جای خالی این ستاره در پرسپولیس خیلی احساس شد ؛ مهره غیر قابل جایگزین یحیی
مصدومیت وحید امیری چگونه بیشترین ضربه را به تاکتیک های هجومی یحیی زد؟
مصدومیت وحید امیری و غیبتش در ترکیب پرسپولیس ضربه برزگی به تاکتیک های یحیی گل محمدی زده است.
خطرناک تر از حذف پرسپولیس از آسیا و نتیجه نگرفتن در چند نبرد آخر لیگ ،نظریه نامحبوب عده ای از هواداران است که از تعداد پاسهای پر تعداد خسته شدند و می گویند چرا فوتبال مستقیم نه!؟ یا شنیدن جملات معترضه ای با این مضمون که چرا وقتی تیم محتاج گل است مدافعان کناری برای استفاده از توپ های سوم پاس بلند ارسال نمی کنند؟
عده دیگری که مستاصل و خسته شدند و هیچراهکاری به ذهن شان نمی رسد با صدای بلند می گویند، چرا همان زیرش بزن نه؟
جامعه هواداری پرسپولیس از این امواج ،اصوات و غرولند ها باید حقیقتا بترسد.این همان مسیر جهنم است که با نیت های خیر سنگفرش میشود .
چرا پاس مهم است ؟
برخلاف آنچه بعصا در فضای مجازی بیان می شود دلیل پاسکاریهای متوالی که در نقطه عکس بازی مستقیم است ، اتلاف وقت به نفع تبم حاکم نیست.یک تیم روی زمین با دقت فراوان که محصول صدها ساعت تمرین متوالی است، درست و اصولی پاسکاری میکند تا با اشتباه مدافعان حریف ، درهای مخفی را باز کند.
این تیم اصولی و قانونمند روی زمین بازی میکند. بعضا ، ۱۵ پاس متوالی رد و بدل می شود تا منافذ بین مدافعان کناری و مدافع وسط حریف باز شود. البته حضور یک تمام کننده قهار ، در نهایت تفاوت نهایی را رقم می زند . اما این نوع فوتبال مستلزم صبوری است آن هم در مسابقه ای در سطح داربی.
اگر پرسپولیس در ابتدا گل بخورند و حریف اتوبوس مدافعانش را در زمین خودی پارک کند آن وقت صبر و حمایت هوادار نقش کلیدی و سرنوشت سازی را ایفا می کند.در فوتبالی که یحیی آن را می پسندد آمادگی مهرههای اصلی بسیار حائز اهمیت است.
مهدی ترابی ،محمد عمری و سعید صادقی حتما باید کمترین اشتباه را داشته باشند.آنگاه هوادار پرسپولیس خواهد دید پشت پرده آن پاسها چیست و قرار است بعدش چه شود.
البته همانند هر موئلفه دیگری در متن زندگی ، این تاکتیک هم محتاج کمی شانس است.
نمونه دم دستی و قابل ارجاعش می شود برد بزرگ فصل قبل قرمزها در جام حذفی ان هم در یک ورزشگاه پر از هوادار سپاهان. یا مثال نزدیک ترش می شود داربی های بهار ۱۴۰۲.
این راهکار اگر به درستی پیاده شود ، خروجی اش همان ۲ برد در دو داربی بهار است.دو داربی که کلید رسیدن به ۳ جام بودند؛ ابتدا در لیگ و ۳۵ روز بعد در فینال جام حذفی.
نا آمادگی بلای جان
اما یک حقیقت مهم را هم باید لحاظ کرد. در فوتبالی مبتنی بر بازی مستقیم و یا استفاده از ضربات ایستگاهی، یا بستن همه منافذ و دل بستن به ضدحملات، شاید افت چند بازیکن انقدر ها هم به چشم نیاید اما در نوع فوتبال پرسپولیس هرگز اینچنین نیست.در این فوتبال آمادگی بازیکنان میانی بسیار مهم است.همچنین فداکاری. اینچنین است که اگر بازیکنای چند نبرد ضعیف تر از استانداردهای خودش باشد، سریع هواداران متوجه افت او می شوند. البته حالت عکس این موضوع هم صادق است . شاید به همین دلیل یا ستاره های پرسپولیس در اوج هستند و مرتب ستایش می شوند یا در روزهای افت که با سرزنش بی رحمانه هواداران مواجه خواهند شد.
متاسفانه یا خوشبختانه حد وسطی وجود ندارد و به محض افت یا درخشش بازیکنی ، طرفداران متوجه بالا و پایین آن می شوند .
چرا وحید امیری مهم است؟
داربی می توانست یکی از همان دور برگردان هایی باشد که یحیی در طول ۴ سال گذشته بارها با آن توانست جهش بلندی را برای تصاحب جام بردارد.
از شب ۲۸ شهریورماه ، بازی رفت مقابل النصر تا همین امروز، مهمترین غایب قرمزها در همه بازی ها وحید امیری بود. وینگری با دو شُش اضافه در سمت چپ که توپ را می گیرد، به جلو پیش می برد و در چشم برهم زدنی بعضا همان توپ مرده را تبدیل به یک موقعیت مهم گلزنی می کند.
امیری با ترابی و عالیشاه یا سرلک ،مثلث می سازد و در اکثر اوقات خروجی این چندضلعی خلق موقعیت جدی گل است. پاس های او برخلاف سایر بازیکنان پرسپولیس کیفیت بالاتری دارد و می تواند شالوده دفاعی حریف را کاملا بر هم بزند. اوج شاهکارش همان مصاف حذفی فصل قبل در نقش جهان بود . یکتنه سپاهان را از هم پاچید و موجب حذف زردها در خانه شان شد. همچنین او در بازی های بهار ۱۴۰۲ از مهمترین عناصر قرمزها بود که می دانست چگونه چپ را آتشکده ای علیه رقبا کند.
مهدی طاهرخانی اختصاصی خبرگزاری فوتبال ایران ؛ پارس فوتبال