از کباده تا مرزهای جهان؛ وقتی زورخانه زبان مشترک ملتها میشود
کبادهزنی و میل گیری یک ورزشکار خارجی، در نگاه اول شاید فقط یک تصویر متفاوت از مسابقات بینالمللی باشد؛ اما در واقعیت، نشانهای روشن از قدمهای محکم یک ورزش ایرانی در مسیر جهانیشدن است. مسیری که دیگر محدود به مرزهای جغرافیایی نیست و آرامآرام به یک زبان مشترک میان فرهنگها تبدیل میشود.
مسابقات جام جهانی ورزشهای زورخانهای و کشتی پهلوانی به میزبانی هند و با حضور هفت کشور ایران، هند، اوگاندا، تانزانیا، جمهوری آذربایجان، عراق و بلاروس برگزار شد؛ رقابتهایی که بیش از آنکه صرفاً یک رویداد ورزشی باشد، ویترینی از نفوذ فرهنگی و ورزشی ایران در سطح بینالمللی را به نمایش گذاشت.
در پایان این مسابقات، تیم ملی ایران با اقتدار عنوان قهرمانی را از آن خود کرد، تیم عراق در جایگاه دوم ایستاد و جمهوری آذربایجان به مقام سوم رسید. تیم ایران در تمامی آیتمها موفق به کسب رتبه نخست شد؛ برتریای که نشاندهنده عمق فنی، سابقه تاریخی و ساختار منسجم این ورزش در کشور است.
با این حال، یکی از جذابترین و معنادارترین صحنههای مسابقات، در آیتم کباده رقم خورد؛ جایی که جابر صبری از عراق با نمایشی مقتدرانه به مقام نخست دست یافت. اتفاقی که یک پیام روشن داشت: کشورهای دیگر، جدی و هدفمند روی آیین ورزش باستانی ایران کار کردهاند و دیگر زورخانه فقط یک میراث بومی نیست، بلکه دانشی در حال انتقال و گسترش است.
این روند جهانیشدن تنها به عراق محدود نماند. عملکرد درخشان ورزشکار اوگاندا در آیتم میلگیری سنگین، بهسرعت در فضای مجازی بازتاب پیدا کرد و ویدئوی اجرای او دستبهدست شد؛ تصاویری که نشان میدهد زورخانه توانسته مخاطب جهانی پیدا کند و از چارچوبهای سنتی عبور کند، بیآنکه اصالت خود را از دست بدهد.
‘;
const videoTextAreaId = “videoTextArea_924192”;
const videoCodeBtnId = “videoCodeBtn_924192”;
const videoCodeBtn = document.getElementById(videoCodeBtnId);
videoCodeBtn.addEventListener(‘click’, function() {
if (document.getElementById(videoTextAreaId).innerText.trim() === “”) {
document.getElementById(videoTextAreaId).innerText = embedHtml;
}
});
})();
