بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

اینیستا: ترک بارسلونا سخت‌ترین تصمیم ممکن بود؛ کاش تا ۹۰ سالگی بازی می‌کردم! / عکس

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : سه شنبه 17 مهر 1403 | 15:40

طرفداری | مراسم خداحافظی آندرس اینیستا به میزبانی شهر بارسلونا و با حضور چهره‌های سرشناسی چون ژاوی، هانسی فلیک و … برگزار شد.

روز گذشته آندرس اینیستا با انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی، تصمیم خود برای خداحافظی از فوتبال را به اطلاع عموم رساند. آخرین باشگاهی که اینیستای ۴۰ ساله با پیراهن آن به میدان رفت، الامارات دبی بود. آندرس اینیستا در طول دوران فوتبال خود برای بارسلونا، ویسل کوبه و الامارات بازی کرد. این هافبک ۱۳۱ بازی، ۱۴ گل و ۳۰ پاس گل با پیراهن تیم ملی اسپانیا نیز در کارنامه خود به ثبت رساند.

امروز، مراسم خداحافظی بارسلونا با حضور گرم اهالی این شهر برگراز شد. اسطوره‌ آبی‌واناری‌ها که همراه با خانواده‌اش در این مراسم حاضر شده بود، گفت:

خداحافظی از فوتبال

نمی‌توانم خیلی از فوتبال دور باشم چون فوتبال همه زندگیم بوده است. اگر می‌توانستم تا ۹۰ سالگی هم بازی می‌کردم. اگر یک کلمه‌ای باشد که بتواند این لحظه را توصیف کند، آن کلمه افتخار است. افتخار به اینکه تا آخرین روز جنگیدم. این اشک‌ها از روی احساسات و افتخار است، نه از روی ناراحتی. اشک‌های آن پسری از فوئنتالبلا که رویای فوتبالیست شدن را داشت و بهش رسید.

سفر به بارسلونا در کودکی

برای من، مهم‌ترین سفر زندگی‌ام، همین سفری بود که از فوئنتالبلا به بارسلونا داشتم. امروز خیلی خوشحالم که همراه با همان چهار نفری که این مسیر را با هم طی کردیم، اینجا هستم: پدر و مادرم، پدربزرگم و خودم. اینکه تقریباً ۳۰ سال بعد، در چنین لحظه خاص و مهمی کنار هم هستیم، خیلی قشنگ است.

خانواده آندرس اینیستا در مراسم خداحافظی

تجربه حضور در لاماسیا 

لاماسیا بهترین جایی بود که می‌توانستم ارزش‌هایی را که برای زندگی مهم هست، یاد بگیرم و تقویت کنم. این دوره از زندگیم، زندگی ما را شکل داد و آمدن به بارسا یک رویا بود. من تمرکزم را گذاشتم روی اینکه این رویا را به واقعیت تبدیل کنم. برای یک بچه ۱۲ ساله، آمدن به بارسلونا با آن همه بزرگی و اینکه تنهایی باید اینجا زندگی می‌کردم، خیلی سخت بود. اما من تمام تمرکزم را روی پیشرفت کردن گذاشتم.

گل دقیقه ۱۱۶ به هلند در جام جهانی ۲۰۱۰

آن گلی که در دقیقه‌ ۱۱۶ بازی فینال جام جهانی به هلند زدیم، حاصل تلاش همه بود. هم هواداران تیم ملی و هم بازیکنان. من فقط آنجا بودم که توپ را وارد دروازه کنم. جادوی همه باعث شد این اتفاق بیفتد. حتی جادوی دانی خارکه (همان بازیکن فقیدی که اینیستا در فینال جام جهانی بعد از گلزنی به او ادای احترام کرد) هم از هر جایی که بود به ما کمک کرد. خیلی افتخارآمیز بود که در آن دوران طلایی برای کشورمان حضور داشتم.

تصمیم برای ترک بارسا و رفتن به ژاپن

سال ۲۰۱۸ سخت‌ترین تصمیم‌های زندگیم را گرفتم؛ تصمیم به ترک بارسلونا و رفتن به ژاپن. اما حالا می‌توانم بگم که تجربه فوق‌العاده‌ای بود. آنجا فرصت کردم به فوتبال ژاپن کمک کنم و که داستان قشنگ بسازم. ویسل کوبه آن موقع و الان از زمین تا آسمان فرق می‌کند. از نظر خانوادگی هم بهترین تجربه‌ای بود که داشتیم. آنا، بچه‌ها و من… ژاپنی‌ها با ما خیلی خوب و مثل خانواده خودشان رفتار کردند. ما هم آنجا را مثل خونه خودمان حس کردیم.

پسر آندرس اینیستا در آغوش پدر در جریان مراسم خداحافظی

بازگشت احتمالی به بارسا

دوست دارم روزی به بارسا برگردم. اگر بتوانم کاری را که به عنوان یک بازیکن انجام می‌دادم، در یک نقش دیگر در باشگاه انجام بدهم، خیلی خوشحال می‌شوم.

هانسی فلیک

امیدوارم هانسی فلیک بتواند سال‌های زیادی در بارسا باشد، این نشونه خوبی برای باشگاه است. کاری که دارد انجام می‌دهد و خواهد کرد، فوق‌العاده خواهد بود.

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *