تلنگر با ماتیا پرین: پیش از نیاز به دریافت کمک، رواندرمانی را شروع کنید
منبع : طرفداری
طرفداری | ماتیا پرین، دروازهبان ۳۲ ساله ایتالیایی که دهه گذشته مستعدترین دروازهبان فوتبال ایتالیا بهشمار میرفت، بهدنبال مصدومیتهایی طولانیمدت نتوانست به نهایت پتانسیل خود برسد اما حالا دروازهبان شماره ۱ یوونتوس است و یکی از رهبران رختکن این تیم بهشمار میرود.
پرین در گفتوگویی مفصل با Cronache di Spogliatoio درباره نقش مهم رواندرمانی برای هر فرد، نه فقط فوتبالیستها صحبت کرده و با طرح این پرسش، معتقد است اهمیت دادن به ذهن و روان، تابویی است که باید شکسته شود؛ چرا رفتن پیش دندانپزشک، طبیعیتر از رفتن نزد رواندرمانگر است؟
دروازهبان یوونتوس در خصوص دشواریهای دوران حرفهای و تغییر مسیر زندگیاش پس از رواندرمانی صحبت کرد:
رفتن نزد رواندرمانگر ایده خودم نبود، مدیربرنامهام به من پیشنهاد کرد. در برههای بودم که حتی به خداحافظی از فوتبال فکر میکردم. بعد از یک مصدومیت دیگر کتف، به او گفتم دیگر بس است، میخواهم کنار بکشم و میآیم با تو مشغول کار شوم. ۲۶ سال داشتم و میخواستم فوتبال را کنار بگذارم. با دو پارگی رباط صلیبی و سه جراحی کتف، فکر میکردم دیگر کافی است. همه این اتفاقات در عرض پنج سال افتاده بود. دیگر فوتبال برایم لذتی نداشت. او به من گفت یک فرصت دیگر به خودت بده و از یک رواندرمانگر استفاده کن.
در این مسیر، هیچوقت یادگیری تمام نمیشود. وقتی فکر میکنی چگونگی کارِ دنیا را فهمیدهای یا همهچیز خوب پیش میرود، ضربه دیگری میخوری و با واقعیت روبهرو میشوی. اما در این مسیر، تواضع را آموختم. همیشه فرصتهایی تازه برای رشد وجود دارد. لحظات تاریک و بحرانی، یعنی لحظاتی که همه کموبیش با آن روبهرو میشوند را بهعنوان فرصتهایی برای رشد میبینم چرا که هربار بعد از گذر از بحران، متوجه میشوم انسان، فوتبالیست و پدر بهتری شدهام و این عالی است.
چرا در جامعهای زندگی میکنیم که رفتن نزد دندانپزشک، طبیعیتر از رفتن نزد رواندرمانگر است؟ بهنظرم همه باید به روانشناس و رواندرمانگر مراجعه کنیم. شروع زندگی ما از صفر است؛ بهدنیا میآییم و هیچ درکی از پیچیدگیهای ذهنمان نداریم. نمیدانیم مغز ما دقیقاً چگونه کار میکند، و روحمان را هم کاملاً نمیشناسیم. اما افرادی هستند که با مطالعهشان میتوانند به ما کمک کنند بفهمیم نحوه کار یک انسان چگونه است. پس چرا رواندرمانی انجام ندهیم؟ چرا باید هرروز یک ساعت در باشگاه تمرین کنیم، یک ساعت در زمین به تمرین بپردازیم، یک ساعت فیزیوتراپی کنیم، تیم حریف را آنالیز کنیم اما به مهمترین عضو انسان، قدرتمندترین عضله بدنمان یعنی مغز، نپردازیم؟ همیشه به جوانترها رواندرمانی را توصیه میکنم. طبیعتاً خیلیها فکر میکنند این کار فایدهای ندارد چون هنوز لحظهای را تجربه نکردهاند که نیاز به کمک گرفتن از کسی را حس کرده باشند. میخواهم بگویم منتظر نباشید اتفاقی در زندگیتان بیفتد که بخواهید کمک بگیرید، از همین حالا شروع کنید. ما واقعاً قدرتی کاملاً استفادهنشده داریم. من ۱۰ سال پیش، واقعاً دیوانه بودم. پس اگر من تغییر کردهام، شما هم میتوانید تغییر کنید و شاید حتی بتوانید از برخی لحظات ناخوشایند جلوگیری کنید.
این یک تابوی در حال شکسته شدن است چون ورزشکاران و فوتبالیستهای بیشتری در حال تمرکز بیشتر و بیشتر روی ذهن و روانشان هستند و این فوقالعاده است!
