بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

قهرمانی جهانی کشتی آزاد پس از یک دهه انتظار؛ غرور و هشدار برای آینده

منبع : خبرگزاری دانشجو
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : شنبه 29 شهریور 1404 | 9:53

تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابت‌های جهانی زاگرب ۲۰۲۵ پس از ۱۲ سال بار دیگر بر بام جهان ایستاد و جشن قهرمانی را به خانه آورد. درخشش رحمان عموزاد و امیرعلی آذرپیرا، خاطراتی ماندگار برای ورزش ایران ساخت؛ اما در کنار این افتخار بزرگ، ضعف‌های فنی و مدیریتی آشکاری نیز به چشم آمد که بی‌توجهی به آنها می‌تواند در آینده دردسرساز شود.

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در آوردگاه جهانی زاگرب ۲۰۲۵، کشتی آزاد ایران پس از ۱۲ سال بار دیگر بر قله جهان ایستاد و جشن قهرمانی را به خانه آورد؛ موفقیتی که باید آن را به کشتی‌گیران، کادر فنی و مجموعه فدراسیون تبریک گفت. این پیروزی غرورانگیز هرچند ستودنی است، اما نقاط ضعف آشکاری نیز در عملکرد تیم دیده شد که بی‌توجهی به آنها می‌تواند در آینده به چالش‌های جدی تبدیل شود.

شادی و غم همواره همراه زندگی انسان‌هاست؛ در ورزش هم، برد و باخت میلیون‌ها نفر را شاد یا دلخور می‌کند. در زاگرب، رحمان عموزاد در ۶۵ کیلوگرم ستاره بی‌بدیل کشتی آزاد بود. او پس از شکست در فینال المپیک ۲۰۲۴ مقابل کوتارو کیوکا، یک سال با انگیزه انتقام و بازگشت به قله تمرین کرد. همراهی نزدیک مهدی تقوی، قهرمان دو دوره جهان و مربی اختصاصی عموزاد، نقشی کلیدی در آمادگی او داشت. عموزاد این‌بار تنها به یک شیوه تکیه نکرد، بلکه با تاکتیک‌های متنوع و دقیق، راه هرگونه فرار را بر رقبا بست و چهره‌هایی، چون خاژی موراداف، ریل وودز، سوجیت و پیمان بیابانی را از گردونه رقابت حذف کرد. او در فینال با الهام از خاطره تاریخی تقوی در استانبول ۲۰۱۱، با اجرای چندباره فن کنده‌کشی، کیوکا را مغلوب هنر خود ساخت و کابوس پاریس را پایان داد.

در ۹۷ کیلوگرم، امیرعلی آذرپیرا با روحیه‌ای انتقام‌جو وارد میدان شد و در نیمه‌نهایی، آخمد تاژودین‌اف قهرمان المپیک ۲۰۲۴ و جهان ۲۰۲۳ را شکست داد تا طلسم دو ساله را بشکند. تحلیل دقیق حرکات حریف و استراتژی حساب‌شده، آذرپیرا را به نقطه عطفی در کارنامه‌اش رساند. هرچند او در فینال برابر کایل اسنایدر آمریکایی تنها ۱۵ ثانیه تا لمس مدال طلا فاصله داشت، اما این فرصت طلایی از دست رفت؛ لحظه‌ای که می‌توانست تا سال‌ها زبانزد باشد. این پایان تلخ، ضعف تاکتیکی کادر فنی را نیز آشکار کرد؛ چراکه حرکت زیرگیری مؤثر آذرپیرا در لحظات پایانی، در طول مبارزه کمتر دیده شد.

قهرمانی زاگرب یادآور شکوه و توانمندی کشتی آزاد ایران است، اما همزمان هشداری جدی برای اصلاح کمبود‌ها و ارتقای برنامه‌ریزی‌هاست تا این افتخار بزرگ به سکوی پرتابی برای موفقیت‌های پایدارتر تبدیل شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *