خاطرات فوتبالی با چا دو ری؛ چامیناتور کره جنوبی و بازیکن سابق فرانکفورت و سلتیک
طرفداری | چا دو ری (Cha Du-ri) زاده ۱۵ جولای ۱۹۸۰ در شهر فرانکفورت آلمان است. او در پستهای دفاع راست و وینگر راست بازی میکرد و قدی ۱۸۱ سانتیمتری داشت. چا، فرزند چا بوم کان، مهاجم مطرح سابق تیم ملی کره جنوبی، فرانکفورت و لورکوزن است که در سالهای حضور پدرش در باشگاه فرانکفورت در آلمان به دنیا آمد. او فوتبالش را در باشگاه پایچای کره جنوبی شروع کرد و سپس در دوران تحصیل، برای تیم دانشگاه کره بازی کرد. چا در ۲۲ سالگی به بایر لورکوزن پیوست تا راه پدرش را در این باشگاه ادامه دهد. لورکوزن بلافاصله این بازیکن را به صورت قرضی راهی آرمینیا بیله فلد کرد.
چا از هفته چهارم به ترکیب ثابت بیله فلد در بوندسلیگا رسید و در برابر کایزرسلاترن به میدان رفت. اولین گل او در بوندسلیگا، در دیدار با وردربرمن در هفته هجدهم به ثبت رسید و او در این مسابقه، یک پاس گل را نیز به ثبت رساند. ۲۷ بازی، دو گل و یک پاس گل در فصل اول حضور چا در آلمان به ثبت رسید اما در نهایت، بیله فلد به لیگ دسته پایینتر سقوط کرد تا این بازیکن پس از بازگشت به لورکوزن، این بار به باشگاه دیگری قرض داده شود. او در سال ۲۰۰۳، با قراردادی قرضی به مدت دو فصل، راهی فرانکفورت شد. چا در فصل اول حضورش در فرانکفورت، در ۳۳ بازی به میدان رفت و یک گل و سه پاس گل را ثبت کرد. این بازیکن در جدال با تیم اصلی خود، لورکوزن، یک پاس گل داد تا به گونهای خود را به این باشگاه اثبات کند. با این وجود، فرانکفورت هم سرنوشت بیله فلد را داشت و به بوندسلیگا۲ سقوط کرد. این بار، چا در تیمش باقی ماند و با آمار ۳۲ بازی، ۹ گل و هفت پاس گل، به صعود فرانکفورت به سطح اول آلمان کمک فراوانی کرد. در بازگشت به بوندسلیگا، چا این بار با قراردادی دائمی به فرانکفورت پیوست و در فصل ۰۶-۲۰۰۵، آمار ۳۰ بازی، سه گل و دو پاس گل را به ثبت رساند. فرانکفورت در این فصل به فینال دیافبی پوکال صعود کرد و چا در سه بازی این جام حضور داشت و در فینال به میدان نرفت.

در سال ۲۰۰۶، چا به باشگاه ماینز پیوست اما این باشگاه نیز در پایان فصل اول حضور او به بوندسلیگا۲ سقوط کرد و او فقط در ۱۳ مسابقه در ترکیب تیمش حضور داشت. این بازیکن سپس به مدت دو فصل برای باشگاه کوبلنز در بوندسلیگا۲ بازی کرد و در این مدت به یکی از بازیکنان برتر این سطح فوتبال آلمان تبدیل شد و در ۶۲ بازی، سه گل و هفت پاس گل را ثبت کرد. در فصل ۱۰-۲۰۰۹، چا به بوندسلیگا بازگشت و به فرایبورگ پیوست. او در ۲۵ مسابقه برای این باشگاه، یک گل به ثمر رساند. او پس از حضور در جام جهانی و بازیهای قابل قبول در این تورنمنت، به چند پیشنهاد مختلف رسید و در نهایت، سلتیک را برگزید. او در نیم فصل اول فصل ۱۱-۲۰۱۰، در ترکیب ثابت تیمش حضور داشت اما در نیمه دوم فصل، به دلیل مصدومیت بازیهای زیادی از تیمش را از دست داد و آمار ۲۲ بازی، یک گل و یک پاس گل را به دست آورد. در فصل دوم، این آمار به اعداد ۲۳ بازی، یک گل و یک پاس گل رسید و چا حضور گاه و بیگاهی در ترکیب تیمش داشت و در یک مسابقه، یک گل به خودی زد.

چا در سال ۲۰۱۲، بار دیگر به آلمان بازگشت و این بار با فورتونا دوسلدورف قرارداد امضا کرد. در دوسلدورف، آمار ۱۱ بازی برای چا به ثبت رسید. این بازیکن پس از جدایی از دوسلدورف، مدتی بدون تیم بود تا در مارچ ۲۰۱۳ به افسی سئول پیوست. او در فصل اول حضورش در سئول، در ۳۰ بازی کیلیگ و پنج بازی لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت و به همراه تیمش به فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد. در این مرحله، گوانگژوی چین، با پیروزی برابر افسی سئول به قهرمانی آسیا رسید. چا و افسی سئول، در مرحله نیمه نهایی همین فصل آسیا، برابر استقلال قرار گرفتند و با شکست این باشگاه به فینال صعود کردند. در فصل بعدی، افسی سئول بار دیگر به جمع چهار تیم نهایی لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد اما این بار موفق به صعود به فینال نشد. آمار چا در این فصل، ۴۴ بازی، دو پاس گل بود. او یک فصل دیگر در افسی سئول بازی کرد و ۳۵ بازی، دو گل و دو پاس گل را ثبت کرد. چا در سال ۲۰۱۵ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. چا در طول فوتبال خود، به یک قهرمانی لیگ کره و یک قهرمانی لیگ برتر اسکاتلند دست یافت.

اولین بازی ملی چا برای تیم ملی کره جنوبی، در سال ۲۰۰۱ و شکست کره برابر سنگال رقم خورد. اولین تورنمنت ملی مهم او، گلدکاپ ۲۰۰۲ بود که تیم ملی کره جنوبی به عنوان مهمان دعوت شده بود. او در چهار مسابقه این تورنمنت به میدان رفت و به همراه کره به مقام سوم رسید. چا در جام جهانی ۲۰۰۲، به تیم ملی کره جنوبی دعوت شد و در چهار مسابقه به میدان رفت و این بار با کشورش، مقام سوم جام جهانی را تجربه کرد. ماجراجویی بعدی او در رده ملی، جام ملتهای آسیای ۲۰۰۴ بود که چا موفق به گلزنی برابر کویت در مرحله گروهی شد اما او و تیمش در بازی برابر ایران در یکچهارم نهایی شکست خوردند و از جام کنار رفتند. او حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ و جام ملتهای ۲۰۰۸ را از دست داد اما در لیست کشورش برای جام جهانی ۲۰۱۰ حضور داشت و در سه بازی برای کره به میدان رفت. جام ملتهای آسیا در سال ۲۰۱۲، آخرین حضور او در یک تورنمنت ملی بود و این بازیکن در هر شش بازی کشورش در ترکیب حضور داشت و جایگاه سوم این تورنمنت را به دست آورد. آخرین بازی ملی او، در سال ۲۰۱۵ برابر نیوزیلند رقم خورد و این بازیکن با ۷۵ بازی ملی، چهار گل و هفت پاس گل به کارش در تیم ملی کشورش خاتمه داد. او پس از پایان فوتبال، مربی شد و تاکنون در پستهای مختلف فنی در تیم ملی کره و افسی سئول کار کرده است و در کادرفنی پائولو بنتو و یورگن کلینزمن حضور داشته است. دوندگی بالا و سرعت او در تیم ملی کره، باعث شد تا رسانهها به او لقب چامیناتور «Chaminator» را بدهند.














