آشنایی بیشتر با کریم عبدالجبار، بسکتبالیست مشهور مسلمان؛ از اسکای هوکهای درخشان تا مبارزه با بروس لی
طرفداری | کریم عبدالجبار (Kareem Abdul-Jabbar) زاده ۱۶ آوریل ۱۹۴۷ در شهر نیویورک سیتی ایالات متحده آمریکاست. او در پست سنتر در بسکتبال بازی میکرد. نام اصلی او در زمان تولد، فردیناند لوئیس آلسیندور جونیور بود. پدرش که همنام او بود، افسر پلیس ترانزیت و نوازنده جازی بود که اصالتی از کشور ترینیداد و توباگو داشت و مادرش، کورا لیلیان، در فروشگاه کار میکرد و اصالتش به ایالت کارولینای شمالی بازمیگشت. رشد قدی فردیناند، بسیار بالا بود و او در ۹ سالگی، قدی در حدود ۱۷۳ سانتیمتر داشت. او در نوجوانی به دلیل قد بلندش مورد تمسخر اطرافیان و گهگاهی اهالی محل قرار میگرفت.
او در دوران دبیرستان به بسکتبال علاقمند شد و تیم دبیرستان آکادمی پاور مموریال را به سه قهرمانی پیاپی مسابقات نیویورک رساند. در این دوران به دلیل بازی بسیار خوب فردیناند، به او لقب «برج قدرت» را داده بودند. امتیاز مجموع او در مسابقات دبیرستان، ۲۰۶۷ امتیاز بود. او در سال آخر حضورش در مسابقات بسکتبال دبیرستانش، با مربی خود به دلیل لفظ نژادپرستانهاش به مشکل خورد. او پس از شورش هارلم ۱۹۶۴ که یک نوجوان سیاهپوست آفریقایی کشته شد، درباره مسائل نژادپرستانه مواضع سرسختی گرفت و سعی بر حل این معضل داشت.
فردیناند قصد ادامه تحصیل در کالج و رسیدن به لیگ حرفهای بسکتبال آمریکا را از این طریق داشت و به دلیل بازی خوب بسکتبالش، از دانشگاههای مختلفی پیشنهاد تحصیل و بازی برای آنها در لیگ کالج آمریکا را دریافت کرد. در نهایت با نظر جری نورمن، سرمربی تیم کالج لس آنجلس، او در دانشگاه این شهر ثبت نام کرد و برای تیم بسکتبال آن به نام UCLA Bruins بازی کرد. قد فردیناند در این سال به ۲.۱۶ سانتیمتر رسیده بود. در همین دوران بود که او دچار خراشیدگی قرنیه شده بود و در برخی مسابقات تیمش مجبور به استفاده از عینک شد. فردیناند در طول دوران بسکتبالش در کالج، سه بار به عنوان بازیکن ملی سال انتخاب و یک مرتبه نیز برجستهترین بازیکن سال شد. او از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹ در تیم آل استارز بسکتبال کالج قرار گرفت.
تابستان ۱۹۶۸ بود که فردیناند تصمیم به تغییر دین خود گرفت و از شاخه کاتولیک مسیحیت به اسلام سنی روی آورد و پس از دو بار شهادتین، نام «کریم عبدالجبار» را برای خود برگزید. با این وجود، او در سال ۱۹۷۱ این نام را به اعلام عمومی رساند. در سال ۱۹۶۹، دوران تحصیلش در دانشگاه لس آنجلس به پایان رسید و او با مدرک لیسانس هنر با گرایش تاریخی، فارغالتحصیل شد. او دوران حضورش در بسکتبال کالج را با میانگین امتیاز کلی ۲۶.۴، کسب رکورد بیشترین امتیاز فصل در سال ۱۹۶۷ با ۸۷۰ امتیاز، بالاترین میانگین امتیازی فصل در همین سال با میانگین ۲۹ و بیشترین امتیاز در یک بازی با ۶۱ امتیاز، در سال ۱۹۶۹ به پایان رساند. پس از پایان دانشگاه، این بازیکن پیشنهاد یک میلیون دلاری از هارلم گلوبتراترز یا تیم بسکتبال نمایشی آمریکا دریافت کرده بود اما به قصد بازی در NBA، این پیشنهاد را نپذیرفت.
او در درفت ۱۹۶۹ لیگ NBA آمریکا، یکی از پرمشتریترین بسکتبالیستها و پیک یک درفت این سال بود زیرا بازیهایش در کالج لس آنجلس، مورد توجه بسکتبالدوستان آمریکایی قرار گرفته بود. دو باشگاه نیویورک نتز و میلواکی باکس، سعی زیادی برای به چنگ آوردن عبدالجبار داشتند. او پیشنهاد ۱.۴ میلیون دلاری میلواکی را پذیرفته بود اما نیویورکیها که به دلیل تولد کریم در شهرشان، هنوز امیدهای خود برای قرارداد با او را از دست نداده بودند، پیشنهاد جدیدی در حدود ۳.۲۵ میلیون دلار را برای این بازیکن ارائه کردند اما او به دلیل تنفرش از شروع مزایده برای خریدش، این پیشنهاد را رد کرد و راهی میلواکی باکس شد.
درخشش عبدالجبار در بسکتبال آمریکا، از فصل نخست حضورش در میلواکی رقم خورد و او توانست جایزه برترین تازهوارد سال ۱۹۷۰ میلادی را دریافت کند. او در ۸۲ بازی به میانگین امتیازی ۲۸.۸، ریباند ۱۲.۶ و پاس گل ۳.۲ رسیده بود. در فصل ۷۱-۱۹۷۰، میلواکی با درخشش عبدالجبار، به ۶۶ پیروزی و ۱۱ شکست در کنفرانس غرب رسید و در نهایت پس از رسیدن به فینال NBA و پس از پیروزی در چهار مسابقه برابر بالتیمور بولتس، به قهرمانی این لیگ رسید. عبدالجبار در ۸۲ بازی این فصل، میانگین امتیازی ۳۱.۷، ریباند ۱۶ و پاس گل ۳.۱ را به ثبت رساند. درخشش او در فینال NBA، جایزه با ارزشترین بازیکن فینال این لیگ را در اختیارش قرار داد. او در سال ۱۹۷۱، به جایزه بهترین بازیکن فصل NBA، بهترین بازیکن فصل به انتخاب مجله اسپورتینگ نیوز و قرارگیری در تیم منتخب فصل NBA و حضور در تیم اصلی All-NBA رسید. او چهار فصل دیگر در میلواکی حضور داشت و به میانگینهای ۳۴.۸ در ۸۱ بازی فصل ۷۲-۱۹۷۱، ۳۰.۲ در ۷۶ بازی فصل ۷۳-۱۹۷۲، ۲۷ در ۸۱ بازی فصل ۷۴-۱۹۷۳ و ۳۰ در ۶۵ بازی فصل ۷۵-۱۹۷۴ رسید. پیش از شروع فصل ۷۵-۱۹۷۴، عبدالجبار به دلیل برخورد چشمش با ناخن دان نلسن، بازیکن بوستون سلتیکس، دوباره دچار مشکل در قرنیه شد. او به قدری از این حادثه شاکی شده بود که با مشت به بکبورد سالن کوبید و دو استخوان دست راستش را شکست. از دست دادن ۱۶ مسابقه فصل و حضور اولیه با عینک محافظ، از صدمات این حادثه بود.
عبدالجبار با وجود رابطه خوبش با اهالی شهر میلواکی، از حضور در این شهر رضایت چندانی نشد و از این رو، در سال ۱۹۷۵ تصمیم به جدایی از این باشگاه گرفت. لس آنجلس لیکرز، باشگاهی بود که از این فرصت استفاده کرد و عبدالجبار را به عضویت خود درآورد. او در چهار فصل نخست حضورش در لس آنجلس، میانگینهای امتیازی ۲۷.۷ در ۸۲ بازی فصل ۷۶-۱۹۷۵، ۲۶.۳ در ۸۲ بازی فصل ۷۷-۱۹۷۶، ۲۵.۸ در ۶۲ بازی فصل ۷۸-۱۹۷۷ و ۲۳.۸ در ۸۰ بازی فصل ۷۹-۱۹۷۸ را به دست آورد. در فصل ۷۸-۱۹۷۷ بود که عبدالجبار در یک مسابقه برابر میلواکی با بازیکن حریف، کنت بنسون درگیر شد و در تلافی ضربه آرنج او، مشتی به دست راستش زد که باعث شکستگی آن شد. در فصل ۸۰-۱۹۷۹، عبدالجبار و باشگاهش به قهرمانی NBA دست یافتند. این مهم با میانگین ۲۴.۸، ریباند ۱۰.۸ و پاس گل ۴.۵ در ۸۲ بازی به دست آمد. او تا پایان دوران حرفهای خود، چهار بار دیگر به همراه لس آنجلس قهرمان NBA شد. میانگین امتیازی او در سالهای پس از قهرمانی نخست در لس آنجلس لیکرز، ۲۶.۲ در ۸۰ بازی فصل ۸۱-۱۹۸۰، ۲۳.۹ در ۷۶ بازی فصل ۸۲-۱۹۸۱، ۲۱.۸ در ۷۹ بازی فصل ۸۳-۱۹۸۲، ۲۱.۵ در ۸۰ بازی فصل ۸۴-۱۹۸۳، ۲۲ در ۷۹ بازی فصل ۸۵-۱۹۸۴، ۲۳.۴ در ۷۹ بازی فصل ۸۶-۱۹۸۵، ۱۷.۵ در ۷۸ بازی فصل ۸۷-۱۹۸۶، ۱۴.۶ در ۸۰ بازی فصل ۸۸-۱۹۸۷ و ۱۰.۱ در ۷۴ بازی فصل ۸۹-۱۹۸۸ بود.
او در سال ۱۹۸۹ تصمیم به بازنشستگی گرفت. از جمله افتخارات عبدالجبار در لیگ بسکتبال حرفهای آمریکا، شش قهرمانی، دو جایزه بهترین بازیکن فینال، شش جایزه با ارزشترین بازیکن فصل، ۱۹ بار حضور در تیم آل-استارز لیگ، ۱۵ بار حضور در تیم All NBA، قرارگیری در ۳۵ بازیکن برتر تاریخ NBA در سال ۱۹۸۰، حضور در ۵۰ بازیکن برتر تاریخ بسکتبال آمریکا و حضور در تالار مشاهیر بسکتبال نیویورک بوده است. او پس از پایان دوران حرفهای خود، به مربیگری روی آورد و شروع کارش به عنوان دستیار در دبیرستان آلچزای و لس آنجلس کلیپرز بود. او در سال ۲۰۰۲ مدتی سرمربی اوکلاهاما استورم بود و سپس از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ در لس آنجلس لیکرز به عنوان دستیار سرمربی کار کرد.
عبدالجبار در برخورد با رسانهها، اغلب خجالتی و سنگین بود و خیلی با آنها رابطه گرمی نداشت. این رابطه به گونهای بود که میان خبرنگاران یک شوخی رایج شده بود که هر کدام اگر با عبدالجبار دست بدهند، منجمد خواهند شد. با این وجود، دستاوردهای ورزشی عبدالجبار، بسیار درخشان بوده و او به عنوان یکی از برترین بسکتبالیستهای تاریخ لیگ حرفهای آمریکا شناخته میشود. از جمله نکات بارز او در دوران بسکتبالش، اسکای هوکهای درخشانش بوده است. اسکای هوکهای او بیشتر با دست راستش صورت میگرفت. او قدرت رهبری خوبی داشت و در میان همباشگاهیهایش با نام کاپیتان شناخته میشد. بازی هوشمندانه کریم، انرژی او را در سراسر دقایق مسابقه حفظ میکرد. تمرینات یوگا، یکی از ترفندهای عبدالجبار برای حضور موفق در زمین بود. او در اوقات فراغتش، از تمرینات ورزشهای رزمی استفاده میکرد و همین امر، باعث شد تا به یکی از دوستان بروس لی، اسطوره ورزشهای رزمی تبدیل شود. او در ابتدا در نیویورک، آیکیدو را آموخت و سپس شاگرد بروس لی در جیت کاندو شد.
او همانند دیگر ورزشکاران معروف عصر خود، علاوه بر ورزش به سینما نیز علاقه داشت و هنر هفتم را نیز به صورت جدی دنبال کرد. نخستین حضور عبدالجبار در تصویر، در یکی از اپیزودهای سریال مانیکس در سال ۱۹۷۱ صورت پذیرفت. او سپس دعوت دوست رزمیکارش، بروس لی را برای فیلم بازی مرگ در سال ۱۹۷۴ پذیرفت و نقش حکیم را در این فیلم بازی کرد. عبدالجبار پس از بازی در فیلم بروس لی، در فیلم و سریالهای مختلفی حضور پیدا کرد. وی گاهی نقشی متناسب با حرفهاش را بازی میکرد، گاهی نقش خودش را در فیلم بازی میکرد و گاهی نیز نقش خاصی را برعهده داشت. او علاوه بر بازیگری، در نویسندگی، کارگردانی، بازیگری مستند و رئالیتیشو نیز تجاربی داشته است و سابقه نامزد شدن در جوایز امی را داشته است. او دستی بر نویسندگی مقاله و کتاب داشته و در این عرصه نیز فعال بوده است. عبدالجبار در سال ۲۰۰۹ به سرطان خون مبتلا شد اما پس از چندی موفق شد بر بیماری خود غلبه کند.
مطالب مرتبط
آشنایی با مانوئل راگا، پرنده مکزیکی بسکتبال اروپا؛ از اولین غیر آمریکایی درفت NBA تا تالار مشاهیر فیبا
مروری بر زندگی پرافتخار آرنولد شوارتزنگر، بدنساز، بازیگر، میلیاردر و سیاستمدار معروف؛ از ارتش اتریش تا ترمیناتور
آشنایی با دتلف شرمف، بسکتبالیست سابق NBA؛ بهترین صادرات آلمان پس از فولکس واگن
مروری بر خاطرات ورزشی و سینمایی با بروس لی؛ از درگیری در خیابان تا ابداع فنون رزمی و درخشش در هالیوود
