بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

آشنایی با ویلیار لور، والیبالیست طلایی استونی در المپیک؛ از درخشش در زسکا مسکو تا سرویس طلایی ۱۹۸۰

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : یکشنبه 7 دی 1404 | 0:52


ویلیار لور، از نام‌های بزرگ تاریخ والیبال شوروی سابق و کشور استونی است که به همراه تیم ملی والیبال شوروی به قهرمانی‌های متعددی در جهان و اروپا، بالاخص طلای المپیک رسیده است. این والیبالیست استونیایی که در باشگاه زسکا مسکو نیز به قهرمانی در اروپا رسیده بود، در سال ۲۰۱۱ و در سن ۵۷ سالگی، دار فانی را وداع گفت. 

ویلیار لور، از نام‌های بزرگ تاریخ والیبال شوروی سابق و کشور استونی است که به همراه تیم ملی والیبال شوروی به قهرمانی‌های متعددی در جهان و اروپا، بالاخص طلای المپیک رسیده است. این والیبالیست استونیایی که در باشگاه زسکا مسکو نیز به قهرمانی در اروپا رسیده بود، در سال ۲۰۱۱ و در سن ۵۷ سالگی، دار فانی را وداع گفت. 

طرفداری | ویلیار لور (Viljar Loor) زاده یک اکتبر ۱۹۵۳ در شهر تارتوی استونی است. او در پست سرعتی‌زن بازی می‌کرد. ویلیار به لطف پدرش، والدور لور، در ۱۰ سالگی به والیبال روی آورد و در هر تابستان به مدرسه آموزشی آن می‌رفت. لور در سال ۱۹۷۱ راهی تیم والیبال کالو ماردوی استونی شد تا والیبال را به طور جدی‌تری دنبال کند اما پیش از آن، در کشاکش تحصیل در دانشگاه و ورزش، انتخاب نخست را انجام داد. ویلیار در دانشکده اقتصاد پلی‌تکنیک قبول شد و با درس خواندن شبانه خود، توانست تا به مدارج بالای تحصیلی برسد. او در فصل نخست حضورش در کالو ماردو، قهرمانی لیگ داخلی استونی را به دست آورد. در سال ۱۹۷۴، این والیبالیست راهی دیگر باشگاه استونی به نام پلی تکنیک تالین شد تا در یک سال فعالیت خود در این باشگاه، قهرمانی دیگری را در والیبال استونی تجربه کند.

ویلیار لور

او در سال ۱۹۷۴ راهی کالو تالین شد و به سومین قهرمانی خود در لیگ والیبال استونی دست یافت. قرارداد با زسکا مسکو در لیگ والیبال شوروی، اتفاقی بود که فرم والیبال لور را به سطح بسیار بالایی رساند. دو قهرمانی در لیگ شوروی و CEV یا لیگ قهرمانان اروپا، از افتخارات لور در مسکو بود. در سال ۱۹۷۶، این والیبالیست به کالو تالین در سطح دوم والیبال شوروی بازگشت و به قهرمانی این دسته رسید. پس از یک سال، لور به زسکا مسکو بازگشت و این بار به مدت طولانی‌تری این باشگاه را همراهی کرد. شش قهرمانی در لیگ والیبال شوروی، دو قهرمانی در جام حذفی این کشور و دو قهرمانی در لیگ قهرمانان CEV، نتیجه بازگشت لور به مسکو در شش سال همکاری با زسکا بود. پس از بازگشت کوتاهی برای سومین بار به کالو تالین در سال ۱۹۸۳، لور به سطح داخلی والیبال استونی بازگشت و به مدت دو فصل، قهرمانی آن را با باشگاه اتوبوسی پارک تالین به دست آورد. لور در سال ۱۹۸۶، از دنیای والیبال خداحافظی کرد.

ویلیار لور

قهرمانی در دو دوره مسابقات جوانان اروپا، به همراه تیم ملی زیر ۲۱ سال شوروی، نخستین تلاش‌های لور در رده ملی بود. نخستین افتخار ملی لور به همراه تیم ملی بزرگسالان شوروی، قهرمانی اروپا در سال ۱۹۷۵ بود. او تا پایان ماجراجویی‌های ملی خود، دو مرتبه به قهرمانی جهان، دو مرتبه به قهرمانی جام جهانی و پنج مرتبه به قهرمانی اروپا رسید. نخستین شانس حضور او در المپیک به سال ۱۹۷۶ مونترال بازمی‌گردد که با کنار گذاشته‌شدنش از تیم ملی شوروی، میسر نشد. چهار سال بعد و در المپیک ۱۹۸۰، این والیبالیست استونیایی، برای نخستین بار حضور در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان را تجربه کرد. او پیش از شروع المپیک، دچار مشکلات کمر بود اما با دو جلسه تحریک الکتریکی، سلامتی خود را بازیافت. پس از رسیدن تیم والیبال شوروی به فینال المپیک، سرویس زیبای لور در ست چهارم بود که مدال طلای والیبال شوروی را قطعی کرد تا این والیبالیست، نخستین طلایی تاریخ المپیک با اصلیتی استونیایی باشد. لور پس از پایان دوران ورزشی خود به مدیریت چند شرکت و حضور در انجمن المپیک استونی مشغول شد. او در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۱، در سن ۵۷ سالگی، به دلیل دست و پنجه نرم کردن با یک بیماری، دار فانی را وداع گفت. نام این ورزشکار در سال ۲۰۲۰ به تالار مشاهیر کشور استونی رسید. 

ویلیار لور


از سری خاطرات ورزشی

  • الیجیو ساردیناس، «بچه شکلاتی» بوکس جهان؛ از درخشش در «لا نوچه» تا ۳۵۰ دست کت و شلوار
  • سمسون بورک؛ شناگر المپیک، بهترین بدن‌ساز آماتور، قهرمان کشتی حرفه‌ای کانادایی و نخستین هرکول منفی سینما
  • میکی هارگیتی، الهام‌بخش مجار آرنولد؛ از فرار از بوداپست و فتح مستر یونیورس تا ازدواج با رقیب مریلین مونرو
  • آرشیو مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *