بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

خاطرات فوتبالی با کریستین زاکاردو؛ زننده گل به خودی جام جهانی ۲۰۰۶ با سابقه بازی در میلان و وولفسبورگ

نویسنده : خبرگزاری پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : سه شنبه 13 آذر 1403 | 19:54


طرفداری | کریستین زاکاردو (Cristian Zaccardo) زاده ۲۱ دسامبر ۱۹۸۱ در شهر فورمینیه در ایالت مودنای ایتالیاست. او در پست‌های دفاع وسط و دفاع راست بازی می‌کرد. زاکاردو، فوتبالش را از تیم‌های پایه باشگاه بولونیا شروع کرد و در سال ۱۹۹۹ به تیم بزرگسالان این باشگاه منتقل شد. او در فصل ۰۰-۱۹۹۹، در لیست بازی تیمش در هفته هفدهم برابر باری قرار گرفت اما به میدان فرستاده نشد. او در همین فصل، دچار مصدومیت از ناحیه زانو شد و به دلیل جراحی، فصل را از دست داد. او پس از بازگشت از مصدومیت، در سال ۲۰۰۰ به صورت قرضی به اسپتزیا در سری‌سی پیوست. این بازیکن در دوران قرضی خود در اسپتزیا، در ۳۰ مسابقه به میدان رفت و موفق شد تا خود را پس از مصدومیت، ریکاوری کند.

او پس از بازگشت از قرارداد قرضی خود به بولونیا در فصل ۰۲-۲۰۰۱، در هفته یازدهم و دیدار برابر لچه، در ۲۱ دقیقه پایانی به زمین بازی فرستاده شد و برای نخستین بار پیراهن بولونیا را پوشید. او یک روز پس از تولد ۲۰ سالگی خود در هفته شانزدهم برابر لاتزیو، به اولین گل دوران فوتبالش رسید. ۲۱ بازی، یک گل، در اولین فصل بازی این بازیکن در بولونیا به ثبت رسید. او در فصل ۰۳-۲۰۰۲، برای نخستین بار در رقابت‌های اروپایی بازی کرد و در جام اینترتوتو برای بولونیا به میدان رفت. باشگاه ایتالیایی در این تورنمنت، به فینال صعود کرد و زاکاردو نیز آمار شش بازی، یک گل و یک پاس گل را به ثبت رساند. او در بازی برگشت فینال برابر فولام، یک پاس گل داد اما نتوانست به پیروزی تیمش کمکی کند. آمار او در سایر رقابت‌های این فصل، ۳۴ بازی، یک گل و دو پاس گل بود. این بازیکن یک فصل دیگر در بولونیا باقی ماند و در ۳۰ بازی برای این باشگاه به میدان رفت.

کریستین زاکاردو در بولونیا

او در سال ۲۰۰۴ با ۶۸۰ هزار یورو به باشگاه پالرمو پیوست. زاکاردو در این فصل، نمایش‌های خوبی را در پست دفاع راست داشت و در بازی برابر یوونتوس در هفته چهارم، گلزنی کند و در هفته پنجم، در بازی با تیم سابقش، بولونیا، یک پاس گل داشت. او در ۳۷ بازی، دو گل زد و یک پاس گل داد. این بازیکن سه فصل دیگر در پالرمو حضور داشت و آمارهای ۴۴ بازی در فصل ۰۶-۲۰۰۵، ۴۲ بازی، شش گل و دو پاس گل در فصل ۰۷-۲۰۰۶ و ۳۸ بازی، یک گل و دو پاس گل را ثبت کرد. او در فصل سوم حضورش در پالرمو، به بازوبند کاپیتانی تیمش در چند بازی رسید. زاکاردو در دو فصل آخرش در پالرمو، در جام یوفا بازی کرد و موفق به گلزنی برابر فرانکفورت شد. در سال ۲۰۰۸، این بازیکن با هفت میلیون یورو به وولفسبورگ پیوست. او در این فصل، در ۲۲ بازی برای وولفسبورگ به میدان رفت و دو گل زد و به قهرمانی در لیگ برتر آلمان رسید.

او پس از یک سال بازی در آلمان، با دو میلیون یورو به پارما فروخته شد تا وولفسبورگ ضرری پنج میلیون یورویی را تجربه کرده باشد. زاکاردو در ۳۴ بازی برای پارما، پنج گل زد و دو پاس گل داد. این بازیکن، دو فصل و نیم دیگر فوتبالش را در پارما سپری کرد و آمارهای ۳۶ بازی، سه گل و یک پاس گل در فصل ۱۱-۲۰۱۰، ۳۷ بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل ۱۲-۲۰۱۱ و ۱۶ بازی، یک گل و یک پاس گل را در فصل ۱۳-۲۰۱۲ برای این باشگاه به ثبت رساند. در نقل و انتقالات زمستانی ۲۰۱۳، این بازیکن به میلان پیوست. او در شش ماه نخست حضورش در میلان، فقط در هفته بیست و هفتم برابر لاتزیو به میدان رفت. در فصل ۱۴-۲۰۱۳، او در ۱۳ بازی برای میلان به میدان رفت. این آمار در فصل سوم حضور زاکاردو در میلان، به حضور در سه مسابقه کاهش یافت. با این حال، او در این فصل، یک گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او پس از جدایی از میلان در سال ۲۰۱۷، به کارپی پیوست و در ۲۹ بازی سری‌آ، یک گل زد. زاکاردو سپس در ویچنزا بازی کرد و بعد از حضور در این تیم، مجبور به استفاده از شبکه اجتماعی لینکدین برای پیدا کردن باشگاه بعدی خود شد. او در سال ۲۰۱۷ به هامرون اسپور مالت پیوست و یک فصل و نیم در این تیم بازی کرد. زاکاردو سپس به تره‌فیوری در لیگ سن مارینو پیوست و قهرمانی در این کشور را تجربه کرد و در سال ۲۰۱۹ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

زاکاردو پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان ایتالیا، در تیم‌های پایه این کشور حضور فعالی داشت و به نایب قهرمانی نوجوانان اروپا و مسابقات مدیترانه دست یافت. او اولین بازی ملی خود را در دیدار ایتالیا برابر فنلاند در سال ۲۰۰۴ به ثبت رساند. زاکاردو، آرام آرام به ترکیب ثابت تیم ملی ایتالیا رسید و موفق شد تا نظر مارچلو لیپی را برای حضور در لیست تیم ملی کشورش در جام جهانی ۲۰۰۶ جلب کند. در جام جهانی ۲۰۰۶، زاکاردو در دیدار برابر غنا، آمریکا و اوکراین بازی کرد و قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرد. در بازی ایتالیا برابر آمریکا در مرحله گروهی، زاکاردو یک گل به خودی زد و این بازی با تساوی ۱-۱ به پایان رسید؛ این گل تا قبل از فینال، آخرین گلی بود که ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶ دریافت کرده بود. او پس از جام جهانی، همانند همه بازیکنان لیست تیم ملی ایتالیا، نشان لیاقت را از رئیس جمهور کشورش دریافت کرد. پس از جام جهانی، حضور این بازیکن در تیم ملی ایتالیا کمرنگ شد و او در بازی برابر آفریقای جنوبی، آخرین بازی ملی خود را تجربه کرد. ۱۷ بازی ملی و یک گل برابر اسلوونی، حاصل حضور او در رده ملی بود. زاکاردو پس از پایان فوتبال، یک شرکت کارگزاری با نام خودش به ثبت رسانده و مشغول به کار در حوزه نقل و انتقالات فوتبال است. او یکی از شهروندان افتخاری شهر پولینا در پالرمو بوده است. زاکاردو دفاع راستی سخت‌کوش بود که توانایی بازی در پست‌های هافبک راست و وینگر را داشت. فرانچسکو گویدولین، اولین سرمربی که به او بازی داده بود، او را با نام «centromediano metodista» توصیف کرد که به بازیکنی با سبک بازی خلاقانه و توپ نگه‌دار در سیستم ۲-۳-۲-۳ گفته می‌شد. او با السیا سرافینی ازدواج کرده و از این ازدواج، دو فرزند دارد.

کریستین زاکاردو در تیم ملی ایتالیا

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *