بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

افشاگری خبرنگار معروف از پشت پرده اشک های بی امان علیپور + جزئیات

بررسی علت اشک های علی علیپور مهاجم پرسپولیس پس از گلزنی برابر خیبر در لیگ برتر

نویسنده : Parsfootball Multi media
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 10 دی 1403 | 11:42
علیپور ؛ بررسی علت اشک های علیپور مهاجم پرسپولیس پس از گلزنی برابر خیبر

اشک های علی علیپور مهاجم پرسپولیس پس از گلزنی برابر خیبر نماینگر وضعیت این روز های پرسپولیس و فشار سنگین روی ستاره های این تیم است.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

گریه علی علیپور بعد از گلزنی ، لوکیشن دقیقی بود از اشکال این روزهای پرسپولیس.
در پرسپولیس چه خبر است؟ چه فشاری روی این بازیکن باتجربه آمده؟  اگر یکی مثل علی علیپور بعد از یک دهه بازی در بالاترین سطح فوتبال ایران تحت آن فشار کشنده، این‌چنین دچار به هم‌ریختگی عصبی می‌شود، آیا می شود از بازیکنی مثل ابوالفضل بابایی و دیگر جوانان انتظار گلزنی داشت؟

قطعاً نه، مسلما هرگز. علیپور در این چند بازی موقعیت‌های بکری را از دست داده. این را همه می‌دانند، خودش هم می‌داند، اما یادمان نرود دست آخر او انسان است، مثل همه ما، از جنس پوست و گوشت و استخوان.

پول حرفه‌ای گرفتند باید انتظار حرفه‌ای از آنها داشت، اما فوتبال است و در همه جای جهان این‌گونه. آنها ربات نیستند.

فشار سنگین روی ستاره های پرسپولیس

اگر قرار است پرسپولیس قهرمان شود، بدون تردید علاوه بر یکی دو‌ خرید احتمالی پیش ‌رو ،در نهایت گل‌هایش را باید یکی مثل علیپور بزند، چه به عنوان مهاجم ثابت، چه به عنوان بازیکن ذخیره.

این فشار کشنده، پرسپولیس را از مسیر پیش‌ روی ‌اش خارج می‌کند. بهتر است هواداران، کادر فنی و رسانه‌ها این بار سنگین را بین همه‌ بازیکنان پخش کنند.

که اگر این‌گونه نباشد و تنها خط حمله را مقصر بدانیم ، اشتباه بزرگی را مرتکب شدیم.

آنها ضربات آخر را بد می‌زنند، در این تردیدی نیست، اما خب مقابل خیبر هم همان ها دست آخر کار را درآوردند.

گلزنی وظیفه آنهاست ، اما حواسمان باشد باید این فشار بین همه تیم پخش شود.

باید به گونه‌ای رفتار کرد که این تیم بتواند مجدداً قهرمان شود. چاره‌اش هم مشخص است: فشار بین همه تیم‌ پخش شود.

اشک‌های علیپور یک پیام داشت؛ او به حوالی نقطه فروپاشی روانی رسیده بود.

بعد از یک دهه بازی، از سوی هواداران خودی هو می‌شد. آیا در چنین وضعی می‌تواند گل بزند؟

کریم باقری به او اعتماد کرد و در زمین حفظش کرد. شاید اگر گاریدو بود، بلافاصله تعویضش می‌کرد و دیگر از علی علیپور برای پرسپولیس گلزن در نمی‌آمد.

باید متشکر کریم باقری بود که به او اعتماد کرد. اما بهتر است هواداران پرسپولیس در این روزهای سخت کمی خویشتن‌دار باشند. رسانه‌ها در نقد کمی مهربانانه تر رفتار کنند.

بله، همه حق دارند، انتظار هم دارند؛ این بازیکنان پول حرفه‌ای گرفتند، انتظار حرفه‌ای هم از آنان می رو‌د.

اما خب، دست آخر آنها هم مثل ما انسانند. صبر و تحمل همه ما محدودیت‌های خاص خودش را دارد.

یادمان باشد، اگر قرار به نتیجه گرایی است،، باید فشار را حساب‌شده و در حد قابل تحمل بالا برد و مهمتر ار آن بصورت مساوی بین همه تیم ‌تقس کرد غیر از این باشد، همه‌چیز تمام است. خیلی هم زود تمام است.

نه سوپرمن باشید نه نامی؛ فداکارانه‌ قدم بزنید

علیپور همانند همه‌ ما صبر و تحملش یک اندازه‌ مشخص است.

او در چند نبرد اخیر موقعیت‌های خوبی را از دست داد. در چند بازی گذشته همچنین و در بازی مقابل خیبر هم ناباورانه همان روند را ادامه داد.

اما قطعاً با زدن چند گل، این فشار از روی دوشش برداشته می‌شود.

همان‌طور که دیدید، او در اواخر بازی با خیبر توپ سختی را به‌عنوان گل سوم درون دروازه‌‌ خیبر جا داد که از هم‌ی توپ‌های دیگر سخت‌تر بود.

اگرچه دست آخر به خاطر خطای بی‌مورد بابایی، آن گل مردود اعلام‌ شد. اما همان یک گل مردود شده نشان می‌دهد که اگر فشار از روی دوش علی علیپور برداشته شود، او دست‌کم این توپ‌ها را به‌راحتی درون دروازه‌‌حریف جا می‌دهد.

علیپور امتحانش را پس داده. اگر موتورَش روشن شود، دست‌کم این توپ‌ها را به‌راحتی درون دروازه جا می‌دهد. مشابه همان گلی که دیدید.

در مورد ال کثیر، شاید قضیه مقداری پیچیده‌تر باشد، اما او هم پیش‌تر ثابت کرده که اگر موتورَش روشن شود، قادر است بخش عظیمی از کار را به دوش بکشد.

در مورد ارونوف هم دیدید که وقتی خودخواهی را کنار گذاشت و در قالب یک پاسور شروع به پاس کاری کرد، نتیجه کاملاً عوض شد.

وظیفه بزرگ کریم باقری

این وظیفه‌‌کریم باقری سرمربی است که حالا بیاید و از بازیکنانش بخواهد که کمی فداکارانه‌تر بازی کنند.

قرار نیست همدیگر را نبینند. قرار نیست موقعیت‌ها را خودشان بزنند. نه. ارونوف پاسش را داد. حالا نوبت علی‌پور و عیسی است. آن‌ها باید یکدیگر را ببینند.

پرسپولیس بیش از آن‌که نیازمند منجی، سوپرمن و یک نجات‌دهنده در زمین باشد، بیشتر محتاج یاران فداکار است.

برادرانی که حاضرند موقعیت خود را از دست بدهند و آن را به یار خودی پاس بدهند.

محتاج بازیکنی هستند که موقعیت پنجاه درصدی خودش را نزند و پاس گل هشتاد درصدی به بازیکن خودی بدهد.

چاره‌ کار همین است. باید پرسپولیس فداکار شود. باید پرسپولیس تغییر روش دهد. در نیمه‌ نخست مقابل خیبر، خودخواهی چیزی تا نابود کردن پرسپولیس نگذاشته بود.

اما خوشبختانه در نیمه دوم  ارونوف شروع به پاس کاری کرد.

در بازی مقابل هوادار، کریم باقری فرصت دارد که دست‌کم در آخرین بازی‌ای که در قالب سرمربی تیم وظیفه‌ هدایت را دارد، از بازیکنانش فداکاری بخواهد.

ولی به علی‌پور بگویید: وقتی می‌بینی روی دست عیسی و ارونوف موقعیت بهتری دارند، پاس بده.

همان کاری که ستاره ازبک انجام داد.

مهدی طاهرخانی اختصاصی خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *