آرسنال روی لبه تیغ/ پیروزی که زنگ خطر را برای آرتتا به صدا درآورد
منبع : خبرگزاری میزان
آرسنال با وجود کسب ۳ امتیاز مقابل وولوز نشانههایی نگرانکننده از خود بروز داد؛ مصدومیتهای پیاپی در خط دفاع، تغییرات اجباری در ترکیب و افت کیفی در جریان بازی، میکل آرتتا را با یک واقعیت تلخ روبهرو کرده است.
آرسنال اگرچه در جدول لیگ برتر همچنان در قامت یک مدعی جدی ظاهر میشود، اما پشت پرده این نتایج نشانههایی نگرانکننده در حال شکلگیری است؛ نشانههایی که پس از دیدار دشوار برابر وولوز، بیش از هر زمان دیگری به چشم آمد. پیروزی ۲ بر یک مقابل تیم قعرنشین شاید روی کاغذ سه امتیاز ارزشمند باشد، اما برای میکل آرتتا این مسابقه بیشتر شبیه یک هشدار جدی بود تا جشن پیروزی.
توپچیها پیش از این مسابقه نیز با کمبود مدافع دستوپنجه نرم میکردند. غیبت همزمان گابریل ماگالائس و کریستیان موسکرا، بهعلاوه محرومیت ریکاردو کالافیوری، ساختار دفاعی آرسنال را شکننده کرده بود. اما مصدومیت زودهنگام بن وایت، آن هم با احتمال آسیبدیدگی همسترینگ، ضربهای بود که کل معادلات آرتتا را بههم ریخت. خروج وایت در همان دقایق ابتدایی، سرمربی اسپانیایی را مجبور کرد آرایش کامل خط دفاعیاش را تغییر دهد؛ تصمیمی که نشان میداد گزینههای قابل اتکا تا چه حد محدود شدهاند.
ورود مایلز لوئیس اسکلی جوان به ترکیب و جابهجایی چندباره بازیکنان، هرچند از نظر تاکتیکی قابل مدیریت بود، اما هزینهاش در کیفیت بازی کاملاً محسوس شد. آرسنال تیمی خسته و کند در بازیسازی و پراشتباه در دفاع نشان داد؛ تیمی که اگر خوششانس نبود، میتوانست امتیازهای حساسی را از دست بدهد. دو گل به خودی وولوز، بیش از آنکه نشانه برتری قاطع آرسنال باشد، ضعفهای پنهان این تیم را پوشاند.
نگرانی اصلی آرتتا تنها به این مسابقه محدود نمیشود. ویلیام سالیبا و یورین تیمبر هر دو سابقه مشکلات بدنی در همین فصل را داشتهاند و بازگرداندن سریع آنها به ترکیب اصلی، ریسک مصدومیت مجدد را افزایش میدهد. حتی استفاده اضطراری از کریستین نورگارد در نقش مدافع میانی، تصویری واضح از فقر گزینهها در خط دفاعی ارائه میدهد. در چنین شرایطی، میدان دادن به استعداد ۱۶ سالهای، چون مارلی سالمون در لیگ قهرمانان شاید قابل توجیه باشد، اما در فضای بیرحم لیگ برتر، چنین ریسکی میتواند هزینهای سنگین داشته باشد.
با نزدیک شدن به شلوغترین مقطع فصل و فشردگی مسابقات، آرسنال بیش از هر زمان دیگری به عمق ترکیب نیاز دارد. کاهش توان چرخش بازیکنان، فرسودگی بدنی را تشدید میکند و این همان چیزی است که مقابل وولوز بهوضوح دیده شد. حالا پرسش کلیدی این است که آیا آرتتا میتواند با همین نفرات تا پایان نیمفصل دوام بیاورد؟
اگر مصدومیتها ادامهدار شوند، پاسخ احتمالاً منفی است. به همین دلیل، نگاهها به ماه ژانویه دوخته شده؛ جایی که آندرهآ برتا، مدیر ورزشی باشگاه، ممکن است مأموریتی حیاتی داشته باشد. جذب حتی یک مدافع قابل اعتماد میتواند تعادل را به تیم بازگرداند و از تبدیل شدن این «هشدار» به یک بحران تمامعیار جلوگیری کند. آرسنال هنوز مدعی است، اما ادامه این مسیر بدون ترمیم خط دفاع، ریسکی است که شاید آرتتا حاضر به پذیرش آن نباشد.
