای بازیکنان را بر زمین برجا می‌گذاشت؛ تصمیم عجیبی به‌نظر می‌آمد!

جای تعجب نیست که بودوگلیمت سریع‌تر در بازی جا افتاد و با تشویق جمعیت و طرفداران پرصدای خود که بسیاری از آن‌ها بارانی‌های زرد روشن به تن کرده بودند، به‌نظر نمی‌آمد که با شکست ۳-۱ در بازی رفت ناامید شده باشند.

اما دومینیک سولانکه و پدرو پرو گل‌هایی را به ثمر رساندند تا لندن‌نشین‌ها تهدید قهرمان نروژ را با همۀ آن آب‌پاشی‌های بی‌حدوحصر از بین ببرند.

در دقیقۀ ۶۰، سولانکه با استفاده از موقعیتی که پس از یک کرنر با ضربۀ سر به گل رسید… پدرو پورو شش دقیقۀ بعد، یک سانتر گل دوم را به ثمر رساند. همۀ گل‌ها مهم هستند ولی این یکی، برتری مجموع را به ۵-۱ رساند و در نهایت هواداران پرشور میزبان را متقاعد کرد که این شب، پایان ماجراجویی‌های تیم محبوب آن‌ها خواهد بود.

تاتنهام، تقریباً هشت ماه از زمانی که در دربی شمال لندن شکست دردناکی خورد، به این پیروزی دست یافت و مربی آن‌ها، آنژ پوستکوعلو را وادار کرد به همه یادآوری کند که همیشه در فصل دومش، یک جام به‌دست خواهد آورد.

از این‌رو، زمان‌بندی کاملاً مناسب به‌نظر می‌رسید. در کمتر از ۲۴ ساعت پس از آن‌که آرسنال از لیگ قهرمانان حذف شد، تیم پوستکوعلو برای فینال راهی بیلبائو خواهد شد؛ او اینک تنها یک قدم تا عملی کردن آن وعده فاصله دارد.

احتمالاً در دایرۀ قطبی، مردی از استرالیا احساس می‌کرد که بر قلۀ جهان ایستاده است. او در این فصل انتقادات زیادی را تحمل کرده و حالا به فینال لیگ اروپا راه یافته است.

تاتنهام چهارشنبه هفتۀ آینده به منطقۀ باسک اسپانیا می‌رود تا به دنبال اولین جام بزرگ خود از سال ۲۰۰۸ و اولین جام اروپایی‌اش از زمان قهرمانی در جام یوفا در سال ۱۹۸۴ باشد.

حریف؟ منچستر یونایتد در فینالی کاملاً انگلیسی است که خود در پی مرهمی برای فصلی رقت‌انگیز است که پاداش گران‌بهاتر آن، بلیت حضور در لیگ قهرمانان خواهد بود.

منچستریونایتد ۴-۱ اتلتیک بیلبائو؛ راهیابی به فینال اروپا، بدون باخت!

این پیروزی، در هشتادمین سالروز VE Day، و اختتام جنگ جهانی هولناک دوم، درست همین معنا را برای منچستر یونایتد داشت.

آن‌ها در دیدار نهایی لیگ اروپا که دو هفتۀ دیگر در ورزشگاه سن مامس برگزار می‌شود، حضور خواهند داشت.

یونایتد قبل از تأمین راهیابی به ساحل شمالی اسپانیا و مصاف با تاتنهام در یک دیدار تمام‌انگلیسی در بیلبائو در تاریخ ۲۱ مه، در حالی‌که پیروزی ۳-۰ دیدار رفت همه‌چیز را تضمین کرده بود، کار خود را سخت کرد. البته این روزها همیشه همین‌طور عمل می‌کنند.

اما حداقل هیچ‌چیزی مشابه دیوانگی پیروزی‌شان در مرحلۀ یک‌چهارم نهایی برابر لیون نبود،و پس از عقب افتادن یک گل که کمی دل‌ها را لرزاند، عاقبت با نتیجۀ ۴-۱ پیروز شدند و بعد از ۱۲ بازی در این فصل اروپا بدون شکست باقی ماندند. هنوز هم برای من و خیلی‌ها از شما غیرقابل باور است.

روبن آموریم طبیعتاً نگرانی‌هایی داشت که شاید بازیکنانش دوباره «کنترل‌شان» را از دست بدهند، اما آن‌ها دیشب چیزی را از دست ندادند.

نه بازی، نه رقابت و نه فرصتی برای کسب جامی که حضور اتوماتیک در لیگ قهرمانان فصل آینده را تضمین می‌کند، بدون توجه به اینکه آرسن ونگر چه فکر می‌کند. ونگر مخالفت خود را از حضور برندۀ لیگ اروپا در لیگ قهرمانان چند روز پیش از این ابراز کرده بود!

حیرت‌آور است؛ یونایتد هنوز هم در این فصل بسیار عجیب، چیزی برای به‌دست آوردن دارد. چیزی بسیار باارزش! اگرچه در سطح داخلی، در این فصل مدت‌ها است کارنامۀ مردودی را در پرونده دارند، اما پیروزی در اروپا چیزی نیست که بتوان به‌سادگی از کنار آن گذر کرد.

پس از برتری مطلق در بازی رفت در اسپانیا، آن‌ها در نیمۀ اول با ضربۀ فوق‌العاده‌ای از میکل خائورگیزار عقب افتادند، اما بازی با گل‌های دیرهنگام از میسون مانت که دو گل زد، کاسمیرو و راسموس هویلون، کاملاً به نفع یونایتد چرخ خورد.

یونایتد باید در برابر تاتنهام در فینال بهتر از این بازی کند. آن‌ها در برابر تیم مصمم و جنگ‌جوی بیلبائو عصبی و ناهماهنگ بودند.

اگرچه تیم آموریم هرگز به‌نظر نمی‌رسید ترس سقوط در برابر لیون را تجربه کند، اما این نشان‌دهندۀ میزان مشکلاتی است که سرمربی یونایتد و هواداران آن‌ها در این فصل تجربه کرده‌اند، به‌طوری‌که در لحظاتی حتی به‌نظر می‌رسید گل اول بیلبائو می‌تواند وضعیت این رقابت را به‌طور قابل‌توجهی تغییر دهد و تقریباً هم این‌طور شد.

با این حال، یونایتد مقاومت کرد تا راهیابی اتلتیک به فینالی که در خانۀ آن‌ها، سن مامس برگزار خواهد شد را ملغی کند. با حضور هواداران پرشوری که نزدیک به ۴۰۰۰ نفر از آن‌ها به اولدترافورد آمده بودند، اتلتیک مبارزه‌جویانه با رویای بازگشت معجزه‌آسا به نبرد پرداخت. اما آن‌ها بازی را پیش از این دیدار باخته بودند!

آموریم هشت بازیکنی را که روز یک‌شنبه در برابر برنتفورد استراحت داده بود به تیم بازگرداند و با همان ترکیب هفتۀ پیش به میدان رفت که یکی از بهترین عملکردهای اروپایی یونایتد در دوران اخیر را در اسپانیا به نمایش گذارد.

این یک مزیت دیگر یونایتد برابر بیلبائو بود؛ باسکی‌ها بدون دو بازیکن خطرناک خود، برادران نیکو و اینیاکی ویلیامز و گل‌زن برتر آن‌ها، اویهان سانست به‌دلیل مصدومیت، و همچنین دنی ویویان که محروم بود، را در ترکیب خود نداشتند.

هرچند که از نحوۀ بازی قاطعانۀ آن‌ها از همان ابتدا نمی‌توانستید متوجه شوید و غیبت آن‌ها را احساس کنید. یونایتد سعی کرد با خونسردی بازی کند، حرارت و جو بازی را کاهش دهد، اما این تلاش بیشتر منجر به تردید و بی‌نظمی ‌شد و بیلبائو آن گل اول مهم را درست بعد از نیم ساعت به ثمر رساند.

باسکی‌ها قبل از آن نیز چندین بار تهدیداتی داشتند، به‌ویژه از طریق الکس برنگر، که دو بار خودش را نزدیک دروازۀ آندره اونانا نشان داد.

سپس در دقیقۀ ۳۱، هری مگوایر با پاس اشتباهی به لنی یورو، توپ را به آلوارو دیالو هدیه کرد. شوت او بیورو برخورد کرد و به میکل خائورگیزار رسید که وقت و فضای کافی برای انتخاب جای مناسبش از فاصلۀ ۲۵ متری داشت و هرچند دست اونانا به توپ خورد، شوت زیبای او به گوشۀ بالای دروازه نشست!

با مبارزۀ قابل‌تحسین، بازی برای بیلبائو در دقیقۀ ۷۲ تمام شد. گل زیبای مانت که با یک ضربۀ پشت‌پا همه را آماده کرد، چرخ خورد و توپ را با زیبایی هرچه‌تمام‌تر به قعر دروازه فرستاد.

یونایتد خیلی زود در دقیقۀ ۷۹ پیش افتاد. فرناندز با یک ضربۀ آزاد توپ را به تیر نزدیک بفرستد. کاسمیرو از مدافعش جدا شد و با ضربۀ سر وارد دروازه کرد.

بالاخره نوبت هویلون بود که در دقیقۀ ۸۵ گل سوم را به ثمر رساند. سپس ماونت از دفع ضعیف آیگریسابالا استفاده کرد و با جرئت از فاصلۀ ۵۰ متری به‌سوی دروازۀ خالی شلیک کرد.

این سومین گل مانت در پنج روز، پس از ۴۰۰ روز بدون گل بود، اما نتیجۀ بازی و مجموع پیروزی ۱-۷ برای بیلبائو به‌شدت ناعادلانه بود که تمامی آرزوهای خود را با کارت قرمزی در نیمۀ اول دیدار رفت، بربادرفته دیدند.

در «وی دی» یونایتد، قرمزپوشان منچستر به فینال راه یافتند تا شاید، فقط شاید، معجزه‌آسا و ناباورانه با کسب لیگ اروپا به لیگ قهرمانان راه یابند.

هنوز هم باورم نمی‌شود یکی از تیم‌های ردۀ ۱۵ و ۱۶ جدول لیگ برتر از این طریق به لیگ قهرمانان راه پیدا خواهد کرد. فرصتی استثنایی برای هر دو جبهه است!

نیمه‌نهایی لیگ کنفرانس | فیورنتینا 2-۲ بتیس (۳-۴)؛ بتیس در اولین فینال اروپایی

عبدالصمد الزلزولی با ضربه‌ای که روی پاس عرضی آنتونی در وقت اضافه وارد دروازۀ فیورنتینا کرد، قلب ایتالیایی‌ها را شکست که در تلاش صعود به سومین فینال خود بودند، و در مقابل، رئال بتیس را برای اولین‌بار به فینال یک رقابت بزرگ اروپایی رساند.

تیم مانوئل پیگرینی، مربی سابق سیتی، پس از پیروزی خفیف ۲-۱ در بازی اول در سویل، در حالی‌که یک گل عقب افتاده بود، موفق شد بازی را به تساوی ۲-۲ بکشاند و بدین ترتیب فیورنتینا، قهرمان دو دورۀ گذشته، را با مجموع ۴-۳ در ایتالیا حذف کرد.

لحظۀ پیروزی از طریق یک ضدحملۀ سریع رقم خورد؛ زمانی‌که آنتونی در سمت راست زمین با سرعت پیش رفت و یک پاس عالی به مسیر الزلزولی فرستاد تا او شوتی قدرتمندانه به سمت دروازۀ داوید دخیا شلیک کند.

برای آنتونی، مهاجم قرضی منچستر یونایتد، که بعد از پیوستن به بتیس به بازیکن متفاوتی بدل شده است، شب فوق‌العاده‌ای بود، جاییکه در دقیقۀ ۳۰ با یک ضربۀ آزاد زیبا گل اول را به‌ثمر رساند. فرم و نمایش‌های او که ذرّه‌ای از آن را بعد از ترک آژاکس آمستردام در یونایتد به نمایش نگذاشت، احتمالاً خود او را هم شگفت‌زده کرده است؛ زمانیکه در پایان اشک می‌ریخت.

تیم میزبان برای رسیدن به سومین فینال پیاپی کنفرانس لیگ، با دو گل رابین گوسنس در پایان نیمۀ اول امیدواری‌های زیادی پیدا کرده بود. اما با گذشت زمان، خستگی بر آن‌ها غالب شد و در نهایت در وقت اضافه با یک ضدحملۀ باکیفیت، شکست را پذیرا شدند.

با این وصف، تیم اسپانیایی در برابر حملات یک‌جانبۀ پایانی فیورنتینا مقاومت خوبی نشان داد؛ مویزه کین یک فرصت بزرگ را برای کشاندن بازی به ضربات پنالتی از دست داد، در حالی‌که عبدالصمد الزلزولی در تلاش برای زدن گل دوم خود، ضربه‌اش به تیرک دروازه برخورد کرد.

در نهایت گل دیگری حاصل نشد، و رئال بتیس توانست جایگاه خود را در فینال لیگ کنفرانس تثبیت کند.

این نخستین فینال اروپایی بتیس در تاریخ ۱۱۸ ساله‌شان است.

چلسی ۱-۰ یورگوردن (۵-۱)؛ راهیابی به فینال با نوجوانان

رجی والش آن‌قدر جوان است، وقتی پنج ماه پیش از تولدش در نزدیکی استمفورد بریج، لغزش جان تری در ضربات پنالتی باعث شد چلسی در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۸ عنوان قهرمانی را به منچستر یونایتد واگذار کند. حالا این دانش‌آموز با ۱۶ سال و ۲۰۰ روز، به‌عنوان جوان‌ترین بازیکن آغازکننده در تاریخ اروپا برای باشگاه چلسی شناخته می‌شود. او به تیم یاری رساند تا تنها یک پیروزی با کسب جام کنفرانس لیگ فاصله داشته باشد.

والش در نقش شمارۀ ۱۰ با مهارت بازی کرد و در حالی‌که خیلی‌ها ممکن است به حضور چلسی در این رقابت‌ها بخندند، به والش و خانوادۀ‌اش بگویید این مسابقه اهمیت نداشت. آن‌ها ذرّه‌ای برای این نظرات ارزش قائل نخواهند شد.

همین‌طور برای شیم مهیوکا، طارق جرج و سایر فارغ‌التحصیلان آکادمی که از این صحنۀ اروپایی، هرچند به‌غلط خیلی کوچک از دید خیلی‌ها، برای نمایش استعدادهای در حال رشد خود استفاده کردند و نشان دادند با وجود خریدهای بی‌حد و مرز چلسی، آکادمی کوبام هنوز هم موفق به تولید بازیکنان جوان مستعد است.

آبی‌ها با گل دویس بری هال در دقیقۀ ۳۸ با مجموع چهار گل پیش افتادند. دویس بری هال با مبلغ ۳۰ میلیون پوند از لستر خریداری شد. او نقش کمرنگی در لیگ برتر داشته است، اما بیش از هر کس دیگری در این رقابت‌ها بازی کرده و اگر چلسی بتواند به روند پیروزی در فینال ادامه دهد، هال شایستۀ مدال خود خواهد بود.

در اواخر بازی، هواداران چلسی با یکدیگر می‌خواندند:

«ما همۀ جام‌ها را برده‌ایم»، اشاره‌ای طنزآمیز به بردن جام‌های مختلف اروپایی آن‌ها بود، حتی اگر این‌بار جایزه؛ عنوان کنفرانس لیگ باشد!

اما آبی‌پوشان لندن باید اطمینان حاصل کنند که در فینال وروتسواف، لهستان، در ۲۸ مه نیز در برابر بتیس به پیروزی دست خواهند یافت.

انزو مارسکا، مربی چلسی، مطمئن بود بازی برگشت، هرگز با برتری ۴-۱ هفتۀ گذشته در استکهلم در خطر نیست، اما به احتمال زیاد در رویارویی با بتیس در فینال از ترکیب قوی‌تری استفاده خواهد کرد.

صدها هوادار یورگوردن که سکوهای غربی استمفورد بریج را به تسخیر خود درآورده بودند، در عین شکستی که از پیش مشخص شده بود، به زبان سوئدی با حرارت فریاد می‌زدند: «لعنت به چلسی»

زد و خوردهای خجالت‌آور بعد از بازی اجتناب‌ناپذیر بود.

قمار مارسکا موفقیت‌آمیز بود. چلسی به فینال کنفرانس راه یافت و ستاره‌های اصلی او پیش از فینال، دوباره برای بازی مهم، مقابل نیوکاسل در روز یک‌شنبه به ترکیب بازخواهند گشت.

با رسیدن به این مرحله، باید برای تیم کوچک سوئدی اعتبار زیادی قائل شد، در رقابت‌هایی که ضعفا هم کمی حق خودنمایی پیدا می‌کنند.