خاطرات فوتبالی با فرانک لبوف؛ مدافع گلزن چلسی، مرد موفق فینال جام جهانی ۱۹۹۸ و بازیگر فیلم برگزیده اسکار

طرفداری | فرانک لبوف (Frank Leboeuf) زاده ۲۲ ژانویه ۱۹۶۸ در روستای سن سیر سورمر در نزدیکی شهر مارسی فرانسه است. او در پست دفاع میانی بازی می‌کرد. پدر و مادر لبوف در یک کسب و کار مرتبط با تاسیسات خانگی فعال بودند و پدر فرانک، علاوه بر این کسب و کار در فوتبال روستایشان نیز به عنوان سرمربی فعالیت می‌کرد. فرانک در ابتدا بسیار به سینما و بازیگری علاقه داشت اما عجیب نبود که علاقه پدر به فوتبال به مرور در فرزند اثر بگذارد و او را به سوی این ورزش بکشاند. نخستین تیم فوتبال فرانک، تولون بود که او را در سال ۱۹۸۴ جذب تیم جوانان خود کرد. لبوف پس از جدایی از تیم جوانان تولون مجبور شد تا یک آگهی را با ویژگی‌های فیزیکی و فنی خود منتشر کند و در جستجوی تیمی جدید باشد. او در تیم‌های دیگری در رده جوانان همچون هایرز و باشگاهی با نام «مو» به فعالیت خود ادامه داد.

لبوف در رده جوانان و تا ۱۸ سالگی سختی‌های بسیاری را تحمل کرد. در ابتدا مدیریت تولون علاوه بر اصرار به ترک تحصیل لبوف، به همراه سرمربی تیم، این بازیکن را در پست‌های مختلفی بازی می‌دادند تا فرانک جوان در شناسایی پست اصلی خود گمراه شود. حضور لبوف در باشگاه «مو» باعث شد تا بازی‌های خوبش به همراه ارسال فیلم‌هایش برای باشگاه‌های لیگ برتری فرانسه منجر به قراردادش با باشگاه لاوالوا در بالاترین سطح فوتبال فرانسه (لیگ یک) شود. او پیش از قرارداد با لاوالوا، هم‌زمان با فوتبال به عنوان فروشنده لباس‌های ورزشی و ویزیتور به امرار معاش می‌پرداخت. نخستین بازی او در ترکیب لاوالوا، دیدار برابر نیس در هفته ششم بود. او تا پایان فصل موفق به ثبت ۲۱ بازی در ترکیب تیمش شد. سقوط لاوالوا به سطح پایین‌تر فرانسه باعث نشد تا این بازیکن تیمش را رها کند. او یک فصل و نیم برای بازگشت تیمش تلاش کرد و به آمارهای ۳۶ بازی، دو گل و یک پاس گل در فصل ۹۰-۱۹۸۹ و ۱۶ بازی و ۹ گل در فصل ۹۱-۱۹۹۰ رسید.

سال ۱۹۹۰، سالی بود که توجه باشگاه‌های مختلف فرانسوی به سوی لبوف معطوف شد زیرا این بازیکن در نیمه نخست فصل با وجود بازی در خط دفاعی به ۹ گل رسیده بود. در ابتدا پاری سن ژرمن نزدیک به قرارداد با این بازیکن بود اما درنهایت بازیکنی دیگر با نام آنتوان کامبواره به او ترجیح داده شد. در نتیجه، لبوف راهی باشگاه استراسبورگ در سطح دوم فوتبال فرانسه شد. لبوف پس از یک فصل و نیم حضور در استراسبورگ، از ارکان این باشگاه در راه صعود به لیگ برتر فرانسه بود. او در راه این مهم به آمارهای ۲۲ بازی و ۱۰ گل در فصل ۹۱-۱۹۹۰ و ۳۶ بازی، ۱۰ گل و یک پاس گل در فصل ۹۲-۱۹۹۱ رسید. فرم خوب لبوف در استراسبورگ که با گلزنی‌هایش همراه بود در لیگ برتر فرانسه یا لیگ یک نیز ادامه داشت. او دروازه تیم‌هایی همانند مارسی، نانت، لیون، سن اتین و لیل را باز کرد و به آمار ۳۷ بازی، ۱۲ گل و دو پاس گل رسید. او در دومین فصل خود نیز عملکرد خوبی داشت و آمار ۳۷ بازی، شش گل و شش پاس گل را ثبت کرد.

صعود به فینال جام حذفی فرانسه، نقطه اوج عملکرد لبوف در استراسبورگ بود. عملکرد خوب او در استراسبورگ باعث شد تا این تیم به فینال و بازی برابر پاری سن ژرمن رسیده و درنهایت نایب قهرمان این جام شود. ۴۱ بازی و ۹ گل در این فصل برای لبوف به ثبت رسید. او در فصل ۹۶-۱۹۹۵، نخستین حضورش در رقابت‌های اروپایی را تجربه کرد و در جام یوفا و اینترتوتو به میدان رفت. گلزنی برابر آیپست مجارستان و بازی برابر میلان در جام یوفا و قهرمانی در اینترتوتو با دو گل از او، نتیجه حضور اروپایی لبوف بود. ۴۸ بازی و هشت گل در این فصل برای این بازیکن ثبت شد. او با استفاده از قانون تازه اجرایی‌شده بوسمن در سال ۱۹۹۶، پیش از پایان فصل قراردادش را با باشگاه چلسی نهایی کرد. این باشگاه در پی کشف استعدادهای مختلف، لبوف را پسندیده بود و ۳.۴ میلیون یورو برای جذب این بازیکن هزینه کرد. لبوف در روزهای نخست حضورش در تمرینات چلسی، سبک درگیرانه فوتبال انگلستان را با کبودی حاصل از برخورد با وینی جونز، هم‌تیمی خود درک کرد.

نخستین بازی لبوف با پیراهن چلسی در هفته نخست لیگ برتر انگلستان برابر ساوتهمپتون رقم خورد. او سپس در هفته‌های سوم و چهارم به کاونتری و آرسنال گل زد تا نشان دهد که یک مدافع بسیار گلزن است. روند گلزنی این بازیکن با استون ویلا، لیورپول و دربی کانتی (رفت و برگشت) ادامه داشت تا او به آمار ۳۵ بازی، هفت گل و یک پاس گل برسد. او در نخستین فصل حضور در انگلستان موفق شد تا جام حذفی این کشور را بالای سر ببرد. لبوف در راه کسب این قهرمانی، گل پیروزی‌بخش چلسی را در دیدار تکراری یک‌هشتم نهایی این جام به ثمر رساند تا با این گل و صلابتش در خط دفاعی، چلسی را به یک قهرمانی شیرین برساند. در فصل ۹۸-۱۹۹۷، چلسی و لبوف به قهرمانی دیگری با یکدیگر رسیدند. در این فصل، چلسی قهرمان جام برندگان اروپا شد و در این راه، این مدافع فرانسوی، بازیکن فیکس تمامی مسابقات بود و در دیدار مرحله یک‌هشتم نهایی برابر ترومسوی نروژ گلزنی کرد. ۴۷ بازی، شش گل و سه پاس گل، آمار این فصل لبوف بود. او در فصل ۹۹-۱۹۹۸، سوپرجام اروپا را نیز برابر رئال مادرید بالای سر برد و آمار ۴۶ بازی، هفت گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او دو فصل دیگر فوتبالش را در چلسی سپری کرد و به آمارهای ۴۶ بازی و چهار گل در فصل ۰۰-۱۹۹۹ و ۳۰ بازی در فصل ۰۱-۲۰۰۰ رسید. او در فصل ۰۰-۱۹۹۹، بازی در لیگ قهرمانان اروپا را نیز تجربه کرد و در مرحله گروهی برابر هرتابرلین گلزنی کرد.

این بازیکن در میان هواداران چلسی بسیار محبوب بود و با شعاری به کنایه از حضورش در همه نقاط زمین تشویق می‌شد. افتخارات او در چلسی شامل یک قهرمانی جام برندگان و سوپرجام اروپا، دو جام حذفی و یک سوپرکاپ و لیگ کاپ در انگلستان بود. در سال ۲۰۰۱، پدر فرانک بیمار شده بود و او تصمیم داشت تا در فاصله‌ای نزدیک به پدرش زندگی کند. از این رو، لبوف مجبور شد تا به خاطره تلخ ۱۵ سال قبل خود که توسط باشگاه مارسی پذیرفته نشده بود و به خود قول داده بود تا پیراهن این باشگاه را هرگز برتن نکند، پشت کرده و با ۱.۸ میلیون یورو راهی این باشگاه فرانسوی شود. نزدیکی مارسی به روستای زادگاه لبوف، او را سفید و نیلی‌پوش کرد. لبوف به آمارهای ۲۷ بازی، چهار گل و یک پاس گل در فصل ۰۲-۲۰۰۱ و ۲۹ بازی و دو دو گل در فصل ۰۳-۲۰۰۲ رسید. لبوف در ادامه فوتبالش تصمیم گرفت تا بازی در خاورمیانه را با حضور در السد قطر و قهرمانی به همراه این باشگاه در لیگ قطر تجربه کند. لبوف پس از ثبت شش گل در ۱۷ بازی برای السد، مدتی برای الوکره قطر بازی کرد و پس از دو گل در ۱۰ بازی برای این باشگاه و قهرمانی جام حذفی، در سال ۲۰۰۶ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی فرانسه در سال ۱۹۹۵ برابر نروژ ثبت شد. او پس از بریس برابر آذربایجان در مقدماتی یورو، عازم یورو ۱۹۹۶ شد اما در این مسابقات کاملاً نیمکت‌نشین بود. او در ادامه ماجراجویی‌های ملی خود به جام جهانی ۱۹۹۸ دعوت شد. لبوف در سومین بازی مرحله گروهی برابر دانمارک بازی کرد و تا دیدار نیمه نهایی در ترکیب کشورش حضور نداشت. او در دیدار نیمه نهایی برابر کرواسی، پیش از اخراج لوران بلان به زمین آمد و توانست با حضور موثرش در خط دفاعی، نبود مدافع فیکس کشورش را جبران و فرانسه را به فینال جهان برساند. او در فینال برابر برزیل ۹۰ دقیقه بازی کرد و با مهار ستارگان حریف، نقش بسیار مهمی در قهرمانی فرانسه در جام جهانی داشت. او در یورو ۲۰۰۰ و قهرمانی دیگر فرانسه در این جام نیز حضور داشت اما فقط در یک مسابقه بازی کرد. سپس نوبت به سومین قهرمانی فرانسه در تورنمنت‌های ملی در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۱ رسید. لبوف در سه بازی این جام از جمله دیدار فینال برابر ژاپن بازی کرد و پاس گل پیروزی‌بخش کشورش را در فینال به ثبت رساند. او در دیدار برابر استرالیا در مرحله گروهی این جام اخراج شده بود. جام جهانی ۲۰۰۲ شامل آخرین حضور لبوف در رده ملی بود. او پس از دو بازی این جام و حضور ۱۶ دقیقه‌ای خود برابر اروگوئه، دیگر در تیم ملی فرانسه دیده نشد تا با ۵۰ بازی ملی، چهار گل و یک پاس گل به کارش در رده ملی خاتمه دهد.

فوتبالیست‌شدن، مانع لبوف برای رسیدن به رویای بازیگری در سینما نبود زیرا او در سال ۲۰۰۱ و در کشاکش بازی‌هایش در زمین چمن، بازیگری را با فیلم جانب‌داری در سال ۲۰۰۱ شروع کرد.  او در همین سال در یکی از اپیزودهای سریال «یک پسر، یک دختر» حضور داشت. او پس از پایان فوتبالش به آمریکا رفت تا با تحصیل در موسسه لی استراسبرگ در غرب هالیوود، مقدمات حضورش در عرصه سینما را فراهم کند. او حتی به همراه هم‌تیمی سابق خود، وینی جونز در یک تیم آماتور فوتبال هالیوود بازی کرد. لبوف پس از بازگشت به فرانسه در تئاترهای مختلف کشورش، خاک صحنه را خورد و سپس در یک اپیزود از دو سریال «چهار جوان، یک ماشین» و «همسایه‌های عزیز ما» بازی کرد. نقطع عطف کارنامه هنری لبوف، بازی در نقش یک پزشک در فیلم سینمایی «نظریه همه‌چیز»، ساخته مورد تحسین جیمز مارش بود که پای ستاره سابق چلسی را به فرش قرمز اسکار باز کرد. این فیلم، کاندید جوایز بسیاری در جشنواره‌های سینمایی و اسکار شد. فیلم بعدی او به نام «متفقین» نیز به حضور موفقش در هنر هفتم، تداوم بخشید. لبوف در رئالیتی‌شوهای مختلف نیز حضور داشت و در یکی از اپیزودهای «خواننده نقاب‌دار فرانسه»، با شمایل طاووس ظاهر شد.

از سری خاطرات فوتبالی

گیرمو استابیله، فیلترشکن تیم ملی آرژانتین؛ نخستین آقای گل جام‌های جهانی و مهاجم سابق جنوا و ناپولی

ژاوی دپدرو؛ بازیکن مورد علاقه کاماچو در جام جهانی ۲۰۰۲ و کرنرزن سوسیداد

ژایر دا کوستا، پیکان سیاه اینتر؛ از قهرمانی بدون بازی در جام جهانی تا گل پیروزی‌بخش در فینال اروپا