خاطرات فوتبالی با کارلس پویول؛ تارزان، ال شارک و مردی فراتر از یک کاپیتان در بارسلونا و تیم ملی اسپانیا

طرفداری | کارلس پویول (Carles Puyol) زاده ۱۳ آوریل ۱۹۷۸ در شهر لاپوبلا دسگور اسپانیاست. او در پست‌‌های دفاع میانی، دفاع چپ و راست بازی می‌کرد. پویول در ابتدا قصد داشت دروازه‌بان شود اما به مرور، ضعف شانه‌های او، پست بازی‌اش را در ابتدا به مهاجم نوک و سپس مدافع تغییر داد. او فوتبالش را در تیم شهر زادگاهش، پوبلا دسگور شروع کرد و در سال ۱۹۹۵ به لاماسیا یا تیم‌های پایه بارسلونا ملحق شد. پویول در سال ۱۹۹۶ به تیم سوم و در سال ۱۹۹۷ به تیم دوم بارسلونا رسید. در حالی که باشگاه مالاگا در سال ۱۹۹۸، بسیار به عقد قرارداد با این بازیکن نزدیک شده بود، حضور ژاوی در تیم اصلی بارسلونا، او را از ترک لاماسیا پیشمان کرد. پویول در هفته ششم لالیگا و دیدار برابر وایادولید، برای نخستین بار پیراهن تیم اصلی بارسلونا را پوشید و ماجراجویی مهم زندگی‌اش را با این باشگاه آغاز کرد.

گفته می‌شود فن خال، سرمربی وقت تیم اصلی بارسلونا، در نخستین جلسه تمرینی این بازیکن از او پرسیده بود: «آیا از پس هزینه کوتاهی مو برنمی‌آیید؟». پویول به سرعت به یکی از بازیکنان فیکس بارسلونا تبدیل شد و در فصل نخست حضورش در تیم اصلی، حضور در ۳۷ بازی تیمش را تجربه کرد. تطبیق‌پذیری و عملکرد خوب این بازیکن در تمام پست‌های خط دفاع، او را به یکی از بازیکنان مهم بارسلونا در فصول بعدی تبدیل کرد. او در سه فصل بعدی خود، آمارهای ۲۴ بازی در فصل ۰۱-۲۰۰۰، ۵۱ بازی، دو گل و چهار پاس گل در فصل ۰۲-۲۰۰۱، ۴۶ بازی در فصل ۰۳-۲۰۰۲ و ۳۸ بازی و یک پاس گل در فصل ۰۴-۲۰۰۳ را به ثبت رساند. نخستین گل پویول برای بارسلونا نیز در این سه فصل و در سال ۲۰۰۱ برابر وایادولید به ثبت رسید. بازنشستگی لوئیس انریکه، پویول را به کاپیتان بارسلونا برای فصل ۰۵-۲۰۰۴ تبدیل کرد تا فصل جدیدی در فوتبال این بازیکن آغاز شود.

گویا بازوبند کاپیتانی برای این بازیکن خوش یمن بود زیرا او پس از رسیدن به این جایگاه، به همراه بارسلونا به قهرمانی در لالیگا رسید و نخستین افتخارش با بارسلونا را به دست آورد. پویول در ۴۵ بازی این فصل به مدت ۳۸۷۴ دقیقه برای تیمش به میدان رفت. او در فصل ۰۶-۲۰۰۵ به افتخارات بیشتری در بارسلونا رسید و علاوه بر کسب قهرمانی لالیگا، موفق به بالای سر بردن لیگ قهرمانان اروپا و سوپرکاپ اسپانیا شد. استحکام خط دفاعی بارسلونا با حضور این بازیکن، از عوامل اصلی فتح سه‌گانه این فصل بود. او در هفته نهم لالیگا برابر سوسیداد گلزنی کرد تا این فصل موفق را بدون ثبت گل به پایان نرساند. درخشش پویول در این فصل با وجود اتفاق تخلی چون فوت پدرش شکل گرفت. او توانست ضربه روحی شدید خود را با درخشش در زمین بازی، اندکی کاهش دهد. آمارهای پویول در دو فصل بعدی‌اش به ترتیب، ۵۵ بازی و سه گل در فصل ۰۷-۲۰۰۶ و ۴۷ بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل ۰۸-۲۰۰۷ بود. او در این دو فصل موفق به گلزنی برابر لفسکی صوفیه و اشتوتگارت در لیگ قهرمانان اروپا به همراه گلزنی برابر بیلبائو و خیمناستیک در لالیگا شد.

دو فصل بعدی پویول در بارسلونا، شروع دوره پرافتخار این بازیکن در فوتبال اروپا و جهان بود. او در این دو فصل آمارهای ۴۵ بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل ۰۹-۲۰۰۸ و ۴۸ بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل ۱۰-۲۰۰۹ را به ثبت رساند و به همراه بارسلونا، موفق به فتح شش جام ممکن در سال ۲۰۰۹ فوتبال اروپا شد. لالیگا، کوپادل‌ری، سوپرکاپ اسپانیا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرکاپ اروپا و جام باشگاه‌های جهان، شش جام یادشده پویول در این دو فصل بوده است. گل این بازیکن در هفته ۳۴ لالیگای فصل ۰۹-۲۰۰۸ در ال کلاسیکویی که با پیروزی ۲-۶ بارسلونا خاتمه یافت، او را به یکی از بهترین سکانس‌های فوتبالی‌اش رساند. پویول چهار فصل دیگر در بارسلونا حضور داشت و به آمارهای ۲۷ بازی و یک گل در فصل ۱۱-۲۰۱۰، ۴۴ بازی و پنج گل در فصل ۱۲-۲۰۱۱، ۲۲ بازی و دو گل در فصل ۱۳-۲۰۱۲ و ۱۲ بازی و دو گل در فصل ۱۴-۲۰۱۳ رسید.

آسیب‌دیدگی پویول از ناحیه رباط زانو، به مرور باعث شد تا این بازیکن در سال ۲۰۱۴، تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال بگیرد. ۱۵ فصل حضور پویول در تیم اصلی بارسلونا که ۱۰ فصل آن با بازوبند کاپیتانی سپری شد، افتخاراتی چون شش قهرمانی لالیگا، سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، دو جام باشگاه‌های جهان، دو سوپرکاپ اروپا، دو کوپادل‌ری و شش قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا را به همراه داشت. پویول، بازیکنی فراتر از یک کاپیتان برای بارسلونا بود؛ اخلاق و تعهد کاری پویول به همراه قدرت رهبری بازیکنان، از او بهترین کاپیتان ممکن برای هر تیمی را ساخته بود. پویول پس از پایان هر بازی یا روزهای تعطیل نیز دست از تمرینات انفرادی خود نمی‌کشید و بسیار سخت‌کوش بود؛ پویول در یک نقل قول اظهار داشت که اگرچه دارای تکنیک روماریو، سرعت اوورمارس و قدرت بدنی کلایورت نیست اما سخت‌کوش‌تر از آن‌هاست. یکی از جذابیت‌های پویول برای فوتبال‌دوستان، مدل مویش بود که او را به «تارزان» ملقب کرد. از دیگر القاب پویول در دوران فوتبالش، «ال شارک» به معنی کوسه و «ال کاپیتانو» بود. یکی از سکانس‌های بسیار زیبای پویول در فوتبال، بالابردن جام قهرمانی به همراه اریک آبیدال، هم‌بازی مبتلا به سرطانش بود که مورد تحسین بسیاری قرار گرفت.

پویول پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان اسپانیا، سابقه بازی در تیم ملی زیر ۱۸ سال و زیر ۲۱ سال کشور را داشت. نخستین حضور پویول در تیم ملی اسپانیا، به سال ۲۰۰۰ و دیدار برابر هلند بازمی‌گردد اما پیش از آن، این بازیکن به همراه تیم المپیک اسپانیا راهی مسابقات فوتبال المپیک ۲۰۰۰ سیدنی شده بود. او با حضور در چهار بازی اسپانیا به همراه این کشور راهی فینال المپیک شد. پویول در فینال المپیک، ۱۲۰ دقیقه بازی کرد اما شکست کشورش در ضربات پنالتی، او را به مدال نقره این دوره، راضی کرد. جام جهانی ۲۰۰۲، نخستین آوردگاه پویول در رده بزرگسالان بود. او در چهار بازی این جام بازی کرد و در دیدار برابر تیم ملی ایرلند در یک‌هشتم نهایی، یک پاس گل داد. یورو ۲۰۰۴، تورنمنت بعدی این بازیکن بود که با حضورش در سه بازی اسپانیا و یک پاس گل برابر روسیه همراه بود. پویول در سه بازی خود برای تیم ملی اسپانیا در جام جهانی ۲۰۰۶، موفق به ثبت یک پاس گل برابر اوکراین شد.

قهرمانی در یورو ۲۰۰۸، پویول را به دوره جدیدی از بازی‌های ملی‌اش رساند. او در پنج بازی اسپانیا در این مسابقات، از جمله بازی فینال برابر آلمان بازی کرد و فقط یک دیدار را به دلیل مصدومیت از دست داد. او سپس در جام کنفدراسیون‌ها حضور پیدا کرد و به همراه کشورش به رتبه سوم آن رسید. جام جهانی ۲۰۱۰، صحنه دیگری برای درخشش پویول به همراه هم‌نسلان طلایی خود در تورنمنت‌های مهم ملی بود. او تک گل پیروزی‌بخش دیدار نیمه نهایی جام جهانی برابر آلمان را به ثمر رساند تا علاوه بر درخشش در بخش دفاعی تیم، با گلزنی خود تیمش را به فینال جهان برساند. قهرمانی جهان پس از پیروزی برابر هلند، جام جهانی را نیز به کلکسیون افتخارات پویول اضافه کرد. آخرین بازی ملی او، دیدار برابر تیم ملی اروگوئه در سال ۲۰۱۳ بود تا این بازیکن با آمار نهایی ۱۰۰ بازی، سه گل و سه پاس گل، ماجراجویی ملی خود را به پایان برساند.

از سری خاطرات فوتبالی

عمر براوو؛ بهترین گلزن تاریخ چیواس مکزیک با سابقه بریس برابر تیم ملی ایران در جام جهانی

فرانتیشک پلانیچکا، دروازه‌بان افسانه‌ای چکسلواکی؛ از تراشکاری تا بازی با دست شکسته در جام جهانی

ویسنته رودریگز؛ دشنه ویرانگر والنسیا با سابقه حضور در برایتون