بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

زنوزی گرفتار در بحران خودساخته؛ فرافکنی یا بازی با احساسات هوادار؟

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 8 دی 1404 | 12:15

توهین و فحاشی قطعاً محکوم است اما گروکشی کردن راه‌حل مناسبی برای عبور از این بحران نیست. 

توهین و فحاشی قطعاً محکوم است اما گروکشی کردن راه‌حل مناسبی برای عبور از این بحران نیست. 

طرفداری | بیانیۀ محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور در روزهای اخیر درباره احتمال کنار کشیدن این تیم از مسابقات در صورت تداوم فحاشی‌ها، بیش از آن‌که اقدامی در دفاع از شأن فوتبال باشد، تلاشی آشنا برای فرار از پاسخ‌گویی است. این بیانیه نه یک هشدار اخلاقی، بلکه نمونه‌ای روشن از «پاک کردن صورت مسئله» توسط یکی از عوامل اصلی شکل‌گیری همان مسئله است.

فحاشی، نفرت‌پراکنی و بی‌اخلاقی در فوتبال ایران پدیده‌ای ناگهانی و خودجوش نیست؛ محصول سال‌ها دوقطبی‌سازی، تحریک احساسات هواداران و ادبیات تقابلی مدیرانی است که سکوها را به ابزار تسویه‌حساب‌های شخصی و رسانه‌ای تبدیل کرده‌اند. در این میان، نام زنوزی نه در حاشیه، بلکه در متن بسیاری از این تنش‌ها قرار دارد؛ از مصاحبه‌های جنجالی گرفته تا روایت دائمی «مظلومیت» و القای دشمن فرضی علیه باشگاه.

این‌که حالا همان فرد، با همان سابقه، در جایگاه مدافع اخلاق ایستاده و لیگ را به کناره‌گیری تهدید می‌کند، بیشتر شبیه طنز تلخ است تا موضعی مسئولانه. آیا می‌توان آتش افروخت و سپس با اعتراض به دود، دیگران را مقصر دانست؟ آیا می‌شود سال‌ها بر طبل اختلاف کوبید و بعد از گل‌آلود شدن آب، از اخلاق سخن گفت؟

تهدید به ترک مسابقات، نه نشانه غیرت است و نه دفاع از بازیکن؛ بلکه گروکشی آشکار از فوتبال و هواداران است. لیگ حرفه‌ای، ملک شخصی هیچ مالکی نیست که هر زمان فضای آن مطابق میلش نبود، قهر کند و برود. این رفتار، اگر نامش بی‌مسئولیتی نباشد، دست‌کم بی‌احترامی به ساختار فوتبال، قانون و رقابت سالم است.

اگر واقعاً دغدغه اخلاق وجود دارد، مسیر آن از اصلاح رفتار صاحبان قدرت می‌گذرد؛ از کنترل زبان، توقف تحریک افکار عمومی، پایان دادن به جنگ‌های رسانه‌ای و پذیرش نقش خود در مسموم شدن فضای فوتبال. بدون این پیش‌نیازها، هر بیانیه‌ای صرفاً ژستی اخلاقی و مصرفی برای تیتر فردای رسانه‌هاست.

فوتبال با تهدید اداره نمی‌شود و اخلاق با بیانیه شکل نمی‌گیرد. وقتی ریشۀ بحران در رفتار و گفتار خودتان است، مطالبۀ اخلاق از سکوها چیزی جز فرافکنی نیست. پیش از هشدار دادن به دیگران، بهتر است هرکس سهم خود را در این آشفتگی بپذیرد.

دسته بندی ها : طرفداری
برچسب ها :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *