آشنایی با دان هاورث، پادشاه دلتوئید بدنسازی؛ از قهرمانی آقای آمریکا تا غرب وحشی وحشی
طرفداری | دان هاورث (Don Howorth) زاده نهم نوامبر ۱۹۳۵ در شهر لس آنجلس ایالت کالیفرنیای ایالات متحده آمریکا است. دان در کودکی و نوجوانی، بسیار لاغراندام بود و به همراه خانوادهاش در خیابان گلیسون لس آنجلس زندگی میکرد. پس از تحصیل در دبیرستان مارک کپل، دان به ژیمناستیک علاقهمند شد و در تمرینات با هالتر، بسیار درخشان بود. در ادامه، دان به باشگاه پاسادنا رفت تا با ترکیب پاورلیفتینگ و بدنسازی در آن، رشد ماهیچهای قابل توجهی را تجربه کند. از این رو، تلاشهای دان برای افزایش حجم عضلاتش، از این زمان شدت بیشتری گرفت.
ملاقات با استیو ریوز، بدنساز مشهور وقت، انگیزه دان برای پیشرفت در بدنسازی را به صورت چشمگیری، افزایش داد. دان پس از مدتی مصدومیت، در باشگاه وینس گیروندا تمرین کرد و خود را مهیای حضور در مسابقات معتبر بدنسازی کرد. نخستین مسابقهای که هاورث در آن شرکت کرد، مسابقات آقای لس آنجلس سال ۱۹۶۱، به میزبانی انجمن AAU بود که با رتبه دوم این بدنساز همراه بود. او در سال ۱۹۶۲، مقتدرانه به قهرمانی مسابقات آقای لس آنجلس رسید و نایب قهرمانی سال قبل را با بهترین رتبه، جبران کرد. او در سال ۱۹۶۲، پس از تقویت قابل توجه عضلات سینهاش، پلاک طلایی «بهترین عضله سینه» را از مسابقات «مستر فیستا» گرفت.
این بدنساز در سال ۱۹۶۳، دو قهرمانی در مسابقات آقای کالیفرنیا و آقای ساحل غربی به دست آورد و در مسابقات معتبر آقای آمریکای AAU، رتبه هفدهم را کسب کرد. در همین روزها بود که عضلات شانه هاورث، یکی از نقاط قوت بدنش شده بود و او را به «The Duke of Delts» یا «پادشاه دلتوئید» ملقب کرد؛ ماهیچه دلتوئید یا دالی، ماهیچهای است که محیط گرد شانه را تشکیل میدهد. نتیجه رقابتهای هاورث در سال ۱۹۶۴، رتبه سوم آقای آمریکای IFBB و رتبه دوم آقای ساحل پاسیفیک بود. تلاشهای هاورث برای قهرمانی در مسابقات آقای آمریکای IFBB در سال ۱۹۶۶، به رتبه دوم، پس از چستر یورتون ختم شد.
نقطه اوج دوران ورزشی هاورث در سال ۱۹۶۷ بود؛ جایی که این بدنساز، پس از کسب رتبه نخست کلاس قدبلند مسابقات آقای آمریکای IFBB، در ردهبندی کلی نیز رتبه نخست را بالاتر از فرانک زین، به دست آورد و به هدف دیرین خود دست یافت. پس از این پیروزی، همه چیز از نظر مالی، همانطور که دان میل داشت، پیش نرفت تا او با حضورش در مسابقات ژست پورتلند، مورد توجه یکی از تهیهکنندگان سینما قرار گیرد. او با پیشنهاد ۶۵ دلار در روز، تصمیم گرفت تا برای یک استودیوی فیلمسازی کار کند. ماحصل همکاری با استودیو، حضور در یکی از اپیزودهای سریال بسیار مشهور «غرب وحشی وحشی» در سال ۱۹۶۸ بود. دان در اپیزود «شب نسیان»، نقش یک بدنساز گردنکلفت به نام «بروت» را ایفا کرد.
زرق و برق دنیای تصویر، چندان خوشایند ورزشکاری همچون هاورث نبود و او پس از تجربه موفق بازی در سریال «غرب وحشی وحشی»، تصمیم گرفت تا دیگر در فیلم و سریالی بازی نکند. او در ۳۲ سالگی از دنیای بدنسازی خداحافظی کرد تا هیچگاه در مسابقات معروف «مستر المپیا»، حضور نداشته باشد. خیلی از دوستداران بدنسازی علاقه داشتند تا هاورث را در چالش مستر المپیا ببینند اما خود او، حضور بدنسازهای قدرتمندی چون سرخیو اولیوا را مانعی برای کسب بهترین عنوان این رقابتها میدید و از حضور در آن، خودداری کرد. هاورث که در دوران رکود مالی بدنسازی، در مسابقات آن شرکت میکرد، هیچگاه علاقهاش به ورزش را از دست نداد و در سن ۸۹ سالگی نیز مشغول به آموزش کودکان درباره روشهای صحیح پرورش اندام بود.
این روزها در باشگاههای بدنسازی، صدای موسیقی بسیار بالا است. چطور میتوان به دو ارباب در یک لحظه خدمت کرد؟ میخواهی ورزش کنی یا به موسیقی گوش دهی؟ اگر شنیدن موسیقی برای کاهش درد ورزش است، پس چرا اصلاً درد را در خود ایجاد میکنی؟
دان هاورث در نمایی از سریال «غرب وحشی وحشی»
از سری خاطرات ورزشی
- راجر گریسی، اسطوره جوجیتسوی برزیلی و گراپلینگ؛ از کمربند مشکی تا MMA
- تونی پیرسون، «مایکل جکسون» مستر المپیا؛ از آسیبدیدگی در کشتی تا توصیه آرنولد
- جان کونکک، ذخیره ۱۳ میلیون دلاری NBA؛ از طلای المپیک ۱۹۸۴ تا جهش دلاری ۱۹۸۹
