بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

پابلو زابالتا: یادم می‌آید اتاق کنفرانس منچسترسیتی یک کانکس ساختمانی بود؛ ما در اردوی پیش فصل ۱۰ هوادار داشتیم!

منبع : طرفداری
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : سه شنبه 26 فروردین 1404 | 0:20

زابالتا از روند تحول شگرف سیتیزن‌ها طی ۱۵ سال اخیر می‌گوید. 

زابالتا از روند تحول شگرف سیتیزن‌ها طی ۱۵ سال اخیر می‌گوید. 

طرفداری | پابلو زابالتا می‌گوید روزگاری را به خاطر دارد که حتی قهرمانی در جام حذفی یا لیگ کاپ انگلیس، برای منچسترسیتی یک رویا بود. او که خود را «بازمانده‌ای» از روزهای سخت باشگاه می‌داند، در نهایت طعم شیرینی کسب افتخارات بزرگ را با این باشگاه چشید.

به گزارش رلوو، زابالتا به تازگی در مصاحبه‌ای مفصل، پیرامون دوران حرفه‌ای خود صحبت کرده است که در ادامه بخش‌های مهم آن را می‌خوانید.

  • با تیمی قرارداد بستی که هیچ شباهتی به منچسترسیتی کنونی نداشت، حتی به‌طور تصادفی نیز چنین نبود… چرا؟

بدون تردید، برای بازی در لیگ برتر. اما باید اذعان کرد که آن تیم سیتی هیچ سنخیتی با تیمی که امروزه می‌بینیم نداشت. من از همان لحظه نخست در فرایند تحول باشگاه حضور داشتم. زمین تمرین همچنان در کرینگتون بود، نه مرکز تمرینی کنونی باشگاه (CFA). در آن زمان، هنگامی که به شما اعلام می‌کردند باید در نشست خبری شرکت کنید، سعی می‌کردید از آن اجتناب کنید. اتاق کنفرانس مطبوعاتی چیزی شبیه یک کانکس ساختمانی بود و فضای داخل آن، خیلی سرد. در زمستان، حتی تصور رفتن به نشست خبری نیز غیرقابل تحمل بود. هنگام امضای قرارداد، شما را درون ورزشگاه اتحاد معرفی می‌کردند. از لحاظ زیرساختی و فنی، باشگاه در موقعیتی قرار داشت که حتی فکر به فتح یک جام نیز، رویایی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسید. شاید قهرمانی در لیگ کاپ یا جام حذفی انگلستان نهایت آرزوها بود… در حقیقت این باشگاه در منچستر، همانند اسپانیول در شهر بارسلون بود. باید با غولی در همان شهر زندگی می‌کردید. از منظر ورزشی، فاصله زیادی وجود داشت، اما هوادارانی پرشور و آگاه به جایگاه واقعی باشگاه در جدول لیگ، آن را همراهی می‌کردند. شما شور و هیجان دیدار مقابل منچستریونایتد را درک نمی‌کنید، مگر اینکه آن را تجربه کرده باشید. زمانی که تصمیم گرفتم با منچسترسیتی قرارداد امضا کنم، همسرم نمی‌توانست آن را باور کند.

  • امری طبیعی است…

به یاد دارم که همسرم به من گفت: «کجا می‌روی؟ اگر قرار است برای سیتی بازی کنی، بهتر است در اسپانیول بمانی. از منظر ورزشی قرار نیست پیشرفتی برایت حاصل شود. واقعاً قصد داری منچستر را با بارسلون عوض کنی؟» حق با او بود. اما من می‌خواستم در لیگ برتر بازی کنم.

  • و این تصمیم نتیجه داد. ده روز بعد، مالک جدید باشگاه از راه رسید.

تنها ده روز پس از پیوستن من به باشگاه، مالکیت آن واگذار شد و همه چیز تغییر کرد. نخستین اقدام آن‌ها، بهبود شرایط کمپ تمرینی بود. طبیعتاً زمین به اندازه کافی وجود داشت، اما سالن بدنسازی بسیار ابتدایی بود، سالن غذاخوری کوچک بود و دفاتر اداری، در ورزشگاه خانگی قرار داشتند… همه چیز بسیار متفاوت بود. امروز اگر امکانات باشگاه را مشاهده کنید، باورکردنی نیست. من و ونسان کمپانی خود را «بازماندگان» می‌نامیدیم، چرا که از سال‌های سخت و ابتدایی جان سالم به در برده بودیم… منچسترسیتی باشگاهی بود که سال‌ها جامی کسب نکرده بود، تنها در دهه ۶۰ میلادی موفقیت‌هایی داشت و پس از آن دچار رکود شده بود. اما باشگاه بر روی مانچینی و بازیکنان بزرگ سرمایه‌گذاری کرد و انتظارات به تدریج افزایش یافت. ما در نهایت در فینال جام حذفی مقابل استوک‌سیتی پیروز شدیم. تصور می‌کنم آن روز نقطه عطفی برای همه چیز بود.

  • و سپس رسیدیم به ۱۳ می ۲۰۱۲، دقیقه ۹۳:۲۰…

اکنون متوجه می‌شوید که چرا طاس شده‌ام؟ از گل کورو مقابل رئال سوسیداد آغاز شد و دو سال بعد، ما لیگ برتر را به یادماندنی‌ترین شکل ممکن فتح کردیم؛ گلی که آگوئرو در دقیقه ۹۳ برابر کوئینز پارک‌ رنجرز به ثمر رساند و پس از ۴۴ سال، قهرمانی لیگ برتر را برای ما به ارمغان آورد.

  • حالا طرفدار سیتی بودن راحت است… 

حالا سیتی حتی در سطح بین المللی، همه جا طرفدار دارد. یادم می‌آید در تورهای پیش فصل اولم، به هنگ کنگ و آفریقای جنوبی رفتیم. نمی‌دانم تاتنهام بود یا آرسنال که بازی دوستانه‌ای برابر آن‌ها داشتیم. ورزشگاه پر از هواداران آن‌ها بود و شاید می‌توانستید ۱۰ نفر را با پیراهن سیتی پیدا کنید! 

  • تو با لیونل مسی بازی کردی؛ به نظر تو، او بهترین است یا دیگو مارادونا و یا کریستیانو رونالدو؟

من با مسی و مقابلش بازی کردم. هم از هم‌بازی بودن با او لذت بردم و هم از رویارویی با او اذیت شدم. بابت خیلی چیزها از او ممنونم. من آدم خوش شانسی هستم. برای من از دیگو نگویید… من چنین پرسشی را نمی‌پذیرم. باید بگویم که لئو بزرگ‌ترین است. 

اولین قهرمانی منچسترسیتی در لیگ برتر انگلیس با پیروزی لحظات پایانی ۳-۲ مقابل کوئینز پارک رنجرز (۱۳ می ۲۰۱۲) / فیلم

 
دسته بندی ها : طرفداری
برچسب ها : , ,

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *