یک سناریوی تکراری در پرسپولیس | از برانکو و کالدرون تا یحیی و اوسمار؛ خداحافظی در اوج
منبع : طرفداری
طرفداری | چهار سرمربی در سال های اخیر روی نیمکت پرسپولیس نشستند و یک وجه اشتراک همگانی داشتند؛ ترک تیم با عنوان قهرمانی یا صدرنشینی در لیگ برتر.
در این مطلب نگاهی داریم به عملکرد این مربی ها در پرسپولیس و دلیل جدایی آن‌ها از جمع سرخپوشان.
برانکو ایوانکوویج (1394 تا 1398)
برانکو ایوانکوویچ بدون شک بهترین مربی خارجی تاریخ لیگ برتر ایران و پرسپولیس است. مرد کروات در روز های آغازین سال 1394 و زمانی که از دوران خوب پرسپولیس مدت زیادی می‌گذشت، هدایت این تیم را برعهده گرفت و آغازگر راهی شد که تا به امروز ادامه دارد؛ موفقیت و قهرمانی های متوالی در لیگ برتر.
پرسپولیس تحت هدایت برانکو روزهای فوق العاده و تاریخی را گذراند از هت‌تریک قهرمانی در لیگ برتر تا رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا، آن‌هم در زمانی که پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس بسته شده بود و مصدومیت و جدایی بازیکنان، تعداد بازیکنان بزرگسال تیم را به 13 نفر رسانده بود.
برانکو ایوانکوویچ در نهایت به دلیل مشکلات در پرداخت به موقع دستمزد و همچنین ناسازگاری با ایرج عرب، مدیر عامل وقت پرسپولیس، در حالی که هنوز 18 ماه از قراردادش باقی مانده بود، پرسپولیس را ترک کرد؛ برانکو در پرسپولیس 3 قهرمانی لیگ برتر، 3 قهرمانی سوپرجام ایران و 1 جام حذفی را به دست آورد و همچنان محبوبیت زیادی بین هواداران این تیم دارد.
گابریل کالدرون (1398)
گابریل کالدرون در تیر ماه 1398 جانشین برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس شد؛ سرمربی آرژانتینی تنها 6 ماه و یک نیم فصل در تهران حضور داشت ولی در همین مدت کم چند رکورد را به اسم خودش ثبت کرد.
بهترین شروع یک مربی خارجی پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر و بالاترین درصد پیروزی میان مربیانی که بیش از 15 بازی هدایت پرسپولیس را بر عهده داشته‌اند.
کالدرون به سرعت محبوبیتش را بین هواداران پرسپولیس افزایش داد، تیم را قهرمان نیم فصل کرد و به نیمه نهایی جام حذفی رساند اما به گفته خودش به دلیل رفتار نامناسب مدیران وقت پرسپولیس این تیم را ترک کرد.
یحیی گل‌محمدی (1398 تا 1402)
یحیی گل‌محمدی تنها سرمربی داخلی در این لیست است؛ یحیی پس از مذاکرات فراوان پرسپولیس با شهرخودرو در دی ماه 1398، جانشین گابریل کالدرون در پرسپولیس شد. این اولین همکاری یحیی با پرسپولیس نبود و او در سال 1391 نیز هدایت سرخپوشان پایتخت را برعهده داشت و پس از شکست مقابل سپاهان در فینال جام حذفی فصل 1391/92 این تیم را ترک کرد.
اما در دوره دوم همه چیز متفاوت بود؛ در اولین گام یحیی با بهبود نتایج تیمی که کالدرون بسته بود، توانست 4 هفته مانده به پایان فصل قهرمانی لیگ برتر جشن بگیرد و رکورد سریع‌ترین قهرمانی تاریخ فوتبال باشگاهی ایران را به نام خود و شاگردانش ثبت کند. در ادامه نیز پرسپولیس برای دومین بار و این دفعه با هدایت گل محمدی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسید که باز هم دستش از رسیدن به جام کوتاه ماند.
یحیی در طول حضور 4 ساله خود در پرسپولیس 3 قهرمانی لیگ برتر، 2 سوپرجام ایران و 1 جام حذفی به دست آورد. یحیی در دوره دوم خود در پرسپولیس بارها به خاطر مسائل مختلف باشگاه را تهدید به استعفا کرد و در نهایت به دلیل عدم تغییر در شرایط و وضعیت حاکم در پرسپولیس در دی ماه 1402 از هواداران خداحافظی کرد و به صورت رسمی از قرمز های پایتخت جدا شد.
اوسمار ویرا (1402 تا 1403)
اوسمار ویرا، پیش از شروع لیگ بیست و سوم، به جای حمید مطهری به عنوان مربی جدید به کادرفنی یحیی گل‌محمدی اضافه شد و پس از جدایی یحیی، با وجود اعتراض و مخالفت شدید هواداران، به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شد.
اوضاع برای اوسمار در ابتدا خیلی جالب جلو نرفت؛ شکست سنگین مقابل الاهلی در دیدار دوستانه و باخت در اولین بازی رسمی مقابل آلومینیوم، هواداران را بیش از پیش نگران کرد اما با گذشت زمان و ادامه لیگ، تیم اوسمار روند خوبی را آغاز کرد و در نهایت فصل را با قهرمانی در لیگ برتر به پایان برساند و تمام نظرات منفی هواداران درباره خودش را تغییر بدهد.
اوسمار پس از قهرمانی از ایران خارج شد و قرار بود برای ادامه همکاری پس از تعطیلات با باشگاه مذاکره کند اما به دلیل مشکلات خانوادگی تصمیم به جدایی از پرسپولیس گرفت تا همان یک قهرمانی لیگ تنها یادگار اوسمار برای قرمز های پایتخت باشد.
