خاطرات فوتبالی با ایشتوان نیرش؛ متخصص گلزنی به میلان با سابقه حضور در رم و بارسلونا
طرفداری | ایشتوان نیرش (István Nyers) زاده ۲۵ مِی ۱۹۲۴ در شهر فریمینگ مرلباخ در کشور فرانسه، در نزدیکیهای مرز با آلمان است. او در پستهای مهاجم نوک و وینگر چپ بازی میکرد. خانواده نیرش از معدنچیان مهاجر مجارستانی در فرانسه بودند. ایشتوان در فرانسه به دنیا آمد و تا ۱۴ سالگی در این کشور بود. خانواده او در سال ۱۹۳۸ به بوداپست بازگشتند و در این کشور، ایشتوان جوان به فوتبال علاقمند شد. او در سال ۱۹۴۱ در تیم جوانان کرلوتی و سپس کابلگیاری بازی کرد و در سال ۱۹۴۳، به تیم بزرگسالان ژابادکای منتقل شد.
تیمهای بعدی نیرش، گانز و سوبوتیکا بودند. شهر سوبوتیکا در خلال جنگ جهانی دوم به قلمروی مجارستان اضافه شده بود و در نتیجه، نیرش راهی این باشگاه شد. این شهر پس از مدت کوتاهی، به قلمروی یوگسلاوی بازگشت و به همین دلیل، این بازیکن مجبور به ترک باشگاه سوبوتیکا شد و راهی آیپست در مجارستان شد. در پیراهن باشگاه آیپست، ۲۲ بازی، ۲۰ گل برای این بازیکن ثبت شد. قوانین کشور مجارستان در آن زمان، به گونهای بود که تابعیت مجارستان، فقط به متولدین این کشور داده میشد و در نتیجه آن، نیرش یک بازیکن بدون ملیت در مجارستان بود زیرا در فرانسه متولد شده بود. مجاریها به او مجوز موقت بازی در کشورشان را داده بودند و همین، مشکلات بسیاری برای این بازیکن ایجاد کرد و او را از کشور پدری خود، دور کرد. این بازیکن سپس راهی باشگاه ویکتوریا ژیژکوف چکسلواکی شد و در مدت کوتاه حضور خود در این تیم، سه بازی و یک گل را ثبت کرد.
نیرش در سال ۱۹۴۶، به فرانسه بازگشت و با تیم استاد فرانچایز در لیگ برتر این کشور قرارداد بست. هلنیو هررا، سرمربی وقت باشگاه فرانسوی بود که با نیرش همکاری کرد. او دو سال در تیم فرانسوی بازی کرد و آمار ۶۲ بازی، ۳۴ گل را به ثبت رساند. در یکی از بازیهای دوستانه استاد فرانچایز، این بازیکن مورد توجه باشگاه اینتر قرار گرفت و در سال ۱۹۴۸ با این باشگاه قرارداد بست. این بازیکن در نخستین بازی خود برای اینتر در هفته نخست فصل ۴۹-۱۹۴۸ سریآ، در دیدار برابر سمپدوریا، با هتتریک خودش، اینتر را به پیروزی ۲-۴ رساند. او در هفته پنجم و دربی دلامادونینا برابر میلان، گل نخست تیمش را زد تا در پنج هفته نخست، شش گل زده باشد. نیرش در فرم فوقالعادهای قرار داشت و با ثبت ۲۶ گل در ۳۶ بازی، آقای گل سریآ شد.
در فصل دوم حضور در اینتر، این بازیکن همچنان میدرخشید. از گلهای به یاد ماندنی او، میتوان به بریس برابر میلان در هفته دهم که منجر به کامبک جذاب تیمش با نتیجه ۵-۶ شد تا زدن هر چهار گل تیمش در هفته نوزدهم و پیروزی ۰-۴ برابر باری، اشاره کرد. ۳۶ بازی، ۳۰ گل، آمار نیرش در دومین فصل بازیاش در اینتر بود. این بازیکن چهار فصل دیگر در اینتر بازی کرد و آمارهای ۳۶ بازی، ۳۱ گل در فصل ۵۱-۱۹۵۰، ۲۹ بازی، ۲۳ گل در فصل ۵۲-۱۹۵۱، ۳۲ بازی، ۱۵ گل در فصل ۵۳-۱۹۵۲ و ۱۴ بازی، هشت گل در فصل ۵۴-۱۹۵۳ را به ثبت رساند. گلزنی به میلان در دربیهای دلامادونینا، از تخصصهای این بازیکن بود. او در ۱۲ دربی حضور داشت و ۱۱ گل در این مسابقات به ثمر رساند؛ این یعنی میانگین حدود یک گل در هر بازی. یکی از دربیهای به یاد ماندنی نیرش، در هفته هشتم فصل ۵۴-۱۹۵۳ به ثبت رسید که او پس از اختلافات مالی با باشگاه اینتر، حضور در هفت هفته نخست را از دست داده بود. بازگشت نیرش به ترکیب اینتر، در دربی برابر میلان صورت گرفت و او در دقایق ۵۰، ۵۴ و ۷۳ گلزنی کرد تا دربی با نتیجه ۰-۳ به سود اینتر خاتمه یابد. دو قهرمانی سریآ، از جمله افتخارات این بازیکن در اینتر بود.
پس از ترک اینتر در سال ۱۹۵۴، نیرش ابتدا با باشگاه سروت سوئیس به توافق رسید اما پس از مدت خیلی کوتاهی، تصمیم گرفت تا در ایتالیا بماند و برای رم به میدان برود. او در هفته نخست فصل ۵۵-۱۹۵۴، در بازی با نوارا برای رم گلزنی کرد و تا پایان فصل، آمار ۲۵ بازی، ۱۱ گل را ثبت کرد. او به همراه رم در جام میتروپا حضور یافت و در این تورنمنت، یک گل زد. ۲۹ بازی، ۹ گل در فصل دوم حضور نیرش در رم به ثبت رسید. این بازیکن در سال ۱۹۵۶، از رم جدا شد و در تمرینات بارسلونا حضور یافت. او در دو بازی دوستانه برای بارساییها به میدان رفت و با بریس خود و نمایش بسیار خوبش، امیدوار به عقد قرارداد رسمی با بارسلونا بود اما توافقات او با بارسا، ۴۸ ساعت پس از دومین بازی دوستانه به هم خورد و این بازیکن با باشگاه تراسا، دیگر باشگاه کاتالانی قرارداد بست. تیمهای بعدی نیرش، سابادل اسپانیا، لکو و مارزوتوی ایتالیا بودند. او در فصل ۶۰-۱۹۵۹ به باشگاه لکو در سریب، کمک کرد تا به سریآ صعود کند و در دو فصل حضورش در این باشگاه، آمار ۳۶ بازی، ۱۱ گل را ثبت کرد. نیرش در سال ۱۹۶۱، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
او پس از بازنشستگی، چندین سال در شهر میلان زندگی کرد و سپس به سوبوتیکا کوچ کرد؛ جایی که در ابتدای فوتبال و در خلال جنگ جهانی در آن ساکن بود و اکنون بخشی از قلمروی کشور صربستان شده است. عادت به قمار و سرمایهگذاری بر روی آن، باعث شد تا زندگی بازنشستگی نیرش، به سوی فقر و تنهایی برود. او در ۹ مارچ ۲۰۰۵، پیش از جدایی صربستان و مونته نگرو، در شهر سوبوتیکا درگذشت. نام مجاری «Istvan» در فرانسوی، «Ettienne» تلفظ میشود و همین، باعث شده بود تا لقب این بازیکن «Le Grand Ettienne» یا «اتین کبیر» باشد. او در رده ملی، در سالهای حضورش در مجارستان، موفق شد در دو بازی برای تیم ملی این کشور بازی کند و دو گل به ثمر برساند. حضور این بازیکن در تیم ملی مجارستان به دلیل تولدش در فرانسه و مشکلات صادر شدن مجوز حضورش، بسیار کوتاه بود.














