سایه رفیقبازی روی فدراسیون والیبال؟/ انتقادات به انتخاب همسر رئیس اتحادیه چلوکبابیهای قزوین به عنوان سرپرست تیم بانوان
منبع : خبرگزاری میزان
باوجود اظهارات پرشور و حرارت رئیس فدراسیون والیبال در مصاحبههای اخیرش در مذمت رفیقبازی، نمونههای متعددی از رفیقبازی از دوران حضور میلاد تقوی به چشم میخورد.
نخستین دوره جام ملتهای والیبال بانوان آسیا با حضور ۱۱ تیم از ۱۷ خرداد ماه به میزبانی ویتنام آغاز شده و ملیپوشان بانوی ایران تحت هدایت لی دو هی، سرمربی کرهای خود تاکنون در ۳ بازی قبلی دور گروهی عملکردی درخشان و بینظیر ثبت کردهاند و با کسب ۳ برد متوالی مقابل اندونزی، نیوزیلند و فیلیپین یکی از شانسهای اصلی صعود به مراحل پایانی و کسب سکوی آسیا هستند.
درخشش بانوان والیبال ایران در سطح قاره آسیا و احتمال کسب مدالی ارزشمند آن هم در دوران افول تیم ملی مردان، میتواند نقطه عطفی در عملکرد فدراسیون والیبال به حساب آید، اما متأسفانه به گوش رسیدن خبرهایی عجیب از حضور برخی افراد غیروالیبالی در بدنه تیم ملی بانوان در سفر به ویتنام حواشی زیادی را در پی داشته است.
در حالی که میلاد تقوی، رئیس فدراسیون والیبال، اخیراً در واکنش به انتقادات نسبت به شائبه دخالت روابط شخصی در انتصابات، صراحتاً تأکید کرده بود که «رفیقبازی غلط است» و هشدار داده بود که ظلم در حق افراد برای خوشحال کردن دیگران، انسان را از دنیا و آخرت ساقط میکند، یک انتخاب تازه در فدراسیون بار دیگر انتقادات را زنده کرده است.
تقوی در جریان بازدید از اردوی تیم ملی زیر ۱۹ سال، با لحنی تند نسبت به منتقدان واکنش نشان داد و گفت: «فردی که آخرتش را به دنیای دیگری میفروشد و به دیگران ظلم میکند تا فرد دیگری خوشحال شود، دنیا و آخرتش را از دست خواهد داد.»
با این حال، بررسی عملکرد و نوع انتصابات فدراسیون تحت مدیریت او، انتقادهایی را در پی داشته که نشان میدهد فاصله میان گفتار و کردار رئیس جوان والیبال، دستکم از نگاه برخی اهالی این رشته، قابل تأمل است.
در جدیدترین نمونه، نام مژگان حسنزاده به عنوان سرپرست تیم ملی والیبال بانوان برای اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا در ویتنام دیده میشود؛ فردی که اگرچه از داوران شناختهشده و بینالمللی هندبال کشور محسوب میشود، اما هیچ سابقه یا رزومهای در حوزه والیبال ندارد.
نکته قابل توجه اینکه، حسنزاده همسر رضا (علی) عسگری، رئیس فعلی هیئت والیبال استان قزوین است؛ فردی که در سال ۱۳۹۹ و در دوران دبیری میلاد تقوی در فدراسیون والیبال، بهرغم نداشتن سابقه اجرایی ورزشی و با عنوان «رئیس صنف چلوکبابیهای قزوین»، به عنوان سرپرست تیم ملی نوجوانان منصوب شد که در آن برهه نیز انتقادات زیادی را متوجه تصمیمگیران فدراسیون والیبال کرد.
در ادامه این حواشی، نسرین خزانی، پیشکسوت والیبال بانوان، نیز در تاریخ ۱۱ خرداد در گفتوگویی با رسانهها به انتصاب حسنزاده واکنش نشان داده و اظهار کرده بود: «واقعاً بابت این موضوع متأسفم. مگر کسی که از خانواده هندبال است با رشته والیبال آشنایی دارد؟ یا بالعکس؟ مگر میشود یک داور هندبال، والیبال را ارزیابی کند؟ مگر در والیبال قحطی کارشناس داریم که از رشتهای دیگر برای مدیریت تیم ملی استفاده میشود؟»
بدون تردید، تقوی به عنوان رئیس فدراسیون این اختیار را دارد که همکارانش را آزادانه انتخاب کند، اما در عین حال موظف است نسبت به این تصمیمات، به جامعه والیبال پاسخگو باشد و شفافسازی کند که این انتخابها بر اساس چه معیارهایی صورت گرفتهاند.
تصمیماتی از این دست، ناخواسته ذهنیت رفاقتمحور بودن انتصابات در فدراسیون را تقویت میکند و این پرسش را پیش روی افکار عمومی قرار میدهد که آیا واقعاً معیارهای فنی، تخصصی و شایستهسالاری در این گزینشها لحاظ شده یا خیر؟
مطالبه جامعه والیبال روشن است: فدراسیون باید بهطور شفاف توضیح دهد که انتخاب یک داور هندبال به عنوان سرپرست تیم ملی والیبال بانوان بر چه اساسی صورت گرفته و چه دلایلی جز ارتباطات شخصی، پشت این تصمیم قرار دارد.
اعتمادسازی در ورزش، جز با پرهیز از ابهام، استفاده از نیروهای متخصص، و تصمیماتی مبتنی بر شایستگی، حاصل نمیشود.
