بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

مزیت زیرکانه؛ تاکتیک «کُشتن زمان بازی» آرسنال چگونه کار می‌کند؟

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : 0 نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲ مهر ۱۴۰۳ | ۲۱:۵۴

طرفداری | جان استونز در توصیف بازی آرسنال گفته بود «بازی کثیف یا زیرکانه، آن‌ها ریتم بازی را به‌هم می‌زنند». مانوئل آکانجی هم اعتقاد داشت آرسنال با توسط به تاکتیک اتلاف وقت، به نوعی «چرک» بازی می‌کند. سرویس تحلیلی اوپتا ابعاد جالبی را از بازی دیروز موشکافی کرده است. 

همه می‌دانستند که چه چیزی در انتظار است. شما می‌دانستید، پپ گواردیولا می‌دانست و میکل آرتتا هم قطعا می‌دانست. آرسنال با یک بازیکن کمتر و با نتیجه ۲-۱ از منچسترسیتی پیش بود. تنها یک راه وجود داشت: دفاع جانانه و حفاظت از دروازه با تمام قوا. آرسنال با مالکیت توپ ناچیز ۱۲.۴% و تنها ۲۹ پاس موفق در نیمه دوم، به طور کامل به این تاکتیک پناه برد. و باور کنید، تقریبا موفق شد. اینکه آرسنال با ۱۰ نفر، تا چند ثانیه مانده به پایان بازی در برابر فشار سنگین سیتی مقاومت کرد، نشان از دفاع مستحکم آن‌ها دارد. ویلیام سالیبا و گابریل ماگالاش باز هم درخشیدند. یورین تیمبر نیز مقابل بازیکنان گواردیولا، عملکردی فیزیکی و قدرتمند داشت. حتی کای هاورتس که در کل بازی یک پاس سالم هم نداشت، تلاش بی‌امانی از خود نشان داد.

اما دفاع آرسنال تنها به دفاع فشرده و محکم محدود نمی‌شد. آن‌ها برای مختل کردن ریتم منچسترسیتی، از برخی ترفندها نیز استفاده کردند. زمین خوردن‌های ساختگی به دلیل گرفتگی عضله، اتلاف وقت در ضربات ایستگاهی، همه و همه نشان از یک برنامه از پیش تعیین شده داشت. این دقیقا همان چیزی بود که از تیمی انتظار می‌رفت که می‌خواست برتری اندکش را مقابل بهترین تیم لیگ حفظ کند. اما سوال اینجاست که آیا آرسنال توانست به طور کامل از این تاکتیک‌ها بهره ببرد؟ و آیا این تاکتیک‌ها واقعا بر نتیجه بازی تاثیر گذاشت؟ در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.

در اولین نکته، چیزی به شما می‌گوییم که انتظارش را ندارید. ما در بازی منچسترسیتی و آرسنال، شاهد یک فوتبال 109 دقیقه و 17 ثانیه‌ای بودیم که طولانی‌ترین دیدار فصل محسوب می‌شود. به طور کلی، توپ 58.1% زمان مفید داشت و در گردش بود. با توجه به اینکه میانگین لیگ برتر برای فصل جدید 56.8% است، این رقم به هیچ وجه غیرعادی نیست اما ما فوتبال بیشتری نسبت به میانگین دیدیم. اما نبرد اتحاد، بازی معمولی نبود. وقتی بخواهیم دو نیمه را با هم بررسی کنیم، نکات عجیب‌تری هم وجود دارد. توپ در نیمه اول تنها 51.7% زمان مفید ثبت کرد و این موضوع در نیمه دوم به 64.4% افزایش یافت. فصل جاری، تنها نیمه دوم دو بازی شاهد درصد بالاتری بوده‌اند و هر دو آن‌ها در بازی‌های دیگر منچسترسیتی (در مقابل وست هم و برنتفورد) ثبت شده‌اند. 

در نگاه اول، این آمارها تعجب‌آور هستند، اما با بررسی دقیق‌تر، روندهایی را مشاهده می‌کنید که به ما می‌گویند چشمان ما فریب نخورده است. منچستر سیتی اساسا توپ را برای کل نیمه دوم (87.6% مالکیت) در اختیار داشت. و هر زمان که توپ از زمین خارج می‌شد، آن‌ها بسیار سریع بازی را از سر می‌گرفتند. به عنوان مثال، در پرتاب‌های اوت، آن‌ها فقط 9.5 ثانیه طول کشید تا توپ را دوباره در درون زمین به گردش در بیاورند، که بسیار کمتر از میانگین لیگ یعنی 16.2 ثانیه است. برعکس، آرسنال از هر فرصتی برای کند کردن بازی استفاده کرد. به طور متوسط، آن‌ها 42.7 ثانیه طول کشید تا بازی را پس از دریافت کرنر، ضربه دروازه‌بان، ضربه آزاد یا پرتاب اوت از سر بگیرند

میانگین اتلاف وقت در بازی‌های لیگ برتر انگلیس در آیتم‌های مختلف مانند کرنر، ضربه دروازه و پرتاب اوت

قبل از بازی با منچسترسیتی، آرسنال رکورد 41.1 ثانیه را مقابل برایتون ثبت کرده بود، همان دیداری که به علت اخراج دکلان رایس، ده نفره شده بودند. از آن‌جایی که آرسنال در این دو بازی مجبور شده بود در لاک دفاعی فرو برود، برای اتلاف وقت به داوید رایا پناه برده بودند. داوید رایا 12 ضربه دروازه‌بان داشت و هر بار از آن نهایت استفاده را برد. او برای آغاز هر یک به طور متوسط ​​45.3 ثانیه زمان نیاز داشت، به این معنی که در مجموع رایا بیش از نه دقیقه از بازی را فقط با ضربات دروازه‌بان تلف کرد.

مجموع زمانی که دروازه‌بان یک تیم برای آغاز ضربات دروازه احتیاج داشته است 

به غیر از ضربات داوید رایا، توپچی‌ها همچنین زمان زیادی را برای ضربات آزاد خود صرف کردند. هر یک از این ضربات، 43.3 ثانیه طول کشید تا استفاده شود، 30% طولانی‌تر از میانگین لیگ برتر تاکنون. به غیر از این، آرسنال واقعا راه زیادی برای تاخیر بازی نداشت. آن‌ها فقط پنج پرتاب اوت و دو کرنر داشتند. در واقع، چنین تسلطی از سوی منچسترسیتی باعث شد که آرسنال تنها 32 فرصت برای تاخیر بازی در مالکیت توپ داشته باشد. البته، آن‌ها سعی کردند تا حد امکان ضربات شروع مجدد شاگردان گواردیولا را مختل کنند. به عنوان مثال، گابریل ژسوس برای تلاش برای ایجاد تاخیر در یک کرنر اخطار گرفت. شاید مواردی که گفته شد، یک مزیت برای آرسنال باشد. مزیتِ کُشتن زمان بازی! 

گردآوری شده توسط اولیور هاپکینز برای The Analyst

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *