بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

پیام احساسی آرنه اشلوت برای دیوگو ژوتا: از اولین روز حضورم در لیورپول فهمیدم که او بازیکن خاصی است

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : پنجشنبه 12 تیر 1404 | 21:33

قرمزهای مرسی‌ساید در سوگ از دست دادن ستاره‌ی هلندی‌شان نشسته‌اند.

قرمزهای مرسی‌ساید در سوگ از دست دادن ستاره‌ی هلندی‌شان نشسته‌اند.

طرفداری | آرنه اشلوت، سرمربی هلندی لیورپول به خبر تلخ درگذشت دیوگو ژوتا، مهاجم ۲۸ ساله و پرتغالی این تیم واکنش نشان داد.

باشگاه لیورپول متنی را در وب‌سایت رسمی خود منتشر کرده که نوشته‌ای از آرنه اشلوت، سرمربی این تیم در واکنش به خبر شوکه‌کننده‌ی درگذشت یکی از شاگردانش است:

چه می‌توان گفت؟ در چنین لحظه‌ای، زمانی که شوک و اندوه تا این حد عمیق و جانکاه است، چه حرفی می‌توان زد؟ ای کاش می‌توانستم با واژه‌ها این شرایط را توصیف کنم، اما می‌دانم که نمی‌توانم. تنها چیزی که می‌توانم بگویم، احساسی است که می‌دانم بسیاری از مردم در آن سهیم‌اند؛ نسبت به انسان و بازیکنی که عمیقاً دوستش داشتیم، و خانواده‌ای که برای‌مان اهمیت بسیاری دارد. 

فکر و ذکر من نه از جایگاه یک مربی فوتبال، بلکه از نگاه یک پدر، یک پسر، یک برادر و یک دایی است؛ فقط به خانواده دیوگو و آندره سیلوا فکر می‌کنم که داغی چنین غیرقابل تصور را تجربه می‌کنند. پیام روشنی برای آن‌ها دارد: «شما هرگز تنها قدم نخواهید زد». بازیکنان، کارکنان و هواداران باشگاه فوتبال لیورپول همه با شما هستند و آن‌طور که امروز دیدم، خانواده بزرگ‌تر فوتبال نیز همین‌گونه در کنار شماست. این فقط واکنشی به یک تراژدی نیست، بلکه پاسخی است به نیکیِ افرادی که درگیر آن بوده‌اند و احترامی که بسیاری برای این دو پسر به‌عنوان یک انسان و همچنین برای خانواده آن‌ها قائل‌اند.

برای ما به‌عنوان یک باشگاه، احساس شوک و ناباوری کامل وجود دارد. دیوگو فقط بازیکن ما نبود. او برای همه ما عزیزی بود. او هم‌تیمی، همکار و همراه ما بود و در هر یک از این نقش‌ها، فرد کاملاً خاصی به شمار می‌رفت. می‌توانم صحبت‌های زیادی در مورد چیزهایی که او به تیم ما اضافه می‌کرد داشته باشم، اما حقیقت این است که هر کسی که بازی دیوگو را دیده باشد، آن را درک کرده است: تلاش بی‌وقفه، انگیزه، تعهد، کیفیت عالی، گلزنی؛ او همان جوهری که یک بازیکن لیورپول باید داشته باشد را داشت.

اما بخش‌هایی هم بود که همه نمی‌دیدند؛ انسانی که هرگز در پی محبوبیت نبود اما آن را پیدا کرد. نه دوستی برای چند نفر، بلکه دوستی برای همه شد. کسی که تنها با حضورش، باعث احساس خوب دیگران نسبت به خودش می‌شد. انسانی که عمیقاً به خانواده‌اش اهمیت می‌داد.

آخرین باری که با او صحبت کردم، بابت قهرمانی در لیگ ملت‌ها به دیوگو تبریک گفتم و برای مراسم ازدواج پیش‌رویش آرزوی موفقیت کردم. از بسیاری جهات، این تابستان برای دیوگو و خانواده‌اش رؤیایی بود، و همین موضوع، این پایان را تا این حد دلخراش‌تر می‌کند. زمانی که برای نخستین بار به باشگاه آمدم، یکی از اولین سرودهایی که شنیدم، همان سرودی بود که هواداران‌مان برای دیوگو می‌خواندند. پیش‌تر با او کار نکرده بودم، اما فوراً دریافتم که اگر هواداران لیورپول، که طی سال‌ها بازیکنان بزرگ بسیاری دیده‌اند، سرودی خاص برای دیوگو دارند، پس او قطعاً ویژگی‌های خاصی دارد.

از دست دادن چنین ویژگی‌هایی در چنین شرایطی فاجعه‌بار، امری است که هنوز نتوانسته‌ایم با آن کنار بیاییم. به همین دلیل، نیاز داریم که همه در باشگاه در کنار یکدیگر بایستند و برای همدیگر حضور داشته باشند. این چیزی است که به دیوگو، به آندره سیلوا، به خانواده آن‌ها و به خودمان بدهکاریم. من به همسر دیوگو، روته، سه فرزند زیبای‌شان و والدین دیوگو و آندره سیلوا تسلیت می‌گویم. وقتی زمانش فرا برسد، دیوگو ژوتا را گرامی خواهیم داشت، گل‌هایش را به یاد خواهیم آورد و سرودش را خواهیم خواند. اما در حال حاضر، او را به‌عنوان انسانی یگانه به خاطر می‌سپاریم و برای فقدانش سوگواری می‌کنیم. او هرگز فراموش نخواهد شد.

نام او «دیوگو» است.

آخرین گل دیوگو ژوتا در مستطیل سبز؛ گل پیروزی‌بخش دیدنی برای لیورپول مقابل اورتون

 
دسته بندی ها : طرفداری
برچسب ها : ,

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *