داستان تنیس روی میز ایران و المپیک

به گزارش ایرنا، ۱۱ هزار ورزشکار در مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود شرکت خواهند داشت و برای کسب بهترین عنوان و مرغوب‌ترین مدال با یکدیگر به رقابت

می‌پردازند.

شصت و شش ورزشکار از کشورمان نیز در این بازی‌ها شرکت دارند که در ۱۷ رشته دو و میدانی، تیراندازی، کشتی، دوچرخه‌سواری، تیرو کمان، تکواندو، شمشیربازی، کاراته، بوکس، تنیس روی

میز، روئینگ، آب‌های آرام، وزنه‌برداری، شنا، بدمینتون، والیبال و بسکتبال با رقبای خود دیدار خواهند کرد.

نخستین نماینده ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ «نازنین ملایی» است که در رشته روئینگ اول مردادماه رقابت خود با دیگر مدعیان این رشته را آغاز می‌کند و در ادامه سایرین برای رقابت در این آوردگاه ماندگار به میدان می‌روند.

تنیس روی میز ایران و المپیک ۲۰۲۰ توکیو

«نوشاد و نیما عالمیان» ۲ ملی‌پوش کشورمان که به عنوان نمایندگان ایران برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ معرفی شده بودند اواخر اسفند ماه در رقابت‌های انتخابی منطقه آسیای میانه که ۵ ورزشکار دیگر نیز در آن شرکت داشتند شرکت کرده و در دقایق پایانی سال ۱۳۹۹ نیما پس از یک دوره رقابت فشرده عنوان نخست و سهمیه این منطقه را  بدست آورد.

نکته قابل توجه درباره نیما این است که او در مرحله گروهی یک بازی را واگذار و یک بازی را نیز برد تا در مرحله نیمه‌نهایی مقابل نوشاد برادرش که بدون شکست در صدر جدول رده‌بندی گروه خود بود، قرار گیرد.

نیما در نیمه نهایی نوشاد را در عین ناباوری شکست داد و راهی فینال شد. او در بازی نهایی برابر «گنجایف» ازبکستانی با نتیجه ۴ بر ۲ به پیروزی رسید و بلیت پرواز به توکیو را بدست آورد.

نیما عالمیان برخلاف دور گذشته بازی‌های المپیک که در ریو برگزار شد دیگر نوشاد و «ندا شهسواری» را همراه خود ندارد و به تنهایی باید از آبروی اهالی این رشته  درالمپیک ۲۰۲۰ دفاع کند.

رقابت‌های نیما در توکیو دوم مردادماه آغاز می‌شود. او پیش از اعزام به این بازی‌ها مدعی شده است رکورد بردارش نوشاد،   ۲ پیروزی در المپیک لندن را از او خواهد گرفت.  

تنیس روی میز و المپیک

تنیس روی میز در آخرین سال‌های ۱۸۰۰ در انگلیس متولد و همان زمان به عنوان تنیس مینیاتوری ویژه داخل سالن شناخته می‌شد و در سال ۱۹۸۸ به فهرست رشته‌های رقابتی المپیک افزوده شد.

این رشته امروزه فراگیرترین رشته ورزشی در جهان است که هم اکنون بیش از ۴۰ میلیون ورزشکار فعال در مسابقات آن شرکت و میلیون‌ها نفر نیز به صورت غیر حرفه‌ای به آن مشغول هستند.

بازی پینگ پنگ برای نخستین بار در المپیک ۱۹۸۸ سئول به این بازی‌ها اضافه شد و در آن دوره نماینده میزبان اولین قهرمانی این رشته را به نام خود ثبت کرد.

اما پر افتخارترین کشور در رشته تنیس روی میز، جمهوری خلق چین است. نمایندگان این کشور بیشترین عنوان قهرمانی و مرغوب‌ترین مدال‌ها در این بازی‌ها و همچنین مسابقات جهانی که از سال ۱۹۲۶ آغاز شده است را دراختیار خود دارند.

رقابت‌های تنیس روی میز در المپیک همانند سایر رشته‌ها، هم در شیوه بازی‌ها و هم در بخش‌های مختلف دچار تغییراتی شده است به عنوان مثال در المپیک ۲۰۰۸ پکن مسابقات تیمی جایگزین مسابقات دوبل مردان و زنان شد با این توضیح که سه نفر از هر تیم در مسابقات انفرادی و دوبل برای کسب مدال با رقبای خود بازی می‌کردند.

در المپیک توکیو نیز تغییراتی در برگزاری مسابقات پینگ پنگ اتفاق افتاد که از این قرار است: رقابت‌های انفرادی مردان و زنان در دو جدول ۶۴ نفره، تیمی مردان و زنان با شرکت ۱۶ تیم برتر جهان، میکس دوبل (زنان و مردان).

نکته قابل توجه دیگر اینکه رقابت‌های تنیس روی میز برای مردان و زنان به طور همزمان به  المپیک وارد شده است و این روند انتخاب همچنان ادامه دارد.

المپین‌های تنیس روی میز ایران

«ابراهیم علیدخت» در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا، «مجید احتشام‌زاده» در ۲۰۰۰ سیدنی، «شاهین اخلاق‌پسند» در  ۲۰۰۴ آتن، «افشین نوروزی» در ۲۰۰۸ پکن، نوشاد عالمیان و «ندا شهسواری» در ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو و «نیما عالیان» در ۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو افتخار نمایندگی تنیس روی میز ایران در ادوار مختلف المپیک را عهده‌دار بودند.

بهترین نتیجه نمایندگان ایران در اختیار نوشاد با ثبت ۲ پیروزی درالمپیک لندن است.

سخن پایانی

کرونا المپیک توکیو را به خاص‌ترین دوره این رقابت‌ها تبدیل کرده است. ژاپنی‌ها در این روزهای سخت و دشوار، شیوع بدون وقفه کرونا در جهان که از یک سال و نیم پیش شروع شده و همچنان با تغییر چهره رنگ عوض می‌کند نگران برگزاری هرچه بهتر این بازی‌ها هستند.

این مساله باعث شده تا تلاش برگزارکنندگان این بازی‌ها کمتر مورد توجه مدعوین ورزشکاران قرار گیرد.

این روزها کاروان‌های ورزشی اعزامی به توکیو از ساعت ها معطلی در فرودگاه‌های این روزها ابراز نگرانی کرده و گلایه‌مندند و این موضوع را به بی‌کفایتی کشور میزبان نسبت می‌دهند که مصداق قدرنشناسی و بی‌انصافی است.

باید به ژاپنی‌ها که نگران سلامت کاروان‌های ورزشی کشورهای مختلف و شهروندان خودشان هستند حق داد آنان می‌خواهند این بازی‌ها با کمترین حادثه تلخ غیر ورزشی به پایان برسد و رضایت همه جلب شود.

از این رو است که مقرارت و پروتکل‌های بهداشتی را سخت‌گیرانه‌تر از قبل پی‌گیری می‌کنند. با این همه هنوز هم تست بعضی از ورزشکاران در بدو ورود به ژاپن مثبت می‌شود که برای دیگران خطر آفرین است.

یکی از این ورزشکاران که تست کرونایش در ژاپن مثبت اعلام شده است قهرمان تنیس روی میز چین است و این بدان معنی است که برگزاری این رقابت‌ها و رعایت پروتکل‌ها در آن بیش از بیش

دشوار است و به برگزار کنندگان آن که با دقت بسیار آن را دنبال می‌کنند باید تبریک گفت.