بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

خانواده‌ای از جنس سوت و توپ؛ سلیمانی‌ها، نسل‌‌اندرنسل در فوتسال ایران

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : سه شنبه 14 مرداد 1404 | 0:10

خانواده سلیمانی، نسل‌در‌نسل از داوری تا بازی و رسانه، نماد عشق خانوادگی به فوتسال ایران هستند.

خانواده سلیمانی، نسل‌در‌نسل از داوری تا بازی و رسانه، نماد عشق خانوادگی به فوتسال ایران هستند.

طرفداری | در میان صفحات فوتسال ایران، نام «سلیمانی» نه تنها با داوری که با عشق، افتخار و نسل‌سازی گره خورده است؛ خانواده‌ای که شاید بتوان آن‌ها را «خانواده خاص داوری فوتسال جهان» نامید.

قابی ماندگار از یک پدر و سه فرزند و حتی نوه‌هایی که همه در میانه میدان یا پشت دوربین، نفس‌شان به فوتسال گره خورده است.

در رأس این سلسله‌ی فوتسالی، حاج کاظم سلیمانی قرار دارد؛ مردی که روزگاری قهرمان دو امدادی کشور بود، هم در زمین فوتبال و فوتسال درخشید و هم در داوری سوت زد. حتی میز پینگ‌پنگ هم زیر ضربات او تاب نیاورد.

اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. وحید سلیمانی، فرزند ارشد خانواده، الگویی تمام‌قد از چندبعدی بودن است؛ از قهرمانی در آمادگی جسمانی و تنیس روی میز ارتش گرفته تا بازی در تیم فوتبال عقاب و داوری فوتسال. او در کنار فعالیت‌های فنی، چهره‌ای شناخته‌شده در رسانه‌هاست؛ مجری و گزارشگر فوتسال، خبرنگار تخصصی و سردبیر برنامه تحسین‌شده «فوتسال ۲۰۲۰». در سال ۲۰۱۶ با تیم هنرمندان ایران، به عنوان قهرمان جهان نیز شناخته شد.

سلیمانی ها در داوری فوتسال

حمید سلیمانی، فرزند دوم، نیز همانند برادرش پا در مستطیل سبز گذاشت. او سابقه بازی در تیم قهرمان کشور، گاز، را دارد و با پیشینه‌ای در کشتی، حالا در قامت یک داور به جامعه فوتسال خدمت می‌کند.

حامد، کوچک‌ترین پسر حاج کاظم، فوتسال را نه فقط بازی، بلکه سبک زندگی می‌داند. او نیز همان راه را ادامه داده؛ بازیکن، داور و عاشق این رشته.

اما نسل سوم هم پا به میدان گذاشته‌اند. سینا سلیمانی، نوه بزرگ خانواده، هم بازیکن و داور فوتسال تهران است و هم با دوربین خود قاب‌هایی به یادماندنی از فوتسال ثبت می‌کند.

و در نهایت، کسری سلیمانی، کوچک‌ترین عضو این خانواده بزرگ، که حالا در رده نونهالان فوتسال تهران توپ می‌زند؛ ستاره‌ای کوچک با آینده‌ای درخشان.

خانواده سلیمانی‌ها، نه فقط یک شجره‌نامه افتخار، بلکه تندیس زنده‌ای از عشق به ورزش و پایبندی به اخلاق و داوری است؛ نسلی که سوت‌هایشان نه تنها صدای عدالت، که پژواک یک عشق خانوادگی به فوتسال است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *