بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

خاطرات فوتبالی با نوبی استایلز؛ جنگجوی بی‌دندان منچستر و خالق رقص قهرمانی جام جهانی ۱۹۶۶

نویسنده : خبرگزاری پارس فوتبال
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : پنجشنبه 8 آذر 1403 | 13:42


طرفداری | نوبی استایلز (Nobby Stiles) زاده ۱۸ مِی ۱۹۴۲ در شهر کالیهرست، منطقه‌ای کارگرنشین در شمال منچستر بود. استایلز در میان بمباران ارتش نازی و در یک پناهگاه، چشم به جهان گشود. او در پست‌های هافبک دفاعی و دفاع وسط بازی می‌کرد. استایلز، تحصیلاتش را در مدرسه‌ای مختص کاتولیک‌های منچستر گذراند. او از پدری غسال و مادری که در کارخانه ماشین کار می‌کرد متولد شد و اصالتی ایرلندی داشت. استایلز، فوتبالش را در باشگاه منچستر یونایتد شروع کرد و در ۱۵ سالگی و در سال ۱۹۵۷ به آکادمی این باشگاه منتقل شد. استایلز، استایل دوری از یک فوتبالیست داشت و توسط مربیان مختلفی زیر سوال می‌رفت. او در زمانی که فوتبالیست‌ها با قدشان قضاوت می‌شدند، قد ۱۶۸ سانتی‌متری داشت و به دلایلی، دندان‌های جلویی خود را از دست داده بود و با یک پروتز، در مسابقات شرکت می‌کرد و هنگامی که این پروتز را برمی‌داشت، ظاهری خاص داشت و به همین علت، بعدها به «جنگجوی بی‌دندان» مشهور شد. او هم‌چنین در سنین جوانی موهای خود را از دست داد و نزدیک‌بین بود و هنگام بازی از لنزهای مخصوصی استفاده می‌کرد.

نوبی استایلز

با وجود تمام واقعیات، مت بازبی، سرمربی منچستر یونایتد، در سال ۱۹۶۰ استایلز را به تیم اصلی فراخواند و اعتقاد داشت، او فوتبالیست قابلی خواهد شد. اولین بازی استایلز برای منچستر یونایتد، در هفته یازدهم فصل ۶۱-۱۹۶۰ به وقوع پیوست و این بازیکن ۹۰ دقیقه برابر بولتون بازی کرد. اولین گل او، در هفته چهاردهم برابر نیوکاسل به ثمر رسید و او در اولین فصل فوتبالش، آمار ۲۸ بازی، دو گل را به ثبت رساند. مهارت استایلز، در به دست آوردن توپ و نگه‌داری آن، موجب بازی خوب سایر بازیکنان تیم شده بود و به همین دلیل، او در همین فصل اول، تعداد بازی قابل قبولی را به دست آورد. در فصل دوم، آمار او به ۳۶ بازی، هفت گل رسید و این بازیکن درخشش بیشتری در ترکیب تیمش داشت. در فصل سوم، او در ۳۵ بازی به میدان رفت و دو گل و چهار پاس گل را ثبت کرد.

این بازیکن در فصل ۶۴-۱۹۶۳، برای نخستین بار در جام برندگان اروپا به میدان رفت؛ با این حال، او بازی‌های زیادی را به علت مصدومیت از دست داد و آمار ۲۱ بازی، یک پاس گل را ثبت کرد. با حضور کامل استایلز در تمامی مسابقات، اولین افتخار او با منچستر یونایتد در فصل ۶۵-۱۹۶۴ به دست آمد و این باشگاه به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رسید. او در ۵۹ بازی این فصل به میدان رفت و در تمامی دقایق بازی‌ها حضور داشت و یکی از ستارگان باشگاهش در راه قهرمانی لیگ بود. در فصل ۶۶-۱۹۶۵، این بازیکن برای نخستین بار در جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان) به میدان رفت و به همراه منچستر به نیمه نهایی رسید و در برابر پارتیزان بلگراد گلزنی کرد. در این فصل، قهرمانی در سوپرکاپ انگلستان نیز به افتخارات این بازیکن و منچستر اضافه شد. آمار او در این فصل، ۵۵ بازی، سه گل بود. در فصل ۶۷-۱۹۶۶، منچستر و استایلز، به دومین قهرمانی مشترکشان در لیگ برتر انگلستان دست یافتند. این مهم با آمار ۴۰ بازی، سه گل در تمامی رقابت‌ها برای این بازیکن به دست آمد. در فصل ۶۸-۱۹۶۷، منچستر یونایتد موفق به قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا شد و استایلز، در هفت مسابقه این تورنمنت به میدان رفت و در نیمه نهایی برابر رئال در پست مدافع وسط و در فینال و بازی با بنفیکا، در پست هافبک وسط بازی کرد. در همین فصل، آمار استایلز، ۲۱ بازی، دو پاس گل در سایر رقابت‌ها بود و یک قهرمانی در سوپرکاپ انگلستان نیز به کارنامه او اضافه شد.

او در فصل ۶۹-۱۹۶۸، در جام بین‌قاره‌ای و در برابر استودیانتس بازی کرد اما شکست منچستر، باعث شد تا این جام به ویترین افتخارات استایلز اضافه نشود. او سه فصل دیگر در منچستر حضور داشت و آمارهای ۵۵ بازی، دو گل در فصل ۶۹-۱۹۶۸، ۱۳ بازی در فصل ۷۰-۱۹۶۹ و ۱۹ بازی، یک پاس گل در فصل ۷۱-۱۹۷۰ را ثبت کرد. استایلز که دو فصل آخر خود در منچستر را چندان موفق سپری نکرده بود، در سال ۱۹۷۱ با ۲۰ هزار پوند به میدلزبورو منتقل شد. او دو فصل برای میدلزبورو در لیگ سطح دوم انگلستان بازی کرد و در مجموع، آمار ۵۷ بازی و دو گل را ثبت کرد. آخرین باشگاه استایلز، پرستون بود که او در این باشگاه در دو فصل، آمار ۴۶ بازی، یک گل را به ثبت رساند. او در سال ۱۹۷۵، بازنشست شد.

اولین بازی ملی استایلز، در سال ۱۹۶۶ و دیدار دوستانه با اسکاتلند بود که با تساوی ۲-۲ به پایان رسید. اولین گل ملی او نیز در بازی با آلمان در همین سال رقم خورد. جام جهانی ۱۹۶۶ به میزبانی انگلستان، اولین تورنمنت ملی استایلز بود و او در تمامی مسابقات کشورش به میدان رفت و موفق به قهرمانی در این دوره از جام جهانی شد. در بازی مرحله گروهی این تورنمنت با فرانسه، استایلز با یک تکل خشن، ژاک سیمون، بازیکن فرانسوی را مصدوم کرد و به همین دلیل، مورد فشار رسانه‌ها قرار گرفت و عده‌ای اعتقاد داشتند او باید از جام کنار گذاشته شود اما سر الف رمزی، سرمربی وقت انگلستان، از استایلز دفاع کرد و اذعان داشت که این تکل، یکی از موارد طبیعی بازیست. در نهایت با حضور کامل استایلز در نود دقیقه روتین بازی فینال میان انگلستان و آلمان و وقت‌های اضافی آن، انگلستان در خانه، جام جهانی را به دست آورد. رقص استایلز در قهرمانی کشورش، به یکی از نمادهای او تبدیل شد و انگلیسی‌ها جمله‌ای با عنوان “در جام جهانی بعد، همانند نوبی می‌رقصیم” را پیش از حضور در هر جام جهانی به زبان می‌آوردند تا به نوعی، امیدواری خودشان برای قهرمانی مجدد در جهان را نشان دهند. او در یورو ۱۹۶۸، عضوی از تیم ملی کشورش بود اما فقط در دیدار رده‌بندی برابر شوروی به میدان رفت و به همراه کشورش، به مقام سوم رسید. جام جهانی ۱۹۷۰ نیز با نیمکت‌نشینی کامل استایلز همراه بود تا آخرین بازی ملی او، دیدار دوستانه با اسکاتلند در سال ۱۹۷۰ باشد. ۲۸ بازی ملی و یک گل، آمار کلی این بازیکن در کشورش بود.

نوبی استایلز

او پس از پایان فوتبالش، مربی شد و ابتدا کار مربیگری را با باشگاه پرستون در سال ۱۹۷۷ شروع کرد و ۱۷ بازی این باشگاه را هدایت کرد. سپس، باشگاه ونکوور وایتکپس کانادا، این مربی را به قاره آمریکا کشاند و او سه فصل در این باشگاه کار کرد. مقصد بعدی استایلز، وست برومویچ بود اما این مربی بیشتر از ۱۸ بازی در این باشگاه فعالیت نکرد و در نهایت به دلیل دوری از خانواده و مشکلات مختلفی که در این تیم داشت، از هدایت آن برکنار شد. در سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳، استایلز مشغول به کار به عنوان سرمربی نونهالان منچستر یونایتد شد و بازیکنان مهم تاریخ منچستر همانند رایان گیگز، پل اسکولز و دیوید بکهام را پرورش داد. او در سال ۱۹۶۳ با کی جایلز ازدواج کرد و حاصل ازدواجش، سه فرزند بود. یکی از فرزندان او همانند خودش فوتبالیست شد. او در سال ۲۰۰۷ به تالار مشاهیر فوتبال انگلستان راه یافت. مدال قهرمانی استایلز در جام جهانی، در سال ۲۰۱۰ در یک حراجی با قیمت ۲۰۰ هزار پوند فروخته شد. او در دوران کهنسالی، به سرطان پروستان و در ادامه، به زوال عقل مبتلا شد و بعد از مدت‌ها بیماری، در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۰ و در ۷۸ سالگی درگذشت.

نوبی استایلز

 

دسته بندی ها : طرفداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *