حرفه‌ای، موفق اما شکننده؛ محمد صلاح هرگز یورگن کلوپ را پرستش نکرد

طرفداری | پس از فروپاشی رابطه یورگن کلوپ و محمد صلاح در انتهای فصل گذشته، این سوال مطرح شد که چگونه آن‌ها می‌توانند دوران خوبشان را فراموش کنند؟ کلوپ اسطوره آنفیلد بود و صلاح هم ستاره بی‌چون‌وچرای باشگاه محسوب می‌شد. یک تعویض واقعا می‌توانست به این اندازه جنجال پیدا کند؟ سایمون هیوز روایت را از سال‌ها پیش آغاز می‌کند.

محمد صلاح هرگز برابر یورگن کلوپ سجده نکرده بود. برخی از بازیکنان لیورپول در انظار عمومی از سرمربی خود به نیکی یاد می‌کردند، با وجود این که شاید در پشت صحنه نظر متفاوتی داشته باشند. کلوپ ممکن بود بر سر بازیکنان فریاد بزند، اما در همان هفته، بازیکنانش در مصاحبه‌های مرد آلمانی را به عنوان یک پدر مهربان توصیف می‌کردند. به نظر می‌رسید آن‌ها از عواقب بیان چیزی که می‌خواستند بگویند، واهمه داشتند. صلاح خلاف این نوع دیپلماسی عمل می‌کرد، با وجود رابطه حرفه‌ای، احترام‌آمیز و تقریبا همیشه دوستانه با کلوپ. هنگامی که ستاره مصری به آنفیلد منتقل شد، کلوپ در واکنش به انتقال او گفت «او مشتاق پیشرفت است. سرعت او باورنکردنی است و تهدید بیشتری برای حریفان ایجاد می‌کند». هرچند صلاح از داشتن حس تعلق لذت می‌برد، اما نیازی به مربی‌ای نداشت که دستش را بگیرد. تصمیمات مهم زندگی او طی مشورت با ایجنتش، رامی عباس، گرفته می‌شد. 

وقتی یک خبرنگار برجسته اعلام کرد که یورگن کلوپ مشکلات مربوط به تمدید قرارداد محمد صلاح در سال ۲۰۲۲ را رفع کرده، بلافاصله عباس تصحیح کرد که اینطور نبوده است. این تیم نقل و انتقالات لیورپول بود که صلاح را به باشگاه آورد و این بازیکن هم باور داشت شهرت خود را به واسطه گل‌ها و شروع خوب بنا نهاده است. اینطور نبود که کلوپ با صبر و حوصله منتظر موفقیت او باشد. تا پیش از آمدن صلاح، قرمزها تیم امیدوارکننده‌ای بودند، اما گل‌های بازیکن مصری باعث شد به نظر برسد که می‌توانند هر تیمی را شکست دهند و به هر هدفی دست یابند. صلاح به دوستانش می‌گفت که بیشتر از لوچانو اسپالتی در رم، خصوصا در مورد جنبه دفاعی فوتبال، یاد گرفته است. بنابراین، اسپالتی بهترین مربی‌ای بود که با او کار کرده بود. اگرچه در لیورپول گلزن‌تر بود، اما ادامه همان کاری را می‌کرد که در رم انجام می‌داد. اگر کسی سزاوار تقدیر برای عملکرد او در لیورپول بود، هم‌تیمی‌هایش بودند، نه مربی‌ای که او به او احترام می‌گذاشت، اما احساس می‌کرد که مدیون او نیست.

انتقال محمد صلاح به لیورپول و اختلاف با سادیو مانه 

سه سال پیش از یورگن کلوپ، لیورپول به سراغ محمد صلاح رفته بود اما این بازیکن به دلیل ژوزه مورینیو، چلسی را انتخاب کرد. پس از اینکه توجه مورینیو به جای دیگری معطوف شد و صلاح از طریق فیورنتینا به رم رفت، لیورپول دوباره علاقه‌مند شد. با این حال، در سال ۲۰۱۷، یورگن کلوپ، یولیان برانت از بایرلورکوزن را می‌خواست. کلوپ به دنبال نامی بزرگ‌تر از صلاح بود، اما دیو فالوز، رئیس دپارتمان نقل و انتقالات باشگاه، بر نظر خود پافشاری کرد و تصمیم گرفت گزینه‌های دیگر را رد کند. از دید تجربه او، هر چه نام بیشتری مطرح شود، سرمربی گیج‌تر و ذهنش شلوغ‌تر می‌شود. کلوپ مشاهده کرد که فالوز کوتاه نمی‌آید و مدیر لیورپول هم بارها و بارها تاکید می‌کرد که صلاح بازیکنی است که او باید داشته باشد. او سال‌ها را صلاح زیر نظر داشت و می‌دانست که این بازیکن پس از اتفاقات چلسی، مشتاق اثبات خود در انگلیس است. او تشنه موفقیت بود. چنین فرصتی به ندرت پیش می‌آمد.

در ابتدای اولین فصل صلاح در لیورپول، او و سادیو مانه در اتاق درمان و ریکاوری، کنار هم می‌نشستند و با هم صحبت می‌کردند. آن‌ها از صحبت با هم لذت می‌بردند. با این حال، با شروع فصل دوم صلاح (سومین فصل مانه پس از آمدن از ساوتهمپتون در تابستان ۲۰۱۶)، این پویایی تغییر کرد. مانه بازیکنی بسیار محبوب در بین هواداران لیورپول بود، اما دستاوردهای فوق‌العاده گلزنی صلاح در فصل ۱۸-۲۰۱۷ او را به جایگاه بالاتری رساند. هر دو مهاجم از یک قاره بودند و دین یکسانی داشتند. اما ستاره سنگالی معتقد بود که صلاح از فداکاری او بهره‌مند شده و از کارکنان باشگاه خواست تا دقیقا مشخص کنند که چند درصد از گل‌های فصل اول هم‌تیمی‌اش با مشارکت او بوده است. این رقم بیش از ۳۰% بود. مانه از اینکه صلاح به جای جیمز میلنر، که اغلب در ترکیب اصلی نبود، پنالتی‌ها را می‌زند، ناراحت بود. 

اختلاف بین مانه و صلاح افزایش یافت. گاهی اوقات، وقتی صلاح با فیزیوتراپیست‌ها در اتاق ریکاوری صحبت می‌کرد، با ورود مانه، سکوت می‌کرد. یکی از کارکنان گفت «سادیو به طور فزاینده‌ای مو را رقیب خود می‌دید». بازیکنان لیورپول می‌دانستند که گل‌های صلاح او را به جایگاهی بالاتر از همه می‌برد. با این حال، برخی از آن‌ها، از جمله روبرتو فیرمینو، از گاهی خودخواه بودن او ناراحت بودند. فیرمینو می‌دانست چگونه خشم خود را کنترل کند، اما مانه این کار را نمی‌کرد.

در داخل زمین، هر زمان که پاس صحیح وجود نداشت یا یک حرکت به خوبی پایان نمی‌یافت، نگاه‌های سرزنش‌آمیز بین آن‌ها رد و بدل می‌شد. کلوپ مستقیما مداخله نکرد، اما با تاکید بر اینکه باید در زمان مناسب توپ را به هم‌تیمی ارسال کرد، این موضوع را در مقابل کل تیم مطرح کرد. در بازی چهارم از فصل سوم، قرمزها در حال نزدیک شدن به چهارمین پیروزی متوالی خود برابر برنلی بودند که کلوپ مانه را تعویض کرد. لحظاتی قبل، صلاح سعی کرده بود به جای ارسال پاس به مانع که در موقعیت مناسب قرار داشت، برای خودش موقعیت خوبی ایجاد کند. تصمیم کلوپ برای تعویض مانه باعث واکنش‌های خشمگینانه‌ای شد که توسط دوربین‌ها ثبت شد، چرا که این بایکن هنگام ترک زمین حرکات عصبانی داشت و در نیمکت هم به اعتراضات خود ادامه داد. 

*/

در رختکن، کلوپ ترجیح داد در مورد این حادثه چیزی نگوید. او هفته بعد هر دو بازیکن را به ملاقات در ملوود (کمپ تمرینی) فراخواند و تاکید کرد که هر چه اتفاق افتاده باید متوقف شود.

در آن سال‌های اولیه، اختلاف این دو نفر از این واقعیت ناشی می‌شد که مانه به طور قطع خرید کلوپ بود، در حالی که صلاح انتخاب مدیران باشگاه محسوب می‌شد. در شش ماه اول حضورش در باشگاه، کلوپ مرتبا به کارکنان می‌گفت که چقدر به مانه اهمیت می‌دهد و علنا او را بازیکن مناسبی برای باشگاه معرفی می‌کرد. در حالی که مانه احساس می‌کرد کلوپ از او حمایت می‌کند، صلاح می‌دانست که اولویت سرمربی آلمانی، برانت بوده است. اگرچه صلاح گاهی اوقات به دلیل تک‌روی‌اش همه را ناامید می‌کرد، اما بسیاری می‌دانستند که او بازیکنی بود که باعث ترس رقبا می‌شد. همه این موارد در طول سال‌ها، به مانه آسیب می‌رساند و او احساس کم‌ارزش بودن می‌کرد. در نهایت، این امر به جدایی وینگر سنگالی کمک کرد.

محمد صلاح جایی نداشت که برود 

پیش از فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۲۲ در پاریس، جان هنری وارد هتل Cheval Blanc در نزدیکی رود سن شد. رامی عباس، ایجنت محمد صلاح یکی از ۷۲ اتاق هتل را رزو کرده بود و از این که مالک لیورپول حین صرف غذا او را نشناخته است، متحیر شد. هنری دخالتی در قراردادهای باشگاه نداشت و در واقع، او با اد وودوارد – مدیر اجرایی وقت منچستریونایتد – پیرامون نحوه توزیع پول بین باشگاه‌های انگلیسی جلسه داشت. وودوارد به هنری گفت که دستمزد داوید دخیا در سال ۲۰۱۹، انتظارات بازیکنان یونایتد را بالا برده است. 

پاریس سن ژرمن به صلاح علاقه‌مند بود، اما بازیکن مصری می‌خواست برنده توپ طلا شود و تنها یک بازیکن در تاریخ این جایزه (ژان پیر پاپن از مارسی) از لیگ فرانسه به این عنوان رسیده بود. منچسترسیتی؟ این کار میراث او در آنفیلد را خراب می‌کرد. لیورپول فکر می‌کرد موضع قوی‌تری نسبت به بازیکنش دارد. صلاح فوتبالیست فوق‌العاده‌ای بود اما این زمان مناسبی برای شروع یک جنگ پیشنهادات نبود. رئال مادرید، بارسلونا، منچسترسیتی و چلسی خود را به عنوان تنها باشگاه‌هایی ثابت کرده بودند که قادر به جذب بهترین بازیکنان لیورپول بودند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها به دنبال صلاح نبودند. از نظر مدیران و مردان ثروتمند آنفیلد، بازیکن‌شان جایی برای رفتن نداشت.

با افزایش نارضایتی صلاح، او یک روز پس از گلزنی برابر تاتنهام در دسامبر ۲۰۲۰، با دو خبرنگار از آاس اسپانیا در مرسی‌ساید ملاقات کرد. این مصاحبه به صورت پرسش و پاسخ منتشر شد و به جز چند مورد از پاسخ‌های صلاح، چندان روشن نبود. یکی از آن موارد این بود که صلاح از نادیده گرفته شدن برای نقش کاپیتان دوم در بازی بی‌اهمیت لیورپول مقابل میتیولن در لیگ قهرمانان اروپا «بسیار ناامید» شده بود. او همچنین رئال و بارسلونا را «باشگاه‌های برتر» توصیف کرد و روشن ساخت که ادامه همکاری با آنفیلد به مدیران لیورپول بستگی خواهد داشت. 

در رختکن لیورپول، برخی احساس می‌کردند که دیدگاه صلاح بی‌احترامی به ترنت الکساندر آرنولد، کاپیتان آن شب قرمزها بوده است. لیورپول مصاحبه صلاح را تلاشی آگاهانه برای ارتباط با مخاطبان اسپانیایی، افزایش علاقه و تقویت موقعیت خود در مذاکرات احتمالی تابستان آینده تفسیر کرد. این مصاحبه درست پیش از دیدار با کریستال پالاس و به صورت آنلاین منتشر شد و یورگن کلوپ در واکنش با چهره‌ای خندان گفت که این صحبت‌ها باعث حواس‌پرتی می‌شود. 

اقتدار یورگن کلوپ نباید زیرسوال می‌رفت

پس از آن مصاحبه، محمد صلاح در ترکیب اصلی دیدار با پالاس قرار نگرفت. برخی از بازیکنان لیورپول این تصمیم را راهی برای یادآوری کلوپ به همه که او مسئول است و نباید هرگز اقتدار او به صورت علنی زیر سوال برود، تفسیر کردند. برخی از بازیکنان متوجه شدند که هنگام صحبت‌های سرمربی، صلاح تقریبا گوش نمی‌داد و به آرامی خود را برای خروج از استادیوم آماده می‌کرد. برخی از کارکنان معتقد بودند که رابطه طرفین از آن روز تغییر کرد، اگرچه محرک واقعی برای کسانی که این دو نفر را واقعا می‌شناختند، از همان ابتدا آشکار بود. کلوپ تمایل داشت از مشکل‌سازها عبور کند.

فوتبالیست‌هایی که امتیازهای پدرانه در زندگی نداشته‌اند، تمایل بیشتری به ویژگی‌های پدرانه یورگن کلوپ داشتند، حداقل دور از زمین تمرین. او به این نوع بازیکنان، از جمله ویرجیل فن دایک و مانه، نزدیک‌تر بود. مانه در سنین کودکی پدرش را از دست داده بود، فن دایک هم ترجیح می‌داد نام «ویرجیل» را پشت پیراهنش بزند چون والدینش وقتی ۱۲ ساله بود از هم جدا شدند. صلاح انتظار نداشت که یک مربی به او کمک کند تا به عنوان یک فرد رشد کند. بنابراین، شکافی بین غرایز کلوپ و آنچه صلاح احساس می‌کرد واقعا نیاز دارد، وجود داشت. در نهایت این ماجراها، عباس بخشی از حق تصویر موکلش را به باشگاه انتقال داد و دستمزد صلاح به حقوق ۵۰+۳۵۰ هزار پوند، تمدید شد. 

عباس تعجب کرده بود که آیا لیورپول واقعا از تمدید قرارداد استقبال می‌کند یا نه، چرا که بی‌میلی آن‌ها آشکار بود. وقتی پیشنهاد نهایی برای توافق در دسترس قرار گرفت، او احساس کرد لیورپول مخفیانه امیدوار است که شاید طرف مقابل آن را رد کند. کلوپ بسیار خوشحال شد. او گفت «من شک ندارم که بهترین سال‌های مو هنوز در پیش است. این حرف بزرگی است، زیرا پنج فصل اول او در اینجا افسانه‌ای بوده است. او یک ماشین است. توانایی او هر فصل بالاتر می‌رود». 

محمد صلاح و آخرین ماه‌های کلوپ 

در پاییز ۲۰۲۳، صلاح گل شماره ۲۰۰ خود در فوتبال انگلیس را ساخت. جایگاه او در لیورپول بسیار تثبیت شده بود. با این حال، مانند روال قبل از بازی‌ها، زمانی که بازیکنان پیش از ورود به ورزشگاه در تونل منتظر بودند، صلاح با بی‌خیالی به دیوار تکیه می‌داد. بازیکنان لیورپول متوجه این موضوع شدند اما هرگز به او اعتراض نمی‌کردند؛ همه فوتبالیست‌ها آداب و رسوم عجیبی دارند. برای ذهن‌های بدبین، این راه ستاره مصری برای یادآوری تفاوتش با دیگران بود. معمولا فقط یورگن کلوپ می‌توانست در کنار او قرار بگیرد. هیچ بازیکن دیگری این شجاعت را نداشت که خود را در کنار مربی قرار دهد. در عین حال، این حرکت نشان می‌داد که کلوپ، که همیشه در این لحظات او را با قدرت در آغوش می‌کشید نه با محبت، حاضر بود او را در یک جایگاه ویژه قرار دهد. به هیچ کس دیگری چنین آزادی داده نمی‌شد. کلوپ متوجه شد که صلاح بهترین تمرین و عملکرد خود را زمانی داشت که احساس می‌کرد مهم است.

پس از شکست در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۲، صلاح بسیار ناراحت بود و به دوستانش گفت که تمایلی به پیوستن به رژه قهرمانی لیگ کاپ و اف‌ای کاپ در مرسی‌ساید ندارد. از نظر صلاح، در لحظات کوچک، لیورپول از نظر تاکتیکی شکست خورده بود، در حالی که تعویض‌ها برای تیم نتیجه‌ای نداشت. بازیکنان مقصر این ناکامی نبودند. او هرگز در دوران حرفه‌ای خود تا این حد ناامید نشده بود. او در مورد محیط کاری، کلوپ و روش کاری‌اش سوالاتی داشت. در آوریل امسال، صلاح تنها بازیکنی نبود که پس از شکست در دربی مرسی‌ساید و از بین رفتن شانس قهرمانی، نگرانی خود را نسبت به وضعیت باشگاه ابراز کرد.

در بازی با وست هم، کلوپ تغییرات متعددی انجام داد و محمد صلاح را نیمکت‌نشین کرد. یک عملکرد و نتیجه ناامیدکننده دیگر در لندن رخ داد و درست پیش از تعویض‌های کلوپ، چکش‌ها به گل مساوی رسیدند. کلوپ، در یک لحظه بد، با گفتن چند کلمه به صلاح واکنش نشان داد و هم‌تیمی‌ها برای عقب نگه داشتن بازیکن مداخله کردند. اگر صلاح کلوپ را به عنوان یک شخصیت اقتدارگرا می‌دید، واضح بود که دیگر چنین تصوری نداشت. فقط چند نفر به اندازه کافی نزدیک بودند تا دقیقا بدانند چه گفته شده است. داستان‌های مختلفی از رختکن لیورپول منتشر شد. قابل‌باورترین داستان، خشم کلوپ از زمان آماده‌سازی وینگر مصری برای ورود به زمین بود. صلاح، پس از هفت سال خدمت، احساس می‌کرد که توسط مربی در پایان رابطه کاری‌شان کنار گذاشته شده و او به خاطر اشتباهات دیگران، در عموم مورد سرزنش قرار می‌گیرد.

وقتی این اتفاق به این شکل، با یک صحنه پرخاشگرانه در ۳۲ سالگی، رخ می‌دهد و شروع به گفتن این می‌کنند که شما دیگر همان بازیکن سابق نیستید، ممکن است وسوسه شوید که خودتان هم این دیدگاه را باور کنید، اما صلاح حداقل می‌تواند به داده‌ها اعتماد داشته باشد. در همان فصل ۲۴-۲۰۲۳، صلاح بیشترین موقعیت گلزنی را برای هم‌تیمی‌هایش خلق کرده بود. هیچ بازیکن دیگری در لیگ برتر به اندازه او موقعیت مسلم گلزنی ایجاد نکرد. وقتی لیورپول به تور پیش‌فصل آمریکا رفته بود، صلاح عصرهای خود را پای تماشای عملکردش در دیدارهای دوستانی می‌گذراند. تلاش او برای خودسازی به پایان نرسیده است. 

کتاب زندگی‌نامه محمد صلاح به روایت سایمون هیوز در تاریخ ۷ نوامبر به صورت کامل منتشر خواهد شد.