بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

استون‌ویلا چگونه معادلات قهرمانی لیگ برتر را به هم زد؟

منبع : خبرگزاری ایلنا
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 24 آذر 1404 | 0:54

در حالی که پیش از شروع فصل رقابت قهرمانی میان چند مدعی همیشگی تصور می‌شد، استون‌ویلا حالا درست در آستانه مقطع سرنوشت‌ساز لیگ برتر به تیمی تبدیل شده که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

به گزارش ایلنا،  پیش از شروع فصل، همه‌چیز قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید. لیگ برتر انگلیس قرار بود دوباره به میدان رقابت همیشگی لیورپول قهرمان، آرسنال تشنه جام و منچسترسیتی همیشه حاضر تبدیل شود. حتی وقتی چلسی برای مدتی وارد بحث شد، باز هم نگاه‌ها به بیرمنگام نبود. اما حالا، درست در آستانه شلوغ‌ترین و فرسایشی‌ترین مقطع فصل، نامی مطرح شده که معادلات را به‌طور جدی بر هم زده است: استون‌ویلا.

تیمی که چند ماه پیش حتی گل‌زنی برایش دشوار بود، حالا با ۱۰ پیروزی در ۱۱ مسابقه اخیر نه‌تنها جایگاهش را در جدول بهبود داده، بلکه آرام‌آرام به‌عنوان یک تهدید واقعی وارد ذهن مدعیان شده است. تهدیدی که دیگر نمی‌شود آن را نادیده گرفت.

اگر به ابتدای فصل برگردیم، شرایط ویلا نگران‌کننده بود. پس از پنج هفته، تیم اونای امری در حوالی منطقه سقوط قرار داشت. نه ایده‌های هجومی جواب می‌داد، نه مهاجمان تأثیرگذار بودند و نه نتایج نشانی از آینده‌ای روشن می‌داد. فشار هواداران بالا رفت و حتی زمزمه‌هایی درباره پایان زودهنگام کار امری شنیده می‌شد.

با این حال، سرمربی اسپانیایی برخلاف فضای ملتهب اطراف تیم، مسیرش را تغییر نداد. نه سیستم را به‌هم ریخت و نه تصمیم‌های هیجانی گرفت. او به همان مسیر ادامه داد و همان روزها جمله‌ای گفت که شاید در آن مقطع شعاری به نظر می‌رسید، اما حالا معنایش را در زمین نشان داده است. او باور داشت پایه‌های یک تیم موفق همیشه در سکوت گذاشته می‌شوند.

تفاوت بزرگ استون‌ویلا با بسیاری از مدعیان مقطعی این است که فقط امتیاز جمع نمی‌کند. این تیم فوتبال بازی می‌کند و تماشاگر را هم درگیر می‌کند. پیروزی مقابل آرسنال، برد پرهیجان در زمین برایتون و کامبک تماشایی برابر وستهم، فقط چند نمونه از فوتبال پرریسک اما حساب‌شده تیم امری هستند. ویلا تیمی نیست که عقب بنشیند یا منتظر اشتباه حریف بماند. حتی وقتی عقب می‌افتد، بازی را رها نمی‌کند و همین ویژگی معمولاً فقط در تیم‌های بالای جدول دیده می‌شود.

مورگان راجرز شاید بهترین نماد این تغییر باشد. بازیکنی که پنج هفته ابتدایی فصل را بدون گل و پاس گل پشت سر گذاشت، حالا به یکی از مهره‌های کلیدی تیم تبدیل شده است. ثبت پنج گل و سه پاس گل در ده بازی اخیر، هم‌زمان با اوج‌گیری ویلا اتفاق افتاده و به‌وضوح تصادفی نیست. راجرز حالا فقط برای تیمش بازی نمی‌کند. رؤیای تثبیت جایگاهش در تیم ملی انگلیس و حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ انگیزه‌ای مضاعف به او داده و این عطش در زمین کاملاً دیده می‌شود.

نکته مهم‌تر این است که استون‌ویلا به یک بازیکن وابسته نیست. اولی واتکینز پس از یک افت مقطعی دوباره به گل‌زنی برگشته، یوری تیلمانس با بازگشت از مصدومیت تعادل خط میانی را بالا برده و متی کش از دفاع راست گل‌های سرنوشت‌ساز می‌زند. این یعنی اگر یک مهره از جریان بازی خارج شود، سیستم فرو نمی‌ریزد؛ مزیتی که بسیاری از رقبا در این مقطع فصل ندارند.

در شرایطی که چلسی از کورس عقب افتاده، آرسنال نشانه‌های افت بدنی نشان می‌دهد، لیورپول دچار نوسان شده و حتی منچسترسیتی هم آن هیولای بی‌نقص همیشگی نیست، استون‌ویلا بی‌سروصدا در حال امتیاز جمع‌کردن است. خطرناک‌ترین تیم‌ها دقیقاً همین‌ها هستند؛ تیم‌هایی که بدون فشار رسانه‌ای و بدون توقع قهرمانی، چیزی برای از دست دادن ندارند.

همه‌چیز حالا به یک مقطع حساس گره خورده است. دوره فشرده بازی‌های کریسمس، جایی که لیگ برتر همیشه چهره واقعی تیم‌ها را نشان می‌دهد. اگر ویلا بتواند از این بازه با افت حداقلی عبور کند، دیگر نمی‌شود از اسب سیاه حرف زد. آن‌وقت باید از یک مدعی واقعی قهرمانی نوشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *