بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

فوتبال کلاسیک؛ شبی که آندری آرشاوین آنفیلد را به آتش کشید

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 31 فروردین 1403 | 21:25

طرفداری | 19 آوریل ۲۰۰۹ یکی از زیباترین بازی‌های تاریخ لیگ برتر با تساوی ۴-۴ آرسنال و لیورپول در ورزشگاه آنفیلد رقم خورد. آرت دو روش از اتلتیک به سراغ بررسی آن بازی رفته است. 

آوریل آن سال، آرسنال برای آخرین بار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسیده بود. آن‌ها در حالی به آنفیلد سفر کرده بودند که شنبه گذشته آن، از رقابت‌های اف‌ای کاپ حذف شده بودند. در ترکیب آرسن ونگر یک بازیکن به اسم آندری آرشاوین حضور داشت. بازیکنی که او برای انتقالش ۲+۱۵ میلیون پوند هزینه کرده بود. توپچی‌ها پیش از هفته سی و سوم به دنبال قهرمانی بودند و مهاجم ریز نقش روس با چهار گلی که مقابل لیورپول به ثمر رساند، تمامی تلاشش را انجام داد. چه جشن گرفتن با ژست «هیس» بعد از گل اول باشد یا منحرف کردن توپ از دستان پپه رینا برای گل دوم، یا انگشتانی که برای هر یک از این گل‌ها بالا می‌برد، این لحظات در ذهن طرفداران فوتبال در شمال لندن و فراتر از آن حک شده است. با این حال، برای خود آرشاوین، همه این لحظات تار بود.

رینا کاری نمی‌تواند انجام دهد

آرشاوین می‌گوید:

به یاد آوردن اینکه بعد از هر گل چه احساسی داشتم سخت است. با نگاه کردن به عکس‌ها، حدس می‌زنم فکر می‌کردم اتفاقی خارق‌العاده در حال رخ دادن است. سه گل و سپس چهار گل زده بودم. باور نمی‌کردم در لیورپول باشیم و این گل‌ها را به ثمر رسانده باشم. 

آرشاوین از آنفیلد می‌گوید. جایی که سرود YNWA، به نحوی مو را بر تن او سیخ کرده بود:

آنفیلد قطعا یک مکان خاص است. حالا آن ورزشگاه جایگاه‌های عظیمی دارد، اما زمانی که من آنجا بازی می‌کردم، فقط چند جایگاه داشت. سکوهای معمولی قدیمی انگلیسی را داشت. آهنگ هواداران هم، You’ll Never Walk Alone، آن را خاص می‌کند. نمی‌توانم بگویم که دچار «سیخ شدن موهایم» شدم، اما مطمئنا صدای بلندی وجود داشت! به علاوه، وقتی وارد زمین می‌شوید، آن علامت در تونل ورزشگاه وجود دارد: این آنفیلد است. آنفیلد مکه فوتبال است.

«هیس» در آنفیلد

 آرشاوین دو ضربه با هر دو پا به سمت دروازه رینا به ثبت رساند. اولین ضربه با پای چپ به تیر دروازه برخورد کرد و وارد دروازه شد، دومین ضربه را با پای راست مقابل رینا به دورترین نقطه زد، در حالی که سومین ضربه از کنار پای راست او زیر پای سنگربان اسپانیایی رد شد و چهارمی تقریبا مانند دومی بود اما گوشه سمت دیگر را هدف قرار داد. 

آرشاوین در کنار سسک فابرگاس و سمیر نصیری سه بازیکن تهاجمی پشت سر نیکولاس بنتنر بودند. این ترکیب به دلیل مصدومیت رابین فن پرسی و امانوئل آدبایور رقم خورده بود. آزادی عمل داده شده به این بازیکنان تکنیکی برای جابه‌جا شدن با یکدیگر، همان چیزی بود که خط دفاعی لیورپول را برای گل‌های اول و سوم آرشاوین باز کرد. سرعت سرسام‌آور تئو والکات در نیمه دوم را نیز به این ترکیب اضافه کنید که در ضدحمله به گل چهارم کمک کرد، ونگر تیمی داشت که می‌توانست به هر تیمی در لیگ برتر ضربه بزند. تماشاگرانی که از تلویزیون زنده تماشا می‌کردند، پس از بازی شاهد مصاحبه‌ای با آرشاوین با پیراهن لیورپول بودند که آن را با فرناندو تورس، زننده دو گل از گل‌های لیورپول در آن بازی، معاوضه کرده بود.

آرشاوین با پیراهن لیورپول با دوربین اسکای مصاحبه کرد یوسی بنایون، او را به خاطر دارید؟

خلاصه بازی لیورپول ۴-۴ آرسنال (حجم ۱۲۰ مگابایت)

 

 

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *