آشنایی با ادر الکسیو، رئیس توپخانه برزیل در جام جهانی ۱۹۸۲؛ از دریافت ۳۰۰۰ نامه عاشقانه تا مشت پایانی ۱۹۸۶
ادر الکسیو که زمانی بویائو، وینگر مطرح اتلتیکو مینیروی برزیل را الگوی خود قرار داده بود، پس از رسیدن به سطح بالای فوتبال توانست از الگویش نیز پیشی بگیرد و با شوتهای مهیب و ضربات ایستگاهی زیبایش، دل طرفداران فوتبال را برباید. او یکی از بازیکنان محبوب خانمهای برزیلی شد و پس از درخشش در جام جهانی ۱۹۸۲، حدود ۳۰۰۰ نامه عاشقانه را دریافت کرد.
طرفداری | ادر الکسیو ده آسیس (Éder Aleixo de Assis) زاده ۲۵ می ۱۹۵۷ در شهر وسپاسیانوی برزیل است. او در پستهای وینگر چپ و مهاجم نوک بازی میکرد. ادر از کودکی، شیفته باشگاه اتلتیکو مینیرو بود و ستاره این باشگاه، یعنی بویائو را که در سمت چپ وینگر بازی میکرد، الگوی خود قرار داد. پدر ادر نیز فوتبالیست بود و در پست دروازهبان بازی میکرد. ادر به همراه پدرش در مسابقات مختلف اتلتیکو مینیرو حاضر میشد و بازیهای این باشگاه را از استادیوم میدید. او فوتبال را از ۱۴ سالگی در باشگاه آمهریکا مینیرو آغاز کرد و در سال ۱۹۷۳ به تیم اصلی آن منتقل شد. او در سال ۱۹۷۶ به نخستین بازی خود برای آمهریکا در برابر گرمیو رسید. شوتهای قدرتمند این بازیکن با پای چپ و ضربات ایستگاهی دقیق این بازیکن، او را به بازیکن محبوب گرمیوی تله سانتانای افسانهای تبدیل کرد. ضربه ایستگاهی بسیار زیبای ادر در بازی برابر گرمیو، یکی از دلایل اصلی اصرار سانتانا به حضورش در جمع آبی و مشکیها بود. ادر در گرمیو نیز بسیار درخشان بود و علاوه بر ثبت ۷۰ گل در ۱۶۰ بازی، دو قهرمانی کامپئوناتو گائوچوی برزیل را در سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۷۹ به دست آورد.
آروزی کودکی ادر، بازی برای باشگاه اتلتیکو مینیرو بود و این مهم در سال ۱۹۸۰ به واقعیت تبدیل شد. ادر توانست تا دقیقاً در پست بازیکن محبوب کودکی خود در مینیرو بازی کند. او برای حضور در مینیرو، عادات سالمتری را جایگزین عادات پیشین خود مثل سیگار کشیدن و شبزندهداری کرد. او با تمرینات بیش از حد خود به مهارت ویژهتری در شوتزنی رسید و توانست تا گلهای بسیار زیبایی را در مینیرو ثبت کند. او تا سال ۱۹۸۵ در مینیرو حضور داشت و یکی از ستارههای کلیدی این باشگاه در راه قهرمانی پنجگانه کامپئوناتو مینیروی برزیل بود. از جمله دیگر افتخارات این بازیکن در مینیرو، هشت قهرمانی در تورنمنتهای مختلف همچون تورنمنتهای بیلبائو، پاریس و آمستردام بود. او در سال ۱۹۸۲ نیز جایزه توپ نقرهای برزیل را دریافت کرد. «لا بومبا» و «O Canhão به معنی توپ جنگی»، القاب مهم دوران فوتبال این بازیکن بودند که به سبب شوتهای مهیبش به او داده شده بود. در زمان درخشش در مینیرو، پیشنهادات فراوانی همچون پیشنهاد هفت میلیون دلاری یک باشگاه اماراتی به دست مدیران باشگاه ادر رسیده بود اما این بازیکن، برچسب «غیرقابل فروش» را داشت. الیاس خلیل، رئیس وقت اتلتیکو مینیرو اعتقاد داشت که با تمام پولهای این کره خاکی نیز نمیتوان بازیکنی همانند ادر را یافت که توپ را همانند یک وسیله جنگی به سوی دروازه حریف شلیک کند.
با وجود مقاومت مدیران و علاقه شدید ادر به مینیرو، جدایی او نیز در سال ۱۹۸۵ فرا رسید. او پس از جدایی از باشگاه محبوبش، در تیمهایی مثل اینتر لیمیرا (۱۴ بازی و دو گل)، پالمیراس (۳۰ بازی و پنج گل)، سانتوس (۱۳ بازی و پنج گل)، اسپورت (۱۴ بازی و هفت گل) و بوتافوگو (۱۴ بازی و یک گل) بازی کرد. او در سال ۱۹۸۸، لژیونر شد و در نخستین تیم خارجی خود، سرو پورتنوی پاراگوئه بازی کرد. پس از تجربه بازی در پاراگوئه، این بازیکن راهی ترکیه شد و در تیمهای مالاتیا اسپور و فنرباحچه بازی کرد. او در بازگشت به مینیرو در سال ۱۹۸۹، ۶۶ بازی و ۲۰ گل را به ثبت رساند و یک قهرمانی ایالتی دیگر را تجربه کرد. او سپس در تیمهای دیگر برزیلی همچون اتلتیکو پاراننزه (۱۰ بازی و سه گل)، یونیائو سائو ژائو (۳۳ بازی و ۱۰ گل) و کروزیرو (هفت بازی و یک گل) حضور یافت. بازگشت مجدد به مینیرو در سال ۱۹۹۵، علاوه بر آمار ۵۴ بازی و ۱۰ گل، قهرمانی دیگری در لیگ ایالتی برزیل را به افتخارات این بازیکن اضافه کرد. ماجراجوییهای بعدی ادر در فوتبالش به بازگشت به یونیائو سائو ژائو با آمار ۱۳ بازی، گوارا با آمار ۱۱ بازی و یک گل و مونتس کلاروس با دو بازی، همراه بود. ادر در سال ۱۹۹۸، خداحافظی خود از میادین فوتبال را اعلام کرد.
نخستین بازی ملی ادر برای تیم ملی برزیل، دیدار سال ۱۹۷۹ این کشور برابر پاراگوئه بود که با گلزنیاش همراه شد. او پس از تجربه دو گل در دو بازی ملی، عازم کوپا آمریکای ۱۹۷۹ شد اما فقط در یک بازی آن به میدان رفت. پس از کوپا آمریکا، این بازیکن به جایگاه ثابتی در تیم ملی برزیل رسید و توانست در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا، تیم ملی کشورش را همراهی کند. نخستین بازی ادر در این تورنمنت برابر شوروی، تواناییهایش را برای جهانیان عیان کرد. او دروازه داسایف، دروازهبان مقتدر شوروی سابق را در دقیقه ۸۸ با شوت مهیب ۲۵ متری خود، باز کرد و برزیل را با همین گل به پیروزی ۱-۲ در این مسابقه رساند. پس از گلزنی برابر اسکاتلند در بازی دوم، ادر در سه بازی بعدی خود در این تورنمنت، گل یا پاس گلی را ثبت نکرد. شکست برزیل برابر ایتالیا، ماجراجوییهای ادر در اسپانیا را به پایان خود رساند. در طول برگزاری جام جهانی، لقب دیگری به القاب ادر اضافه شد و آن لقب، «اگزوسه یا Exocet» بود که شوتهایش را به موشکی به همین نام که در جنگ فالکلند، منجر به تخریب گستردهای شد، تشبیه کرد. او پس از این جام جهانی در کوپا آمریکای ۱۹۸۲ حضور داشت و با شش بازی، دو گل برابر اکوادور و پاراگوئه و ثبت یک پاس گل، نایب قهرمانی این تورنمنت را تجربه کرد. آخرین بازی ملی این بازیکن در سال ۱۹۸۶ برابر تیم ملی پرو به ثبت رسید. در حالی که انتظار میرفت ادر در جام جهانی ۱۹۸۶، برزیل را به عنوان بازیکن حاضر در ترکیب اصلی همراهی کند، درگیریاش با یکی از بازیکنان پرو در دیدار سال ۱۹۸۶، باعث شد تا از تیم ملی کنار گذاشته شود. آمار نهایی ادر در رده ملی، ۵۲ بازی، هشت گل و ۹ پاس گل بود.
مشت سنگین ادر به صورت کاسترو، مدافع تیم ملی پرو، پایانی بر این ماجراجویی بود. ادر، بازیکنی محبوب برای خانمهای برزیلی بود زیرا چهرهای جذاب و خوشفرم را داشت و با حضورش در دیسکوها و مراکز تفریحی، خود را با سبک زندگی جوانان کشورش همراه میکرد. گفته میشود این محبوبیت در میان خانمها باعث شده بود که نام بسیاری از متولدهای دهه ۸۰ میلادی در برزیل، «ادر» باشد. گفته میشود پس از حذف برزیل در جام جهانی ۱۹۸۲، تقریباً ۳۰۰۰ نامه عاشقانه، ۲۷ تلگراف و سه نوار کاست برای ادر، از سوی بانوان ارسال شده بود تا تسکینی برای ناراحتی بزرگ ورزشیاش باشد.
از سری خاطرات فوتبالی روز
- ساموئل کافور؛ دیوار غنایی مستحکم بایرن مونیخ، از اشک نیوکمپ تا فتح سن سیرو
- اندی کول؛ آقای گل نیوکاسل، گلزن منچستر یونایتد و «اَندی گُل»
- حسین خرجه؛ هافبک مراکشی سابق اینتر، از رم تا کیک بوکسینگ در زمین فوتبال
ضدحال سنگین مدیر تیم مطرح اروپایی به مهدی طارمی + جزئیات
پیشنهاد خارجی غیر منتظره جدید برای مهدی طارمی
افتخاری دیگر برای داور سرشناس ایرانی در فوتبال اروپا + جزئیات
مقصد بعدی دیگو کاستا: تیم لوئیس سوارز!
خرید آینده رئال مادرید در دوران افت
لیونل مسی تیم بعدی سوارز را انتخاب کرد
