آشنایی کامل با سرمربیان و اعضای خارجی کادر فنی پرسپولیس؛ از آلن راجرز تا اسماعیل کارتال

طرفداری | پرسپولیس در طول تاریخ خود، از مربیان و کادرفنی خارجی بسیاری بهره برده است. آلن راجرز، اولین سرمربی خارجی تاریخ پرسپولیس بود که توانست با اثرات مثبت خود، این باشگاه را به استفاده از مربیان خارجی مختلفی، راغب کند.

سرمربیان خارجی

۱- آلن راجرز (Alan Rogers): اولین سرمربی خارجی پرسپولیس، آلن راجرز از انگلستان بود. راجرز پیش از حضور در ایران، به عنوان سرمربی در تیم ملی فیلیپین، بلومفونتین سیتی آفریقای جنوبی، تیم ملی اوگاندا و شیکاگو اسپرز آمریکا کار کرده بود. پیکان، باشگاهی بود که باعث ورود راجرز به ایران شد. راجرز یک سال در ایران کار کرد و توانست به قهرمانی لیگ تهران دست یابد. او سپس به آمریکا بازگشت و در کانزاس سیتی و واشینگتون دارتز مشغول به کار شد. او در سال ۱۹۷۱ میلادی با پرسپولیس قرارداد بست تا اولین سرمربی خارجی تاریخ این باشگاه شود. دوران حضور راجرز در پرسپولیس، بسیار موفق بود و تیم تحت هدایت او توانست سنگین‌ترین شکست تاریخ استقلال در دربی تهران را با نتیجه ۰-۶ به این باشگاه تحمیل کند. او سه سال در پرسپولیس حضور داشت و سپس به کار خود در شهباز تهران و آکوریری ایسلند ادامه داد.

۲- ایوان کونوف (Ivan Konov): ایوان کونوف دومین سرمربی خارجی تاریخ پرسپولیس بود. او از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۵۳، به عنوان فوتبالیست در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد و سابقه بازی در دینامو مسکو و اسپارتاک مسکو را داشت. کونوف مربیگری را با حضور در تیم ملی شوروی به عنوان دستیار سرمربی شروع کرد و طی پنج سال با مربیان مختلفی کار کرد. تراکتور، باعث ورود این مربی روس به ایران شد و در سال ۱۹۶۵ با این مربی همکاری کرد. او سپس به عنوان سرمربی در باشگاه شینیک یاروسلاو و سپس دستیار در ذخیره‌های دینامو مسکو و تیم ملی شوروی فعالیت کرد. کونوف از فروردین ۱۳۵۵ تا اسفند همین سال به عنوان سرمربی در پرسپولیس فعالیت کرد و این باشگاه را نایب قهرمان لیگ ایران کرد. پس از جدایی از پرسپولیس، کونوف به تیم ملی شوروی بازگشت و تا سال ۱۹۸۷ در آن‌جا کار کرد.

۳- هانس یورگن گده (Hans-Jürgen Gede): یورگن گده در دوران بازیگری، در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد و سابقه بازی برای شالکه و فورتونا کلن را داشت و در سال ۱۹۹۱ از فوتبال خداحافظی کرد. او مربیگری را از سال ۱۹۹۲ و باشگاه فورتونا دوسلدورف آغاز کرد و سپس دستیار اودو لاتک در شالکه شد. او توسط باشگاه کشاورز، به فوتبال ایران معرفی شد و ۱۵ مسابقه هدایت این باشگاه را برعهده داشت. گده در ابتدا به عنوان دستیار سرمربی و سپس سرمربی پرسپولیس، به کار خود در فوتبال ایران ادامه داد. گده در هشت بازی هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت و به چهار پیروزی، سه تساوی و یک شکست رسید. او سپس به آلمان بازگشت و بعد از کار در دو باشگاه هزن کسل و لیپشتات، به عنوان دستیار الکساندر ریستیچ به اوبرهاوزن منتقل شد. او مدتی نیز به عنوان مربی تمرین دهنده در سال ۱۹۹۸، در تیم ملی ایران فعالیت کرد. گده در سال ۲۰۰۳، ابتدا به عنوان دستیار به تیم ملی ازبکستان پیوست و بعد از مدتی سرمربی این کشور شد. او سپس در شهید قندی یزد، الاهلی بحرین، نفتچی باکو، اوختار یونایتد میانمار و تحدی لیبی مربیگری کرد و سپس دستیار پرویز مظلومی در استقلال شد. گده ۴۳ مسابقه در کنار پرویز مظلومی در استقلال حضور داشت. او بعد از ترک استقلال، به کادر فنی منصور ابراهیم زاده در ذوب آهن منتقل شد و سپس سرمربی آلومینیوم هرمزگان شد. او سپس در هدف اسپور ترکیه مربیگری کرد و سپس مدیر فنی تیم ملی ویتنام و باشگاه ویتل این کشور شد. گده مدتی سرمربی ویتل شد و سپس مدیر فنی بین دونگ تایلند شد.

۴- استانکو پوکله پوویچ (Stanko Poklepovic): این مربی کروات، مربیگری را در سال ۱۹۶۹ در باشگاه RNK اشپیلت کرواسی شروع کرد و در دو مقطع متفاوت هدایت این باشگاه را برعهده گرفت. او سپس در هایدوک اشپیلت، بودوچنوست پودگوریچا، بوراک بانیالوکا، آپوئل نیکوزیا و تیم ملی کرواسی کار کرد تا در سال ۱۹۹۴، به عنوان سرمربی تیم ملی ایران انتخاب شد. دوران حضور استانکو در تیم ملی ایران بسیار کوتاه بود و به حضور در بازی‌های رسمی نرسید. از این رو، پرسپولیس از این فرصت استفاده کرد و این مربی کروات را به عنوان سرمربی خود منصوب کرد. دو قهرمانی لیگ برتر ایران به همراه پرسپولیس با بازی‌های تماشاگرپسند، استانکو را به مرد محبوب تهران تبدیل کرده بود. او در سال ۱۹۹۷ از پرسپولیس جدا شد و پس از کار در اوسیک کرواسی و فرانسواروش مجارستان، توسط سپاهان به ایران بازگشت. او سپاهان را در دو مقطع متفاوت هدایت کرد و در این میانه، مدتی به باشگاه اوسیک کرواسی بازگشته بود. کار در پگاه گیلان و حضور در دو مقطع در هایدوک اشپیلت، از تجربیات بعدی مربیگری استانکو بود. از افتخارات دیگر استانکو، یک قهرمانی لیگ، جام حذفی و سوپرکاپ کرواسی به همراه هایدوک و یک جام حذفی کرواسی به همراه اوسیک بود.

۵- تومیسلاو ایویچ (Tomislav Ivic): ایویچ پیش از مربیگری، به عنوان فوتبالیست در باشگاه‌های RNK اشپیلت و هایدوک اشپیلت بازی کرده بود در پست هافبک میانی به میدان می‌رفت. او مربیگری را از سال ۱۹۶۸ در جوانان هایدوک آغاز کرد و نخستین تجربه کار در تیم بزرگسال را با باشگاه سیبنیک کرواسی آغاز کرد. ایویچ پس از هدایت هایدوک اشپیلت، سه قهرمانی لیگ برتر یوگسلاوی و چهار جام حذفی این کشور را برای تیمش به ارمغان بیاورد. از این رو، او پس از جدایی از هایدوک، هدایت باشگاه‌هایی مثل آژاکس، اندرلخت، گالاتاسارای، دینامو زاگرب، آولینوی ایتالیا، پاناتینایکوس، پورتو، پاری سن ژرمن، اتلتیکو مادرید، مارسی، بنفیکا، تیم ملی کرواسی و فنرباحچه را برعهده گرفت. او در سال ۱۹۹۵ توسط الوصل امارات وارد قاره آسیا شد و پس از دو سال کار در این باشگاه و مدتی حضور به عنوان مدیر فنی هایدوک، در سال ۱۹۹۷، به صورت موقت هدایت باشگاه پرسپولیس را برعهده گرفت. حضور ایویچ در پرسپولیس بسیار کوتاه بود و حتی بازی رسمی ثبت‌شده‌ای از او موجود نیست. پس از جدایی از پرسپولیس، این مربی هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت و با وجود تاثیر مثبت در روند شکل‌گیری تیم ملی، پس از شکست در یک بازی دوستانه از هدایت ایران برکنار شد. کار در استاندارد لیژ در سه مقطع به عنوان سرمربی و مدیر فنی و حضور در مارسی، آن هم در دو مقطع متفاوت، از تجربیات نهایی ایویچ بوده است.

۶- ایویکا متکوویچ (Ivica Matković): او در دوران بازی‌گری در پست مهاجم نوک در تیم‌های هایدوک اشپیلت، سولین و ریه‌کای کرواسی توپ زده بود و در سال ۱۹۸۰ بازنشست شد. متکوویچ پس از بازنشستگی، در سال ۱۹۹۲، سرمربی باشگاه زادار کرواسی می‌شود. او سپس در سیبنیک کار می‌کند و در سال ۱۹۹۵، به کادر فنی تومیسلاو ایویچ در فنرباحچه ملحق می‌شود. او سپس به کرواسی بازمی‌گردد و در اوسیک، ان‌کی زاگرب و سیبنیک فعالیت می‌کند. حضور ایویچ در ایران، به همراه متکوویچ بود و او پس از جدایی ایویچ از پرسپولیس، به عنوان سرمربی در این باشگاه باقی می‌ماند و در ۱۳ بازی هدایت پرسپولیس را برعهده می‌گیرد. هفت پیروزی، دو تساوی و چهار شکست، حاصل کار این سرمربی کروات در پرسپولیس بود. متکوویچ پس از حضور علی پروین در پرسپولیس، به کشورش بازمی‌گردد و هدایت هایدوک اشپیلت را برعهده می‌گیرد. پرمیوری و چلیه اسلوونی، کامن اینگراد، سیبالیا، تروگیر و اوشکوک کرواسی، از تجربیات بعدی این مربی بوده است.

۷- وینکو بگوویچ (Vinko Begović): بگوویچ مربیگری را از سال ۱۹۸۶، در باشگاه RNK اشپیلت کرواسی شروع کرد و سپس در سیبنیک حضور یافت. او در سال ۱۹۹۹ توسط باشگاه فولاد خوزستان، به ایران معرفی شد و به مدت چهار سال در این باشگاه کار کرد. در سال ۲۰۰۳، بگوویچ سرمربی یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ پرسپولیس شد اما بیشتر از ۳۰ بازی در این باشگاه حضور نداشت. ۱۲ پیروزی، ۹ تساوی و ۹ شکست، آمار بگوویچ در پرسپولیس بود. برد ۲-۸ پرسپولیس در بازی با پگاه گیلان نیز در دوران بگوویچ رخ داده است. او پس از پرسپولیس، در الوصل امارات، پگاه گیلان، تیم المپیک ایران، پاس همدان، آلومینیوم هرمزگان، مس رفسنجان، مس کرمان، گل گهر سیرجان و شاهین بوشهر حضور داشته است.

۸- رینر زوبل (Rainer Zobel): زوبل در زمان حضورش به عنوان یک فوتبالیست در میادین فوتبالی، در پست هافبک میانی و وینگر راست بازی می‌کرد و سابقه خوبی در کشورش، آلمان داشت. او در تیم‌های هانوفر و بایرن مونیخ بازی کرد و سابقه دو بازی ملی را در تیم ملی آلمان را داشت. او در سال ۱۹۸۲، مربیگری را با هدایت باشگاه توتونیا یوئلزن آغاز کرد و سپس در لونبرگر و ذخیره‌های براونشوایگ ادامه داد. او در سال ۱۹۸۷، دستیار اووه رایندرز در تیم اصلی براونشوایگ شد و سه سال در این باشگاه کار کرد. اشتوتگارت کیکرز، کایزرسلاترن، نورنبرگ، تنیس بوروسیا برلین، الاهلی مصر، بنی یاس امارات و الاتحاد مصر تجربیات بعدی زوبل در مربیگری بودند. او به همراه تنیس بوروسیا برلین، قهرمان جام حذفی آلمان شده بود و به همراه الاهلی مصر، به سه قهرمانی لیگ برتر مصر رسیده بود. او در سال ۲۰۰۴ میلادی، هدایت باشگاه پرسپولیس را برعهده گرفت و در ۳۰ بازی، سرمربی این باشگاه بود. آمار زوبل در پرسپولیس، ۱۶ پیروزی، هفت تساوی و هفت شکست بود. تجربیات زوبل پس از پرسپولیس، حضور در شارجه امارات، انپی مصر، دینامو تفلیس گرجستان، موروکا اسوالوز آفریقای جنوبی، میلسامی مولداوی، الجونه مصر و وندن آلمان بود.

۹- آری هان (Arie Haan): هان در دوران بازیگری، یکی از فوتبالیست‌های هلندی بود که در پست هافبک میانی برای تیم‌های آژاکس، اندرلخت، استاندارد لیژ، آیندهوون و سیکوی سوئیس بازی کرد و سابقه بازی ملی برای تیم ملی هلند را داشت. او در سال ۱۹۸۴، مربیگری خود را از باشگاه رویال آنتورپ بلژیک شروع کرد و سپس در باشگاه‌های اندرلخت، اشتوتگارت، نورنبرگ، استاندارد لیژ، پائوک سالونیکا، پانیلیاکوس، اومونیا نیکوزیا، آستریاوین و تیم ملی چین حضور پیدا کرد. او مدتی نیز مدیر فنی اشتوتگارت کیکرز شده بود. در سال ۲۰۰۶ میلادی، آری هان هدایت باشگاه پرسپولیس را برعهده گرفت. او در میانه‌های فصل راهی ایران شده بود و در ۱۳ بازی، پنج پیروزی، چهار تساوی و سه شکست را ثبت کرد و به همراه پرسپولیس، نایب قهرمان جام حذفی ایران شد. او پس از جدایی از پرسپولیس، در تیم‌ ملی کامرون، آلبانی، لیانگ جیانگ چین و تیانجین تدا حضور یافت.

۱۰- مصطفی دنیزلی (Mustafa Denizli): دنیزلی پیش از مربیگری، به عنوان فوتبالیست در پست وینگر چپ برای تیم‌های گالاتاسارای و آلتای توپ زده بود و سابقه آقای گلی لیگ برتر ترکیه را در کارنامه داشت. دنیزلی پس از بازنشستگی در سال ۱۹۸۴، دستیار یوپ دروال در گالاتاسارای شد و پس از سه سال، جانشین این سرمربی در تیمش شد. او دو سال گالاتاسارای را هدایت کرد و توانست در ۹۵ بازی، میانگین امتیازی ۲.۰۵ را به ثبت برساند. پس از گالاتاسارای، این مربی در تیم ملی ترکیه، آلمانیا آخن، کوچائلی اسپور، فنرباحچه و مانیساسپور مربیگری کرد. او یک مقطع دیگر در تیم ملی ترکیه و گالاتاسارای حضور داشت و در سال ۲۰۰۵، توسط پاس به لیگ برتر ایران معرفی شد. بازی تهاجمی پاس در زمان دنیزلی و فرم خوب بازیکنان این باشگاه، باعث شد تا پرسپولیس برای جایگزینی آری هان، به سراغ دنیزلی برود. دنیزلی در ۳۲ بازی، ۱۴ پیروزی، ۱۲ تساوی و شش شکست را به ثبت رساند و موفق به پیروزی در دربی تهران شد. او پس از جدایی از پرسپولیس، دو فصل در بشیکتاش کار کرد و حدود پنج ماه بدون تیم بود تا در سال ۲۰۱۱، بار دیگر به پرسپولیس برگردد. ۲۴ بازی، هشت پیروزی، هفت تساوی و ۹ شکست به علاوه کامبک تاریخی پرسپولیس در دربی تهران با وجود ۱۰ نفره‌شدن، این مربی ترک را به مرد محبوب سکوهای سرخ تبدیل کرد. دنیزلی پس از فصل موفق خود، به دلیل بیماری پدر همسرش به ترکیه بازگشت و در تیم‌های ریزه اسپور، خزر لنکران، گالاتاسارای، اسکی شهیر اسپور، قاسم پاشا، تراکتور و آلتای مربیگری کرد.

۱۱- نلو وینگادا (Nelo Vingada): وینگادا مربیگری را از باشگاه بلننسز پرتغال آغاز کرد و بعد از مدتی کار به عنوان دستیار در باشگاه کویمبرا، به مربیگری در سینترنسه و ویلافرانکسه پرتغال ادامه داد. او در سال ۱۹۸۸، دستیار کارلوس کی روش در تیم ملی زیر ۲۰ سال پرتغال شد و پس از یک سال، سرمربی تیم ملی زیر ۲۱ سال پرتغال شد. وینگادا در سال ۱۹۹۳، برای دو بازی هدایت تیم ملی بزرگسالان پرتغال را به صورت موقت برعهده گرفت و بار دیگر به تیم جوانان بازگشت. در سال ۱۹۹۶، تیم ملی عربستان، وینگادا را به عنوان سرمربی خود منصوب کرد و به همراه این مربی پرتغالی قهرمان جام ملت‌های آسیا شد. او پس از حضور در عربستان، دستیار گرام سونس در بنفیکا شد و سپس در تیم‌های ماریتیمو، الزمالک، کویمبرا، تیم ملی زیر ۲۰ سال مصر، ویداد کازابلانکا و تیم ملی اردن حضور یافت. در سال ۲۰۰۹، وینگادا در میانه‌های فصل هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت و در ۱۸ بازی، هشت پیروزی، چهار تساوی و شش شکست را ثبت کرد. تجربیات بعدی این مربی پرتغالی، حضور در ویتوریا گیمارش، اف‌سی سئول، دالیان شیده، تیم المپیک ایران، ماریتیمو، نورث است یونایتد، تیم ملی مالزی و کرالا بلاسترز هند بود.

۱۲- زلاتکو کرانچار (Zlatko Kranjcar): کرانچار در دوران بازی‌گری در پست مهاجم نوک، در تیم‌های دینامو زاگرب کرواسی و راپیدوین اتریش بازی کرد و سابقه حضور در تیم‌های رده پایه یوگسلاوی و تیم ملی کرواسی را داشت. او مربیگری را از سال ۱۹۹۱ به عنوان مربی-بازیکن در تیم وینرفلد اتریش شروع کرد و پس از بازنشستگی، با هدایت کلاگنفورت اتریش، به صورت جدی‌تری به کارش ادامه داد. کرانچار سپس در سگستا سیساک، دینامو زاگرب، لینز اتریش، اسلاون بلوپو، ساموبور، المصری مصر، مورای اسلوونی، مارسونیا، NK زاگرب، ریه‌کا، تیم ملی کرواسی، سسوته، الشعب امارات و دی استرادای اسلواکی کار کرد. در سال ۲۰۰۹، این مربی به ایران آمد و سرمربی پرسپولیس شد. او تا هفته بیست و یکم فصل، هدایت پرسپولیس را برعهده داشت و در ۲۱ بازی، هشت پیروزی، ۹ تساوی و چهار شکست را ثبت کرد. پس از تساوی ۱-۱ پرسپولیس و صباباطری، این مربی شغلش را از دست داد و پس از مدتی سرمربی تیم ملی مونته نگرو شد. کرانچار توسط سپاهان در سال ۲۰۱۱ به ایران بازگشت و در سه سال حضورش در اصفهان، موفق به کسب قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی ایران شد. او سپس در الاهلی قطر و دینامو زاگرب به کارش ادامه داد و مدتی به سپاهان بازگشت و هدایت تیم امید ایران، آخرین فعالیت فوتبالی‌اش شد.

۱۳- مانوئل ژوزه (Manuel José): ژوزه در دوران حضورش به عنوان یک فوتبالیست، در پست هافبک میانی در تیم‌هایی از کشور پرتغال به نام بیرامار و اسپینیو بازی می‌کرد. او در سال ۱۹۷۸ بازنشست شد. او مربیگری را از سال ۱۹۷۹ در باشگاه‌های بیرامار و اسپینیو آغاز کرد و سپس موفق به حضور در تیم‌های ویتوریا گیمارش، پورتیموننزه، اسپورتینگ لیسبون، براگا، بوآویشتا، بنفیکا و لیریا شد. مشخصه ژوزه در تیم‌هایش در لیگ پرتغال، آمار گلزنی بالای آن‌ها بود و همین خصیصه منجر به عقد قرارداد الاهلی مصر با این مربی شد. او در سه مقطع متفاوت در الاهلی حضور داشت و در مجموع به شش قهرمانی مصر، چهار قهرمانی آفریقا، چهار سوپرکاپ مصر و چهار سوپرکاپ آفریقا رسید. او در میان سال‌های حضورش در الاهلی در مقاطع متفاوت، مدتی در بلننسز، الاتحاد عربستان و تیم ملی آنگولا حضور داشت. ژوزه در سال ۲۰۱۲ سرمربی پرسپولیس شد و در ۱۷ مسابقه‌ای که هدایت این باشگاه را برعهده داشت، به پنج پیروزی، شش تساوی و شش شکست رسید. او پس از پرسپولیس، مربیگری را رها کرد و در چند باشگاه به عنوان مدیر فنی حضور داشته است.

۱۴- برانکو ایوانکوویچ (Branko Ivankovic): برانکو در زمان بازیگری، در پست هافبک نفوذی بازی می‌کرد و سابقه حضور در وارتکس کرواسی را داشت. او از سال ۱۹۹۱، در باشگاه دوران بازی خود، وارتکس مربیگری را شروع کرد. بدورث یونایتد انگلستان و ریه‌کای کرواسی، تجربیات بعدی برانکو در مربیگری بودند تا او به کادر فنی میروسلاو بلاژویچ در تیم ملی کرواسی اضافه شد. پس از رتبه سوم جام جهانی ۱۹۹۸ به همراه کرواسی، برانکو به مدت ۲۱ بازی سرمربی هانوفر در بوندسلیگا۲ شد و سپس به تیم ملی کرواسی بازگشت. او در سال ۲۰۰۱، به همراه بلاژویچ راهی تیم ملی ایران شد و پس از جدایی بلاژویچ از ایران، جای او را بر روی نیمکت ایران گرفت. برانکو هم‌زمان با کار در تیم ملی بزرگسالان، تیم المپیک ایران را در بازی‌های آسیایی همراهی کرد و به قهرمانی آن رساند. او پس از صعود و حضور در جام جهانی ۲۰۰۶، ایران را ترک کرد و در دینامو زاگرب (سه مقطع)، شاندونگ چین، الاتفاق عربستان و الوحده امارات مربیگری کرد. برانکو در سال ۲۰۱۵ سرمربی پرسپولیس شد و به همراه این باشگاه به سه قهرمانی لیگ، سه سوپرکاپ و یک جام حذفی رسید. ۱۷۵ بازی، ۹۹ پیروزی، ۴۶ تساوی و ۳۳ شکست، حاصل کار برانکو در پرسپولیس بود. او پس از پرسپولیس در الاهلی عربستان، تیم ملی عمان و تیم ملی چین حضور داشته است.

۱۵- گابریل کالدرون (Gabriel Calderón): کالدرون در زمان حضورش در فوتبال به عنوان بازیکن، در پست وینگر چپ بازی می‌کرد و سابقه حضور در لانوس، راسینگ، ایندیپندنته آرژانتین، رئال بتیس، پاری سن ژرمن و لوزان اسپورت سوئیس را داشت و در تیم ملی آرژانتین نیز بازی کرده بود. او در سال ۱۹۹۷، در باشگاه کان، مربیگری خود را آغاز کرد و پس از حضور در این باشگاه، در لوزان اسپورت سوئیس، تیم ملی عربستان، تیم ملی عمان، الاتحاد عربستان، الهلال، بنی یاس امارات، تیم ملی بحرین، رئال بتیس، الوصل امارات و القطر قطر کار کرد. کالدرون در سال ۲۰۱۹ سرمربی پرسپولیس شد و در ۱۹ بازی هدایت این باشگاه را برعهده داشت. او در این مسابقات به ۱۴ پیروزی، یک تساوی و چهار شکست رسید و در نقل و انتقالات زمستانی، ایران را برای همیشه ترک کرد. تنها باشگاه کالدرون پس از پرسپولیس، خورفکن امارات بوده است.

۱۶- اوسمار لوس ویرا (Osmar Loss Vieira): اوسمار مربیگری را از سال ۱۹۹۴ با هدایت تیم‌های پایه اینترناسیونال شروع کرد و در سال ۲۰۱۰، سرمربی یوونتود شد. او پس از کار در جوانان کورینتیانس و براگانتینو، در سال ۲۰۱۷ دستیار فابیو کاریله در تیم اصلی کورینتیانس شد. او پس از جدایی کاریله، به مدت ۲۱ بازی هدایت کورینتیانس را برعهده گرفت و سپس با حضور خایر ونتورا، به حضور به عنوان دستیار در این باشگاه ادامه داد. او سپس در گوارانی و ویتوریا به فعالیتش ادامه داد تا در سال ۲۰۲۰ به عنوان دستیار سرمربی راهی اینترناسیونال شود. اوسمار با میگل آنخل رامیرز و ابل براگا در این باشگاه همکاری کرد و به صورت موقت برای دو بازی، سرمربی اینترناسیونال شد. او سپس با خاویر آگیره در این باشگاه همکاری کرد. اوسمار پس از حضور به عنوان سرمربی سیانورته برزیل در لیگ‌های محلی این کشور، دستیار یحیی گل محمدی در پرسپولیس شد و پس از یک فصل و نیم کار به عنوان دستیار، جانشین گل محمدی شد و پرسپولیس را به قهرمانی لیگ برتر ایران رساند. او پس از جدایی از پرسپولیس به بوریرام یونایتد تایلند پیوسته است.

۱۷- خوان کارلوس گاریدو (Juan Carlos Garrido): گاریدو مربیگری را از سال ۱۹۹۸ در باشگاه اوندای اسپانیا شروع کرد. او در سال ۲۰۰۱، سرمربی تیم آکادمی ویارئال شد و سپس به تیم‌ب این باشگاه منتقل شد. گاریدو ۹ سال در تیم‌های پایه و ذخیره‌های ویارئال حضور داشت تا در سال ۲۰۱۰، سرمربی تیم بزرگسالان ویارئال شد. او یک سال در ویارئال حضور داشت و سپس در تیم‌های مختلفی از کشورهای گوناگون همانند کلاب بروژ بلژیک، رئال بتیس، الاهلی مصر، الاتفاق عربستان، راجا کازابلانکا، العین امارات، ساحل تونس، الوداد مراکش، کاستیون اسپانیا، اسماعیلی مصر و مولودیه الجزایر کار کرد. او در سال ۲۰۲۴ سرمربی پرسپولیس شد و در ۲۰ بازی، ۹ پیروزی، پنج تساوی و شش شکست را ثبت کرد. الاتحاد لیبی، مقصد بعدی وی پس از جدایی از پرسپولیس بوده است.

۱۸- اسماعیل کارتال (İsmail Kartal)

دستیاران سرمربی

۱- هانس دیتر اشمیت (Hans-Dieter Schmidt): اشمیت مربیگری را در سال ۱۹۷۸ از باشگاه مِپِن آلمان شروع کرد. او سپس در تیم‌های نوردهورن، اولدنبرگ، تیم‌ب بایرن مونیخ، هانوفر، لوبک، اوسنابروک، بلدیت المحله مصر، القادسیه عربستان، الکویت کویت، هامبورگ (مدیر فنی) و ماگدبورگ به فعالیت خود ادامه داد. اشمیت در سال ۲۰۰۳ میلادی، به کادر فنی علی پروین در پرسپولیس افزوده شد. اشمیت ۱۸۰ روز در پرسپولیس حضور داشت و در این مدت، حضورش در یک مراسم عروسی، حواشی زیادی را برایش به وجود آورد. او پس از جدایی از پرسپولیس در تیم‌های بچه‌های کینگ فیصل غنا، آسانته کوتوکو، اسماعیلی مصر، آل بلک، بلک لئوپارد آفریقای جنوبی، هانزاروستوک و چند باشگاه دیگر به عنوان سرمربی به کارش ادامه داد.

۲- دارکو درازیچ (Darko Drazic): او مربیگری را ابتدا با حضور به عنوان دستیار و سپس سرمربی در فورتونا دوسلدورف آغاز کرد و سپس به همراه هم‌وطنش، وینگو بگوویچ راهی پرسپولیس شد. درازیچ، ۳۶۵ روز در پرسپولیس حضور داشت و سپس در زمای ماکارسکای کرواسی به عنوان سرمربی کار کرد. او توسط پگاه گیلان به ایران بازگشت و با مجید جهانی و نادر دست نشان همکاری کرد. او به مدت دو بازی، سرمربی پگاه شد و سپس به کرواسی بازگشت و سرمربی پوسوسیه این کشور شد. درازیچ در تیم‌های مختلف ایرانی مثل داماش گیلان، مس کرمان و مس رفسنجان به عنوان دستیار فعالیت کرده است و مابقی کارنامه‌اش را تیم‌هایی از مناطق بالکان تشکیل داده است.

۳- تئو دی یانگ (Theo de Jong): دی یانگ به عنوان هافبک دفاعی در تیم ملی هلند و باشگاه‌های فاینورد، نایمخن، دن بوش و سیکوی هنگ کنگ بازی کرد و بعد از خداحافظی در سال ۱۹۸۴، به مربیگری روی آورد. او در سال ۱۹۸۶ به عنوان سرمربی دن بوش هلند انتخاب شد و سپس در زووله و کامبور نیز به عنوان سرمربی حضور داشت. او سپس دستیار یان رِکر در ویلم تیلبورگ هلند شد و بعد از یک سال جانشین او شد و به مدت ۴۱ مسابقه در این باشگاه مربیگری کرد. دی یانگ در سال ۲۰۰۲، دستیار آری هان در تیم ملی چین شد و به همراه این مربی، حضور در پرسپولیس را نیز تجربه کرد. دی یانگ بعد از جدایی آری هان از پرسپولیس، در ایران ماندنی بود و با علی پروین و ناصر ابراهیمی نیز همکاری کرد. دی یانگ سپس به آری هان در تیم ملی کامرون ملحق شد و سپس توسط صمد مرفاوی، به کادرفنی استقلال پیوست. دی یانگ بعد از جدایی از استقلال نیز در ایران ماند و مدتی سرمربی استیل آذین شد. حضور در تیانجین تدای چین به عنوان دستیار آری هان و شوشنگ زو و بازگشت به ویلم تیلبورگ و حضور به عنوان مدیر فنی باشگاه پالویجات فنلاند، تحرکات بعدی او در فوتبال بودند.

۴- اورلاندو کاستا (Orlando Costa): کاستا مربیگری را در سال ۲۰۰۱ از باشگاه جوانان موریرنزه شروع کرده بود. او سپس در سال ۲۰۰۵، دستیار نلو وینگادا در باشگاه کویمبرای پرتغال شد. پس از حضور در التمدن عربستان، کاستا در سال ۲۰۰۷، دستیار افشین قطبی در پرسپولیس شد و به مدت ۱۸۳ روز در عضویت این باشگاه قرار داشت. او سپس به عنوان دستیار در ژیل ویسنته، ویتوریا گیمارش، اف‌سی سئول، اتلتیکو سیپی و تیم ملی گینه بیسائو حضور داشت. از جمله تجربیات کاستا به عنوان سرمربی، حضور در چند باشگاه پرتغالی و هشت مسابقه در تیم ملی باربادوس بوده است. او در سال ۲۰۲۴ به همراه مهدی مهدوی کیا در باشگاه الحمرا حضور داشته است.

۵- مارکو کوزا (Marco Cossa): او مربیگری را به عنوان مربی دروازه‌بان در سوان سامسونگ کره جنوبی شروع کرد و سپس با همین عنوان در چونام دراگونز و تیم ملی کره جنوبی حضور یافت. کار با پیم وربیک هلندی و افشین قطبی در تیم ملی کره جنوبی، باعث شد تا او به افشین قطبی در پرسپولیس به عنوان دستیار سرمربی در سال ۲۰۰۸ ملحق شود. کوزا ۱۸۳ روز در پرسپولیس حضور داشت و پس از جدایی قطبی نیز با افشین پیروانی همکاری کرد. او پس از جدایی از پرسپولیس، به عنوان مربی دروازه‌بان در الظفره امارات، شیمیزوی ژاپن، کانگژوی چین و ونکوور کانادا جضور یافت. حضور به عنوان دستیار اول قطبی در بوریرام یونایتد تایلند و فولاد خوزستان، تجربیات دیگر این مربی بود.

۶- آرنالدو کاروالیو (Arnaldo Carvalho): او مربیگری را در سال ۱۹۹۶ به عنوان دستیار سرمربی در باشگاه ماریتیمو آغاز کرد و در این باشگاه با مانوئل ژوزه و نلو وینگادا همکاری کرد. همکاری او با وینگادا به تیم ملی اردن، پرسپولیس، ویتوریا گیمارش، اف‌سی سئول، دالیان چین، ماریتیمو، نورث است یونایتد، تیم ملی مالزی و کرالا بلسترز رسید.

۷- تومیسلاو ایوکویچ (Tomislav Ivkovic): این مربی به همراه زلاتکو کرانچار در پرسپولیس حضور یافته بود. تجربیات ایوکویچ پیش از پرسپولیس، حضور به عنوان دستیار سرمربی در الشعب امارات و تیم ملی کرواسی و سرمربی‌گری باشگاهی به نام لورینهانسه بوده است. او پس از حضور در پرسپولیس به عنوان سرمربی در لوکوموتیو زاگرب، الفیصلی عربستان، اسلاون بلوپو، رودس، اینتر زاپرشیچ و بوراک بانیا لوکای بوسنی کار کرده است.

۸- ژلکو میاچ (Zeljko Mijac): میاچ به عنوان بازیکن در تیم‌های مختلفی در کرواسی، ایتالیا و فرانسه از جمله هایدوک اشپیلت فعالیت کرده بود و مربیگری را از سال ۱۹۹۵، با کار در باشگاه استاندارد لیژ به عنوان دستیار سرمربی آغاز کرد. او پس از کار با شش مربی مختلف از جمله تومیسلاو ایویچ، در سال ۱۹۹۹ به مدت ۱۹ بازی سرمربی این باشگاه بلژیکی شد. او سپس به عنوان دستیار در تیم ملی بحرین و هایدوک اشپیلت حضور یافت. میاچ در سال ۲۰۰۹، دستیار علی دایی در پرسپولیس شد و سپس به همراه این سرمربی ایرانی در تیم‌های راه آهن، صبای قم، نفت تهران و سایپا کار کرد.

۹- رالف زومدیک (Ralf Zumdick): زومدیک در دوران بازیگری، در پست دروازه‌بان در بوخوم بازی می‌کرد و در ۲۸۲ بازی بوندسلیگا، درون دروازه تیمش حضور یافته بود. او از سال ۱۹۹۵، مربیگری را با عنوان دستیار سرمربی در بوخوم آغاز کرد. زومدیک در سال ۲۰۰۰، سرمربی بوخوم شد و به مدت ۴۳ بازی هدایت این باشگاه را برعهده داشت. او سپس در آسانته کوتوکوی غنا و تیم ملی غنا به عنوان سرمربی حضور یافت. تجربه بعدی او، کار به عنوان دستیار توماس دال در هامبورگ، دورتموند و گنجلربیرلیغی ترکیه بود. او در سال ۲۰۱۰ سرمربی گنجلربیرلیغی ترکیه شد و ۲۸ بازی این تیم را هدایت کرد. زومدیک در سال ۲۰۱۱، دستیار حمید استیلی در پرسپولیس شد و در این باشگاه با محسن عاشوری و مصطفی دنیزلی نیز همکاری کرد. پس از پرسپولیس، زومدیک به کادر توماس دال بازگشت و در فرانس واروش مجارستان، هانوفر و آپوئل نیکوزیا کار کرد.

۱۰- آندری پانادیچ (Andrej Panadic): او در زمان بازیگری در پست مدافع وسط بازی می‌کرد و تجربه حضور در هامبورگ، اشتورم گراتز و ناگویا گرامپوس را داشت و در تیم ملی یوگسلاوی نیز به میدان رفته بود. پانادیچ مربیگری را از سال ۲۰۰۷ در رادنیک کرواسی شروع کرد و سپس در لاسک اتریش به فعالیت خود ادامه داد. تجربیات بعدی او به عنوان دستیار سرمربی در لاسک اتریش، گوریچای کرواسی، الاتفاق عربستان و الوحده امارات رقم خورد. او پیش از حضور در کادر فنی پرسپولیس به همراه برانکو، در تیم ملی کرواسی به عنوان مدیر فنی حضور داشت. پانادیچ به مدت ۲۶۲ روز در پرسپولیس حضور داشت و سپس در ایسترای کرواسی به عنوان سرمربی کار کرد. او در سال ۲۰۱۸ با پدیده مشهد به ایران بازگشت و سپس در چند تیم مختلف و نفت البصره عراق به عنوان سرمربی کار کرده است.

۱۱- سرتن چوک (Sreten Cuk): چوک مربیگری را از سال ۲۰۱۰ با حضورش به عنوان سرمربی موقت در دینامو زاگرب شروع کرد. تجربیات بعدی او، کار در باشگاه‌های گوریچا، سسوت، ذخیره‌های دینامو زاگرب و لوکوموتیو زاگرب بوده است. او در سال ۲۰۱۶، جانشین آندری پانادیچ در کادر فنی برانکو ایوانکوویچ شد و به مدت ۵۵۹ روز در پرسپولیس کار کرد. چوک پس از پرسپولیس در کارلوواچ کرواسی و تیم ملی زیر ۱۵ سال این کشور کار کرده است.

۱۲- زلاتکو ایوانکوویچ (Zlatko Ivankovic): او مربیگری را از سال ۲۰۰۳ در تیم جوانان اسلاون بلوپو شروع کرد و پس از حضور برانکو ایوانکوویچ، برادرش در تیم ملی ایران، سرمربی برق شیراز در لیگ برتر ایران شد. حضور مجدد او در فوتبال، در دوران حضور برانکو در پرسپولیس و بازگشتش به ایران رخ داد. زلاتکو در کادرفنی پرسپولیس حضور پیدا کرد و در الاهلی عربستان و تیم ملی عمان به همکاری‌اش با برادرش ادامه داد.

۱۳- خواکین گیل آروندو (Joaquín Gil Arrondo): او مربیگری را از سال ۲۰۱۲ در باشگاه توندلانوی اسپانیا شروع کرد. آشنایی خواکین با گابریل کالدرون در الوصل شکل گرفت و در القطر و پرسپولیس ادامه یافت. خواکین پس از حضور در ایران با باشگاه پرسپولیس، در فولاد خوزستان، صنعت نفت، خورفکن امارات، تراکتور و القطر به فعالیت خود ادامه داده است.

۱۴- رافائل تولدو (Rafael Toledo): تولدو کارش را از سال ۲۰۱۸ در باشگاه برازیلینزه برزیل شروع کرد و پس از کار در چند تیم برزیلی به عنوان سرمربی و دستیار، در سال ۲۰۲۲ دستیار ادسون تاوارس در صنعت نفت آبادان شد. او سپس در برگنز اتریش کار کرد و پس از اعلام نام اوسمار ویرا به عنوان سرمربی پرسپولیس، دستیار او در این باشگاه شد. او پس از جدایی اوسمار از پرسپولیس، به همراه او راهی بوریرام یونایتد تایلند شده است.

۱۵- ژاوی اولیوا (Xavier Oliva): اولیوا به عنوان فوتبالیست، در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد و سابقه حضور در تیم‌ب والنسیا، رکرتیوو و ویارئال را داشت. او در سال ۲۰۲۱، مربیگری را با کار به عنوان فیزیولوژیست باشگاه والنسیا آغاز می‌کند و در سال ۲۰۲۴ به همراه خوان کارلوس گاریدو راهی پرسپولیس می‌شود. اولیوا پس از جدایی گاریدو در کادر او در الاتحاد لیبی حضور دارد.

۱۶- سرجان ترزیوغلو (Sercan Terzioğlu): او مربیگری را از باشگاه جوانان آنتالیاسپور شروع کرد و پس از کار در تیم‌های پایه فنرباحچه و حضور به عنوان مربی ورزشی قونیه اسپور، در سال ۲۰۲۲ دستیار اسماعیل کارتال در فنرباحچه می‌شود و در دو مقطع با این مربی در این باشگاه همکاری می‌کند.

مربیان دروازه‌بان

۱- هاروت آبراهامیان (Harutyun Abrahamyan): او در سال ۲۰۱۰ توسط راه آهن به فوتبال ایران معرفی شد و در دوران حضور حمید استیلی، مربی گلرهای پرسپولیس بود. مس کرمان، سایپا، پدیده مشهد، پیکان، نساجی و مس رفسنجان، تجربیات بعدی این مربی بوده است.

۲- انور لوگوشیچ (Enver Lugusic): لوگوشیچ پیش از حضور در کادر فنی مصطفی دنیزلی در پرسپولیس، تجربه حضور در اسلاویا صوفیه، صبا باطری، تیم ملی بوسنی و هرزگوین، شانگهای شنهووا و شاندونگ لیان را داشته است. او پس از جدایی دنیزلی از پرسپولیس جدا شد و در تیم ملی بوسنی، ژاپن، الفجیره امارات، تیم ملی عمان و سارایووی بوسنی کار کرده است.

۳- احمد ناجی (Ahmed Nagy): احمد ناجی مصری، پس از دو مقطع همکاری با مانوئل ژوزه در الاهلی مصر، به همراه این مربی به ایران آمد و در پرسپولیس کار کرد. پس از جدایی ژوزه از پرسپولیس، ناجی نیز از این باشگاه جدا شد و به کارش در الجیش قطر، تیم ملی مصر، اسموحه و کلئوپاترای مصر ادامه داد.

۴- ایگور پانادیچ (Igor Panadic): پانادیچ در دوران بازیگری در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد و در چندین باشگاه کروات حضور داشت. او در سال ۲۰۱۵ به همراه برانکو ایوانکوویچ به ایران آمد و در پرسپولیس مشغول به کار شد. او پس از همکاری با برانکو در پرسپولیس، به همراه این مربی در الاهلی عربستان، تیم ملی عمان و تیم ملی چین منتقل شد.

۵- ولسلی ننکا (Welesley Neneca): این مربی برزیلی، کار خود را از باشگاه العربی قطر آغاز کرد و سپس در تیم ملی قطر و الریان به فعالیت خود ادامه داد. او در سال ۲۰۲۲ به پرسپولیس آمد و دو سال در این باشگاه به فعالیت خود ادامه داد. او پس از جدایی از پرسپولیس به الریان بازگشت.

۶- جورسی انیسیو (Jorcey Anisio): جورسی پیش از پرسپولیس، سابقه حضور در الشباب عربستان و تیم ملی عربستان را داشته و در تیم‌های برزیلی مختلفی از جمله آوای و رسیفه کار کرده بود.

۷- هالوک کاپلان (Haluk Kaplan)

مربیان بدن‌ساز

۱- سردان گمالوویچ (Srdan Gemaljevic): گمالوویچ در دوران بازیگری، در پست مدافع بازی می‌کرد و تجربه حضور در ستاره سرخ صربستان و چند باشگاه آلمانی را داشت. او در سال ۱۹۹۶ از فوتبال خداحافظی کرد و به عنوان دستیار، کار خود را از باشگاه برگنز اتریش شروع کرد. او پس از مدتی سرمربی این باشگاه شد و سپس به عنوان دستیار در تیم ملی یوگسلاوی با ایلیا پتکوویچ، وویادین بوسکوف و میلووان دیوریچ همکاری کرد. او سپس سرمربی لوستینوی اتریش شد و در سال ۲۰۰۴ توسط امیر قلعه نویی به کادرفنی استقلال اضافه شد. او به مدت یک فصل و ۳۲ بازی در استقلال حضور داشت و سپس مدت کوتاهی سرمربی استقلال اهواز شد. گمالوویچ بعد از جدایی از استقلال اهواز، مدتی با محمود یاوری و علی اصغر مدیرروستا در پاس همدان همکاری کرد و سپس مربی بدنساز کادرفنی حمید استیلی در پرسپولیس شد. او بعد از جدایی از پرسپولیس در زمان ورود دنیزلی، به اتریش برگشت و تاکنون در باشگاه‌های این کشور مشغول به کار است.

۲- فلیپه آنتونس (Filipe Antunes): آنتونس مربی بدن‌ساز کادر مانوئل ژوزه در پرسپولیس بود. او در تیم‌های زیادی از جمله ماریتیمو، اسپورتینگ لیسبون، زسکا مسکو، پورتیموننزه، الاهلی مصر، تیم ملی آنگولا و الاتحاد عربستان کار کرده بود. او پس از پرسپولیس، به پرتغال بازگشت و در چند باشگاه این کشور کار کرد.

۳- تی هومیر سادیباسیچ (Tihomir Sadibasic): تی هومیر به همراه برانکو ایوانکوویچ به پرسپولیس آمد و در همان بدو ورودش، با تمرینات سخت خود به لقب فرانکی معروف شد. او دانشجوی رشته بدن‌سازی در دانشگاه زاگرب بود و در باشگاه ایسترا نیز فعالیت کرده است.

۴- مارکو استیلینوویچ (Marko Stilinovic): پس از جدایی تی هومیر از کادر فنی برانکو، استیلینوویچ جایگزین او شد و پس از جدایی برانکو از پرسپولیس، به همراه او در الاهلی عربستان، تیم ملی عمان و تیم ملی چین رفته است.

۵- اینیگو والنسیا (Iñigo Valencia): او پیش از حضور به همراه گابریل کالدرون در پرسپولیس، در آلاوز و چندین باشگاه اسپانیایی کار کرده بود و پس از پرسپولیس نیز تصمیم به ادامه فعالیت فوتبالی به عنوان سرمربی گرفته است و در باشگاه کالاهورای اسپانیا، کار می‌کند.

۶- پپه لوسادا (Pepe Losada): لوسادا پیش از حضور در پرسپولیس، تجربه کار در خرز، کادیز، سالامانکا، گل گهر سیرجان و نساجی مازندران را داشت. او در دوران حضور یحیی گل محمدی راهی پرسپولیس شد و پس از جدایی از پرسپولیس، راهی اودیشای هند شده و تصمیم به ادامه ماجراجویی خود با عنوان دستیار سرمربی این باشگاه گرفته است.

۷- ادریس سایسی (Idriss Saissi): سایسی پیش از حضور در پرسپولیس، سابقه کار در باشگاه‌های القطر و الوداد مراکش را داشته است. او به همراه خوان کارلوس گاریدو راهی پرسپولیس شده است.