بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

مودریچ کوچولو؛ نیکولو فاجولی، همان بازی‌گردانی که یوونتوس به آن نیاز داشت

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 13 مهر 1403 | 13:30

اختصاصی طرفداری | در کامبک تماشایی و حماسی یوونتوس مقابل لایپزیش، عمده تمجیدها از دوشان ولاهوویچ و چیکو کونسیسائو، گلزنان بیانکونری بود.

پیر کالولو نیز بابت نمایش دفاعی بی‌نقص نیز مورد تمجید قرار گرفت و سپس خبر پارگی رباط صلیبی برمر – که ضربه بزرگی به مسیر یوونتوس در ادامه فصل خواهد بود – در صدر اخبارهای پیرامون یوونتوس دیده شد. همین‌ها باعث شد عملکرد بسیار خوب نیکولو فاجولی، هافبک ۲۲ ساله یوونتوس زیر سایه قرار گیرد. 

پیش از شروع فصل با حضور هافبک‌هایی چون مانوئل لوکاتلی، داگلاس لوئیز و کفرن تورام، انتظار می‌رفت نیکولو فاجولی پس از یک فصل فوتبال بازی نکردن به‌دلیل ماجراهای محرومیت قمار غیرقانونی، در بهترین حالت یک گزینه برای سیستم چرخشی و یار تعویضی باشد. اما این هافبک خلاق در بازی‌های گذشته نشان داده می‌تواند همان بازی‌گردان موردعلاقه تیاگو موتا باشد؛ کسی که پابه‌توپ خوبی دارد و می‌تواند پاس‌های کوتاه و بلند دقیقی ارسال کند.

در دیدار دشوار برابر لایپزیش، یوونتوس با آرایش ۱-۴-۱-۴ به میدان رفت و نیکولو فاجولی در نقش بازی‌ساز عقب‌نشین که در ایتالیایی «رجیستا» خوانده می‌شود، به‌کار گرفته شد. این دقیقا همان نقشی بود که لوچانو اسپالتی به او در بازی‌های یورو ۲۰۲۴ در تیم ملی ایتالیا داده بود؛ اگرچه بازیِ باکیفیت تنها با چند جلسه تمرین پس از ۹ ماه فوتبال بازی کردن، ممکن نیست و او همچون اکثر بازیکنان آتزوری، درخشش خاصی نداشت.

بااین‌حال دید بالا، تسلط روی توپ و امکان ارسال پاس با ضریب خطای پایین، عناصری است که او را به یک گزینه ایدئال برای ایفای نقش بازی‌ساز عقب‌نشین تبدیل می‌کند و تیاگو موتا خلاف ماسیمیلیانو الگری که از فاجولی به‌عنوان هافبک باکس‌توباکس استفاده می‌کرد، به او نقش بازی‌سازی داده است. 

در دیدار برابر جنوا، فاجولی برای اولین‌بار در این نقش به‌کار گرفته شد و توانست شروع‌کننده حرکات تهاجمی یووه از عقب زمین باشد اما در کارهای دفاعی و تخریبی نیز مشارکت داشت. در بازی ردبول آرنا، او با داشتن فضاهای بیشتر نسبت به تقابل با یک تیم رده پایینی ایتالیایی، توانست مهارت‌های کار با توپ بیشتری نشان دهد. 

آمار فاجولی در دیدار برابر لایپزیش، نشان از یک بازی‌گردان کامل دارد. ۱۰۶ دقیقه بازی، ۸۸ لمس توپ و ارسال ۶۳ پاس که ۹۸% آن درست بودند. تنها پاس اشتباه فاجولی در آمار، همان توپی بود که او پس از مصدومیت ژاوی سیمونز برای رعایت بازی جوان‌مردانه به بیرون زد و از ۶۳ پاس او، یکی از پاس‌ها نیز به پاس گل تبدیل شد. 

در تابستان این تصور وجود داشت که داگلاس لوئیز ۵۱ میلیون یورویی، هافبک طراح باکیفیت یوونتوس خواهد بود اما عملکرد او تا این‌جای فصل با بازیِ هموطنش، آرتور ملو، تفاوت خاصی نداشته و هافبک گمشده یوونتوس، همان محصول آکادمی‌اش است. 

متخصص نقش رجیستا که فاجولی آن را به‌خوبی پیاده می‌کند، آندره آ پیرلو بود که هنوز مثلش پیدا نشده اما از نظر ارسال دقیق پاس‌های بلند، شباهت‌هایی میان این دو دیده می‌شود. اگرچه خود بازیکن گفته بود از لوکا مودریچ الگو می‌گیرد.

الگوی من لوکا مودریچ است و می‌خواهم روزی به مودریچ یوونتوس تبدیل شوم
فاجولی در سال ۲۰۲۲

این مقایسه چندان بیراه هم نیست چون او با وجود توانایی در بازی عقب زمین، چند سالی به‌عنوان هافبک باکس‌توباکس که با انجام اکت‌های دفاعی آشنا است، به میدان رفته و صرفا توانایی‌هایش به ساخت بازی محدود نمی‌شود.

پس از بازی بی‌نقص برابر لایپزیش، فاجولی در گفتگو با خبرنگاران گفت:

پس از ۸ ماه سخت، هرگز از باور داشتن به خودم دست نکشیدم. دوره سختی را گذراندم اما سخت کار می‌کنم و همه تلاشم برای این پیراهن را انجام می‌دهد.

اگر نیکولو فاجولیِ مستعد بتواند ثبات و عملکرد خود را حفظ کند، شاید خیال یوونتوس از داشتن یک مودریچ-پیرلوی کوچک برای سالیان طولانی، راحت شود. 

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *