بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

کارنامه نهایی تیم‌های فرمول یک؛ از پادشاهی ردبول تا خیزش مک‌لارن

منبع : خبرگزاری تسنیم
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 5 دی 1404 | 15:07

رتبه‌بندی نهایی تیم‌های فرمول یک نشان می‌دهد که نام‌ها و بودجه‌های سنگین دیگر تضمین‌کننده قهرمانی نیستند؛ سقوط آزاد تیم‌هایی مثل آلپاین و درجا زدن مرسدس، درس‌های بزرگی برای آغاز دوران جدید قوانین در سال ۲۰۲۶ به همراه دارد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، رتبه‌بندی مجله معتبر The Race برای تیم‌های فرمول یک که از سال ۲۰۲۲ آغاز شد و در پایان سال ۲۰۲۵ به اتمام رسید؛ بر اساس عملکرد کلی، ثبات و میزان پیشرفت آن‌ها در این چهار سال تنظیم شده است.

در ادامه، این رتبه‌بندی از بدترین به بهترین آورده شده است:

۱۰. کیک سائوبر (Kick Sauber / آلفارومئو سابق)
وضعیت: قعرنشین مطلق
اگرچه آن‌ها سال ۲۰۲۲ را با رده ششم آغاز کردند، اما پس از آن به یک سقوط آزاد مداوم دچار شدند. تمرکز تیم بر روی انتقال به برند «آئودی» برای سال ۲۰۲۶ باعث شد توسعه خودرو در این ۴ سال عملاً متوقف شود و آن‌ها به تیمی تبدیل شدند که حتی برای گرفتن یک امتیاز هم به معجزه نیاز داشتند.

۹. ریسینگ بولز (Racing Bulls / آلفاتائوری سابق)
وضعیت: سردرگم و نوسانی
تیم دوم ردبول نتوانست هویت مستقلی برای خود بسازد. آن‌ها در استفاده از قطعات و دانش فنی تیم اصلی (ردبول) ضعیف عمل کردند و با وجود استعدادهای رانندگی، همیشه در نیمه دوم جدول باقی ماندند.

۸. هاس (Haas)
وضعیت: تیمِ لحظه‌ها
هاس با بودجه محدود و مدلی اقتصادی توانست در برخی مسابقات (به‌ویژه در تعیین خط) شگفتی‌ساز شود. با این حال، مشکل همیشگی آن‌ها «افت سرعت در روز مسابقه» و عدم ثبات در توسعه آیرودینامیک بود که اجازه نداد از رتبه هشتم بالاتر بروند.

۷. آلپاین (Alpine)
وضعیت: بزرگ‌ترین ناامیدی
آلپین این دوران را به عنوان تیم چهارم شروع کرد، اما مدیریت ضعیف و خروج مهندسان کلیدی باعث شد آن‌ها سال به سال ضعیف‌تر شوند. آشفتگی در سطح مدیریت، این تیم کارخانه‌ای را به رده‌های انتهایی جدول سوق داد.

۶. استون مارتین (Aston Martin)
وضعیت: صعود سریع، سقوط تدریجی.
شاهکار آن‌ها در ابتدای سال ۲۰۲۳ و سکوهای متوالی فرناندو آلونسو، نقطه عطف این تیم بود. اما استون مارتین نشان داد که هنوز در «جنگ توسعه» مقابل غول‌هایی مثل مک‌لارن و فراری حرفی برای گفتن ندارد و دوباره به میانه جدول بازگشت.

۵. ویلیامز (Williams)
وضعیت: مسیر صعودی هوشمندانه
ویلیامز تحسین‌برانگیزترین بازگشت را داشت. تحت مدیریت جیمز وولوز، آن‌ها از یک تیم ورشکسته و کند، به تیمی تبدیل شدند که در سال ۲۰۲۵ به طور منظم برای رتبه‌های ۵ و ۶ می‌جنگید. آن‌ها هوشمندانه روی نقاط قوت خود تمرکز کردند.

۴. مرسدس (Mercedes)
وضعیت: غول به زانو درآمده
قهرمان هشت دوره متوالی جهان، در این ۴ سال هرگز نتوانست با فلسفه جدید آیرودینامیک (اثر زمینی) کنار بیاید. اگرچه پیروزی‌های پراکنده‌ای داشتند، اما ناتوانی در ساخت خودرویی پایدار باعث شد آن‌ها پشت سر رقبای سنتی خود بمانند.

۳. فِراری (Ferrari)
وضعیت: سریع اما بی‌ثبات
فِراری در تمام این دوران خودرویی داشت که می‌توانست در تعیین خط‌ها اول شود، اما ضعف در استراتژی، استهلاک بالای لاستیک و اشتباهات عملیاتی باعث شد آن‌ها نتوانند چالشی جدی برای قهرمانی جهان ایجاد کنند.

۲. مک‌لارن (McLaren)
وضعیت: پادشاه جدید مهندسی
مک‌لارن دوران را فاجعه‌بار شروع کرد، اما با یک برنامه‌ریزی دقیق، در سال ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ به بهترین خودروی جدول تبدیل شد. آن‌ها تنها تیمی بودند که توانستند امپراتوری ردبول را فرو بریزند و لاندو نوریس را به قهرمانی جهان برسانند.

۱. ردبول (Red Bull)
وضعیت: فرمانروای دوران
با وجود افت در سال ۲۰۲۵ ردبول با خودروی تاریخی RB19 در سال ۲۰۲۳، استانداردی را در فرمول یک تعریف کرد که بی‌سابقه بود. سلطه مطلق مکس فرستاپن و نبوغ آدرین نیوی در طراحی، باعث شد ردبول با اختلاف زیاد موفق‌ترین تیم کل این ۴ سال لقب بگیرد.

 
دسته بندی ها : خبرگزاری تسنیم
برچسب ها :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *