آشنایی با ویلیام آرجونا، پاسور مطرح والیبال برزیل؛ از مقام پنجم در ایران تا مدال طلای المپیک
طرفداری | ویلیام آرجونا (William Arjona)، زاده ۳۱ جولای ۱۹۷۹ در شهر سائوپائولوی برزیل است. او در پست پاسور در تیم ملی والیبال برزیل به افتخارات مختلفی دست یافت. لقب این والیبالیست، جادوگر یا «El Mago» بود. او در ۱۷ سالگی به باشگاه ریپورت سوزانوی برزیل پیوست و والیبال را در این باشگاه شروع کرد. او پس از قهرمانی در مسابقات منطقهای سائوپائولو، در لیگ برتر برزیل به همراه باشگاه سوزانو به قهرمانی رسید و یک سال بعد، به تیم ملی زیر ۱۹ سال برزیل دعوت شد. آرجونا به همراه تیم ملی زیر ۱۹ سال برزیل در تورنمنت قهرمانی زیر ۱۹ سالههای جهان در ایران شرکت کرد و پس از عنوان پنجم با کشورش، به عنوان بهترین پاسور این رقابتها انتخاب شد.
آرجونا در سال ۱۹۹۸، تیم باشگاهی جدیدی را برای خود انتخاب کرد و به واسکو کوراکوئز برزیل پیوست. او در همین سال به همراه تیم جوانان برزیل در تورنمنت قهرمانی جوانان آمریکای جنوبی حضور داشت و در این آوردگاه نیز به عنوان بهترین پاسور انتخاب شد. آرجونا چهار فصل در کوراکوئز حضور داشت و پس از چند مقام هفتم و ششم و کسب قهرمانی مسابقات ایالتی برزیل، در سال ۲۰۰۱ به سوزانو بازگشت. او در سوزانو، موفق به نایب قهرمانی در مسابقات داخلی و جام چلنجر شد. آرجونا سپس در باشگاه دیگری به نام سائو خوزه بازی کرد و با درخشش خود، یکی از پاسورهای برتر کشورش شد و در سال ۲۰۰۳ برای نخستین بار به تیم ملی بزرگسالان کشورش دعوت شد. او در سال ۲۰۰۴، با باشگاه بنیتو یونیون پک برزیل قرارداد بست و در فصل ۰۵-۲۰۰۴، بهترین پاسور فصل سوپرلیگای برزیل شد. آرجونا پس از حضور نووا هامبورگو برزیل، تصمیم به جدایی از لیگ برتر کشورش گرفت.
آرجونا در فصل ۰۷-۲۰۰۶ به لیگ برتر آرژانتین کوچ کرد و با باشگاه دِرِن بولیوار قرارداد بست. او در آرژانتین درخشید و طی چهار فصل حضورش در این کشور، به قهرمانی در چهار دوره متوالی لیگ برتر والیبال آرژانتین و قهرمانی جام باشگاههای آمریکای جنوبی رسید و در هر چهار دوره، به عنوان بهترین پاسور و در دو دوره، عنوان با ارزشترین بازیکن را به دست آورد. درخشش آرجونا به حدی بود که عدهای احتمال میدادند او برای رسیدن به آرزوی قهرمانی در المپیک و جام جهانی والیبال، شهروندی این کشور را بپذیرد اما در نهایت، این امر به وقوع نپیوست. او که دوری خانوادهاش را تحمل میکرد، در سال ۲۰۱۰ به کشورش بازگشت و با سادا کروزیرو قرارداد بست. او در کروزیرو، حدود شش سال حضور داشت و با این باشگاه، افتخارات متعددی از جمله پنج قهرمانی لیگ داخلی برزیل، پنج قهرمانی جام باشگاههای آمریکای جنوبی، چهار قهرمانی مسابقات جام جهانی باشگاهها و پنج عنوان بهترین پاسور لیگ برزیل دست یافت. آخرین تیمهای باشگاهی کارنامه آرجونا، سِسی و ایتامبه برزیل بودند.
او توسط برناردو رزنده، سرمربی تیم ملی برزیل برای مسابقات لیگ جهانی ۲۰۱۲ دعوت شد اما به دلیل استراحت و تمرکز بر روی مسابقات باشگاهی، این پیشنهاد را رد کرد. او سپس در جام ملتهای آمریکای جنوبی ۲۰۱۳ به همراه برزیل به قهرمانی رسید و در لیگ جهانی همین سال، به مدال نقره دست یافت. مدال ملی بعدی او، نقره لیگ جهانی ۲۰۱۶ و طلای المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو بود. او در تیم قهرمان المپیک، نقش مهمی داشت و برزیل در فینال المپیک، با پیروزی در هر سه ست، ایتالیا را شکست داد و برای سومین بار طلای المپیک را کسب کرد. مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۸، آخرین مدال ملی این والیبالیست بود. آرجونا در سال ۲۰۲۳، آخرین بازی حرفهای خود را انجام داد و از ورزش حرفهای خداحافظی کرد. او سپس به عنوان مفسر در برنامههای مختلف تلویزیونی حضور پیدا کرد. آرجونا در سال ۱۹۹۶ و در ۱۷ سالگی، پدرش را در سقوط یک هواپیما از دست داد. پدر ویلیام که همنام پسرش بود، مدیر توسعه یک شرکت بود و در پروازی به سمت ریودوژانیرو، جان خود را از دست داد. آرجونا پس از جدایی از سادا کروزیرو به مقصد باشگاه سِسی، دچار حواشی از سوی هواداران کروزیرو شد و مورد اعتراض هواداران تیم قبلیاش قرار گرفت اما او دلیل این تصمیم خود را نزدیکی بیشتر به خانواده و نیاز به چالش جدید اعلام کرده بود.
