آشنایی با آوتاندیل کوریدزه، کشتیگیری که با شکست داور به مدال طلای المپیک رسید
طرفداری | آوتاندیل کوریدزه (Avtandil Koridze) زاده ۱۵ آوریل ۱۹۳۵ در شهر تفلیس در گرجستان کنونی و شوروی سابق است. کوریدزه یکی از فرنگیکاران مطرح تاریخ المپیک است. او کشتی را از ۱۵ سالگی زیرنظر پتر یوردانیشویلی در تالار پتره آغاز کرد و در سال ۱۹۵۳، به قهرمانی مسابقات جوانان زاپوروژیه دست یافت. کوریدزه سپس از دانشکده پلی تکنیک گرجستان فارغالتحصیل شد. او در سال ۱۹۵۸، در یک تورنمنتی در گرجستان، با کشتیگیران به نام سوئدی آن زمان کشتی گرفت و توانست نمایش قدرتمندانهای داشته باشد. او گوستاو فری، قهرمان المپیک لندن که «مرد آهنی» معروف بود را شکست داد و سپس پیروزی ۲-۱۴ را برابر کشتیگیر دیگری از سوئد تجربه کرد. گوستاو فری درباره کوریدزه گفته بود که مدتهاست که با حریف قدرتمندی همچون این گرجستانی روبرو نشده بودم و اگر همینطور کشتی بگیرد، قهرمان جهان میشود.
در سال ۱۹۵۹، نوبت به حضور این کشتیگیر در مسابقات آدریاتیک شد. او در ابتدا دو کشتیگیر رومانیایی و ترکیهای را شکست داد و سپس در نیمه نهایی، برانکو مارتینوویچ یوگسلاو را از پیش رو برداشت. در فینال، پیروزی برابر ایمره پولیاک مجارستانی، مدال طلای این مسابقات را از آن کوریدزه کرد. المپیک ۱۹۶۰ رم، اولین حضور کوریدزه در المپیک بود و او امیدوار بود تا بتواند عملکردی همانند جام آدریاتیک را داشته باشد. دور اول مسابقات وزن ۶۷ کیلوگرم، این کشتیگیر گرجستانی به مصاف ماریو دسلیوا از ایتالیا، کشور میزبان رفت و موفق به پیروزی برابر رقیب خود شد. غلبه بر نماینده آمریکا در دور دوم، بن نورثروپ، مردم شوروری را بسیار شادمان کرد. در مرحله سوم، رقیب کوریدزه، قهرمان المپیک ۱۹۵۶ ملبورن، کیوستی لاهتونن بود. کوریدزه موفق شد دست به کار بزرگی بزند و رقیب سرسخت فنلاندی خود را شکست داده و به دور بعدی صعود کند. در دور چهارم مسابقات، این بار رقیبی از یونان به نام آناستاسیوس موسیدیس برابر این کشتیگیر قرار گرفت. کوریدزه موفق شد پس از پنج دقیقه، حریف یونانی خود را به پل ببرد و موفق به حضور در مرحله بعدی شود.
در مرحله نیمه نهایی، کوریدزه به مصاف دیمیتار استویانوف از بلغارستان رفت. این دیدار به حواشی زیادی منتهی شد. داوران در اواسط بازی، به دلیل نداشتن فن میان دو کشتیگیر دستور به توقف بازی دادند تا هر دو کشتیگیر از مسابقات حذف شوند. این در صورتی بود که کوریدزه، در حال اجرای فن بر روی حریف بود. او بازی خوبی را از خود به نمایش گذاشته بود و کشتیگیر بلغار در حال فرار از فنونش بود. تصمیم عجیب داور اکثر حضار را شوکه کرد و مورد اعتراض فراوانی قرار گرفت. به همین دلیل، تماشاگران حاضر در این مسابقه، کشتیگیر گرجستانی را به شدت تشویق کردند تا بدینگونه، به تصمیم داور اعتراض کنند. مقامات سیاسی گرجستان شوروی که در این مسابقه حضور داشتند، با ریاست کمیته بینالمللی المپیک، صحبتهای مفصلی کردند و در نهایت، کشتیگیر بلغارستانی دیسکالیفه شد تا کوریدزه راهی فینال شود. برانیسلاو مارتینوویچ از یوگسلاوی که پیشتر در جام آدریاتیک مغلوب این کشتیگیر شده بود، رقیبش در فینال المپیک شده بود. کوریدزه موفق شد رقیب یوگسلاو خود را در فینال شکست داده و به مدال طلای المپیک دست یابد.
کمی پس از شروع مسابقه متوجه شدم که شکست دادن این گرجستانی، غیرممکن است. او آنچنان با حرارت و فداکاری کشتی میگرفت که نمیشد با او رقابت کرد. دیر یا زود باید تسلیم او میشدم و در نهایت، فهمیدم که باید با شکست کنار بیایم. «برانکو مارتینوویچ، فینالیست المپیک رم»
حضور بعدی او در مسابقات کشتی، در قهرمانی جهان سال ۱۹۶۱ در یوکوهامای ژاپن صورت گرفت. او در دسته ۶۷ کیلوگرم این مسابقات شرکت کرده بود و با کشتیهایش، بسیار مورد توجه تماشاگران ژاپنی حاضر در سالن قرار گرفت. او در ابتدا رقبای اندونزیایی و آلمانی خود را شکست داد و سپس برابر رقبای سابقش در المپیک یعنی نورثروپ آمریکایی و مارتینوویچ یوگسلاو قرار گرفت و هر دو را شکست داد. در فینال این مسابقات، رقیب این گرجستانی، ایمره پولیاک مجارستانی بود و بار دیگر مغلوب او شد تا یک طلای دیگر در کارنامه او به ثبت برسد. پس از طلای مسابقات جهانی، کوریدزه تصمیم به خداحافظی از کشتی گرفت زیرا میخواست فرزندانش را بیشتر ببیند و به عنوان مربی، به کارش در تشک ادامه دهد. با این وجود، او در یک سانحه رانندگی به همراه دوست صمیمی خود، به درهای در نزدیکی رودخانه چیشورا سقوط کرد و در تاریخ ۱۱ آوریل ۱۹۶۶، سه روز پیش از تولد ۳۱ سالگیاش، درگذشت.
