بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

آشنایی با سباستیائو ماتاتئو، ستاره موزامبیکی فوتبال پرتغال؛ هشتمین شگفتی جهان و بازیکن مهارنشدنی بلننسس

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : پنجشنبه 8 خرداد 1404 | 18:28


از نام‌های مهم تاریخ فوتبال پرتغال، ماتاتئو، ستاره شوت‌زن و با استعداد باشگاه بلننسس این کشور بود که در کشور موزامبیک به دنیا آمد. ماتاتئو به لطف درخشش خود در لیگ پرتغال و مسابقات اروپایی به «هشتمین شگفتی جهان» معروف شده بود. او با وجود بازی‌های خوبش در ترکیب بلننسس، هیچ‌گاه به قهرمانی در لیگ برتر پرتغال نرسید.

از نام‌های مهم تاریخ فوتبال پرتغال، ماتاتئو، ستاره شوت‌زن و با استعداد باشگاه بلننسس این کشور بود که در کشور موزامبیک به دنیا آمد. ماتاتئو به لطف درخشش خود در لیگ پرتغال و مسابقات اروپایی به «هشتمین شگفتی جهان» معروف شده بود. او با وجود بازی‌های خوبش در ترکیب بلننسس، هیچ‌گاه به قهرمانی در لیگ برتر پرتغال نرسید.

طرفداری | سباستیائو لوکاس دافونسکا (Sebastião Lucas da Fonseca) ملقب به ماتاتئو (Matateu) زاده ۲۶ ژولای ۱۹۲۷ در شهر لورنچو مارکس در کشور موزامبیک است. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد. داستان ماتاتئو از روزی شروع می‌شود که او فوتبال را از باشگاخی به نام ژائو آلباستینی شروع کرد. ماتاتئو پس از مهاجرت به پرتغال، ابتدا یک قفل‌ساز بود اما به مرور با اثبات توانایی‌هایش، از طریق داور یکی از مسابقات خود به باشگاه‌های برتر وقت پرتغال یعنی بلننسس، بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ لیسبون معرفی شد. او در میان تمام پیشنهاداتش تصمیم گرفت تا برای باشگاه بلننسس بازی کند.

سباستیائو ماتاتئو

نخستین سفر ماتاتئو برای بازی در بلنسس، بسیار پرآشوب بود زیرا هواپیمای حامل این بازیکن در خطر سقوط قرار گرفته بود و به سختی توانست مسافرانش را سالم به لیسبون برساند. نخستین بازی این بازیکن برای بلنسس نیز روزی خاطرانگیز در تاریخ این باشگاه بود. بلننسس در روزی که به سی و هفتمین سالگرد تأسیس خود رسیده بود، برای نخستین بار از ماتاتئو در بازی برابر اسپورتینگ لیسبون استفاده کرد. او در این بازی توانست با بریس خود، تیمش را به پیروزی ۳-۴ برابر اسپورتینگ برساند. ماتاتئو به مرور، ستاره باشگاه بلننسس در لیگ پرتغال و نخستین بازیکن برنده جایزه روزنامه آبولا در فصل ۵۳-۱۹۵۲ شد. سکوهای ورزشگاه‌های پرتغال از درخشش ستاره موزامبیکی به وجد آمده بودند؛ به گونه‌ای که ماتاتئو توانست به نخستین بازیکن سیاه‌پوست لیگ برتر پرتغال تبدیل شود که توسط هواداران سفیدپوست فوتبالی این کشور، قلم‌دوش می‌شود.

سباستیائو ماتاتئو

ماتاتئو به همراه باشگاه بلننسس، دو فصل در کورس قهرمانی حضور داشت و بسیار به این مهم نزدیک بود اما درنهایت، دوران این بازیکن در باشگاهش بدون هیچ جامی سپری شد. در مرتبه نخست که در سال ۱۹۵۵ رقم خورد، تساوی ۲-۲ بلننسس برابر اسپورتینگ لیسبون در روزی که ماتاتئو به دو گل قبول‌شده و دو گل ردشده توسط داور رسید، قهرمانی را از این باشگاه گرفته و به بنفیکا رساند. مرتبه دوم نیز در سال ۱۹۵۹ رقم خورد که گل مردود ماتاتئو در دقیقه ۹۰ برابر بنفیکا باعث شد تا این مسابقه با تساوی بدون گل خاتمه یابد و ستاره موزامبیکی از قهرمانی در پرتغال ناامید شود. ۲۷۰ بازی و ۲۱۷ گل در کارنامه فوتبالی این بازیکن در بلننسس، از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۴ به ثبت رسید. بهترین دستاورد این بازیکن با بلننسس، قهرمانی در جام حذفی پرتغال در سال ۱۹۶۰ بود. او بارها برابر تیم‌های بزرگ پرتغال درخشید؛ از جمله خاطرات جالب فوتبالی‌های پرتغال با ماتاتئو، رویارویی او با بنفیکا در روزی بود که این باشگاه قرمزپوش شهر لیسبون به قهرمانی در لیگ رسیده بود و با شکست‌ناپذیری خود، مهیای بازی تشریفاتی پایانی خود برابر بلننسس شد. پیش از مسابقه، دروازه‌بان بنفیکا اظهار داشت که ماتاتئو را نمی‌شناسد و نگرانی از رویارویی با او ندارد. این ستاره موزامبیکی در جواب به دروازه‌بان بنفیکا، با گلی زیبا که از عبورش در میان بازیکنان پرتعداد حریف به ثمر رسید، باعث شد تا نام او در ذهن این سنگربان حک شود.

سباستیائو ماتاتئو

این بازیکن پس از جدایی از بلننسس، در تیم‌های دیگری به نام‌های اتلتیکو پرتغال، گوویا، آمورا، چاوس، فرست پورتوگوئز کانادا و ساگرس ویکتوریا بازی کرد و در سال ۱۹۷۴، بازنشسته شد. ماتاتئو، بازیکنی نگران‌کننده بود که همیشه چشمانش به سوی دروازه حریف بود و از شوت‌زنی از هر فاصله‌ای، نمی‌ترسید. پس از بازی‌های درخشان این بازیکن برابر غول‌های فوتبال اروپا همانند رئال مادرید بود که لقب «هشتمین شگفتی جهان» به این بازیکن داده شد. درخشش او در زمین چمن باعث شد تا او در کنار شگفتی‌هایی همچون هرم بزرگ جیزه و باغ‌های معلق بابل، از دیدگاه فوتبالی‌ها قرار گیرد. نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی پرتغال در سال ۱۹۵۲ برابر اتریش رقم خورد. او در مجموع به ۲۷ بازی ملی در ترکیب پرتغال رسید و موفق به ثبت ۱۳ گل شد. آخرین بازی ملی این بازیکن نیز در سال ۱۹۶۰ برابر یوگسلاوی رقم خورد. پس از خداحافظی ماتاتئو بود که خوزه بیو، اسطوره فوتبالی پرتغال ظهور کرد تا این دو مرد افسانه‌ای، هیچ‌گاه هم‌بازی یکدیگر نشوند. پس از گذراندن دوران پایانی فوتبال در کانادا، ماتاتئو در این کشور باقی ماند و در ۲۷ ژانویه ۲۰۰۰، پس از تجربه ۲۷ روز زندگی در قرن بیست و یکم، با ۷۲ سال سن و پس از نبرد سخت با بیماری در ایالت بریتیش کلمبیای کانادا، دار فانی را وداع گفت. نامگذاری یک خیابان در شهر لیسبون، کاری بود که باشگاه بلننسس برای اسطوره خود انجام داد. ماتاتئو در آرامستان آجودا و در مقبره‌ای که باشگاه بلننسس برایش به یادگار گذاشته، آرمیده است.

سباستیائو ماتاتئو


از سری خاطرات فوتبالی

دیوید بتی؛ از قهرمانی با لیدز و بلکبرن در لیگ برتر تا پنالتی منجر به حذف انگلیس از جام جهانی

آبل ژاویر؛ مرد دکلره لیورپول و تیم ملی پرتغال، از قهرمانی جام جهانی جوانان تا خداحافظی در آمریکا

رضا نوروزی؛ دهمین گلزن برتر جهان در فصل ۱۱-۲۰۱۰ با سابقه بازی در فولاد خوزستان و پرسپولیس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *