صالحی‌امیری: ورزش در تمامی ابعاد یک جامعه نقش دارد؛ به دیپلماسی نیاز داریم
منبع : طرفداری
طرفداری | دبیر علمی نخستین همایش ملی حکمرانی اقتصاد ورزش گفت: اگر قرار است در ورزش اتفاقی بیفتد، نیازمند اراده‌ای فراتر از سطح ملی است.
در جریان این همایش یک‌روزه و به یاد “شهدای خدمت” که با حضورچهره‌های نام‌آشنایی چون دکتر خوش‌چهره، دکتر صادقی، دکتر پورکیانی، دکتر اسدی، دکتر پیله فروش، دکتر شجیع، دکتر احمدی و دکتر سبطی و به همت دانشگاه امام صادق علیه السلام، روز چهارشنبه در سالن کنفرانس نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار شد، دکتر صالحی امیری افزود: باورمان این است که کلان مسئله ما الان در سطح ملی و در سطح تخصصی ورزش، مسئله حکمرانی معیوب و یا الگوی حکمرانی مطلوب است و تا زمانی‌که نتوانیم به یک اجماع ذهنی و یک الگوی عملیاتی در الگوی حکمرانی در نظام سیاسی برسیم، تمام تلاش‌ها و زحمات مبتنی است بر نگرش‌های فردگرایانه، سلیقه مدارانه و مقطعی و اوج ها و افول ها ناشی از اتفاق خواهد بود، لذا باید به سمت توسعه پایدار برویم و اگر ریل‌گذاری درستی داشته باشیم، نداشتن الگوی حکمرانی ورزش، نقص بزرگی است که باعث ناقص ماندن سایر حوزه‌ها می‌شود.
وی گفت: الگوی موفق و عملیاتی در گرو الگوی حکمرانی است که روح حاکم بر کل سازه حرکتی یک نظام است. باید به این مفهوم توجه ویژه کنیم و یک‌بار ساختار اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ورزشی خود را با الگوی حکمرانی ملی تطبیق دهیم. متأسفانه الگوی معین و مدون نداشته ایم و مجموعه‌ای از خوبی‌ها و آرمان‌ها را جمع کرده‌ایم تا به آن برسیم و الان که به آخر خط رسیده‌ایم، چشم‌انداز بیست ساله تمام شده و درهمه شاخص‌ها منفی بوده است، یعنی نه به مقصد رسیده ایم و نه به مقصود.
دکتر صالحی امیری افزود: در بحث آمایش سرزمین و توسعه زیرساخت ورزشی، رویکرد عادلانه نبوده است. سیستان‌وبلوچستان و ایلام همچنان برخوردار نیستند، اما برخی استان‌ها همیشه برخوردار هستند، چون مدیران، قدرت و منابع را به سمت استان‌های خود که برخوردار هستند، هدایت می‌کنند. اگر قرار است در ورزش اتفاقی بیفتد، نیازمند اراده‌ای فراتر از سطح ملی است تا بعد از چهار دهه تجربه موفق و ناموفق، ریل حرکت ملی براساس الگوی حکمرانی تنظیم شود؛ یعنی راهبری، هدایت و مدیریت صحیح و کارآمد جامعه در چارچوب حاکمیت قانون، سیستم تصمیم گیری منطقی و عادلانه، همراه با پاسخگویی و مسئولیت پذیری، مشارکت عمومی و توزیع عادلانه منزلت، قدرت و سرعت میان آحاد ملت بدون توجه به نژاد، مکتب، جنسیت، قومیت و طبقه اجتماعی.
وی همچنین گفت: حکمرانی با مباحثی چون چگونگی اعمال قدرت، سیستم‌های تصمیم‌گیری، تعامل دولت با شهروندان، ارتباط حاکمیت با نهادهای اجتماعی و مدنی و مکانیزم روابط نظام سیاسی با متن اجتماعی تأمین می‌شود و در حقیقت حکمرانی، روح حاکم بر نظام سیاسی است. حکمرانی ریل‌گذاری توسعه ملی است و متأسفانه این ریل گذاری مبتنی بر تشخیص سلیقه‌ای است. الگوی حکومتی باید با عدالت توزیع منابع و شفافیت همراه باشد. از نظر من مهم‌ترین نیاز امروز ورزش ایران، تدوین الگوی حکمرانی ورزش است ورزش می‌تواند هویت‌ساز باشد که هست، ورزش می‌تواند به انسجام ملی کمک شایانی کند، ورزش می‌تواند غرور ملی را ارتقا دهد و ورزش می‌تواند به‌صورت دائمی نشاط آفرین باشد. ورزش یکی از کانون‌های اصلی تبدیل یأس به امید و نشاط است؛ نشاط به معنی رضایتمندی و به‌منزله سلامت روحی، جسمی و جامعه اخلاقی است. نشاط یعنی رضایتمندی درونی نسبت‌به آن‌چه در خود، حاشیه و در جامعه رخ می‌دهد.
دبیر علمی همایش افزود: ورزش یکی از عناصر و شاخص‌های اصلی و موتور محرکه حکمرانی است. ورزش هم در اقتصاد، هم در سیاست و هم در فرهنگ، تأثیر گذار و هویت ساز است. باید ورزش را فراتر از چند رقابت و چند مدال تعریف کنیم. ورزش نیاز جامعه و جوانان ماست. ورزش باید در متن و بطن جامعه دیده شود. بعد از حکمرانی باید به الگوی مدیریت استراتژیک برسیم و به سمتی برویم که مشخص شود نسبت ورزش با اخلاق، با اقتصاد، با فرهنگ، با نوآوری و با خلاقیت و تکنولوژی چیست؟ باید به‌شدت به این نکات توجه کرد تا بتوان به یک الگوی مدیریت استراتژیک رسید. باید ساختار معیوب را اصلاح کنیم. ساختار دولت محور، دستوری و بخشنامه‌ای باید اصلاح شود چون هیچ‌وقت ورزش این‌گونه به نتیجه نمی‌رسد. ورزش باید به متن جامعه بیاید، باید مال مردم باشد و دولت‌ها باید حمایت کنند و نه مداخله. اقتصاد ورزش اگر به‌خوبی مدیریت شود، می‌تواند مدیریت دوم و سوم کشور باشد. امروزه بخش خصوصی و جامعه عمومی انگیزه سرمایه‌گذاری ندارد، چون رقیبی بهنام دولت دارد. راه نجات این است؛ کار را به مردم و بخش خصوصی واگذار کنیم و دولت فقط حمایت، نظارت و سیاست‌گذار باشد.
دکتر صالحی امیری با اشاره به این موضوع که هر چه تشکیلات ورزش فربه شود، کارایی اش کمتر خواهد شد، ادامه داد: اقتصاد ورزش یعنی خلق خلاقیت، یعنی خلق فرصت‌های جدید، یعنی کسب جایگاه مناسب در منطقه و جهان. لازمه آن حمایت دولت است و اینکه ورزش را به‌مثابه یک اقتصاد نفتی نبیند و از ورزش مالیات نگیرد. از سوی دیگر، امروز برای حضور در عرصه منطقه و جهان نیازمند دیپلماسی ورزشی هستیم؛ موضوع مهمی که می‌تواند برخی از مشکلات را حل کند. نکته دیگر اینکه ورزش بدون اخلاق فاقد اعتبار است. قهرمان بدون اخلاق نمی‌تواند نماد نسل جوان ما باشد، بنابراین موقعی ورزش به‌عنوان یک ارزش در جامعه ما وجود خواهد داشت که از سمت قهرمانی به پهلوانی و از سمت مدال به اخلاق برویم.
