خاطرات فوتبالی با الکساندر موستووی؛ تزار بالایدوس، از نیمکتنشینی در بنفیکا تا درخشش در لالیگا
الکساندر موستووی، بازیکن محبوب باشگاه سلتاویگو بود که در سالهای ابتدایی قرن ۲۱ میلادی در ترکیب اصلی این باشگاه، خوش میدرخشید. او که به «تزار بالایدوس» ملقب شده بود، در تیمهای مختلفی همچون اسپارتاک مسکو، بنفیکا، کان، استراسبورگ و آلاوز بازی کرد. موستووی نمایشهای خوبی در تیمهای ملی شوروی و روسیه داشت و در جام جهانی یورو بازی کرد.
طرفداری | الکساندر موستووی (Aleksandr Mostovoi) زاده ۲۲ اوت ۱۹۶۸ در شهر لومونوسوف شوروی سابق و روسیه امروزی است. او در پستهای هافبک بازیساز، هافبک مرکزی و هافبک چپ بازی میکرد. الکساندر، علاقه به فوتبال را از پدرش، ولادیمیر موستووی که در سطوح پایین روسیه بازی میکرد، به ارث برد. کراسانایا پرسنیا، باشگاهی بود که برای نخستین بار به الکس اعتماد کرد و درنهایت، او را در سال ۱۹۸۵ به تیم اصلی خود اضافه کرد. ۱۹ بازی و هفت گل از این بازیکن باعث شد تا استعدادیابهای باشگاه اسپارتاک مسکو، او را به مدیران این باشگاه پیشنهاد و جذبش را نهایی کنند. نخستین بازی موستووی برای اسپارتاک در هفته ۱۲ لیگ برتر شوروی برابر غیرت آلماتی برگزار شد. درخشش در بازه میان هفته ۱۶ تا ۲۳ لیگ برتر شوروی که شامل پنج گل از موستووی میشد، باعث شد تا این بازیکن در قهرمانی اسپارتاک مسکو در لیگ شوروی، نقش مهمی داشته باشد. آمار کلی این فصل موستووی، ۲۶ بازی، ۹ گل و یک پاس گل بود که شامل بریس برابر دینامو درسدن و گلزنی برابر وردربرمن در جام یوفا میشد. رسیدن به عنوان «بهترین تازهکار فصل»، در کنار پیشنهادات خوبی از سوی باشگاههای بزرگ شوروی همچون زسکا مسکو، ثمره فصل موفق موستووی در اسپارتاک بود.
این بازیکن در فصول بعدی همکاری خود با اسپارتاک، موفق شد تا آمارهای ۳۵ بازی و پنج گل در فصل ۱۹۸۸، ۱۵ بازی و سه گل در فصل ۱۹۸۹، ۳۴ بازی، ۱۵ گل و یک پاس گل در فصل ۱۹۹۰ و ۳۸ بازی و ۱۹ گل در فصل ۱۹۹۱ را به ثبت برساند. در نقل و انتقالات زمستانی سال ۱۹۹۲ بود که درخشش موستووی در شوروی، مورد توجه باشگاه بنفیکا قرار گرفت و این باشگاه پرتغالی، این بازیکن را خریداری کرد. او در فصل نخست حضورش در بنفیکا، تنها در دیدار برابر پورتو در سوپرتاکا به میدان رفت. حضور تومیسلاو ایویچ (سرمربی سابق تیم ملی ایران) و تونی اولیویرا روی نیمکت بنفیکا در فصل ۹۳-۱۹۹۲ نیز به بهتر شدن وضعیت موستووی کمکی نکرد و این بازیکن در ۱۲ بازی خود، تنها سه پاس گل داد. انتقال قرضی به کان فرانسه، راهحل بنفیکا برای بهتر شدن نوع همکاریاش با موستووی بود که با بهتر شدن وضعیت این ستاره روس همراه بود. موستووی در ۱۶ بازی با پیراهن کان، بریس برابر مارتیگه و ثبت تکگل پیروزیبخش تیمش برابر مارسی را تجربه کرد. نجات کان از خطر سقوط و رسیدن این باشگاه به میانههای جدول، از ثمرات حضور موستووی در این باشگاه بود.
در سال ۱۹۹۴، استراسبورگ با خریداری موستووی، این بازیکن را از ادامه نیمکتنشینی در بنفیکا نجات داد. الکس در همان نخستین فصل حضورش در استراسبورگ، روزهای خوب خودش در اسپارتاک مسکو را به نمایش گذاشت و آمار ۳۵ بازی، هفت گل و هفت پاس گل را به ثبت رساند. صعود به فینال جام حذفی فرانسه و شکست از پاری سن ژرمن، دیگر تجربه این فصل موستووی بود. در فصل دوم همکاری با استراسبورگ، قهرمانی این باشگاه در جام اینترتوتو، به لطف عملکرد درخشان الکس صورت گرفت؛ او پس از بریس برابر گنجلربیرلیعی، دروازه فلوریانا در مرحله گروهی، متز در نیمه نهایی و تیرول در فینال را باز کرد تا سهم بزرگی در این مهم داشته باشد. ۴۷ بازی، ۱۶ گل و سه پاس گل موستووی در فصل ۹۶-۱۹۹۵ فوتبال فرانسه، او را بار دیگر به ستاره بازار نقل و انتقالات فوتبال اروپا تبدیل کرد. این بار، سلتاویگو بود که با پیشنهاد ۳۲۵ میلیون پزوتایی خود، استراسبورگ را راضی به فروش بازیکن روساش کرد. نخستین بازی این بازیکن برای سلتا، دیدار هفته چهارم لالیگا برابر رئال بتیس بود. موستووی با باز کردن دروازه لاکرونیا، هرکولس، رئال اوویدو، اسپانیول و تنهریف در لالیگا و سانتاندر در جام حذفی، عملکرد قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشت و به آمار کلی ۳۷ بازی و شش گل رسید.
پس از ثبت ۳۷ بازی و ۹ گل در فصل ۹۸-۱۹۹۷، موستووی ستاره تیمش در جام یوفای فصل ۹۹-۱۹۹۸ بود و توانست تا دروازه استون ویلا، لیورپول و مارسی را باز کند. درگیری با جیمی کرگر، مدافع وقت لیورپول در جام یوفا که با آبدهان این بازیکن روس همراه بود، از خاطرات فصل او بوده است. گلزنی برابر بارسلونا و رئال مادرید نیز فصل موفق موستووی را تکمیل کرد و این بازیکن را به آمار ۴۱ بازی، ۹ گل و هفت پاس گل رساند. از مهمترین لحظات این بازیکن در فصل ۰۰-۱۹۹۹ که به ۳۴ بازی، هشت گل و ۱۴ پاس گل منتهی شد، درخشش در دیدار جام یوفا برابر تیم سابقش یعنی بنفیکا بود که شامل یک گل و سه پاس گل در پیروزی تاریخی ۰-۷ سلتاویگو میشد. درخشش این بازیکن در مسابقات اروپایی به فصل ۰۱-۲۰۰۰ نیز سرایت کرد تا پس از گلزنی برابر اشتوتگارت و بارسلونا در جام یوفا، موستووی به قهرمانی جام اینترتوتو، برای دومین بار، دست یابد. او در فینال اینترتوتو برابر زنیت سن پترزبورگ قرار گرفت و توسط هموطنانش «هو» شد. او در این فصل به فینال کوپادلری نیز صعود کرد و در نیمه نهایی آن، با یک گل و یک پاس گل در برابر بارسلونا، تیمش را شگفتیساز اسپانیا کرد. موستووی در فینال جام، تنها گل سلتاویگو را در دیدار برابر زاراگوزا زد اما نتوانست به قهرمانی این جام برسد. حاصل این فصل او، ۴۵ بازی، ۱۳ گل و ۱۱ پاس گل بود. او سه فصل دیگر در سلتا حضور داشت و به آمارهای ۳۱ بازی، ۱۳ گل و ۱۳ پاس گل در فصل ۰۲-۲۰۰۱، ۳۱ بازی، شش گل و پنج پاس گل در فصل ۰۳-۲۰۰۲ و ۳۴ بازی، هشت گل و پنج پاس گل در فصل ۰۴-۲۰۰۳ رسید. او پس از یک سال بدون تیم بودن که به دلیل منتفیشدن انتقالش به دینامو مسکو شکل گرفت، در سال ۲۰۰۵ به آلاوز در سطح دوم اسپانیا پیوست. او در تنها بازی خود برای این باشگاه برابر کادیز گلزنی کرد و پس از پایان فصل، به دلیل مشکلات کمردرد، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
قهرمانی جوانان اروپا با تیم ملی زیر ۲۱ سال شوروی، نخستین دستاورد موستووی در رده ملی بود. او در سال ۱۹۹۰، نخستین بازی ملی خود را برابر تیم ملی ایتالیا تجربه کرد. گلزنی برابر گواتمالا، قبرس و نروژ، حاصل ۱۵ بازی ملی این بازیکن برای شوروی، پیش از انحلال این کشور بود. او در سال ۱۹۹۲، در دیدار برابر لوکزامبورگ، برای نخستین بار در تیم ملی روسیه به میدان رفت. پیش از تجربه نخستین تورنمنت ملی با روسیه در جام جهانی ۱۹۹۴، موستووی یکی از بازیکنانی بود که برای برکناری سرمربی وقت کشورش، نامهای را امضا کرد. با وجود امضای این نامه، در روزهای پایانی آمادهسازی روسیه برای این جام، موستووی از موضعش عقبنشینی کرد و در لیست نهایی روسیه برای جام جهانی قرار گرفت. او تنها در دومین بازی روسیه برابر سوئد در این جام به میدان رفت. او در ادامه به یورو ۱۹۹۶ اعزام شد و در سه بازی خود در این تورنمنت، دروازه تیم ملی جمهوری چک را باز کرد. موستووی پیش از شروع جام جهانی ۲۰۰۲، به دلیل مصدومیت در بازی دوستانه برابر یوگسلاوی، نتوانست تا در این تورنمنت بازی کند اما سرمربی وقت تیم ملی روسیه یعنی اولگ رومانتسف، نام این بازیکن را در لیست نهایی گذاشته بود تا دوره ۲۰۰۲ جامهای جهانی نیز در رزومه الکس ثبت شود. این بازیکن، آخرین بازی ملی خود را در تنها مسابقهاش در یورو ۲۰۰۴ برابر اسپانیا تجربه کرد. پس از این مسابقه بود که مصاحبه موستووی با رسانههای اسپانیایی به صورت تحریفشده منتشر شد تا دیگر موستووی، با نظر سرمربی وقت روسیه، در تیم ملی این کشور دیده نشود. ۵۰ بازی، ۱۰ گل و ۱۰ پاس گل در تیم ملی روسیه، آمار نهایی موستووی بوده است. پس از بازنشستگی، در سال ۲۰۰۵، موستووی به تیم ملی فوتبال ساحلی روسیه ملحق شد و در جام ملتهای ۲۰۰۵ اروپا، کشورش را همراهی کرد. او به همراه ساحلیبازان روسیه به نایب قهرمانی اروپا رسید و به مدت دو سال، این ورزش را ادامه داد. او با شوتهای قوی و تواناییهایش در ضربات ایستگاهی، بازیکن محبوبی برای هواداران تیمهایش بود. موستووی در سلتاویگو به محبوبیت خارقالعادهای رسیده بود و با لقب «تزار بالایدوس» در میان هواداران شناخته میشد.
از سری خاطرات فوتبالی
- برایان تالبوت؛ متخصص قهرمانی جام حذفی در ایپسویچ تاون و آرسنال
- میشائیل بالاک؛ رهبر خوشتیپ و قیصر کوچک بایرلورکوزن، بایرن مونیخ و چلسی
- یوهان میکو؛ جانشین چندباره زیدان، سرآشپز گلساز وردربرمن و متولد کن
- آرشیو تمامی مطالب این دسته
درخشش ستاره محبوب هواداران استقلال در فوتبال اروپا + جزئیات
خامس در آستانه بازگشت به لالیگا
تیم مطرح اروپایی به دنبال جذب ستاره محبوب هواداران پرسپولیس
ادامه روند نزولی بارسلونا
صدور حکم حبس برای مهاجم پیشین تیم ملی هلند !
روز های سخت بنیتز در لالیگا
