خاطرات فوتبالی با فرانچسکو کولونزه؛ یاغی رم، ستون اینتر و ناجی زلزلهزدگان ایران در سال ۱۳۸۱
فرانچسکو کولونزه، مدافع مستحکم اینتر در زمان حضور لوئیجی سیمونی بر مسند مربیگری این باشگاه بود که از سوی هواداران این باشگاه به ستون خط دفاعی ملقب شده بود. او تجربه بازی در هر دو باشگاه پایتخت ایتالیا، رم و لاتزیو را داشته و پس از پایان دوران ورزشی خود، به یاری قربانیان زمینلرزه شش ریشتری بوئین زهرا در سال ۱۳۸۱ شتافت تا در میان فوتبالدوستان ایرانی، با نام نیکی یاد شود.
طرفداری | فرانچسکو کولونزه (Francesco Colonnese) زاده ۱۰ اوت ۱۹۷۱ در شهر پوتنزای ایتالیا است. او در پستهای دفاع میانی و دفاع راست بازی میکرد. کولونزه، در ابتدا بسکتبالیست بود اما به مرور، علاقهمند به فوتبال شد تا این مهم را در باشگاه شهر زادگاهش، پوتنزا کالچو، شروع کند. شهر زادگاه فرانچسکو به «شهر صد پله» معروف بود و عجیب نبود که این بازیکن همانند نام مستعار شهرش، پله پله مراحل ترقی را طی کند. ۱۵ بازی در فصل ۹۰-۱۹۸۹ و ۲۴ بازی در فصل ۹۱-۱۹۹۰، آمارهای کولونزه در سریدی ایتالیا، به همراه باشگاه پوتنزا بودند. او در سال ۱۹۹۱، قراردادی را با باشگاه خیره از سریسی امضا کرد و در یک فصل حضور خود در این سطح، یکی از ستارگان سریسی ایتالیا شد و در ۲۲ بازی به میدان رفت. خیره به همراه کولونزه، در آستانه صعود به سریب قرار داشت اما با اختلاف کمی، این بخت را از دست داد.
مسیر زندگی کولونزه از سال ۱۹۹۲ تغییر کرد؛ سالی که لوئیجی سیمونی، سرمربی وقت کرمونزه در سریب، درخواست جذب مدافع جوان اهل پوتنزا را به مدیران تیمش داد. کرمونزه برای جذب این بازیکن، مجبور هزینه گزافی شد تا یکی از آیندهدارترین مدافعان دستههای پایینتر ایتالیا را خریداری کند. او به سرعت بازیکنی ثابت در ترکیب تیم سیمونی شد و به همراه کرمونزه، پس از ثبت ۳۸ بازی، راهی سریآ شد. قهرمانی جام آنگلو-ایتالیا که مختص تیمهای سطوح پایین انگلیس و ایتالیا بود، از دیگر دستاوردهای کولونزه به همراه تیمش بود. نخستین بازی این بازیکن در سریآ، دیدار برابر یوونتوس در نخستین هفته فصل ۹۴-۱۹۹۳ بود. او در این فصل، موفق به ثبت ۳۱ بازی در ترکیب کرمونزه شد و یکی از مهمترین بازیکنان تیمش بود. پس از بازی در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا، این بازیکن به تیمهای ملی پایه کشورش دعوت شد و سپس در تابستان ۱۹۹۴، گزینه مورد علاقه اکثر تیمهای بزرگ سریآ شد. این بازیکن که مصمم به جدایی از کرمونزه بود، تصمیم گرفت تا به نوعی از کرمونزه جدا شود که این باشگاه، دچار ضرر مالی نشود. در نهایت، با توجه به همین امر، او پیشنهاد رم که شامل معاوضه دو بازیکن دیگر با خودش بود را پذیرفت تا دست کرمونزه پس از جدایی مدافع جوانش، خالی نباشد.
نخستین بازی کولونزه در ترکیب رم، دیدار برابر فوجیا در هفته نخست لیگ بود. او در یک فصل حضور خود در پایتخت، گزینه چهارم سرمربی وقت تیمش یعنی کارلو ماتزونه بود و در هفت مسابقه، پیراهن رم را پوشید. او از هفته دهم سریآ، نیمکتنشین شد و دیگر در ترکیب رم دیده نشد. رمیها تصمیم گرفتند تا مدافع جوانشان را در سال ۱۹۹۵، با قراردادی قرضی و دو ساله به ناپولی بفرستند. این انتقال با استقبال کولونزه همراه بود زیرا او از کودکی، رویای بازی در ناپولی را داشت. پس از حضور کولونزه، مربی محبوبش یعنی سیمونی نیز به ناپولی پیوست تا ترکیب برنده کرمونزه، این بار در ناپل دیده شود. او در دو فصل حضورش در ناپل، آمارهای ۱۶ بازی در فصل ۹۶-۱۹۹۵ و ۳۸ بازی در فصل ۹۷-۱۹۹۶ را به ثبت رساند. او در فصل دوم حضورش در ناپولی، توانست تیمش را به فینال کوپا ایتالیا یا جام حذفی برساند. جدایی سیمونی از ناپولی در اواخر فصل و نبود کولونزه در دیدار برگشت فینال جام حذفی باعث شد تا این جام از دستان تیم محبوب ناپل بلغزد و به ویچنزا اهدا شود. دریافت دو کارت زرد، پیش از شروع دیدار برگشت فینال، باعث شد تا کولونزه از همراهی تیمش در این مسابقه، محروم شود.
حضور لوئیجی سیمونی، مربی محبوب کولونزه در اینتر، باعث شد تا این بازیکن نیز به سیمونی ملحق شده و در سال ۱۹۹۷، بازیکن نراتزوری شود. نخستین بازی این بازیکن برای اینتر، دیدار برابر ویچنزا در هفته دهم سریآ بود. او با پیراهن اینتر توانست به نخستین گل دوران فوتبالش رسیده و در هفته ۳۴، دروازه امپولی را باز کند. نمایشهای خوب کولونزه در اینتر، او را به مدافع محبوب سکوهای این باشگاه تبدیل کرد. نام خانوادگی این بازیکن که شامل کلمه «Colonna»، به معنی «ستون» میشد، باعث شد تا طرفداران اینتر، با توجه به این امر و درخشش این بازیکن در خط دفاعی، لقب «ستون اینتر» را به او بدهند. او در این فصل، موفق به قهرمانی در جام یوفا شد و در پنج بازی این تورنمنت، بازی کرد. یکی از خاطرات این فصل کولونزه، اعتراض شدیدش به داور مسابقه بازی با یوونتوس در هفته ۳۱ سریآ بود که از اعلام پنالتی به سود اینتر در برخورد یولیانو و رونالدو، خودداری کرد، بود. در پایان فصل، اینتر که با حضور ستون پوتنزایی خود، بهترین خط دفاعی را در اختیار داشت، نتوانست به اسکودتو دست یابد. او در فصل دوم خود در اینتر که جدایی سیمونی را در پی داشت، باز هم در ترکیب ثابت این باشگاه حضور داشت و به آمار ۳۹ بازی، یک گل و سه پاس گل رسید. او در این فصل، موفق به تجربه دومین گلش برابر باری شد.
حضور مارچلو لیپی در اینتر، دوران موفق کولونزه در ترکیب اینتر را به روزهای پایانیاش رساند. لیپی که از حواشی دیدار اینتر و یوونتوس در سال ۱۹۹۸، دل خوشی نداشت، اکثر بازیکنان معترض آن دیدار از جمله کولونزه را در پازل تاکتیکی خود قرار نداد تا ستون اینتر در فصلی که با حضور لیپی همراه بود، فقط در ۱۱ بازی به میدان برود. کولونزه، با وجود آن که لیپی باعث جداییاش از اینتر بود، با این مربی صمیمی شد و به رفت و آمدهای خانوادگی با او پرداخت. او در سال ۲۰۰۰، از اینتر جدا شد و انتخاب جنجالی و پر حرف و حدیثی را داشت. فرانچسکو که پیشتر، تجربه حضور در رم را داشت، این بار راهی رقیب مستقیم آنها یعنی لاتزیو شد و مورد غضب هواداران رم قرار گرفت. با وجود شروع جنجالی، حضور این بازیکن در لاتزیو، به تعداد بازی قابل توجهی نرسید. او چهار فصل در لاتزیو حضور داشت و به آمارهای ۱۲ بازی در فصل ۰۱-۲۰۰۰، ۱۱ بازی در فصل ۰۲-۲۰۰۱، شش بازی در فصل ۰۳-۲۰۰۲ و صفر بازی در فصل ۰۴-۲۰۰۳ رسید.
او پس از پایان دورانش در لاتزیو، دو فصل عضویت سیهنا را داشت و به آمارهای ۲۱ بازی در فصل ۰۵-۲۰۰۴ و ۱۷ بازی و یک گل در فصل ۰۶-۲۰۰۵ رسید. از لحظات مهم این بازیکن در سیهنا، رویاروییهای جنجالیاش با رم بود. او در یکی از این دیدارها، آنچنان توتی را عصبانی کرد تا این بازیکن با ضربه مشتی از همبازی سابقش پذیرایی کند. در مسابقه دیگری برابر رم، این بازیکن گل پیروزیبخش سیهنا را در دقیقه ۹۰ به ثمر رساند تا باشگاهش را به پیروزی مهمی در المپیکو برساند. او در سال ۲۰۰۶، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد تا درخشش در سیهنا، آخرین خاطراتش با فوتبالدوستان ایتالیایی باشد. کولونزه، یکی از ستارگان ردههای پایه ایتالیا بود و به همراه تیم ملی زیر ۲۱ سال کشورش، قهرمان یورو جوانان شد و یکی از بازیکنان ثابت تیمش بود. با این وجود، او به بازی ملی در رده بزرگسالان نرسید زیرا عملکرد بهتر کولونزه در خط دفاع سهنفره در روزهایی که ایتالیا از چهار مدافع استفاده میکرد، سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا را از دعوت این بازیکن منصرف کرده بود. او پس از پایان دوران ورزشی خود، به تفسیر فوتبال پرداخت و یکی از پای ثابتهای دیدارهای خیریه شد. او پس از زمینلرزه سال ۱۳۸۱ بوئین زهرا که ویرانیهای بسیاری به همراه داشت، به ایران سفر کرد و به قربانیان این واقعه، کمکهای بسیاری کرد. از این رویداد بود که رابطه کولونزه با ایرانیها، صمیمیتر شد و او با فوتبال ایران و بازیکنان آن، آشنایی کاملی پیدا کرد.
از سری خاطرات فوتبالی
- کارلوس بابینگتون؛ مردی انگلیسی در ترکیب تیم ملی آرژانتین با اجدادی فیزیکدان
- لئوپولدو لوکه، اختاپوس سبیلوی آرژانتین؛ از درخشش در روز فوت برادر تا قهرمانی جام جهانی و فوت بر اثر کرونا
- آدمیر دمنزس، آقای گل جام جهانی ۱۹۵۰؛ گلزن چانه بزرگ برزیل و کیشادای واسکودوگاما و فلومیننزه
دردسر جدید مورینیو: ترغیب نوجوانان به اتلاف وقت!
واکنش اینزاگی به برد دشوار برابر کرمونزه
روند سینوسی میلان ؛ روسونری هر روز دورتر از قهرمانی
