بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

آشنایی با مانوئل استیارته، اسطوره واترپلوی جهان؛ فرشته نگهبان گواردیولا، مارادونای آب و آقای گل المپیک

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : پنجشنبه 26 تیر 1404 | 23:58


مانوئل استیارته، از بزرگان تاریخ ورزش واترپلو بوده است که به افتخارات فراوانی در تیم‌های واترپلوی بارسلونا و پسکارا داشت و با حضور در شش دوره از مسابقات واترپلوی المپیک و آقای گلی پنج دوره از آن، از بهترین‌های تاریخ این آوردگاه شد. او پس از پایان دوران ورزشی خود، دوستی خود با پپ گواردیولا را به یک همکاری تبدیل کرد و به عضوی از کادر فنی این مربی تبدیل شد تا حضور در فوتبال را نیز به تجارب ورزشی‌اش، اضافه کند.

مانوئل استیارته، از بزرگان تاریخ ورزش واترپلو بوده است که به افتخارات فراوانی در تیم‌های واترپلوی بارسلونا و پسکارا داشت و با حضور در شش دوره از مسابقات واترپلوی المپیک و آقای گلی پنج دوره از آن، از بهترین‌های تاریخ این آوردگاه شد. او پس از پایان دوران ورزشی خود، دوستی خود با پپ گواردیولا را به یک همکاری تبدیل کرد و به عضوی از کادر فنی این مربی تبدیل شد تا حضور در فوتبال را نیز به تجارب ورزشی‌اش، اضافه کند.

طرفداری | مانوئل استیارته (Manuel Estiarte) زاده ۲۶ اکتبر ۱۹۶۱ در شهر مانرسای اسپانیا است. پدر مانوئل، رئیس یک استخر بود و از این رو، عجیب نبود که فرزندانش به ورزش‌های آبی روی بیاورند. مانوئل تراژدی بزرگی را در خانواده‌اش تجربه کرده است زیرا در جوانی شاهد خودکشی خواهرش بود. استیارته در نوجوانی تصمیم گرفت تا بازیکن واترپولو شود و نخستین حضورش در این ورزش را با باشگاه شهر زادگاهش، ناترسا در ۱۴ سالگی تجربه کرد. او به مدت چهار سال در مانرسا بازی کرد و در سال ۱۹۷۹، بازیکن تیم واترپولوی بارسلونا شد. حضور در بارسلونا که تیم فوتبال مشهوری را داشت، بسیار به مهارت‌های مانوئل کمک کرد و او را به یکی از بازیکنان کلیدی بارسلونا تبدیل کرد. شش سال حضور استیارته در بارسلونا با یک قهرمانی در جام اروپا و جام برندگان اروپا، دو قهرمانی سوپرکاپ اروپا و پنج قهرمانی لیگ داخلی و جام حذفی واترپلوی اسپانیا، همراه بود.

مانوئل استیارته

دوره موفق بعدی استیارته در پسکارا رقم خورد که شامل یک قهرمانی جام اروپا، دو قهرمانی جام برندگان و سوپرکاپ اروپا، چهار قهرمانی لیگ ایتالیا و شش قهرمانی جام حذفی ایتالیا می‌شد. او در دو مقطع، عضویت تیم واترپلوی پسکارا را داشت و این دو مقطع شامل سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹ می‌شد. حضور در ساوونا، کاتالونیا و اتلتیک بارسلونا، تجربیات بعدی استیارته در رده باشگاهی بود. او در سال ۲۰۰۰، از دنیای واترپلو خداحافظی کرد. نخستین تجربه ملی استیارته در تیم ملی واترپلوی اسپانیا، مسابقات ورزش‌های آبی اروپای ۱۹۷۷ در شهر یونکوپینگ بود. سپس نوبت به المپیک ۱۹۸۰ مسکو رسید تا میزبان این جوان ۱۸ ساله باشد. او در نخستین تجربه حضورش در المپیک، در بازی برابر سوئد، چهار گل زد و سپس موفق به ثبت دو گل برابر ایتالیا شد تا کشورش را به دور نهایی برساند. ۱۴ گل استیارته در دور نهایی، منجر به مدالی برای اسپانیا نشد اما این جوان را به عنوان آقای گلی این دوره، با ۲۱ گل رساند. استیارته در ادوار بعدی المپیک در سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸، فرم خوبش را ادامه داد و با ثبت ۳۴ و ۲۷ گل، آقای گل سه دوره متوالی در المپیک شد اما این تعداد گل به مدالی برای اسپانیا منتهی نشد.

اسپانیا در المپیک ۱۹۹۲ فینالیست شد تا استیارته، بالاخره به آرزوی دیرین خود یعنی کسب مدال در المپیک، دست یابد. صدرنشینی در گروهی با حضور ایتالیا و غنا و پیروزی برابر آمریکا، اسپانیا و استیارته را به فینال این دوره از ادوار المپیک رساند. در حالی که اسپانیا در دقایق پایانی دیدار برابر ایتالیا به گل رسیده بود و همه‌چیز برای جشن طلایی این کشور مهیا بود، ایتالیایی‌ها در ثانیه‌های پایانی گلزنی کردند تا اشک‌های استیارته پس از ناکامی در مدال طلای المپیک، سوژه دوربین‌های تلویزیونی شود. او در این دوره نیز درخشید و با ۲۲ گل، چهارمین آقای گلی متوالی خود در المپیک را تجربه کرد. پیروزی در فینال المپیک ۱۹۹۶، سرانجام طلسم مدال طلای واترپلو برای اسپانیایی‌ها را شکست تا استیارته، بالاخره به خوش‌رنگ‌ترین مدال المپیک دست یابد. او در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، آخرین حضورش در بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان را تجربه کرد و سپس از دنیای واترپلو، کناره‌گیری کرد. استیارته، نخستین بازیکن تاریخ واترپلو است که در شش دوره متوالی المپیک حضور داشته و با ثبت ۱۲۷ گل، بهترین گلزن واترپلوی المپیک نیز بوده است. یک طلا و دو نقره در قهرمانی جهان، سه برنز در جام جهانی فینا و یک نقره و یک برنز در مسابقات قهرمانی اروپا، از دیگر افتخارات ملی استیارته بوده است.

مانوئل استیارته

در سال ۲۰۰۱، جایزه ورزشی شاهزاده آستوریاس به دلیل «نمونه بودن در ورزش جهان» و به پاس شش دوره حضور در المپیک به این ورزش‌کار داده شد. بنابر عقیده بسیاری از دوست‌داران ورزش‌های آبی، استیارته، بهترین بازیکن تاریخ واترپلو بوده زیرا در رقابت‌های المپیک، درخشش قابل توجهی داشته است. او که در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، پرچم‌دار کاروان اسپانیا بود، پس از خداحافظی از ورزش، در کمیته بین‌المللی المپیک مشغول به کار شد و تا سال ۲۰۰۶ در این سمت حضور داشت. او در سال ۲۰۰۹، دست به قلم شد و زندگی‌نامه خود را با عنوان «همه خواهران و برادران من»، منتشر کرد. استیارته از دوران حضورش در تیم واترپلوی بارسلونا با پپ گواردیولا، بازیکن وقت تیم فوتبال این باشگاه به دوستی صمیمانه‌ای رسید و این دوستی، زمینه‌ساز همکاری‌های آینده این دو نفر شد. اسطوره واترپلوی جهان، از سال ۲۰۰۸ که گواردیولا، هدایت تیم فوتبال بارسلونا را برعهده گرفته بود، در کادر فنی این مربی جای گرفت و این همکاری را در بایرن مونیخ و منچستر سیتی نیز ادامه داد. گواردیولا، استیارته را یکی از فرشتگان نگهبان خود می‌داند. از استیارته با لقب «مارادونای آب» یاد می‌شود.

مانوئل استیارته و پپ گواردیولا


از سری خاطرات ورزشی

  • مگنوس ویسلندر، مرد شلنگی هندبال سوئد؛ از دو هت‌تریک قهرمانی در آلمان تا سه نقره متوالی المپیک
  • میروسلاو داشکیویچ، نخستین لهستانی تاریخ مستر المپیا؛ از تمرین با ترولی تا قهرمانی اروپا و جهان
  • کوین ری مارتین، خرس پیر کرلینگ جهان؛ از شروع در شش سالگی تا طلای المپیک زمستانی ۲۰۱۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *