بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

کایل واکر: خوشحالم که به جای دو و میدانی، فوتبال را ادامه دادم؛ در دوران اوج خودم تیری آنری را شکست می‌دادم

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 15 اردیبهشت 1404 | 20:09

مدافع میلان همیشه بابت سرعت بالایش، شهرت داشته است.

مدافع میلان همیشه بابت سرعت بالایش، شهرت داشته است.

طرفداری | کایل واکر می‌گوید شانس این را داشت تا ورزش دو و میدانی را به طور حرفه‌ای دنبال کند، اما در نهایت تصمیم گرفت تمرکزش را معطوف به فوتبال سازد.

به گزارش BBC، واکر ۳۴ ساله که سال‌ها با حضور در سمت راست خط دفاعی تاتنهام، منچسترسیتی و تیم ملی انگلیس درخشید، این روزها به طور قرضی در میلان عضویت دارد. او به تازگی به یکسری از سوالات مخاطبان BBC پاسخ داد که سه مورد از آن‌ها بسیار جالب بود. 

واکر در این پرسش و پاسخ مدعی شد که در دوران اوجش، سرعتی فراتر از تیری آنری، مهاجم پیشین آرسنال و تیم ملی فرانسه داشت. 

تو به خاطر سرعت فوق‌العاده‌ات شناخته می‌شوی. آیا تا به حال نزدیک دو و میدانی شدی؟

خیلی نزدیک بود که دو و میدانی را ادامه دهم، اما در دوران حضورم در شفیلد، نقطه‌ای رسید که گفتند باید بین فوتبال و دویدن یکی را انتخاب کنی. من برای شفیلد می‌دویدم؛ در دوی ۱۰۰ متر و ۸۰۰ متر شرکت می‌کردم که دو رشته کاملاً متفاوت هستند. در هر دو عملکرد خوبی داشتم. مادرم، خدا خیرش دهد، شنبه‌ها برای فوتبال و یکشنبه‌ها برای دو و میدانی با من سفر می‌کرد، بنابراین واقعاً از او ممنونم. فکر می‌کنم فوتبال انتخاب درستی بود.

اگر با تیری آنری در دوران اوجش مسابقه می‌دادی، فکر می‌کنی او را شکست می‌دادی؟

نمی‌دانم. جک گریلیش هم در لیگ قهرمانان همین حرف را زد. فکر می‌کنم در اوج هر دوی خودمان، سریع‌تر از او بودم. اوج من حدود چهار سال پیش بود. در ۲۹ سالگی حس می‌کردم در سریع‌ترین حالت ممکن هستم. تیری آنری بازیکن بزرگی بود؛ این برای همه با گل‌هایی که زد واضح است. اما به نظر من مدافعان آن زمان به سطح کنونی از نظر فیزیکی نرسیده بودند. البته قصد بی‌ احترامی به مدافعان گذشته را ندارم، اما فکر می‌کنم فوتبال در این زمینه پیشرفت کرده است.

آیا وقتی بچه بودی همیشه بهترین بازیکن تیم بودی یا بازیکنانی بودند که استعداد بیشتری داشتند ولی به اندازه تو تلاش نکردند؟

نه، من همیشه بهترین بازیکن نبودم. در رده زیر ۱۴ سال شرایط تغییر کرد؛ تا آن زمان اوضاع برایم عالی پیش می‌رفت، اما بعد همه رشد کردند و من همان قد کوچک ماندم و کار خیلی برایم سخت شد. اما همین دوران‌ها هستند که مسیر بعضی بازیکنان را شکل می‌دهند. تا آن زمان همه چیز برایم آسان بود ولی ناگهان در رده‌های زیر ۱۴ و زیر ۱۵ سال، که زمان اخذ بورسیه است، دیگر مثل بقیه رشد نکردم. برای هر کسی که این را می‌خواند، می‌گویم: اگر در حال تجربه دورانی سخت یا مانعی هستید، تلاش‌تان را ادامه دهید و از این چالش‌ها به‌ عنوان یک انگیزه استفاده کنید.

ویدیوی جالب منچسترسیتی از سرعت بالای کایل واکر

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *