خاطرات فوتبالی با نیکولا برتی؛ هافبک خوشتیپ اینتر و تاتنهام با سابقه بازی در فینال جام جهانی
طرفداری | نیکولا برتی (Nicola Berti)، زاده ۱۴ آوریل ۱۹۶۷ در شهر سالسوماجیوره ترمه در استان پارمای ایتالیاست. او در پست هافبک وسط و هافبک راست و چپ بازی میکرد و پسرعموی پائولو بوسونی، دوچرخهسوار مشهور ایتالیایی بود. برتی فوتبالش را از باشگاه پارما آغاز کرد و در فصل ۸۳-۱۹۸۲ به تیم بزرگسالان این باشگاه منتقل شد. او در فصل ۸۵-۱۹۸۴، نخستین بازیهای خود را برای پارما به ثبت رساند. برتی برای پارما که در آن دوران در سریب ایتالیا حضور داشت، در ۳۱ مسابقه به میدان رفت.

برتی در سال ۱۹۸۵، با قراردادی به باشگاه فیورنتینا پیوست. او در فصل اول حضورش در این باشگاه، به اولین گل خود در سریآ رسید و در هفته نهم و مسابقه برابر اینتر میلان، یکی از گلهای باشگاهش را به ثمر رساند تا در برد سه گله تیمش نقشی داشته باشد. ۳۷ بازی، سه گل، آمار اولین فصل برتی در فیورنتینا بود. او در دومین فصل خود نیز یکی از بازیکنان فیکس تیمش بود و در ۳۱ بازی، به چهار گل و یک پاس گل دست یافت. او یک فصل دیگر نیز در این باشگاه توپ زد و ۲۸ بازی و یک گل را ثبت کرد.
پس از حضور سه ساله برتی در فیورنتینا، اینتر در سال ۱۹۸۸، با پرداخت ۳.۷ میلیون یورو، او را خریداری کرد. اولین گل برتی با پیراهن اینتر، در مسابقه هفته چهارم این باشگاه با رم به ثمر رسید که اینتر، این مسابقه را با پیروزی ۲-۰ به پایان برد. برتی در فصل اول حضورش در میلانو، به ستاره اینتر تبدیل شد و در ۴۴ بازی، ۹ گل و چهار پاس گل را ثبت کرد. زوج برتی و لوتار ماتئوس، اینتر جیووانی تراپاتونی را به یک تیم بسیار قدرتمند تبدیل کرد و آنها در این فصل، به قهرمانی سریآ رسیدند. برتی در فصل دوم حضورش در اینتر نیز به عملکرد خوب خود ادامه داد و در ۳۵ بازی، پنج گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او در فصل سوم خود، به قهرمانی جام یوفا رسید و در این مسابقات، ۱۱ بازی، چهار گل و یک پاس گل را ثبت کرد. اینتر در راه این قهرمانی، باشگاههای راپیدوین، استون ویلا، پارتیزان بلگراد، آتالانتا و اسپورتینگ لیسبون را شکست داد تا در فینال این جام، به مصاف رم برود. برتی در بازی رفت اینتر و رم، با یک گل و یک پاس گل، اینتر را به پیروزی دو بر صفر رساند تا شکست یک بر صفر بازی برگشت نیز نتواند قهرمانی را از اینتریها دور کند. ۳۴ بازی، پنج گل و دو پاس گل، حاصل کار برتی در سایر بازیهای این فصل بود.
برتی هفت فصل دیگر نیز با پیراهن اینتر در میادین فوتبال حضور داشت. او در این فصول به آمارهای ۳۷ بازی، دو گل و سه پاس گل در فصل ۹۲-۱۹۹۱، ۳۸ بازی، چهار گل و سه پاس گل در فصل ۹۳-۱۹۹۲، ۱۳ بازی، چهار گل در فصل ۹۴-۱۹۹۳، ۲۹ بازی، شش گل و دو پاس گل در فصل ۹۵-۱۹۹۴، ۱۲ بازی، یک گل در فصل ۹۶-۱۹۹۵، ۳۸ بازی، یک گل در فصل ۹۷-۱۹۹۶ و ۱۰ بازی در فصل ۹۸-۱۹۹۷ رسید. برتی در دو فصل به دلیل مصدومیت، بازیهای بسیار کمی را در ترکیب اینتر حضور داشت. او با اینتر موفق به کسب دو قهرمانی دیگر در جام یوفا و یک سوپرکاپ ایتالیا شد. او در قهرمانی اینتر در جام یوفای فصل ۹۴-۱۹۹۳ که به دلیل مصدومیت بازیهای ابتدایی آن را از دست داده بود، موفق به گلزنی در فینال و بازی رفت با کازینو سالزبورگ اتریش شد و اینتر با تک گل این بازیکن، به پیروزی رسید. برتی در زمستان ۱۹۹۸ و پس از ۱۰ بازی برای اینتر، از این باشگاه جدا شد تا فرصت بازی بیشتری را داشته باشد. تاتنهام باشگاهی بود که برتی را خریداری کرد.

برتی در فصل اول حضور خود در انگلستان، به ۱۹ بازی، سه گل و یک پاس گل دست یافت. او به تاتنهام کمک کرد تا در کورس بقای لیگ برتر انگلستان، موفق به ماندگاری در لیگ برتر شود. با این وجود، برتی در فصل دوم همکاری خود با تاتنهام، بیشتر از شش ماه نتوانست در این باشگاه باقی بماند. او پس از چهار بازی با پیراهن تاتنهام، در زمستان ۱۹۹۹ با ۲۰۰ هزار یورو به آلاوز اسپانیا منتقل شد. در هشت بازی برتی برای آلاوز، یک گل برابر تنهریف ثبت شد. او سپس در تابستان ۱۹۹۹ به نوردرن اسپیریت استرالیا پیوست و پس از هشت بازی در یک فصل، در تابستان ۲۰۰۰ از فوتبال خداحافظی کرد.
نیکولا برتی در رده ملی، ابتدا برای تیم ملی زیر ۲۱ سالههای ایتالیا بازی کرد و در مسابقات مختلفی حضور داشت. او در رده بزرگسالان، پس از مصدومیت کارلو آنجلوتی، به تیم ملی دعوت شد و پس از چندین اردوی مختلف، در سال ۱۹۸۸ و دیدار برابر نروژ، به اولین بازی ملی خود رسید. برتی در این دیدار که با پیروزی ۲-۱ ایتالیا همراه بود، یک پاس گل داد. او در جام جهانی ۱۹۹۰ که با مقام سوم ایتالیا همراه بود، در چهار بازی به میدان رفت تا اولین تورنمنت ملی مهم خود را تجربه کند. او در جام جهانی ۱۹۹۴ نیز در میان اسامی دعوتشدگان به تیم ملی ایتالیا حضور داشت و این بار، بازیهای بیشتری را در ترکیب کشورش حضور داشت. ایتالیا با حضور فیکس برتی، به فینال جام جهانی رسید اما درنهایت جام را به برزیل واگذار کرد. او در ۱۲۰ دقیقه بازی با برزیل، در ترکیب کشورش حضور موفقی داشت. برتی سپس در چند بازی ملی برای ایتالیا بازی کرد و آخرین بازی ملی او، در سال ۱۹۹۵ و شکست برابر آلمان به ثبت رسید.















