دیدگاه ژورنالیست؛ آرتتا بالاخره ریسک کرد، گواردیولا فقط یک کلاهگیس را کم دارد
منبع : طرفداری
شاید تشبیه رویکرد گواردیولا به یک «بیگبنگ در اصول» عجولانه باشد، اما چیزی که شاهدش بودیم بدون هیچ تردیدی یک اتفاق تاریخی بود.
طرفداری | در سوپر ساندی هفته بیست و پنجم لیگ برتر انگلیس، تساوی ۱-۱ آرسنال و منچسترسیتی رقم خورد. بازیای که در داخل زمین و روی صفحه آمار و ارقام، نکات جالبی برای پرداختن داشت.
در سالهای نهچندان دور کمتر کسی میتوانست آنچه که در لندن شاهد بودیم را متصور شود. منچسترسیتیِ پپ گواردیولا که به سلطهگری در مالکیت توپ مشهور است، برای بخش بزرگی از دیدار با آرسنال مجبور به استفاده از آرایش دفاع فشرده بود تا مهاجمان میکل آرتتا را متوقف کند. سیتیزنها در کل جریان بازی تنها ۸ بار توپ را در محوطه جریمه حریف لمس کردند؛ این در حالی است که ریکاردو کالافیوری بهتنهایی ۷ بار در محوطه سیتی به توپ رسیده بود. با ثبت مالکیت ۳۲.۸ درصدی و ۲۲۹ پاس صحیح، گواردیولا فاصله بزرگی با استانداردهایش داشت؛ فاصلهای که از نگاه سرمربی اسپانیایی به دلیل قدرت توپچیها ایجاد شد. میکل آرتتا که به دلیل استفاده از سه هافبک تدافعی مورد انتقاد قرار گرفته بود، در نیمه دوم تمامی سلاحهای تهاجمیاش را به کار گرفت تا حداقل بازنده نباشد. آرسنال فرصت بزرگی را از دست داد، اما مردی را مجبور به عقبنشینی کرد که در طول ۱۷ سال دوران مربیگریاش به سماجت در اصول و ایدههایش مشهور بوده است. اکنون دیدار بزرگ هفته را از نگاه خبرنگاران فعال در حوزه فوتبال انگلیس مرور میکنیم:
- سایمون استون از بیبیسی:
گل ارلینگ هالند همان چیزی است که آن را ضدحمله خطاب قرار میدهند.
- مت لاو از تلگراف:
منچسترسیتی بازی را با مالکیت ۳۲.۸ درصدی به پایان رساند. ضعیفترین عملکرد سیتیِ تحت هدایت گواردیولا؛ پیشتر آنها در تقابل با بارسلونا در سال ۲۰۱۶، مالکیت ۳۴.۶۶ درصدی به ثبت رسانده بودند.
- میگل دلینی از ایندیپندنت:
بازی عجیب و مملو از تناقضی بود. آرتتا برابر یکی از بزرگترین «بیشفکرهای» فوتبال بیش از حد به جزئیات توجه میکند، اما خود گواردیولا کاملاً سادهگرایانه و تدافعی عمل میکند.
جالب اینجاست که با وجود پرسشها در مورد ترکیب اولیه میکل آرتتا، کسی که به خاطر «احتیاط» زیر سؤال میرود، خود اوست؛ در حالیکه گواردیولا خیلی دفاعیتر از چیزی بازی کرد که کسی حتی تصورش را میکرد.
میتوان گفت پپ، گواردیولاییترین کار ممکن را انجام داد: کنار گذاشتن اصول خود، آنهم در شرایطی که همان اصولها فوتبال را دگرگون کرده بودند.
اگر همه همان کاری را میکنند که او بنا گذاشته، خودش راه دیگری را میرود. هرچه بیشتر به آن فکر میکنم، این تصمیم از نظر تاریخی هم مهم است، چون نشان میدهد مربیای مثل گواردیولا ــ که عملاً فوتبال مدرن را شکل داده ــ در این بازی کاملاً خلاف باورهای همیشگیاش عمل کرد.
- جیمز بنج از سیبیاس:
آرسنال حریفش را مجبور به انجام بازیای کرد که تقریباً هیچوقت، یا دستکم بهندرت، از آنها دیده بودیم. در نهایت هم با یک گل لحظه آخری کاری را انجام داد که سیتی فصل گذشته با آنها کرده بود (گل تساوی در آخرین دقایق). اگر ترکیب ابتدایی آرسنال درست انتخاب میشد، میتوانست نتیجه بهتری برای آنها رقم بخورد.
- هنری وینتر از تایمز:
بازی ریسک و پاداش بود. آرتتا پردهای احتیاط را کنار زد؛
[چرا استفاده از] سه هافبک دفاعی در بازی خانگی؟ ابرچی ازه بازیکنی است که باید در ترکیب اصلی حضور داشته باشد. پاس تماشایی او از قلب میدان، مارتینلی را صاحب توپ کرد و این بازیکن با ضربهای نرم توپ را از بالای سر دوناروما عبور داد. تمامکنندگی تمامعیار.
- آدام کرلی از ایندیپندنت:
منچسترسیتی طوری از محوطه جریمهاش دفاع میکرد که انگار یک بازیکن اخراجی داشته است. تنها چیزی که بیش از این با ذات واقعی پپ در تضاد باشد، این است که او کلاهگیس بگذارد.
- دانکن کسلز از دیلی رکورد:
بازیکنی که باعث شد مارتینلی در موقعیت آنساید قرار بگیرد؟ ناتان آکه، مدافعِ اضافهای که گواردیولا وارد زمین کرد.
- جان مکنزی از اتلتیک:
به نظر میرسد بحثی جدی در جریان است که آیا گواردیولا و سیتی واقعاً برای دفاع فشرده و ضدحمله برابر آرسنال به میدان رفتند یا نه. نظر قاطعی ندارم، اما چند نکته بهگمانم مهم است: گواردیولا بعد از بازی طوری صحبت کرد که انگار سیتی قصد داشته چه در مالکیت توپ و چه بدون توپ کنترل بیشتری داشته باشد، اما اذعان کرد که آرسنال در هر دو زمینه آنها را محدود کرده و همین باعث شد بازیشان بیشتر به انتقالها و ضدحملات تقلیل پیدا کند. او همچنین در مورد خستگی بازیکنانش و برنامه بازیها صحبت کرد و به اصرارش در مورد «سلطهگری در مالکیت توپ» پرداخت.
در دیدارهای گذشته فصل جاری، سیتی بارها شیوههای غیرمعمولی در پرس و دفاع بدون توپ به کار گرفت تا حریفان را از محوطهاش دور نگه دارد، اما اغلب نتیجه نداد. به نظر میرسد حالا سیتی این واقعیت را پذیرفته و به اصول ابتداییتر بازگشته است. اگر همه اینها را کنار هم بگذاریم، میتوان گفت: گواردیولا همچنان میخواهد بازیها را به همان شیوهی همیشگی کنترل کند، اما تیمش به دلایل تاکتیکی و بدنی دیگر قادر به انجام چنین چیزی نیست. میتوان گفت برنامه پپ واقعاً همین بوده اما بدترین سناریو رخ داده است.
آیا این به معنای نفی همهی اصول اوست؟ به نظر من نه. بیشتر میتوان گفت این پیامد ناگزیر اصولی است که به مرور کارایی گذشته را از دست دادهاند و همین باعث میشود بدترین سناریوها بیش از قبل محتمل شوند. پرسش بزرگ این است که آیا این وضعیت او را وادار خواهد کرد «فرااصول» خود را تکامل دهد یا نه؛ تلاشی برای بازگرداندن موفقیتهای سیتی، اما این بار خارج از چارچوب سنتیِ مالکیت توپ.
- جک پیت بروک از اتلتیک:
مالکیتِ توپ پایین گواردیولا و انجام بازی تدافعی در محوطه جریمه خودی= پیروزی بیچونوچرای مورینیو.
- ژولین لارنس از ایاسپیان:
۳۰% مالکیت توپ، ۳۰ دقیقه بازی با ۵ مدافع و ۲۰ دقیقه فقط با یک مهاجم؛ فکر نمیکردم روزی در مورد تیم گواردیولا، حتی در یک بازیِ بزرگ خارج از خانه، چنین چیزی را بگویم. واقعاً خیلی «غیرگواردیولایی» بود و فایدهای هم نداشت.
اد آرونز از گاردین:
مارتینلیِ تعویض طلایی در واپسین لحظات آرسنال را نجات داد. مشخص نیست چرا اینقدر دیر به زمین آمد اما دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است. این تکامتیاز شاید در ادامه فصل سرنوشتساز باشد.
به وجود آمدن تفرقه بین هواداران رئال مادرید؛ ژابی آلونسو بماند یا برود؟ +جزئیات
رونمایی از گزینه اصلی جانشینی پپ گواردیولا در منچسترسیتی + جزئیات
حمله بیسابقه اسطوره به گواردیولا؛ پپ فوتبال را نابود کرد!
با دو تیم و سه سرمربی: اروپا در مشت اسپانیاییهاست
گواردیولا شما را از بازیکن به ستاره تبدیل میکند!
سومین نسل هالند به زودی متولد میشود!
