بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

فوتبال ایران گرفتار چرخه تناقض و بی‌عملی فدراسیون

منبع : خبرگزاری دانشجو
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 8 دی 1404 | 8:23

۴۸ ساعت از مصاحبه بی‌سابقه مالک تراکتور علیه ارکان مدیریتی و داوری فوتبال ایران می‌گذرد؛ اتهاماتی سنگین درباره «مهندسی نتایج» که تنها با یک تکذیبیه ساده پاسخ داده شد و سکوت فدراسیون، بیش از پیش مرجعیت و اقتدار این نهاد را زیر سؤال برده است.

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، مصاحبه جنجالی محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور، در آنتن زنده همچنان بازتاب گسترده‌ای دارد. او در قامت یک شاکی جدی، ارکان مدیریتی و داوری فوتبال ایران را به «مهندسی نتایج» متهم کرد. با این حال، واکنش فدراسیون فوتبال تنها به یک تکذیبیه از سوی سخنگو محدود شد؛ سکوتی که نشانه‌ای از عقب‌نشینی و ضعف در موضع قدرت تلقی می‌شود.

بررسی عملکرد اخیر کمیته‌های انضباطی و اخلاق نیز از شکاف عمیق میان قانون و اجرا حکایت دارد. نمونه بارز آن محرومیت هشت لیدر پرسپولیس به دلیل فحاشی علیه استقلال بود؛ اما تنها چند روز بعد برخی از همان افراد در سفر تیم ملی به دبی حضور داشتند. این تناقض آشکار، اعتبار احکام انضباطی را زیر سؤال برده است.

صدور احکام برای چهره‌های سرشناس نیز به یک روند تکراری و بی‌اثر تبدیل شده است. چه در مورد ادبیات رکیک خداداد عزیزی در میکسدزون و چه فحاشی سروش رفیعی در داربی، خروجی معمولاً یکسان است: «جریمه نقدی و محرومیت تعلیقی»؛ برخوردی که بیشتر شبیه یک مالیات است تا تنبیهی بازدارنده.

پرونده علیرضا بیرانوند اوج ضعف ارکان قضایی فدراسیون را نشان داد. صدور رأی قطعی این پرونده با تأخیر ۴۰۰ روزه همراه شد و شائبه دخالت‌های بیرونی را تقویت کرد؛ موضوعی که باعث شد برای یک فصل کامل فضای ورزشگاه‌ها متشنج باقی بماند. در پرونده‌ای دیگر، کمیته استیناف با ادعای «اشتباه تایپی» حکم قبلی کمیته انضباطی درباره دیدار پرسپولیس و تراکتور را نقض کرد.

ادعا‌های سیاسی نیز بیش از هر زمان دیگری سایه سنگین خود را بر فوتبال ایران انداخته است. زنوزی از دخالت وزیر ورزش دولت روحانی و پسرش در قهرمانی پرسپولیس سخن گفته و در مقابل، درباره قهرمانی تراکتور نیز پای رئیس‌جمهور و فرزندش مطرح شده است. در این میان، فدراسیون نه توان و نه اراده شفاف‌سازی دارد. اگر ادعا‌ها درست است باید با عاملان برخورد شود و اگر نادرست است نباید با گوینده مماشات کرد. بی‌عملی در این زمینه تنها به بی‌اعتمادی هواداران دامن می‌زند.

فدراسیون فوتبال که باید نماد اقتدار و انضباط باشد، امروز گرفتار چرخه‌ای از تناقض و مصلحت‌سنجی شده است. در شرایطی که زشتی‌های لیگ برتر بیش از زیبایی‌های آن به چشم می‌آید، ادامه این روند می‌تواند فوتبال ایران را به سمت فروپاشی کامل مرجعیت قانون سوق دهد؛ مسیری که بازگشت از آن با یک تکذیبیه ساده ممکن نخواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *